ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ – 19 ΜΑΡΤΙΟΥ

19 Μαρτίου

1205.—Μετά την ήττα τού αυτοκρατορικού στρατού στο Αδραμύτιο, ολόκληρη η βορειοδυτική Μικρά Ασία περιέρχεται στους Λατίνους. Εξαίρεση αποτέλεσαν οι πόλεις Νίκαια και Προύσα, οι οποίες παρέμειναν υπό τον Θεόδωρο Α΄Λάσκαρι. 

1389.—Φονικός σεισμός 6,8 Ρίχτερ και θαλάσσιο σεισμικό κύμα το οποίο ακολούθησε, συνθέτουν την μεγάλη καταστροφή τής Χίου. Από τον καταστροφικό σεισμό δεν γλίτωσαν τα παρακείμενα νησιά, όπως επίσης και οι αντίπερα περιοχές τής Μικράς Ασίας. Ήταν ημέρα Σάββατο και 8η ώρα.

1564.—Ο Άγιος Δημήτριος ο Τορναράς, μετά από πολλά και ανήκουστα βασανιστήρια από τους Αγαρηνούς, αποκεφαλίζεται.

1607.—Στην θάλασσα των Κυθήρων αρχίζει μεγάλη ναυμαχία μεταξύ δύο ενετικών πλοίων και ενός πειρατικού, κοντά στο οποίο προστέθηκε κι’ ένα δεύτερο με βαρύτερο οπλισμό. Τα βενετσιάνικα εμπορικά είχαν πορεία γιά την Πόλη και την Σμύρνη, και η καταδίωξή τους είχε διάρκεια εννέα ολόκληρων ημερών (βλ. 28/3ου).

1657.—Μετά από τριάντα έξι ημέρες μαρτυρίων, οι τούρκοι απαγχονίζουν τον νεομάρτυρα Νικόλαο Καραμάνο στην Σμύρνη. Ο Άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος Καραμάνος ή Κασσέτης, γεννήθηκε το έτος 1623, ήταν έγγαμος και ζούσε στην Σμύρνη. Η ημέρα τής εορτής του, είναι η 6η Δεκεμβρίου.

1661.—Αρκετά ισχυρή σεισμική δόνηση, ίσως 6,2 Ρίχτερ, συγκλονίζει την ευρύτερη περιοχή των Μετεώρων. Ιστορική καταγραφή έγινε από τους μοναχούς τής Ιεράς μονής Βαρλαάμ.

1686.—Ο Μοροζίνι αποβιβάζει στην Πελοπόννησο 4.500 στρατό, ο οποίος ενώθηκε με 2.000 Μανιάτες. Αμέσως έσπευσαν στον Κεφαλά που πολιορκούνταν από τους τούρκους.

1688.—Σε αναφορά του γιά την αιτία τής πτώσεως και καταστροφής τού δυτικού αετώματος τής Ακροπόλεως, καθώς και τής καταστροφής των αλόγων τής θεάς Αθηνάς και τού Ποσειδώνα, ο Μοροζίνι γράφει : “Η αιτία τής πτώσεως των αρχαίων, είναι ότι το οικοδόμημα ήταν κατασκευασμένο δίχως κονίαμα και οι διάφοροι λίθοι ήσαν συναρμολογημένοι ο ένας με τον άλλο με αξιοθαύμαστη τέχνη. Άλλωστε, από την έκρηξη τής πυριτιδαποθήκης που βρισκόταν εκεί, το οικοδόμημα υπέστη σοβαρότατο κλονισμό”.

1770.—Οι Ρώσοι λύουν την πολιορκία τής Κορώνης, αφήνοντας εκτεθειμένους τους Έλληνες. Εξ αιτίας αυτού ο  Ιωάννης Γ. Μαυρομιχάλης ο επικαλούμενος Σκυλόγιαννης, αρχηγός των Μανιατών, ήλθε σε βίαιη σύγκρουση με τον Θεόδωρο Ορλώφ, στον οποίο είπε με πικρή ειρωνεία, ότι οι Ρώσοι, ενώ κατέστρεφαν με μεγάλη ευκολία τα σπίτια των Ελλήνων, αγνοούσαν την τέχνη τής εκπορθήσεως ενός φρουρίου. «[…] Και αν Κόμη είχες όλους τους στρατούς τής αυτοκρατείρας σου, -τόνισε ο Μαυρομιχάλης στον Ορλώφ-, δεν θα κατώρθωνες και πάλιν τίποτα, διότι είσαι δούλος μιάς γυναίκας, ενώ εγώ είμαι αρχηγός ενός ελευθέρου λαού, που γνωρίζει να υπερασπίζεται την ελευθερίαν του με το ξίφος. Εάν δε η τύχη με καταστήσει τον έσχατον των ανθρώπων, το κεφάλι μου θα αξίζει και πάλιν περισσότερο από το δικό σου».

1807.—Δύο ημέρες μετά την κήρυξη τής ελευθερίας τού νησιού του, από τον Ρώσο ναύαρχο Σενιάβιν, ο Υδραίος κουρσάρος Γιωργάκης Ιωάννου φέρνει στο λιμάνι ως κουρσάρικη λεία ένα χριστιανικό καράβι. Αρκετοί Έλληνες ακολούθησαν τους Ρώσους με τα πλοία τους, είτε ως μέρος τού στόλου είτε δρώντας ιδιωτικώς ως κουρσάροι γιά λογαριασμό των Ρώσων.

1810.—Ο Επίσκοπος Μονεμβασίας Χρύσανθος, γνωστοποιεί στους Υδραίους προεστούς. ότι δύο Μανιάτες καπεταναίοι (ο Παναγιώτης Τρουπάκης και ο Χριστόδουλος Χρηστέας), προστατεύουν υδραίϊκο καράβι έξω από το Αυγό των Κυθήρων. Το καράβι τού Γιάννη Παντελή είχε δεχθεί επίθεση από κάποιο αγγλικό πειρατικό, αλλά, έναντι χρηματικής αμοιβής οι δύο Μανιάτες απέτρεψαν το κακό και το μετέφεραν στο λιμάνι τής Σκαρδαμούλας.

1821.—Ο οπλαρχηγός Ηλίας Μαυρομιχάλης με άλλους Μανιάτες, καταφθάνει στην Καλαμάτα.

1822.—Γίνεται μάχη μεταξύ Ελλήνων επαναστατών και τούρκων, οι οποίοι προσπαθούν να καταλάβουν την Νάουσα. Ο στρατηγός Μεχμέτ Εμίν Αβδουλάχ πασάς που βρισκόταν στην Θεσσαλονίκη, αντιλαμβανόμενος την σοβαρότητα τής καταστάσεως με την εξέγερση τής Νάουσας, αλλά και με όλες τις επαναστατικές κινήσεις που εντόπιζε στην περιοχή του, έστειλε λεπτομερή αναφορά στην Υψηλή Πύλη, με την οποία ενημέρωνε γιά τους κινδύνους που θα αντιμετώπιζε η οθωμανική αυτοκρατορία. Σε απάντηση, τού διαβιβάστηκε σουλτανικό φιρμάνι με το οποίο τον διέταζαν να εκστρατεύσει ο ίδιος εναντίον τής Νάουσας  Η διαταγή έγραφε να τιμωρήσει: «...τα βρωμερά ερπετά τα καλούμενα ρούμ, τους άπιστους κατοίκους τής Ναούσης και των γύρω χωριών που υπονομεύουν και υποσκάπτουν την ύπαρξη τού ιερού χαλιφάτου τού ισλάμ και τής μεγάλης αυτοκρατορικής επικράτειας…». Διατάχθηκε να εφαρμόσει απαρεγκλίτως το ιερόν φετφάν τού σεϊχουλισλιαμάτου, δηλαδή «[…] να διαπεράσει εν στόματι ρομφαίας τας γυναίκας, και τα τέκνα να εξανδραποδίσει, τα υπάρχοντα να διανείμει στους πιστούς νικητές, τις δε εστίες να παραδώσει στο πυρ και την τέφρα, με βοηθό τον προφήτη και το κοράνι».

1824.—Στα πλαίσια των συνεχιζόμενων εμφύλιων συρράξεων, κυβερνητικές δυνάμεις συγκρούονται με τον Κολοκοτρώνη και τους δικούς του στο χωριό Ζέλι τής Μαντινείας. «Ἐμφύλιος πόλεμος ἐν τῷ χωρίῳ Ζέλι τοῦ Δήμου Καλτιζῶν τῆς ἐπαρχίας Μαντινείας μεταξὺ Κυβερνητικῶν Νικήτα Δικαίου καὶ ἀντικυβερνητικῶν Θ. Κολοκοτρώνη, Ζαχαροπούλου κλπ, ἐν ᾦ συνελήφθη αἰχμάλωτος ὁ Ζαχαρόπουλος».

1827.—Β΄ περίοδος τής Γ΄ Εθνοσυνελεύσεως στην Τροιζήνα (19/3-5/5/1827). «Ἡ Γ΄ Ἐθνικὴ Συνέλευσις ὑπὸ τὴν Προεδρείαν τοῦ Γ. Σισίνη ἐπανήρχισε τὰς διακοπείσας ἐργασίας της ἐν Τροιζῆνι, κατὰ πρότασιν δὲ τοῦ Ναυάρχου Κόχραν συνῆλθε καὶ ἡ Κυβέρνησις». Οι εργασίες τής Εθνοσυνελεύσεως είχαν αρχίσει στις 6 Απριλίου 1826, αλλά λόγω τής πτώσεως τού Μεσολογγίου διακόπηκαν και τελικά συνεχίστηκαν το 1827. Η κρίσιμη κατάσταση την οποία περνούσε η Επανάσταση επέβαλε την λήψη αποφάσεων και μέτρων αντιμετωπίσεως τού κινδύνου. Μεταξύ των συνέδρων ήταν και η Μαντώ Μαυρογένους, αντιστράτηγος και αρχόντισσα τής Μυκόνου η οποία είχε προσφέρει τα πάντα γιά τον Αγώνα. Σε αυτή την Εθνοσυνέλευση, μεταξύ άλλων, εξελέγη και ο Ιωάννης Καποδίστριας Κυβερνήτης τής Ελλάδος στις 30/3.

1829.—(βλ.και13/3).Το φρούριο Αντιρρίου, παραδίδεται μετά τον θαλάσσιο αποκλεισμό του, στους Κίτσο Τζαβέλα, Χατζηχρήστο και Μιαούλη.

1837.—Ιστιοφόρον εξ Αγίου Όρους, καταπλεύσαν εις τον Πόρον, μετέφερεν εις την νήσον επιδημίαν πανώλους, ήτις έλαβε ταχύτατα μεγάλας διαστάσεις και προεκάλεσε σημαντικόν αριθμόν θυμάτων. Από το 1836 είχε ξεσπάσει στην Κωνσταντινούπολη επιδημία πανώλης, αλλά παρ’ όλο που οι ασθενείς έπρεπε να απομονωθούν γιά να περιοριστεί η εξάπλωση, θρησκευτικοί κύκλοι πρόβαλαν αντίδραση διότι δεν επέτρεπαν επέμβαση σε «υποθέσεις τού Θεού». Τότε ο σουλτάνος Μαχμούτ Β΄ μετά από παρέμβαση τού Στέφανου Καραθεοδωρή, προσωπικού του γιατρού, διέταξε την έκδοση θρησκευτικού διατάγματος, επιτρέποντας την ίδρυση υγειονομικής υπηρεσίας και την απομόνωση των ασθενών. Έτσι σώθηκε η Πόλη από την επιδημία.

1841.—Βασιλικό Διάταγμα προβλέπει τον καταρτισμό τού νέου διοικητικού οργανισμού στις τάξεις τής Χωροφυλακής. Κατά βάσιν επρόκειτο γιά πολλές ενοποιήσεις Μοιραρχιών με διεύρυνση (των νέων) σε περισσότερους Νομούς.

1896.—Στην Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων, ημέρα Παρασκευή, αφικνείται στο Παναθηναϊκό Στάδιο ο Σπύρος Λούης.

1898.—Οι υπεύθυνοι γιά την απόπειρα δολοφονίας  τού βασιλέα Γεώργιου Α΄(βλ.14/2), καταδικάζονται σε θάνατο. Οι δύο άνδρες, θα εκτελεστούν στις 27 Απριλίου στο Παλαμήδι.

1900.—Απεβίωσε η Ελένη Μπούκουρη-Αλταμούρα, ζωγράφος τού 19ου αιώνα με καταγωγή από τις Σπέτσες. Η Ελένη Αλταμούρα, μπορεί να είναι λιγότερο γνωστή από την επίσης Σπετσιώτισσα Μπουμπουλίνα, αλλά με τον δικό της τρόπο είχε μία εξ ίσου εντυπωσιακή πορεία ζωής. Είχε μία ανεξάρτητη καλλιτεχνική ψυχή και τρομερή παρατηρητικότητα. Ο πατέρας της, Ιωάννης Μπούκουρης, άνθρωπος με πνεύμα που δεν συμβάδιζε με τον συντηρητισμό τής εποχής, φρόντισε γιά την μόρφωση και καλλιέργεια των τριών κοριτσιών του, μετακομίζοντας στο Ναύπλιο. Όταν η Ελένη εκδήλωσε την ιδιαίτερη κλίση γιά την ζωγραφική, ο πατέρας της την στήριξε, φροντίζοντας να πάρει δασκάλους στο σπίτι και αργότερα να την στείλει γιά σπουδές στην Ιταλία. Γιά να μπορεί να συμμετέχει στα μαθήματα, μεταμφιέστηκε σε άνδρα. Σύντομα βραβεύτηκε γιά το έργο της, αλλά με έναν περιπετειώδη τρόπο, αποκαλύφθηκε το φύλο της και ερωτεύθηκε τον μετέπειτα σύζυγό της, Ιταλό ζωγράφο, Φραντσέσκο Σαβέριο Αλταμούρα. Δυστυχώς, η μοίρα τής επιφύλασσε τραγικές στιγμές (όπως ο θάνατος τού γυιού της Ιωάννη, -χαρισματικού ζωγράφου- σε νεαρή ηλικία), οι οποίες την κατέβαλαν ψυχολογικά, έτσι ώστε σε μία στιγμή απελπισίας να καταστρέψει τα ωραιότερα έργα της. Όμως πέρα πάσης αμφιβολίας, οι δυνατότητές της στην τέχνη, άγγιξαν τα όρια τού ιδανικού.

1907.—Μαθαίνοντας την δράση συμμορίας δολοφόνων  τουρκοκρητικών στον Νομό Σερρών, ο πρόξενος Σαχτούρης ενημερώνει με αναφορά του το Ελληνικό υπουργείο. Ο  στρατιωτικός διοικητής τής περιοχής, είχε συγκροτήσει την συγκεκριμένη ομάδα αποκλειστικά με τουρκοκρητικούς, οι οποίοι μιλούσαν βεβαίως ελληνικά, και τους είχε ντύσει με ελληνικές φορεσιές. Η συμμορία έκανε επιθέσεις αποκλειστικά σε Έλληνες και ελληνικά χωριά (βλ. & 16/4ου). Με αυτόν τον πονηρό τρόπο, ο στρατιωτικός διοικητής, αφ’ ενός αποσκοπούσε να αποκαλύψει τα χωριά που έκρυβαν ή τροφοδοτούσαν Μακεδονομάχους, αφ’ ετέρου δε προσπαθούσε να αποθρασύνει περισσότερο τους βούργαρους ώστε να αυξηθεί ο αλληλοσπαραγμός μεταξύ των «γκιαούρδων».

1910.—Οι μετασεισμοί που ακολούθησαν τον φονικό τής 18ης Φεβρουαρίου στην Κρήτη συνεχίζουν, με τον σημερινό να είναι ισχυρότερος όλων. Έγινε αισθητός μέχρι την Σικελία, ενώ δεν έλειψαν οι ζημιές στις ήδη πληγείσες περιοχές τού Νομού Χανίων.

1913.—(ν.ημ.) Ο Ελληνικός Στρατός απελευθέρωσε το Τεπελένι (βλ.και 6/3).

1914.—Μόλις έναν μήνα μετά από την εντολή τής ελλαδικής κυβερνήσεως γιά παράδοση τής Κορυτσάς σε αλβανούς με αρχηγό Ολλανδό αξιωματικό, αρχίζει νέα εξέγερση των ομογενών η οποία όμως θα κατασταλεί στις 23 τού μήνα. Το σώμα τού ηρωικού Γ. Σούλιου, εισήλθε στην Κορυτσά και μαζί του ενώθηκαν πολλοί Έλληνες τής πόλεως καθώς και οι αφοπλισμένοι μετά την παράδοση τής πόλεως ιερολοχίτες.  Η περιοχή Κολωνίας είχε παραδοθεί έναν μήνα πριν από τον συνταγματάρχη Κοντούλη με πρωτόκολλο στους τουρκαλβανούς, οι οποίοι υπό τα απαθή βλέμματα Ολλανδών αξιωματικών, κατέσφαξαν 117 άνδρες και 7 γυναίκες.  Εν συνεχεία ακολούθησαν σκληρές συγκρούσεις με τούς Βορειοηπειρώτες επαναστάτες.

.—Την ίδια ημέρα, στις μάχες οι οποίες ακολούθησαν στην Κορυτσά, έπεσε ηρωικά ο διάκος τής Ι. Μητροπόλεως Βασ. Γκιώνης, ενώ τραυματίστηκε και ο Γ. Σούλιος,

1919.—Λήγει τις συνεδριάσεις της η Επιτροπή στην Συνδιάσκεψη ειρήνης των Παρισίων, η οποία εξέτασε το θέμα των ελληνικών διεκδικήσεων υπέρ των ομογενών στην Μικρά Ασία. Η έναρξη των συνεδριάσεων είχε γίνει στις 12/2ου και, το αποτέλεσμά της ήταν να μάς αρνηθούν τα πάντα. Εξ αρχής, οι μεγάλοι μας αντίπαλοι υπήρξαν η Ιταλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

.—Αποφασίζεται και επιτυγχάνεται από τις 19/3/1919 έως τις 29/3/1919, η εκκένωση τής Οδησσού και η σύμπτυξη προς Βεσσαραβία. Μονάδες τής Ελληνικής ΙΙ Μεραρχίας αναλαμβάνουν την οργάνωση τής όλης αμυντικής γραμμής.

1920.—Ο Στρατάρχης Γουίλσον στα απομνημονεύματά του, αναφέρει μία συνάντηση τού Ελευθέριου Βενιζέλου με τον ίδιο και τον Τσώρτσιλ η οποία αλλάζει κάπως τα δεδομένα περί των ευθυνών τής Μικρασιατικής Εκστρατείας. «[…] Ο Γουίνστον Τσώρτσιλ κι’ εγώ, ήχομεν επί μία ώρα συνομιλία μετά τού Βενιζέλου σήμερα το απόγευμα. Τού εξηγήσαμε σαφώς ότι δεν δυνάμεθα να βοηθήσουμε τους Έλληνες ούτε σε άνδρες, ούτε στην Σμύρνη. Τού είπαμε ότι κατέστρεφε την χώρα του, ότι θα αναγκαζόταν να έχει πόλεμο επί τρία έτη με την τουρκία και την βουργαρία και ότι η ζημιά σε χρήμα και άνδρες θα ήταν πολύ μεγάλη γιά την Ελλάδα. Αυτός απάντησε ότι δεν δέχεται λέξη από αυτά που τού είπαμε (…)»

.—Ο Ελληνικός Στρατός στην Μικρά Ασία εκδιώκει τουρκικά αποσπάσματα.

1921.—Στο μέτωπο τής Μικράς Ασίας, οι Ελληνικές δυνάμεις μάχονται σκληρά εναντίον των τούρκων και καταλαμβάνουν το Τσιβρίλ.

1922.—Η Ελληνική Στρατιά μάχεται στην Μ. Ασία με πυροβολικό και αποσπάσματα εφόδου.

1931.—Ο Αλέξανδρος Διομήδης, διοικητής τής Τράπεζας τής Ελλάδος, αναφέρει από το Λονδίνο ότι εγκρίθηκε η χορήγηση δανείου 4.600.000 λιρών στην Ελλάδα. Ο Αλέξανδρος Διομήδης, περιόδευε στο εξωτερικό γιά να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες γιά ένα νέο δάνειο. Η διεθνής οικονομική κατάσταση ήταν δύσκολη, γιατί οι ευρωπαϊκές οικονομίες ήδη πλήττονταν από την κρίση που είχε ξεκινήσει από τις ΗΠΑ. Τελικά, υπήρξαν ευνοϊκές εξελίξεις και στις 19-3-1931, ο Διομήδης ανέφερε από το Λονδίνο την έγκριση τής αποφάσεως γιά την παραχώρηση δανείου 4.600.000 λιρών στην Ελλάδα. Σ’ αυτό θα συμμετείχαν: η Σουηδία με 500.000 λίρες, η Αγγλία με 2.000.000 λίρες, η Ολλανδία με 300.000, η Ιταλία με 400.000, και η Ελβετία με 400.000. Η τιμή εκδόσεως τού δανείου ήταν 83,5% με επιτόκιο 6%. Έτσι, το πραγματικό κεφάλαιο ανερχόταν μόλις στα 3.800.000 λίρες, ενώ το επιτόκιο στο 7,18%.

1932.—Ανοίγει η αυλαία τού Εθνικού Θεάτρου, με πρώτο διευθυντή τον Ιωάννη Γρυπάρη και πρώτο σκηνοθέτη τον Φώτο Πολίτη· τα έργα που ανέβηκαν ήταν, «Αγαμέμνων» από την τριλογία «Ορέστεια» τού Αισχύλου, σε μετάφραση Γρυπάρη και Γρηγόριου Ξενόπουλου, και η κωμωδία, «Θείος Όνειρος». Μόνιμοι συνεργάτες – μέχρι την συνταξιοδότησή τους – ο Κλεόβουλος Κλώνης στα σκηνικά και ο Αντώνης Φωκάς στα κοστούμια.

1935.—Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια πραξικοπήματος, καταφθάνει στην Νεάπολη (Νάπολι) τής Ιταλίας. Η αναχώρησή του έγινε με την φροντίδα και προστασία των κατοχικών τής Δωδεκανήσου, Ιταλών, μέσω τής νήσου Ρόδου, στην οποία είχε φθάσει από την Κρήτη.

1939.—Καθιερώνεται το δεκαήμερο των ‘’εκπτώσεων’’ στην Ελλάδα.

1941.—Οι Ιταλοί, επιχειρήσαντες λυσσώδη επίθεσιν με τεθωρακισμένα και τις δυνάμεις «Αρντίττι» εις τον τομέα τής Τρεμπεσίνας, αποκρούονται με βαρυτάτας δι’ αυτούς απωλείας. Από έναν λόχον, εσώθησαν μόνον 1 αξιωματικός και 4 άνδρες, οίτινες συνελήφθησαν αιχμάλωτοι.

.—Σε απόγνωση οι Ιταλικές κατοχικές δυνάμεις τής Δωδεκανήσου, μετά τα ραγδαία γεγονότα και την ανατροπή των σχεδίων τους στο μέτωπο τής Βορείου Ηπείρου. Η αυτοκτονία τού καθηγητή και αρχιάτρου Γκαλλίνα, είναι μία από τις δεκάδες που θα σημειωθούν. Μεταξύ πολλών άλλων, υπήρξαν αυτόχειρες πολλά σημαίνοντα πρόσωπα. Οι αυτοκτονίες θα παρουσιαστούν από τους Ιταλούς ως δήθεν «αιφνίδιοι θάνατοι».

1945.—Περίπολος αναγνωρίσεως τμήματος τού Ιερού Λόχου στην νήσο Κάλυμνο.

.—Ο Αδόλφος Χίτλερ, δίνει την διαταγή «Νέρων», βάσει τής οποίας η Βέρμαχτ πρέπει, όσο οπισθοχωρεί, να καταστρέφει τα πάντα, ώστε ο εχθρός να βρει μονάχα καμμένη γη.

1947.—Πρώτη εκτός έδρας νίκη τής Εθνικής Ελλάδος στην καλαθοσφαίριση (μπάσκετ), στον αγώνα τουρκία – Ελλάδα (30-34) ἤ (25-35).

1957.—Ο αγωνιστής τής ΕΟΚΑ, Ζαχαρία Σταύρος, εκ Ριζοκαρπάσου, εφονεύθη εις Ριζοκάρπασον εκ τυχαίας εκπυρσοκροτήσεως τού όπλου Άγγλου στρατιώτου.

1960.—Μεταφέρονται στην Ελλάδα από την Αγγλία τα οστά τού  ποιητή Ανδρέα Κάλβου. Οι έρευνες γιά την ανεύρεση τού τάφου του και την μεταφορά των οστών του, οφείλονται σε ιδιωτικές προσπάθειες. Ο Κύπριος Αντώνης Ιντιάνος, άρχισε τις έρευνες το 1924 και ανακάλυψε τον τάφο το 1937 με την βοήθεια τού ιερέα τής Ελληνικής εκκλησίας τού Λονδίνου. Εν τω μεταξύ, κηρύχθηκε ο πόλεμος, και μόλις το 1960 επετεύχθη η μετακομιδή των οστών του, με πρωτοβουλία των Μυριβήλη, Βενέζη, Πέτρου Χάρη και Γεωργίου Ζώρα. Τα οστά τού Κάλβου έφτασαν στην Ελλάδα στις 19 Μαρτίου 1960. Στο αεροδρόμιο τού Ελληνικού, αγήματα Στρατού απέδωσαν τιμές. Μεταφέρθηκαν με επιβλητική πομπή στον Ναό τού Αγίου Ελευθερίου Μητροπόλεως, όπου επί τρείς ημέρες, σπουδαστές, μαθητές, πλήθος απλών ανθρώπων, περνούσαν και ασπάζονταν. Στις 5 Ιουνίου, με το πολεμικό «Χατζηκωνσταντής», μεταφέρθηκαν στην γενέτειρά του.

1961.—Ολοκληρώνεται η απογραφή τού πληθυσμού τής Ελλάδος. Ο πληθυσμός στο σύνολο τής επικράτειας ανερχόταν στους 8.388.553 κατοίκους, και καταγράφηκε αύξηση κατά 755.752.

1964.—Κατά την πρώτη ψηφοφορία γιά την εκλογή προέδρου τής Βουλής, 33 βουλευτές τής Ενώσεως Κέντρου αρνήθηκαν ψήφο στον υποψήφιο τού κόμματός τους, Γεώργιο Αθανασιάδη – Νόβα. Ο πρωθυπουργός δήλωσε: «Εγίναμεν χλεύη των ηττημένων». Υπεύθυνοι τής ανταρσίας θα θεωρηθούν ο Ηλίας Τσιριμώκος και ο Σάββας Παπαπολίτης.

1969.—Ανακοινώνεται η κατασκευή υπόγειου χώρου σταθμεύσεως στις πλατείες Κοτζιά και Κλαυθμώνος.

1975.—Δίπλα από το εκκλησάκι τής Παναγίτσας στον Σκορπιό, γίνεται η ταφή τού Αριστοτέλη Ωνάση κοντά στον γυιό του, Αλέξανδρο, όπως επιθυμούσε. Στον ίδιο χώρο ετάφη και η κόρη του Χριστίνα όταν πέθανε το 1988. Το 2013 η νησίδα Σκορπιός πωλήθηκε από την εγγονή τού Αριστοτέλη Ωνάση, Αθηνά, στον Ρώσο Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ.

1979.—Ενέργεια τής τρομοκρατικής οργανώσεως ΕΛΑ είναι ο εμπρησμός τεσσάρων λεωφορείων στην οδό Αχαρνών στην Αθήνα.

1983.—Δολοφονείται μέσα στο γραφείο του ο εκδότης τής εφημερίδας “Βραδινή” Τζώρτζης Αθανασιάδης. Την ευθύνη ανέλαβε με προκήρυξή της η «Αντιστρατιωτική Πάλη», η οποία όμως λίγες ημέρες μετά, με ανακοίνωσή της, αρνήθηκε την ευθύνη και δήλωσε ότι η προκήρυξη ήταν πλαστή. Ενδείξεις γιά συμμετοχή μυστικών υπηρεσιών Ελλάδας και ΗΠΑ στο έγκλημα δεν αποδείχθηκαν στο δικαστήριο, ο εκτελεστής δεν βρέθηκε ποτέ και η υπόθεση παραμένει ανεξιχνίαστη.

1992.—Το υπουργείο ανακοινώνει αλλαγές στην Παιδεία με την εισαγωγή δύο ξένων γλωσσών στο γυμνάσιο, μία στην 4η δημοτικού, καθώς επίσης το μάθημα τής πληροφορικής.

.—Ο πρόεδρος τής Κυπριακής Δημοκρατίας Γ. Βασιλείου, έρχεται στην Αθήνα γιά επίσημη επίσκεψη.

2004.—Η Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη, με 163 ψηφοδέλτια που περιείχαν το όνομά της, 136 λευκά και ένα άκυρο, γίνεται η πρώτη γυναίκα που εκλέγεται Πρόεδρος τής Βουλής των Ελλήνων. Η κυρία Μπενάκη ανέλαβε κατά την ορκωμοσία τού προέδρου τής Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια, τον Φεβρουάριο τού 2005, την ενημέρωσή του, γιά τα όσα θα ακολουθούσαν στο μέλλον. «[…] Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση, ενδεχομένως, και τής συνταγματικής συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος τής εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν τής ειρήνης, τής ευημερίας και τής ασφάλειας στην διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα τού ανθρώπου και τού πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως, η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης».

2019.—Νέα ποινική δίωξη  ασκήθηκε από την Εισαγγελία Αθηνών γιά την περιφερειάρχη Ρένα Δούρου, η οποία αντιμετωπίζει κατηγορίες (εκτός από την φονική πυρκαγιά στο Μάτι Ανατολικής Αττικής το 2018), και γιά την φονική πλημμύρα στην περιοχή τής Μάνδρας τον Νοέμβριο τού 2017, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο 25 άτομα.

.—Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά τού Ελλαδικού κράτους. Σαν σήμερα στην λαϊκή αγορά των Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, συνελήφθη μία γιαγιά 90 ετών, επειδή πουλούσε χωρίς άδεια, τερλίκια (μάλλινα πλεχτά υποδήματα γιά το σπίτι). Η 90χρονη Σουζάνα Ηλιάδη από τον Πόντο, γιά να συμπληρώσει τα προς το ζην, πήγαινε μερικές φορές στην λαϊκή αγορά κεντρικού δρόμου των Αμπελοκήπων και πουλούσε τα προϊόντα τής χειροτεχνίας της. Μετά την σύλληψή της και την λήψη αποτυπωμάτων (!..), την προσήγαγαν στο Μέγαρο τής Κεντρικής Αστυνομικής Διευθύνσεως. Στην ηλικιωμένη καταλογίστηκε και πρόστιμο. Ο Γολγοθάς τής γιαγιάς τελείωσε τα μεσάνυχτα, όταν την άφησαν ελεύθερη, με τους οικείους της να καταγγέλλουν ότι την είχαν νηστική γιά πάνω από 12 ώρες. Η Ελληνική Ένωση Επιχειρηματιών, αποφάσισε να προσφέρει την απαραίτητη νομική, τεχνική και οικονομική υποστήριξη στην οικογένεια Ηλιάδη, τόσο προκειμένου να αντιμετωπίσει τις συγκεκριμένες δυσκολίες που έχουν προκύψει (πρόστιμα κτλ.), όσο κυρίως, αν το επιθυμεί, να στήσει άρτια και ολοκληρωμένα την δομή μιάς δικής της επιχειρήσεως. Μίας επιχειρήσεως που θα τηρεί και τα τυπικά, κατά τον νόμο, και θα δίδει και την δυνατότητα να υπάρξει συνέχεια, αν το επιθυμεί η οικογένειά της.

Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»
Βασική πηγή: www.eistoria.com

Αφήστε μια απάντηση