,

,

……….490 π.Χ.—Η εν Μαραθώνι μάχη. Η περιφημοτέρα όλων των μαχών τής ιστορίας, κατά την οποίαν 9.000 Αθηναίοι και 1000 Πλαταιείς αντιμετώπισαν 100.000 (ή κατ’ άλλους ιστορικούς 500.000) Πέρσας, αποβιβασθέντας εις την Αττικήν. Συνέχεια ανάγνωσης 2/12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ – Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ →

,

,

Μία μεγάλη εθνική επέτειος

Η ενσωμάτωση τής ηρωικής Δωδεκανήσου στην Ελλάδα

,.

Τής Φωτεινής Τομαή-Κωνσταντοπούλου, Ιστορικού, Προϊσταμένης τής Υπηρεσίας Διττλωματικού και Ιστορικού Αρχείου τού Υπουργείου των Εξωτερικών.

.

……….Με την λήξη τού Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την νίκη των Συμμάχων σε βάρος των δυνάμεων τού άξονα, η μικρή Ελλάδα με την μεγαλειώδη αντίσταση, που έκανε το πρόσωπο-σύμβολο τής νίκης Winston Churchill ν’ αναφωνήσει την μνημειώδη φράση «πολέμησαν ως ήρωες, πολέμησαν ως Έλληνες!», μετρούσε απώλειες παντός είδους: σε άμαχο πληθυσμό, σε νεκρούς στα μέτωπα, σε φυσικό πλούτο και εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας. Συνέχεια ανάγνωσης ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ →

Μεμβρανόφωνα

 Νταούλι 

……….Γνωστό ήδη από τους βυζαντινούς χρόνους, είναι το κατ’ εξοχήν ρυθμικό όργανο τής στεριανής Ελλάδας, με μεγάλη ποικιλία στις διαστάσεις, το δέσιμο των σχοινιών, την επεξεργασία τού δέρματος και την κατασκευή. Φτιάχνεται από τον ίδιο τον νταουλιέρη και παίζεται, κρεμασμένο στον αριστερό ώμο, με δύο νταουλόξυλα: ένα χοντρό και βαρύ γιά το δεξί χέρι (κόπανος) κι ένα λεπτό γιά το αριστερό (βέργα ή βίτσα). Μαζί με τον ζουρνά αποτελούν την ζυγιά, το παραδοσιακό μουσικό συγκρότημα τής στεριανής Ελλάδας κατάλληλο γιά ανοιχτούς χώρους. Συνέχεια ανάγνωσης ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΑΪΚΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ →

Εγκυμοσύνη

……….Η εγκυμοσύνη—η βαρασία—στα παλιότερα χρόνια θωρούντανε ντροπή, όχι βέβαια από κοκκεταρία. Η έγκυα—η βαρασμέντσα—προσπαθούσε με κάθε τρόπο ν’ αποκρύψει την εγκυμοσύνη της με κατάλληλη αμφίεση, με σάλια, με τζαρτζάφια, με μαντίλι που είχε μπροστά στην μέση της κι’ ανέμιζε κ.τ.λ. Κρυβόταν ακόμα κι’ από τον πατέρα και την μητέρα της και μάλιστα από τον πεθερό και την πεθερά της. Ήταν σαν ν’ αναγνώριζε πως έκανε μιά μεγάλη… αμαρτία. Φυλαγότανε τόσο πολύ γιά να μην την καταλάβουν, ώστε αν δεν κακοψυχούσε—αν ‘κ’ εκακογνώμανεν— μπορούσε να γεννήσει χωρίς να την πάρουν μυρωδιά. Όλα τα ρουχαλάκια και τα σχετικά με την γέννα τού παιδιού τα φρόντιζε κρυφά, σε συνεννόηση με τυχόν κουνιάδες της ή αδελφές και φίλες της. Συνέχεια ανάγνωσης Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ Η ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ Η ΒΑΦΤΙΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ →