,

Σωκράτης ἀνακαθιζόμενος… (Πλάτωνος Φαίδων, 59b1-c1)

Βασίλειος Μπετσᾶκος, Φιλολογικὴ 131.

……….Μὲ τὸ προκείμενο ἄρθρο θέλω νὰ δείξῳ πόσο στενὰ συνδεδεμένος εἶναι οἱ συντακτικὲς δομές, οἱ λεξιλογικὲς ἐπιλογὲς καὶ οἱ λογοτεχνικὲς φόρμες ἑνὸς πλατωνικοῦ κειμένου μὲ τὴν ἴδια του τὴν φιλοσοφικὴ διδασκαλία (στὴν περίπτωσή μας τὴν διδασκαλία γιὰ τὴν οὐσιώδη ἑνότητα ἡδέος καὶ λυπηροῦ). Ὡς πεδίο ἀναφορᾶς καὶ μελέτης λαμβάνω ἕνα πολὺ γνωστὸ ἀπόσπασμα ἀπό τὸν Φαίδωνα· τὴν σκηνὴ στὸ δεσμωτήριο, ὅταν ὁ Σωκράτης συναντᾶ τοὺς ἀφοσιωμένους μαθητὲς του, ποὺ ἔρχονται νὰ τὸν ἐπισκεφτοῦν γιὰ τελευταία φορὰ (τὴν ἐπαύριο ἐκτελείται ἡ ποινή). Τόσο ὁ συγκεκριμένος διάλογος, ὅσο καὶ τὸ συγκεκριμένο ἀπόσπασμα, μποροῦν νὰ θωρηθοῦν κείμενα ἁπολύτως ἀντιπροσωπευτικά τοῦ πλατωνικοῦ λόγου (γραφῆς καὶ σκέψης). Συνέχεια ανάγνωσης «ΦΑΙΔΩΝ» ΠΛΑΤΩΝΟΣ-Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ →

 ΔΙΑΤΙ Η ΜΗΛΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΜΗΛΕΑ

Γ. Μ. Βιζυηνού

……….Αγαθή τύχη, ανεκινήθη εσχάτως το περί νεοελληνικής γλώσσης ζήτημα, το ουσιωδέστερον κατ’ εμέ των όσα έπρεπε να απασχολούν το ημέτερον έθνος, ουσιωδέστερον ίσως και αυτού ακόμη τού ανατολικού ζητήματος. Συνέχεια ανάγνωσης ΔΙΑΤΙ Η ΜΗΛΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΜΗΛΕΑ (ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΙΖΥΗΝΟΥ) →

ΝΥΓΜΟΙ ΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟΙ – ΡΙΑΝΟΣ Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ – ΑΤΑΥΤΙΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ

Αθανάσιος Α. Τσακνάκης
Θεολόγος – Φιλόλογος

(…) «…Συναρπαστικά επίκαιρο – εάν όχι σαφώς διαχρονικό – και κατ’ εξοχήν διδακτικό, το ευσύνοπτο ποίημα τού Ριανού προβάλλει ένα ψυχολογικό και κοινωνιολογικό πρόβλημα, πηγή τού οποίου είναι Συνέχεια ανάγνωσης ΝΥΓΜΟΙ ΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟΙ – ΡΙΑΝΟΣ Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ – ΑΤΑΥΤΙΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ →

.

,

Αθανάσιος Α. Τσακνάκης

Φιλόλογος – Θεολόγος

***

Ελληνική Ονοματολογία

Τόμος Α΄

***

Ετυμολογική Ανάλυση και Ερμηνεία

Ελληνικών και Εξελληνισμένων

Κυρίων Ονομάτων

Α΄ ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΚΔΟΣΗ – 2015

Εισαγωγή

Η ονοματοθεσία, δηλαδή η ενέργεια κατά την οποία ένα υλικό αντικείμενο γίνεται αντιληπτό από τις αισθήσεις και ονομάζεται, ή ένα άυλο αντικείμενο, μία ιδέα, συλλαμβάνεται από τον νου και ονομάζεται, αποτελεί ύψιστη γλωσσική δεξιότητα τού πολιτισμένου ανθρώπου και αδιαμφισβήτητος δείκτης τού πολιτισμικού επιπέδου του. Η ίδια ενέργεια αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία και σημασία όταν αφορά την απόδοση ονόματος σε κάποιο πρόσωπο, θεϊκό ή ανθρώπινο, οπότε το συγκεκριμένο όνομα αποκαλείται «κύριο». Συνέχεια ανάγνωσης ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ – ΤΟΜΟΣ Α΄ – Ετυμολογική Ανάλυση και Ερμηνεία Ελληνικών και Εξελληνισμένων Κυρίων Ονομάτων →

,

,

Ι Σ Ο Κ Ρ Α Τ Η Σ

α. Περί βασιλείας

β. Οι επιστολές προς τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο

Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια και παραρτήματα:

Αθανάσιος Α. Τσακνάκης Φιλόλογος – Θεολόγος

Ξάνθη 2012

Επιλεγμένο απόσπασμα

 «Περί βασιλείας»

Το πρώτο ισοκρατικό κείμενο τού παρόντος βιβλίου είναι ένας «παραινετικός λόγος», ο οποίος έχει την τυπική δομή και εξωτερική μορφή των ρητορικών λόγων εκείνης τής εποχής. Είναι γνωστός ως λόγος «Περί βασιλείας» ή «Περί τού πώς δει βασιλεύειν» ή ως επιστολή «Προς Νικοκλέα». Το περιεχόμενό του αφορά την «βασιλική τέχνη», δηλαδή την τέχνη τής σωστής διοίκησης μιάς πόλης- κράτους και τής επιτυχούς άσκησης των πολιτικών εξουσιών (βλέπε και στα παραρτήματα ΣΤ΄ και Ζ΄).

Η επιστολή γράφτηκε και στάλθηκε στον Νικοκλή γύρω στο 370 π.Χ. Δύο χρόνια αργότερα, ο ίδιος παραλήπτης έλαβε από τον Ισοκράτη ακόμη ένα έργο, το «Νικοκλής ή Κύπριοι», στο οποίο γίνεται αναφορά στις υποχρεώσεις που έχουν οι υπήκοοι απέναντι στον βασιλιά και στο κοινωνικό σύνολο. Γιά τούτα τα δύο συμβουλευτικά έργα ο Νικοκλής έστειλε ως αμοιβή στον Ισοκράτη το υπέρογκο ποσό των είκοσι ταλάντων. Ο Νικοκλής υπήρξε βασιλιάς τής Σαλαμίνας, μιάς πλούσιας και γνωστής κυπριακής πόλης. Ήταν γιός τού βασιλιά Ευαγόρα, Συνέχεια ανάγνωσης ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ: A) «ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ» ΠΑΡΑΙΝΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΚΛΕΑ – B) ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΙΠΠΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ. →