ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ – 21 ΜΑΡΤΙΟΥ

Σκηνή από την ελληνική Επανάσταση [Henri Leopold Levy]
21 Μαρτίου

630.—Ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος, επαναφέρει τον Τίμιο Σταυρό στα Ιεροσόλυμα· ο στρατηλάτης Αυτοκράτορας, εισήλθε στην πόλη από την Χρυσή Πύλη και αφού απεκδύθει τα αυτοκρατορικά ενδύματα και διάσημα, μετέφερε πεζός τον Σταυρό, σε ένδειξη ταπεινοφροσύνης. Τον εναπόθεσε στην Εκκλησία τού Σταυρού, που βρίσκεται στο συγκρότημα τού Μεγάλου Ναού τού Παναγίου Τάφου των Ιεροσολύμων. Στις 14/9/630, έγινε η επίσημη ανύψωσή του. Πριν από είκοσι περίπου χρόνια (το 614 μ. Χ.), οι Πέρσες είχαν κυριεύσει την Ιερή Πόλη, επιφέροντας διπλή την καταστροφή, κατεδαφίζοντας τον Ναό τής Αναστάσεως, ο οποίος είχε ιδρυθεί από τον Μ. Κωνσταντίνο, και απαγάγοντας τον Τίμιο Σταυρό. Η αρπαγή του φαίνεται πως έθιξε το θρησκευτικό αίσθημα των Ρωμαίων, οι οποίοι μαζί με τον πατριάρχη Σέργιο, ενίσχυσαν τον Αυτοκράτορα Ηράκλειο στον αγώνα εναντίον των Περσών. Ο πόλεμος κράτησε έξι χρόνια (622-628) και ήταν νικηφόρος γιά την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Η αποφασιστική μάχη στην Νινευί, οδήγησε στην περσική υποταγή. Η αποχώρηση των περσικών στρατευμάτων από την Ιερουσαλήμ ολοκληρώθηκε με την εκπνοή τού 629, όπου και εγκαθιδρύθηκαν  ρωμαϊκές αρχές. Η Ιερουσαλήμ ήταν έτοιμη και ασφαλής να δεχθεί τον Τίμιο Σταυρό στις αρχές τού 630.

1544.—Ἅγιος Μιχαήλ ἐξ Ἀγράφων, ἐμαρτύρησε γιά τήν πίστη στήν Θεσσαλονίκη.

1770.—Ρώσοι και Μανιάτες εκδιώκουν τους τούρκους και καταλαμβάνουν την Κυπαρισσία.

1782.—Ένα πειρατικό σκάφος φθάνει στην Ζάκυνθο, κατάφορτο με λεία από Μασαλλιώτικο εμπορικό πλοίο το οποίο είχε κουρσέψει πριν λίγες ημέρες στα ελληνικά νερά.

1800.—Υπογράφεται ανάμεσα στην Ρωσία και την τουρκία η Συνθήκη τής Κωνσταντινουπόλεως, με την οποία ιδρύεται η «Πολιτεία των Επτά Ενωμένων Νήσων» (1800-1807), το πρώτο ελληνικό κράτος μετά την Άλωση. Το νεοσύστατο κράτος, θα είναι ανεξάρτητο, με εγγυητή τής ανεξαρτησίας του την Ρωσία, αλλά φόρου υποτελές στον σουλτάνο. Καθορίζεται και το Σύνταγμα, το οποίο ονομάζεται «Βυζαντινό». Σύμφωνα με αυτό, η τοπική αριστοκρατία έχει κυρίαρχη θέση. Σε κάποια άρθρα τής συμβάσεως γίνεται γνωστό επίσης, ότι, προσαρτώνται στην τουρκία η Βόνιτσα η Πρέβεζα και το Βουθρωτό – πρώην ενετικές κτήσεις.

1807.—Στα πλαίσια τού ρωσοτουρκικού πολέμου, όπου αρκετοί Έλληνες ακολούθησαν ως κουρσάροι, δεν έλειψαν οι ανομίες. Μία τέτοια καταγγέλθηκε γιά τον Υδραίο ( ; ) Γεωργάκη Χάνοζα, ο οποίος προσποιήθηκε ότι δήθεν έχασε το λάφυρο του.

1821.—«Παρεδόθησαν οἱ κατὰ τὴν 17η ἰδίου ἀποκλεισθέντες εἰς τοὺς τρεῖς Πύργους τῶν Καλαβρύτων ὀθωμανοὶ ὑπὸ τὸν Ἰμβραὴμ Ἀρναούτογλουν εἰς τοὺς Σωτήριον Χαραλάμπην καὶ Πετμεζαίους». Κατά την 21η Μαρτίου συνεκεντρώθησαν εις την μονήν τής Αγίας Λαύρας, ο Σωτήρης Θεοχαρόπουλος, ο Νικόλαος Σολιώτης, ο Ι. Παπαδόπουλος και οι Πετμεζαίοι Βασίλειος και Νικόλαος, παραλαβόντες δε ένα ασήμαντον κανόνι τού μοναστηριού και με σημαίαν επί κοντού την χρυσοκέντητον εικόνα τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου που υπήρχεν εις την Ωραίαν Πύλην τού ναού, ώρμησαν κατά των Καλαβρύτων. Η πολιορκία δεν εκράτησε πολύ. Ο Αρναούτογλους με τους άλλους τούρκους, ηναγκάσθησαν να παραδοθούν, ή κατεσφάγησαν κατά την επίθεσιν.

.—«Οἱ τοῦρκοι Ρίου καταβάντες ἔνοπλοι εἰς τὴν πόλιν Πατρῶν ἔκαυσαν κατὰ τὴν ἐνορίαν τῆς Ἁγίας Τριάδος οἰνοπνευματοπωλεῖόν τι καὶ ἐφόνευσαν τὸν ἰδιοκτήτην τούτου. Μεταβάντες εἶτα εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Ἰ. Παπαδιαμαντοπούλου, ἵνα καύσωσιν αὐτὴν καὶ εὑρόντες ἀντίστασιν ἀνεχώρησαν. Μετὰ ταῦτα μετέβησαν εἰς τὴν συνοικίαν Τάσι ἔνθα γενομένης μάχης ἐφονεύθη ὁ Κεφαλλὴν Βασίλειος Ὀρκολάτος». Στην Πάτρα οι τούρκοι τής πόλεως μαθαίνοντας το ξέσπασμα τής επαναστάσεως στις άλλες πόλεις, είχαν αρχίσει ήδη να μεταφέρουν τις οικογένειές τους στο φρούριο, όπου κλείσθηκαν κι’ αυτοί σαν σήμερα. Αποφάσισαν να συλλάβουν τους απομένοντας στην πόλη προκρίτους και να φονεύσουν τον μεγαλέμπορο Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλο, γιά τον οποίο λεγόταν ότι ήταν μεταξύ των κορυφαίων Φιλικών, κι’ ότι γι’ αυτό είχε στείλει την οικογένειά του στην Αγκώνα τής Ιταλίας.

1824.—Οι οπαδοί τού Κουντουριώτη, καταλαμβάνουν την Ακροκόρινθο. Βρισκόμαστε στην πρώτη φάση τού Εμφυλίου. Ο Κολοκοτρώνης είχε αντιληφθεί ότι η κυβέρνηση τού Κουντουριώτη είχε ισχυροποιηθεί, αλλά παρ’ όλες τις προσπάθειές του γιά συμβιβασμό με διαλλακτικότερες προτάσεις, η κυβέρνηση τού Κρανιδίου ήθελε την πλήρη συντριβή των αντιπάλων «στασιαστών». Με αυτό τον σκοπό, ο Κουντουριώτης διέταξε τον πρόκριτο τής Κορίνθου Νοταρά να πολιορκήσει τον οπλαρχηγό Χελιώτη, ο οποίος κρατούσε το κάστρο τής Ακροκορίνθου γιά λογαριασμό τού Κολοκοτρώνη και τού παλαιού Εκτελεστικού. Προσπάθεια τού Γενναίου Κολοκοτρώνη να διαλύσει την πολιορκία, απέτυχε, με βασικό αίτιο την αλλαγή στρατοπέδου τού Μακρυγιάννη, ο οποίος τάχθηκε τελικά με το μέρος των Κυβερνητικών. Ο Χελιώτης λόγω ελλείψεως τροφίμων, αναγκάστηκε να παραδώσει το κάστρο.

1825.—«Ναυμαχία ἔξω τῆς Μεθώνης ἀμφίρροπος, ἀρχηγούντων τῶν Ἰωάννη Ζάκα καὶ Θεόδ. Μπόταση».  Γίνετε ναυμαχία αμφίρροπος μεταξύ τούρκων και Ελλήνων έξω τής Μεθώνης. 

1826.—«Οἱ Ἰμβραὴμ πασᾶς καὶ Μεχμὲτ Ῥεσὶτ πασᾶς Κιουταχῆς ἐζήτησαν ἐγγράφως παρὰ τῆς φρουρᾶς τοῦ Μεσολογγίου τὴν παράδοσιν τοῦ φρουρίου, ἥν οἱ ἐν αὐτῷ ἀρχηγοὶ ἀπέρριψαν».

.—«Ἐπεβιβάσθη ὁ Φαβιέρος μετὰ τοῦ τακτικοῦ στρατοῦ τῶν πλοίων ἐκ τοῦ Λυκορρεύματος τῆς Καρύστου καὶ ἀπεβιβάσθη εἰς τὴν Ἀττικήν».

1827.—«Μάχη εἰς τὸ Μενίδι τῆς Ἀττικῆς ἀμφίρροπος, καθ’ ἥν ἀρχηγοὶ τῶν Ἑλλήνων ἦσαν οἱ Βάσσος Μαυροβουνιώτης καὶ Π. Νοταρᾶς».  Γίνετε μάχη μεταξύ των Ελλήνων και τούρκων αμφίρροπος παρά το Μενίδι Αττικής.

1854.—Ελληνικές δυνάμεις, υπό τους Κ.Τζαβέλα, Αθ. Πετμεζά και Κ. Πλαπούτα, επιτίθενται στην θέση προφήτης Ηλίας εναντίον των ανδρών τού Φουάτ πασά. Μετά από σκληρό αγώνα, οι τούρκοι αναγκάζονται να υποχωρήσουν στην Άρτα.

1867.—Μάχη μεταξύ επαναστατημένων Κρητών και τούρκων στα Περβόλια Κυδωνίας.

1868.—Τα αποτελέσματα των εκλογών, διατηρούν τον Δ. Βούλγαρη στο έδρανο τού πρωθυπουργού. Αναλυτικά, από τις 184 έδρες, ο Βούλγαρης έλαβε 114, ενώ οι Κουμουνδούρος και Δεληγιώργης 70. Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος βρέθηκε εκτός Βουλής. Όμως στην γενέτειρα τού Κουμουνδούρου, το Οίτυλο, χρειάστηκε να γίνουν επαναληπτικές εκλογές και επειδή φίλοι του τον υπέδειξαν ως υποψήφιο, κατηγορήθηκε από τον Βούλγαρη ως στασιαστής και θεωρήθηκε καταζητούμενος. Μετά από καταδίωξή του, κρύφτηκε στην Μάνη και κατόπιν τής αθωωτικής αποφάσεως τού Εφετείου, επέστρεψε στην Αθήνα όπου ίδρυσε εφημερίδα και οργάνωσε κόμμα με σκοπό την ανατροπή τής κίβδηλης κυβερνήσεως τού λεγόμενου «Τζουμπέ».

1872.—Σε άρθρο τής εφημερίδας ‘’Παλιγγενεσία’’, που βάλλει κατά τής Διεθνούς Εταιρείας, δηλαδή τής Σοσιαλιστικής Διεθνούς, διαβάζουμε τα εξής: «[…] Η καταδίωξις ίσως είναι το προσφορώτερον φάρμακον κατά τής επαράτου εταιρείας, ης τα μέλη εστρατολογήθησαν εκ των κατωτάτων στρωμάτων τής ευρωπαϊκής κοινωνίας και εκ φιλοταράχων και διεφθαρμένων».

1878.—Μάχη τής Ματαράγκας: 4.500 τούρκοι πεζοί και 600 ιππείς μετά τεσσάρων ορεινών πυροβόλων, επιπίπτουν κατά των εν Ματαράγκα Ελλήνων επαναστατών, ανερχομένων εις οκτακοσίους περίπου, και κυριεύουν την πόλιν έπειτα από σκληράν μάχην. Οι Έλληνες, όμως, ενισχυθέντες, αντεπιτίθενται παρά την Πετρομαγούλαν και αναγκάζουν τους τούρκους να υποχωρήσουν. Εκ των τούρκων έπεσαν περί τους παντακοσίους, ενώ εκ των Ελλήνων πεντήκοντα. Οι τούρκοι, δεν μπόρεσαν να διώξουν τους επαναστάτες από την γύρω οχυρή περιοχή. Έτσι η φλόγα τής Θεσσαλικής επαναστάσεως, διατηρήθηκε, ώσπου να συγκληθεί το Ευρωπαϊκό Συνέδριο.

1891.—Η Βουλή, μετά την χθεσινή συζήτηση γιά παραπομπή τού Χαρίλαου Τρικούπη σε ειδικό δικαστήριο, λήγει την συνεδρίασή της, με 64 ψήφους υπέρ και 27 κατά.

1900.—Τουρκικό απόσπασμα συνέλαβε και οδήγησε στις φυλακές τής Θεσσαλονίκης 14 βούργαρους και ρουμάνους πράκτορες. Όλοι τους, δρούσαν προπαγανδιστικά στην περιοχή τής Μακεδονίας σαν δάσκαλοι κ.λπ, ενώ εμπλέκονταν σε δολοφονίες πολλών Ελλήνων.

1901.—Οι εφημερίδες ΕΜΠΡΟΣ και ΕΣΤΙΑ δημοσίευσαν σχετικά με τα αρχαιολογικά ευρήματα τού ναυαγίου των Αντικυθήρων: “Το Υπουργείο τής Παιδείας απασχολεί ακόμη σοβαρά το ζήτημα τής συγκόλλησης τού χάλκινου αγάλματος τού Ερμή. Ο Ιταλός τεχνίτης δεν θεωρείται ικανός να αναλάβει και να φέρει εις πέρας ένα τόσο σπουδαίο έργο. Γι’ αυτό θα κληθεί μετά το Πάσχα από την Βιέννη ο περίφημος τού εκεί Μουσείου συγκολλητής, ο οποίος είχε συναρμολογήσει τελείως το χάλκινο άγαλμα που είχε βρεθεί κομματιασμένο στην Πέργαμο, γιά να συγκολλήσει και τα διάφορα τεμάχια τού Ερμή”.

1905.—Τα σώματα τού μακεδονομάχου Μάλλιου και τού Μακρή συναντούν τον Βάρδα στην μονή Σισσανίου. Εκεί τους ενημερώνει γιά την επικείμενη επιχείρηση εναντίον τής Ζαγορίτσανης και στέλνει επιστολή στον Καούδη, με την οποία τού ζητάει να ενωθεί μαζί του στην επιχείρηση. Ο Μάλλιος στην συνέχεια, κατευθύνεται προς την Λόσνιτσα όπου παραμένει μέχρι τις 23 Μαρτίου, οπότε ξεκινάει με κατεύθυνση την Ζαγορίτσανη.

.—Μεγάλο συλλαλητήριο οργανώθηκε στο Ηράκλειο τής Κρήτης, με το οποίο συμπαραστέκονταν στην επανάσταση τού Θερίσου γιά Ένωση με την μητέρα Ελλάδα.

1912.—(ν. ημερ.) Επιτυχής η δολοφονική απόπειρα εναντίον τού ηγεμόνα τής Σάμου Ανδρέα Κοπάση, ενώ αγνοείται η ταυτότητα τού δολοφόνου του,  ο οποίος πέθανε από τα τραύματά του. Νέος ηγεμόνας θα διορισθεί ο Γρηγόριος Βεγλερής, ο οποίος και θα είναι ο τελευταίος της.

1914.—Συνεχίζουν οι άγριες μάχες μεταξύ των Αυτόνομων Ελλήνων τής Βορείου Ηπείρου με αλβανούς στην Κορυτσά. Εθελοντές φοιτητές τού Ιερού Λόχου, κατάφεραν να υψώσουν την Σημαία τής Αυτόνομης Β. Ηπείρου στην Μητρόπολη, γιά λίγες ώρες, μετά όμως από λίγο αποσύρθηκαν. Στις πολύνεκρες μάχες διάρκειας πέντε (5) ημερών, απωλέσαμε 114 μαχητές εκ των οποίων οι 7 γυναίκες. Ο Ιερός Λόχος στην Β. Ήπειρο, είχε ένα ολόκληρο και πλήρες Σώμα Ιερολοχιτισσών!

1916.—Τα σερβικά στρατεύματα που υποχωρούν, διαπεραιώνονται στην Κέρκυρα γιά να αποφύγουν την αιχμαλωσία από τους Γερμανούς και τους Αυστριακούς.

1919.—Παύουν οι σκληροί αγώνες τους οποίους έδωσε το ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα στην Μεσημβρινή Ρωσία, προ τής Οδησσού. Τα τμήματα των 3ου, 5/42 και 34ου Συνταγμάτων Πεζικού, μάχονταν ήδη από τις 6 τού μηνός. Ο απαράμιλλος ηρωισμός και το πνεύμα αυτοθυσίας των Ελλήνων αξιωματικών και οπλιτών, είχαν εντυπωσιάσει εχθρούς και συμμάχους. (Από εντυπωσιασμούς χορτάσαμε).

1920.—Ο Ελληνικός Στρατός στην Μ. Ασία, μάχεται με περιπόλους.

1921.—Συνιστάται Αριστείον Ανδρείας, προς ηθικήν ανταμοιβήν των διαπρεψάντων κατά την Μικρασιατικήν εκστρατείαν. 

.—Οι Ελληνικές Δυνάμεις τής Μ. Ασίας, μάχονται με σφοδρότητα παρά το Αφιόν Καραχισάρ και Κοβαλίτσα. Κατόπιν τής εντόνου πιέσεως των τουρκικών δυνάμεων, οι Έλληνες συμπτύσσονται στον τομέα Κοβαλίτσας.

.—Ημερομηνία γεννήσεως τού σημαντικού συνθέτη τού λαϊκού τραγουδιού, Μανώλη Χιώτη. Ο αριστοκράτης-ρεμπέτης ο οποίος ξεκίνησε από τις προσφυγικές γειτονιές τού Ναυπλίου, μπήκε στα σαλόνια των Αθηνών και έφτασε έως τον Λευκό Οίκο των Η.Π.Α. Με τον Χιώτη, το λαϊκό τραγούδι πέρασε σε μία νέα εποχή, αυτή τής δεξιοτεχνίας. Η μουσική του, πλέον, εκτός από το ρεμπέτικο και τους ρυθμούς του, ανοίγεται και σε άλλους ορίζοντες, φέρνοντας έναν σύγχρονο αέρα στο λαϊκό τραγούδι, με αναφορές στον εξωτισμό, στους λάτιν ρυθμούς, και στην ευρωπαϊκή τζαζ. Οι εμφανίσεις του στα κέντρα τής εποχής ήταν πάντα πρωτοποριακές και φαντασμαγορικές. Καθιέρωσε το ομοιόμορφο ντύσιμο των μουσικών τής ορχήστρας, ενώ ο ίδιος έπαιζε όρθιος τις δεξιοτεχνικές μουσικές του και τα σόλο, έχοντας μαζί του εκπροσώπους τής «σοβαρής» και μοντέρνας μουσικής, σαξοφωνίστες, βιολονίστες, πιανίστες κ.α. Επινόησε το τετράχορδο μπουζούκι, ώστε να πιάνει ακόρντα κιθάρας και είναι ο πρώτος που χρησιμοποίησε και τα τέσσερα δάχτυλα, -μερικές φορές και τα πέντε – στο τόσο μοναδικό και ιδιαίτερο παίξιμό του. Εισήγαγε γιά πρώτη φορά στις εμφανίσεις του τον ενισχυτή, ενώ στο πάλκο χρησιμοποίησε δύο μπουζούκια, ένα με μεταλλικές χορδές κι’ ένα με χορδές από έντερα, ώστε η χροιά του να μοιάζει περισσότερο με ούτι. Λέγεται ότι εκείνη την εποχή τον άκουσε ο Τζίμι Χέντριξ κι’ εντυπωσιάστηκε από την τεχνική του, θεωρώντας τον, τον μεγαλύτερο δεξιοτέχνη στο είδος του.

1922.—Η Ελληνική Στρατιά στην Μ. Ασία, μάχεται με πυροβολικό και περιπόλους εναντίον των τούρκων.

1928.—Ελλάδα και Ρουμανία υπογράφουν Σύμφωνο Φιλίας στην Γενεύη. Ακολούθησαν αρκετές πράξεις υπέρμετρης «φιλίας» από την επόμενη κυβέρνηση (Ελ. Βενιζέλου), όπως η άδεια να ανοίξουν ρουμάνικα σχολεία σε βλαχοχώρια κυρίως τής Μακεδονίας κ.α. (…)

1931.—Σύμβαση μεταξύ τού ελληνικού δημοσίου και τού ακόλουθου ομίλου τραπεζών: Hambro’s, Erlanger’s, Mendelssohn and Co. Amsterdam, Nederlandsche Handel-Maatschappiz N.V., Credit Suisse, Stockholms Enskilda Bank, Banca Commerciale Italiana, Εθνική Τράπεζα και Τράπεζα τής Ελλάδος. Το δάνειο ύψους 4.000.000 λιρών ήταν διάρκειας 37 ετών με επιτόκιο 6%, προοριζόταν δε γιά την χρηματοδότηση παραγωγικών έργων, κυρίως αρδευτικών και οδικών.

.—Ένα παράξενο γεγονός συγκλονίζει την πόλη τού Μεσολογγίου. Ο εισαγγελέας Καλαμπόκας συλλαμβάνει δίχως αιτία τον δήμαρχο τής πόλεως, Ευαγγελάτο. Λίγο αργότερα, ο εισαγγελέας θα τιμωρηθεί γι’ αυτή του την πράξη.

1932.—Η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή ζήτησε εξηγήσεις από τον υποδιοικητή τής Τράπεζας τής Ελλάδος στο γιατί η Ελλάδα δεν είχε προχωρήσει στην εξυπηρέτηση των δανείων της. Η απάντηση ήταν ότι περίμενε (βάσει των οδηγιών τής κυβερνήσεώς του), την έκδοση αποφάσεως τής Δημοσιονομικής Επιτροπής τής Κ.Τ.Ε. (στις 29/3) σχετικά με το εάν θα εγκρίνετο το αίτημα τής Ελλάδος γιά πενταετή αναστολή πληρωμών και γιά χορήγηση νέου δανείου γιά τα αναπτυξιακά έργα. Επίσης, διαμαρτυρία επιδόθηκε και στον Βενιζέλο, ο  οποίος θα απαντήσει στις 23/3. Οι Μεγάλες Δυνάμεις που είχαν εγγυηθεί γιά τα δάνεια, δυσανασχέτησαν, λέγοντας ότι αφ’ ενός η Δ.Ο.Ε. δεν μπορούσε ν’ αλλάξει τους όρους των συμβάσεων των δανείων και αφ’ ετέρου η Ελλάδα δεν έπρεπε να προχωρήσει στην αναστολή των πληρωμών ή να πληρώσει τους τόκους σε στερλίνες.

1934.—Ο διάσημος Ρωσογάλλος γιατρός Σεργκέι Βορονώφ, με επιστολή του σαν σήμερα, ζήτησε συγγνώμη από τον Καλύμνιο επιστήμονα Σκεύο Ζερβό, επειδή σε διάλεξή του, παρουσίασε τις εργασίες του γιά τις μεταμοσχεύσεις αγνοώντας κατά επιδεικτικό τρόπο τις πρωτοποριακές εργασίες τού Ζερβού στον τομέα αυτό από το 1902. Στην επιστολή του έγραφε: «…σάς ευχαριστώ πολύ διά την αποστολήν τού άρθρου σας και είμαι κατατεθλιμμένος, διότι ηγνόησα την εργασία υμών…ουδεμίαν έχω πρόθεσιν να αξιώσω την προτεραιότητα. Μανθάνω σήμερον ότι σάς ανήκει. Ευχαριστούμαι διά τούτο εξ όλης τής καρδίας διά την ελληνικήν σκέψιν, δεν δύναμαι δε ειμή να σάς εκφράσω τον θαυμασμόν μου διά τας ωραίας προσπαθείας, ας έσχετε την ευτυχή ιδέαν να επιχειρήσετε προ εμού...».

1935.—Ο απολογισμός τής πύρινης λαίλαπας στην πόλη τής Έδεσσας, είναι τρομακτικός. Η πραγματικά μεγάλη πυρκαγιά, αποτέφρωσε εργοστάσια και ολόκληρο το κέντρο τής Έδεσσας στην Μακεδονία. Η πύρινη λαίλαπα κατέστρεψε συνολικά 350 σπίτια και 150 καταστήματα.

1941.—Στο μέτωπο μεταξύ των εμπόλεμων Ελλήνων και Ιταλών συνεχίζεται ο αγώνας πυροβολικού και η δράση περιπόλων.

.—Η ιταλική αεροπορία βομβάρδισε την Χίο και την Μυτιλήνη.

1942.—Το επίτακτο Ναρκαλιευτικό Αλκανέτ (πρώην Έβρος Ι) εντάσσεται στην υπηρεσία τού Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού. Είχε μετασκευαστεί γιά να χρησιμοποιηθεί γιά την αλιεία μαγνητικών ναρκών.

1943.—Μεγάλη μάχη στην Τσαγκαράδα τού Πηλίου, μεταξύ Ελλήνων ανταρτών και Ιταλών.

.—Λήγουν οι επιχειρήσεις των Ιταλών γιά εξόντωση τού Ναπολέοντα Ζέρβα στην Ήπειρο. Οι Ιταλοί ξεκίνησαν με δυνάμεις από την Αμφιλοχία στις 9/3ου.

.—Λήγουν οι συντονισμένες επιθέσεις των Γερμανών σε Βάλσαμο-Ποταμούλα τις οποίες πέτυχε να αποκρούσει ο ΕΔΕΣ τού Ναπολέοντα Ζέρβα. Είχαν αρκετά μεγάλη διάρκεια μιάς και ξεκίνησαν από τις 09/3/1943.

.—Η δολοφονία Μακεδονομάχων από τον ΕΛΑΣ. Την 21ην Μαρτίου 1943, σφαγιάστηκε με τον αγριώτερο τρόπο, στην Λάλγκα, ο Μακεδονομάχος Γιάννης Νταϊλάκης από τμήμα τού ΕΛΑΣ, με αρχηγό τον Τερπόφσκι. Διηγούνται αυτόπτες μάρτυρες, ότι την ώρα που τον κτυπούσαν με πέτρες, ξύλα και μαχαίρια, φώναξε ο Γιάννης Νταϊλάκης στους δημίους τους: «Βαράτε σκυλιά. Μα η Ελλάδα δεν πεθαίνει. Θα τα πληρώσετε μιά μέρα». Την ίδια μέρα στην Καστοριά, οι Ιταλοί τουφέκισαν τον γιό του, Μανουήλ, μαθητή τού γυμνασίου. (Στις 5 Οκτωβρίου 1941, ο αδελφός του, επίσης Μακεδονομάχος, Λάκης Νταϊλάκης δολοφονήθηκε ανάμεσα Κορομηλιά και Λεύκη από βουργαρική ομάδα, αρχηγός τής οποίας ήταν πάλι ο Τερπόφσκι).

1945.—Περίπολος αναγνωρίσεως τμημάτων τού Ιερού Λόχου σε Σύμη και Κίμωλο.

1956.—Το πρωί τής 21ης Μαρτίου, ο αγωνιστής τής ΕΟΚΑ και θαλαμηπόλος τού κυβερνήτη Χάρντιγκ, πήγε στο δωμάτιο τού Κυβερνήτη γιά την εκτέλεση των καθηκόντων του, παίρνοντας μαζί του και την ωρολογιακή βόμβα (βλ. 20/3), την οποία τοποθέτησε στο κρεβάτι τού Χάρντιγκ. Εκείνο το βράδυ, ο Κυβερνήτης κοιμήθηκε αμέριμνος γιά τον κίνδυνο που διέτρεχε. Η βόμβα όμως δεν εξερράγη την καθορισμένη ώρα (2:30 π. μ. τής 22ας Μαρτίου), βρέθηκε δε αργότερα και αχρηστεύθηκε. Ο Νεόφυτος Σοφοκλέους, μετά την παράτολμη πράξη του, κατέφυγε σε ανταρτική ομάδα τής περιοχής Κύκκου. Τότε επικηρύχθηκε ως καταζητούμενος γιά το ποσό των 5.000 λιρών. Το γεγονός αυτό δημιούργησε νευρικό κλονισμό στον Χάρντιγκ, ο οποίος επικήρυξε τον Διγενή γιά 10.000 λίρες. Ακολούθησε επικήρυξη τού Χάρντιγκ από τον Διγενή, χωρίς καμμιά αμοιβή, κάτι που αναστάτωσε ψυχικά τον Κυβερνήτη τής Κύπρου. Όταν ο Χάρντιγκ πήρε αυτή την πληροφορία, κτυπούσε έξαλλος τα χέρια πάνω στο γραφείο του, και απαιτούσε από τους αξιωματικούς του να τού παραδώσουν τον Διγενή μέσα σε δεκαπέντε μέρες.

.—Σκοτώθηκαν οι αεροπόροι μας Γεώργιος Μπούργανος και Αναστάσιος Κουλάκος, όταν το αεροσκάφος στο οποίο επέβαιναν, κατέπεσε στην θάλασσα τού Σαρωνικού.

.—Απεβίωσε σε ηλικία 82 ετών ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών, Σπυρίδων. Εκτός τής ποιμαντικής, διακρίθηκε ιδιαιτέρως γιά το εθνικό του έργο, από τον Μακεδονικό Αγώνα ακόμη. Γεννήθηκε στην Χηλή τής Βιθυνίας, ενώ το κοσμικό του όνομα ήταν Σπυρίδων Βλάχος.

1957.—Στο χωριό Ορά τής Κύπρου, μετά από σύγκρουση με τις βρετανικές δυνάμεις κατοχής, φονεύεται ο αγωνιστής τής ΕΟΚΑ Πετράκης Μ. Κυπριανού. «Όταν με πήραν κοντά του και τον είδα νεκρό», λέει στην αφήγησή του ο πατέρας τού ήρωα, «έσκυψα, τον αγκάλιασα, τον φίλησα και είπα: Χαλάλι τής πατρίδας το αίμα σου, παιδί μου.» Στην κηδεία του, όταν η μάνα τού νεκρού ήρωα αντίκρισε το κλειστό φέρετρο τού παιδιού της, πλησίασε, χαΐδεψε το σκληρό ξύλο και είπε: “Έτσι σε ήθελα, γυιέ μου, να ‘ρθείς, ήρωας!”.

1960.—Αρχίζουν οι επίσημες διαπραγματεύσεις γιά την ένταξη τής Ελλάδας στην  ΕΟΚ.

1970.—Τις πρώτες πρωινές ώρες, απεβίωσε από οξύ έμφραγμα ο συνθέτης και δεξιοτέχνης τού μπουζουκιού Μανώλης Χιώτης. Ακριβώς την ημέρα των γενεθλίων του.

1972.—Το Καθεστώς τής 21ης Απριλίου, απομακρύνει τον Αντιβασιλέα Ζωιτάκη. Την θέση κατέλαβε ο ίδιος ο Παπαδόπουλος.

1977.—Σκοτώθηκε ο πιλότος μας Ανδρέας Μπάρτζης, όταν το αεροσκάφος τού οποίου ήταν χειριστής, κατέπεσε λόγω βλάβης στην περιοχή τού αεροδρομίου Νέας Αγχιάλου Μαγνησίας, κατά την τελική φάση τής προσγειώσεως. http://www.pasoipa.org.gr/

1979.—Δημοσιεύεται στην “Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως” η ίδρυση τής ΕΠΑΕ βάσει τού νόμου 879/79. Το επόμενο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου θα διοργανωθεί υπό την εποπτεία της.

1984.—Αποκαλύπτεται το μεγάλο σκάνδαλο στην ΠΥΡΚΑΛ, το οποίο ζημίωσε το ελληνικό δημόσιο με ποσό άνω των 300 εκατομμυρίων δραχμών. Δύο ήταν τα σκάνδαλα στην συγκεκριμένη ΔΕΚΟ που άφησαν μαύρη ιστορία γιά την κυβέρνηση· η αγορά τού άχρηστου ναυπηγείου πλαστικών σκαφών στο Λαύριο, έναντι τού ποσού των 370 εκατομ. δρχ., και, όταν η Πυρκάλ πουλούσε στο Ιράκ 112$ την οβίδα, ενώ στον Ελληνικό στρατό 201$ (…)

.—Μία μεγάλη πυρκαγιά στο κέντρο τής Αθήνας, καταστρέφει 15 καταστήματα και προκαλεί ζημιές τεράστιας αξίας.

1987.—Το ΠΑ.ΣΟ.Κ διά τού υπουργού παιδείας Αντώνη Τρίτση, θέτει θέμα περί εκκλησιαστικής περιουσίας. Πρόκειται γιά το αγαπημένο θέμα κάθε αριστερής κυβερνήσεως, όταν προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή τού λαού μας από σοβαρά ζητήματα στα οποία προφανώς δεν μπορεί να ανταπεξέλθει.

1992.—Στο χωριό Γράψη κοντά στο Αργυρόκαστρο τής Βορείου Ηπείρου, αλβανοί χωροφύλακες ανοίγουν πυρ σε αυτοκίνητο το οποίο ανήκε σε μέλη τού Ελληνικού μειονοτικού κόμματος «Ομόνοια». Από την επίθεση των αλβανών, τραυματίστηκε σοβαρά ο Αριστείδης Ζάκας.

1996.—Οι κυβερνήσεις τής Ελλάδας και τής αλβανίας, υπογράφουν Σύμφωνο Φιλίας, Συνεργασίας, Καλής Γειτονίας και Ασφάλειας. Στα πλαίσια αυτά, η Ελλάδα, ως κύριος εξωτερικός επενδυτής τής αλβανίας, και ως ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της, επένδυσε περισσότερα από 400 εκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο η αλβανία (και λόγω τουρκικών πιέσεων), δεν έδειξε συμπεριφορά ανάλογη με το Σύμφωνο, ούτε απέναντι στην Ελληνική μειονότητα, ούτε σε θέματα όπως τής υφαλοκροπίδας και τής ΑΟΖ.

1997.—Ο Κώστας Καραμανλής, ανεψιός τού ιδρυτή τού κόμματος Κωνσταντίνου Καραμανλή, εκλέγεται από το συνέδριο αρχηγός τής Ν.Δ.  και διαδέχεται τον Μιλτιάδη Έβερτ.

2007.—Κρατικός Αερολιμένας Ρόδου “Διαγόρας”. «Ώρα 10:15 π.μ. αεροσκάφος των Ολυμπιακών Αερογραμμών, τύπου ATR 42-320, προερχόμενο από Θεσσαλονίκη, εξήλθε τού διαδρόμου κατά την προσγείωση και τροχοδρόμησε παράλληλα αυτού γιά 150 μέτρα, με αποτέλεσμα να σπάσει το ελαστικό και η ζάντα τού αριστερού εξωτερικού τροχού. Το αεροσκάφος επανήλθε στον διάδρομο και συνέχισε την τροχοδρόμηση μέχρι τον χώρο στάθμευσης, χωρίς να τραυματιστεί κανένας από τους 29 επιβάτες ή τα τρία μέλη τού πληρώματος».

2015.—Σχεδὸν πενήντα ἡμέρες (!..) μετὰ τήν ὁρκωμοσία τῶν συναδέλφων τους, ὁρκίστηκαν τό Σάββατο 21 Μαρτίου, τέσσερα μέλη τῆς κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τά ὁποῖα μάλιστα βρέθηκαν καὶ στό κέντρο πολιτικῆς ἀντιπαραθέσεως, γιά διαφορετικοὺς λόγους τό καθ’ ἕνα. Πρόκειται γιά τήν Τασία Χριστοδουλοπούλου, Ἀναπληρώτρια ὑπ. Ἐσωτερικῶν καί Διοικητικῆς Ἀνασυγκροτήσεως, τόν Κωνσταντῖνο Φωτάκη,  Ἀναπληρωτὴ ὑπ. Πολιτισμοῦ, Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων, τόν Δημήτρη Στρατούλη, Ἀναπληρωτὴ ὑπ. Ἐργασίας, Κοινωνικῶν Ἀσφαλίσεων Κοινωνικῆς Ἀλληλεγγύης, καί τόν Χρῆστο Σπίρτζη, Ἀναπληρωτὴ ὑπ. Οἰκονομίας, Ὑποδομῶν, Ναυτιλίας καὶ Τουρισμοῦ. Ἐκτὸς ἀπὸ τόν… εὐλαβὴ Χρῆστο Σπίρτζη, πού τόν ὅρκισε ὁ Ἐπίσκοπος Μεθώνης, Κλήμης, οἱ ὑπόλοιποι, ἔδωσαν πολιτικὸ ὅρκο. Ὁ Χ. Σπίρτζης, προέρχεται ἀπὸ τόν «παλαιό» κομματικὸ χῶρο τοῦ ΠαΣοΚ, τό ὁποῖο τόν βοήθησε νά κερδίσῃ τήν θέση τοῦ προέδρου τοῦ Τεχνικοῦ Ἐπιμελητηρίου, τό 2010. Τόν Δεκέμβριο τοῦ 2015 συνέγραψε τήν παραχώρηση 14 ἑλληνικῶν ἀεροδρομίων στήν κοινοπραξία γερμανο-τουρκικῶν συμφερόντων FRAPORT AG-SLENTEL Ltd. Ἡ Τασία Χριστοδουλοπούλου, θά καταγραφῇ ὡς ἡ ὑπουργός πού τό μόνο πού γνώριζε γιά τούς παράνομους ἀλλοδαπούς ἦταν ὅτι λιάζονται καί μετὰ ἐξαφανίζονται (!..) Τό μεῖζον ἐθνικὸ ζήτημα τό ὁποῖο δημιούργησε ἡ πολιτικὴ της (καθὼς καὶ τῆς κυβερνήσεως πού τήν διόρισε), τῶν ἀνοιχτῶν συνόρων, δέν φαίνεται νά τήν ἀπασχολεῖ. Οἱ Φωτάκης καί Στρατούλης ἀνέλαβαν θώκους σέ ὑπουργεῖα, τά  ὁποῖα οὐδεμία σχέση ἔχουν μέ τόν τίτλο πού φέρουν.

2019.—Τις ευχαριστίες του προς τον υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Κατρούγκαλο, γιά όσα είπε σχετικά με το ότι η τουρκία δεν θα πρέπει να αποκλειστεί όσον αφορά το θέμα αξιοποιήσεως των υδρογαναθράκων στην νοτιο-ανατολική Μεσόγειο, διατύπωσε ο τούρκος Μεβλούτ Τσαβούσογλου στις κοινές τους δηλώσεις μετά από την συνάντηση που είχαν σαν σήμερα στην Αττάλεια. Την προηγούμενη ημέρα, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Anadolu, ο Γιώργος Κατρούγκαλος είχε αναρωτηθεί: «[…] πώς μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την τουρκία η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στην Μεσόγειο; Κανείς δεν ισχυρίζεται το αντίθετο από αυτό […] στην ανατολική Μεσόγειο έχει η τουρκία δικαιώματα που τής αναγνωρίζει το δίκαιο τής θάλασσας που εμείς θέλουμε να διέπει τις μεταξύ μας διαφορές».

.—Βαρύτατες ευθύνες στην Περιφέρεια Αττικής και στους δήμους τής περιοχής τής Μάνδρας αποδίδει το εισαγγελικό πόρισμα γιά τα αίτια τής φονικής πλημμύρας τον Νοέμβριο τού 2017, από την οποία 25 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, 13 τραυματίστηκαν και οι ζημιές σε περιουσίες και υποδομές ήταν ανυπολόγιστες. Το πόρισμα τής εισαγγελέως Σωτηρίας Παπαγεωργακοπούλου, η οποία διεξήγαγε επί μήνες ενδελεχή έρευνα γιά τα αίτια τής καταστροφής, δεν αφήνει αμφιβολίες γιά τις τεράστιες ευθύνες τής Περιφέρειας, καθώς αναφέρει πως «[…] δεν είχε γίνει κανένα έργο αντιπλημμυρικής προστασίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες τής Περιφέρειας Αττικής, μολονότι υπήρχαν ώριμες μελέτες, εγκεκριμένες πιστώσεις και κατεπείγον εκτέλεσης των έργων με δεδομένο ότι και κατά το παρελθόν είχαν συμβεί παρόμοια φαινόμενα και ιδίως τα έτη 2014-2015 και η περιοχή όφειλε να καταταγεί στην λίστα προτεραιότητας, όσον αφορά την ανάγκη αντιπλημμυρικής προστασίας».

Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»
Βασική πηγή: www.eistoria.com

Αφήστε μια απάντηση