26 Απριλίου
121.—Ὁ Μᾶρκος Αὐρήλιος καὶ τὸ Ἀθηναϊκό Πανεπιστήμιο. Σὰν σήμερα γεννήθηκε ὁ Μᾶρκος Αὐρήλιος, Ῥωμαῖος αὐτοκράτορας καὶ στωικός φιλόσοφος. Ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ καλλιεργημένους αὐτοκράτορες ποὺ ἀνέβηκαν στὸν θρόνο τῆς Ῥώμης, ἔχοντας λάβει ἐπιμελημένη ἑλληνική ἀγωγὴ στὴν ῥητορική καὶ τὴν φιλοσοφία, ὁ Μᾶρκος Αὐρήλιος ἵδρυσε στὴν Ἀθήνα τὸ ἀρχαιότερο στὸν κόσμο Πανεπιστήμιο, τὸ λεγόμενο «Ἀθηναϊκό». Φιλοδοξία του ἦταν νὰ τὸ καταστήσῃ πνευματικό κέντρο ὁλόκληρης τῆς Ῥωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας. Μέσα ἀπὸ τὸ ἔργο του «Τὰ εἰς ἑαυτόν» γραμμένο στὴν Ἑλληνική, προσπάθησε νὰ ἀπαντήσῃ ὡς γνήσιος στωικός στὸ ἐρώτημα περὶ εὐδαιμονίας. Πολύ πρὶν ἀπὸ τὸν Μᾶρκο Αὐρήλιο, στὸ αἰώνιο ἐρώτημα τῶν ἀνθρώπων γιὰ τὴν κατάκτηση τῆς εὐδαιμονίας, εἶχε ἀπαντήσει ὁ Δημόκριτος. Σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία του, ἡ εὐθυμία ἀποτελεῖ θεμέλιο τῆς ἐσωτερικῆς ἰσορροπίας τοῦ ἀνθρώπου.
1451.—Ημερομηνία στέψεως τού Γεώργιου Καστριώτη ως βασιλέα «Ηπειρωτών και Αλβανών», στην Ιερά Μονή Αρδενίτσας (ή Αρδευούσης), κοντά στην πόλη Φίερι στην Βόρειο Ήπειρο. Στην συγκεκριμένη Ιερά Μονή, οι τουρκαλβανοί είχαν εγκλείσει τους μαθητές τού Αγίου και Εθναπόστολου Κοσμά τού Αιτωλού, αμέσως μετά την δολοφονία του στις 24/8/1779.
1821.—Υδραίοι και Ψαριανοί βυθίζουν τουρκικό πλοίο και κυριεύουν έτερον προ τής Χίου. «Οἱ Ὑδραῖοι καὶ Ψαριανοὶ ἐβύθισαν τουρκικὸν πλοῖον καὶ συνέλαβον δεύτερον πρὸ τοῦ φρουρίου τῆς Χίου συμμετασχόντων τῶν Ἰακώβου Τομπάζη, Ν. Ἀποστόλη, Γ. Σαχτούρη, Ἀναστασίου Τσαμαδοῦ, Λαζάρου Λελεχοῦ, Λαζάρου Πινότση καὶ Ἰωάννου Βούλγαρη».
.—Ο Λογοθέτης Λυκούργος αναλαμβάνει την γενική αρχηγία τού αγώνα τής Σάμου, οργανώνοντάς την στρατιωτικά και πολιτικά κατά τρόπο υποδειγματικό. Έθεσε σε εφαρμογή το τοπικό πολίτευμα, τον «Στρατοπολιτικό Διοργανισμό τής νήσου Σάμου» και οργάνωσε την άμυνα τού νησιού συγκροτώντας τέσσερεις χιλιαρχίες, στην μία των οποίων διόρισε τον καπετάν Λαχανά Κωνσταντίνο χιλίαρχο· ο Λαχανάς είχε κηρύξει ήδη την επανάσταση από τις 18 Απριλίου, υψώνοντας την σημαία στην θέση Πηγαδάκι Άνω Βαθέος, καλώντας όλους τους κατοίκους τού Βαθέος να αγωνισθούν υπέρ τής Πατρίδος.
1822.—(ν.ημ) Συνεχίζονται οι σφαγές και κτηνωδίες στην πόλη τής Νάουσας που από τις 22 Απριλίου είχε πέσει στα χέρια των οθωμανών. Πενήντα χωριά των περιχώρων λεηλατούνται και παραδίδονται στις φλόγες. Την ίδια τύχη είχαν τα μοναστήρια και τα εξωκλήσια. Γυναικόπαιδα σύρονται στα σκλαβοπάζαρα. Ο ανδρικός πληθυσμός σφαγιάζεται. Στις σφαγές πρωτοστατούν τσιγγάνοι δήμιοι και Εβραίοι εθελοντές από την Θεσσαλονίκη.
1825.—(π.ημ.) «Ἅλωσις Σφακτηρίας ὑπὸ Ἰμβραὴμ πασᾶ. Ἐνταῦθα ἐφονεύθησαν οἱ Σάντα ‘Ρόζα, κόμης Ἰταλός, Ἀναγνώστης Παπαγεωργίου (Ἀναγνωσταρᾶς), Ἀ. Τσαμαδός, Σαχίνης, Δ. Σαχτούρης κλπ». Ο Ιμβραήμ δι’ 11.000 πεζών και 800 ιππέων κυριεύει την Σφακτηρίαν, την οποίαν υπερήσπιζον μόνον 1.500 Έλληνες. Κατά την συγκροτηθείσαν σκληράν μάχην εφονεύθησαν οι Σαχίνης, Αναγνωσταράς, και ο Ιταλός Φιλέλλην Σαντόρε Σανταρόζα, όστις, προτού κατέλθη εις την Ελλάδα, είχε διατελέσει υπουργός Στρατιωτικών τού κράτους τού Πεδεμοντίου.
.—«Ναυμαχία ἔξω τῆς Σφακτηρίας ἀμφίρροπος, ἐν ᾖ παρέστησαν τῶν μὲν Ἑλλήνων ἀρχηγοὶ οἱ Μιαούλης, Σαχτούρης, Δ. Βῶκος κ.λ.π τῶν δὲ τούρκων ὁ Τοπὰλ πασᾶς». Μετά την πτώσιν τής Σφακτηρίας, τα ελληνικά πολεμικά «Άρης» και «Aθηνά» εξήλθαν από τον λιμένα τής Πύλου, υπό τον συνεχή κανονιοβολισμόν τού ευρισκομένου εκεί τουρκοαιγυπτιακού στόλου. Μετά από πολύωρη ναυμαχία και υπό αντιξοότατες συνθήκες, η διαφυγή τού «Άρη» αποτέλεσε σπάνιο ναυτικό κατόρθωμα, που προκάλεσε τον θαυμασμό ολόκληρης τής Ευρώπης.
1826.—Η Γ΄ εν Επιδαύρω Εθνική Συνέλευσις αρχίζει τας εργασίας της.
1829.—Οι Μακεδόνες πάροικοι των “Ανατολικομεσημβρινών” μερών τής Μακεδονίας, συγκεντρώθηκαν στην εκκλησία τού Αγίου Νικολάου Σκοπέλου προκειμένου να προχωρήσουν στην εκλογική διαδικασία των εκπροσώπων τους, στην Εθνοσυνέλευση τού Άργους [πληροφορία Νίκος Παπαοικονόμου].
1831.—Δημοσιεύεται ο πρώτος νόμος περί Τύπου στην Ελλάδα εγείροντας θύελλα αντιδράσεων εναντίον τού κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Το Διάταγμα τού Κυβερνήτη Καποδίστρια όριζε ότι, «πας τυπογράφος ώφειλε να καταθέσει εις την Εθνικήν Τράπεζαν εγγύησιν εκ 4.000 φοινίκων, η οποία περιήρχετο εις το Κράτος, εν η περιπτώσει ήθελεν εκτυπώσει ούτος οιονδήποτε έντυπον περιέχον συκοφαντίας ή ύβρεις κατά τής θρησκείας, τής δημοσίου ηθικής ή των αρχών». Ταυτόχρονα ξεκίνησε μία αμείλικτη καταδίωξη των δημοσιογράφων Πολυζωίδη και Αντωνιάδη, καθώς και πολλών άλλων σημαντικών προσώπων οι οποίοι αντιπολιτεύονταν την σκληρή πολιτική τού Κυβερνήτη. Το κακό δεν θα αργήσει να έλθει…
1832.—Ο πληρεξούσιος τής Βαυαρίας στο Λονδίνο, ντε Σέτο, υποβάλει προς την Διάσκεψη τού Λονδίνου Υπόμνημα, σύμφωνα με το οποίο, εκτός των άλλων, ζητεί ο Όθων να έχει τον τίτλο τού βασιλέα και το έδαφος τού ελληνικού κράτους να διευρυνθεί, με καθορισμό των βορείων συνόρων από τον Αμβρακικό κόλπο έως το Αιγαίο.
1833.—(π. ημερ.) Δημιουργία πυροσβεστικής Αρχής. Η αρμοδιότητα και η ευθύνη γιά την λήψη μέτρων οργανώσεως τής πυρασφάλειας τής χώρας μετά την ανακήρυξη τής ανεξαρτησίας της, ανατέθηκε στους Νομάρχες. Παράλληλα, οι Δήμοι ήταν υποχρεωμένοι να διαθέτουν τα αναγκαία μέσα και εργαλεία γιά την κατάσβεση των πυρκαγιών, καθώς και προσωπικό, τους Ειρηνοφύλακες, οι οποίοι επιστράτευαν μεταξύ των παρευρισκόμενων, πολίτες, γιά να συνδράμουν στην προσπάθεια.
.—Στα πλαίσια άλλου Διατάγματος, τής ιδίας ημέρας, το οποίο όμως αφορούσε τα καθήκοντα των Νομαρχών, προβλέπεται η υπό αυτών σύσταση και τής Εθνοφυλακής. Προορισμός της ήταν αποκλειστικά η συνδρομή στον Τακτικό Στρατό προς αποκατάσταση τής δημόσιας τάξεως, σε περιπτώσεις διασαλεύσεως τής δημόσιας ασφάλειας, με την στρατολόγηση να γίνεται από έπαρχους και στρατιωτικούς αρχηγούς. Ουσιαστικά επρόκειτο γιά την στρατολόγηση πολιτών ικανών να φέρουν όπλα, προς ενίσχυση τής Χωροφυλακής, κι’ εφ’ όσον παρίστατο ανάγκη, αλλά όχι το Σώμα αυτό καθ’ αυτό. Ακριβές Διάταγμα το οποίο όριζε τα περί οργανώσεως τής Εθνοφυλακής με την ευρύτερη έννοια, εξεδόθη τον Οκτώβριο τού 1843.
1868.—Ρεθυμνιώτες επαναστάτες νικούν τους τούρκους τού Μεχμέτ πασά στο χωριό Πρασές Ρεθύμνου.
1877.—(π.ημ.) Ανακαλύπτεται εις την Ολυμπίαν από Γερμανούς αρχαιολόγους, ο Ερμής τού Πραξιτέλους. Το άγαλμα χρονολογείται από το 343 π.Χ. και είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο τής Πάρου. Είναι το μόνο αυθεντικό έργο τού Πραξιτέλους που έχει διασωθεί. Βρέθηκε στην Ολυμπία, απείραχτο στο βάθρο του, αρκετά μέτρα κάτω από την γη, παριστάνει δε τον Ερμή, τον αγγελιοφόρο των Θεών, με τον μικρό Διόνυσο να προσπαθεί να πάρει κάτι από το χέρι του.
1886.—Αποκλείονται τα ελληνικά παράλια από τους στόλους των Μ. Δυνάμεων (εκτός τής Γαλλίας). Αιτία τού αποκλεισμού ήταν η άρνηση τής Ελληνικής Κυβερνήσεως να διατάξει αποστράτευση και να σταματήσει τις προετοιμασίες της γιά πόλεμο με την τουρκία. Την ίδια ημέρα θα ακολουθήσει αυστηρότατη Διακοίνωση/Τελεσίγραφο των Μεγάλων Δυνάμεων προς την χώρα μας. Διά Τελεσιγράφου, οι Ευρωπαίοι απαίτησαν την εντός οκτώ ημερών διαβεβαίωση εκτελέσεως τής διαταγής από την χώρα μας [!!!], θέτοντας τις δυνάμεις ξηράς και θαλάσσης σε κατάσταση ειρήνης. Στην απάντηση τού πρωθυπουργού Δηλιγιάννη, ότι το μη δικαίωμα χρήσεως των όπλων γιά προάσπιση τής ανεξαρτησίας τής χώρας, θέτει περιορισμούς τής ελευθερίας μας, οι Άγγλοι απάντησαν με απειλητικό έγγραφο πρωτοφανούς βαναυσότητας. Να σημειωθεί δε, ότι, η χώρα μας βρισκόταν ήδη σε εμπόλεμη κατάσταση με την τουρκία με ουκ ολίγα περιστατικά συρράξεων.
1891.—Επεισόδια και εκδίωξη τού μητροπολίτη Σερρών την ώρα που ιερουργούσε στον Μητροπολιτικό ναό των Αγίων Θεοδώρων, από μέγα πλήθος πολιτών που τον κατηγορούσε γιά κακοδιοίκηση (στοιχεία Σάκης Αραμπατζής).
1897.—Εις Καμαρίναν Ηπείρου γίνεται μάχη μεταξύ τούρκων και Ελλήνων εθελοντών και στην Θεσσαλία ο Ελληνικός στρατός υποχωρεί.
.—Ο τουρκικός στρατός εισβάλει στον Βόλο. Οι τούρκοι, παρ’όλη την γενναία αντίσταση τού Σμολένσκη στο Βελεστίνο (16-18 Απριλίου), εισέβαλαν στην Μαγνησία κι’ αφού έκαψαν την πατρίδα τού Ρήγα, έφτασαν στις 26 Απριλίου στον Βόλο. Πολλοί Βολιώτες και Πηλιορείτες που είχαν καταφύγει στα νησιά, πέρασαν μέρες μαύρες δυστυχίας στην προσφυγιά, από την οποία δεν επέστρεψαν στα σπίτια τους παρά μόνο μετά την αποχώρηση (25 Μαΐου 1898) τού τουρκικού στρατού από την Θεσσαλία.
1901.—(π.ημ.) Αντικύθηρα. Με τηλεγράφημα τού Κουρουνιώτη αναγγέλλεται ότι ο δύτης Γεώργιος Κρητικός, εργαζόμενος στην ανέλκυση των αρχαιοτήτων, πέθανε. «Κατά τήν ἐργασίαν ἀπέθανεν ὁ δύτης Γεώργιος Κρητικός ἤ Νεοφώτιστος». Στο ίδιο τηλεγράφημα αναγγέλλεται επίσης ότι από τον βυθό ανελκύστηκαν κάποια χάλκινα τμήματα τού Ερμή και δύο πήλινες υδρίες πολύ καλής τέχνης οι οποίες φέρουν χαραγμένα γράμματα. Οι εργασίες συνεχίζονται. Οι σπογγαλιείς εργαζόμενοι υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες ήταν το «κλειδί» τού εγχειρήματος στο ναυάγιο των Αντικυθήρων. Αποτέλεσμα τής αυτοθυσίας που έδειξαν, ήταν η απώλεια τού δύτη Γ. Κρητικού και η αναπηρία άλλων δύο δυτών. Οι δύτες καταδύονταν σε βάθος 65-70 μέτρων, όπου παρέμεναν ως και 5 λεπτά, ενώ χρειάζονταν επιπλέον τρία λεπτά γιά την ανάδυση και την κατάδυση. Ως εκ τούτου, πραγματοποιούσαν πολλαπλές καταδύσεις καθημερινά, αντιμέτωποι με τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, το βάθος, την ιλύ τού βυθού, αλλά και με το μεγάλο βάρος των αντικειμένων. Στο τέλος τού χειμώνα τού 1901 ήταν προφανής η σωματική καταπόνησή τους και δικαιολογημένα τα αιτήματα τους γιά διαστήματα ανάπαυλας.
1902.—Μεγάλη επιτυχία τής εμπορικής και γεωργικής εκθέσεως εις Χαλκίδα, την οποία επισκέφθηκαν και οι βασιλείς.
1905.—Το σώμα τού Μακεδονομάχου καπετάν Ρέμπελου (Χρήστος Τσολακόπουλος από την Επίδαυρο Αργολίδος), αναχωρεί από την Κουβάνη (περιοχή Μοριχόβου) όπου στάθμευσε γιά δύο ημέρες και φθάνει στο Γκορνίσοβο, τού οποίου οι κάτοικοι υπό την απειλή των βούργαρων, αρνούνται να παράσχουν τρόφιμα.
1906.—Ιδρύεται ο σύλλογος «Η Αρμονία» από τις κυρίες τού Μελένικου. Ο σύλλογος ιδρύθηκε την ημέρα κατά την οποία όλες οι κυρίες τού Μελένικου συγκεντρώθηκαν στο μοναστήρι των Ταξιαρχών. Στις συγκεντρωμένες μίλησε ο Μητροπολίτης Ειρηναίος, τονίζοντας την ανάγκη ενισχύσεως τού αγώνα κατά των κομιτατζήδων και τής ιδρύσεως ενός γυναικείου σωματείου (παράλληλα με τον ήδη υπάρχοντα ανδρικό Σύνδεσμο). Έτσι ιδρύθηκε η Αδελφότητα, η οποία ανέπτυξε έντονη και πολυσχιδή δράση και βοήθησε στην φυγάδευση μακεδονομάχων στην Ελλάδα. Ίδρυσε ακόμα βιοτεχνία υφαντών, γιά την απασχόληση απόρων γυναικών και θυμάτων των βουργάρων. Τα χρήματα διατίθεντο γιά φιλανθρωπικούς σκοπούς και γιά τον Αγώνα.
.—Ο Μακεδονομάχος Ιωάννου Ιωάννης, Οττλαρχηγός Β΄Τάξεως εκ Σπερχειάδος Φθιώτιδος, εφονεύθη εις Βέροια..
.—Οι αιμοδιψείς βούργαροι, κοντά στο χωριό Τυρλίση τής Μακεδονίας, δολοφονούν αγρίως τον Έλληνα Απόστολο Αθανασίου από το Νευροκόπι.
1907.—Ο Μακεδονομάχος καπετάν Ρουπακιάς (Γ. Τόμπρας από το Αϊβαλί τής Μικράς Ασίας), δίνει μεγάλη μάχη με τούρκικο απόσπασμα κοντά στο χωριό Νεστράμ στα Κορέστια ( ;; ). Η στρατιωτική ιδιοφυΐα τού μεγάλου Τόμπρα και η ικανότητά του ως αρχηγού σώματος, οδήγησαν τους Έλληνες σε νίκη.
1908.—Κατόπιν τής επιμονής τού ανθέλληνα τούρκου στρατιωτικού διοικητή των Σερρών, Ιμπραήμ πασά, ο οποίος απαίτησε την μετάθεσή του, ο Γραμματέας τού Προξενείου Σερρών Δημοσθένης Φλωριάς αναγκαστικά αποχώρησε. Ο ενθουσιώδης Εθνεργάτης Μακεδονομάχος Φλωριάς, γνωστός με το ψευδώνυμο «Νούτσος», υπηρέτησε στην Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία από το 1906 και είχε καταγωγή από την Ιθάκη.
1912.—Οι Ιταλοί ολοκληρώνουν την κατάληψη τής Ρόδου, ενώ τις επόμενες ημέρες, με εξαίρεση την Μεγίστη (Καστελλόριζο), τα υπόλοιπα νησιά τής Δωδεκανήσου, με τελευταία την Σύμη και την Κω, καταλαμβάνονται επίσης. Ο λαός τής Ρόδου και των άλλων νησιών, υποδέχτηκε τους Ιταλούς με ενθουσιασμό ως ελευθερωτές. Δεν παρέλειπε, όμως, με εκδηλώσεις και διά των εκπροσώπων του, να υπογραμμίζει τους πόθους του γιά ένωση με την Ελλάδα.
.—Η τουρκία ξεκινά επιστράτευση με σκοπό να κινηθεί κατά τής Ελλάδος και τής βουργαρίας.
1913.—Επτά Ελληνικές Μεραρχίες με δύναμη 140.000 ανδρών είναι συγκεντρωμένες στην Θεσσαλονίκη.
1914.—Ξεκινούν στην Κέρκυρα οι διαπραγματεύσεις γιά την Βόρειο Ήπειρο, οι οποίες θα καταλήξουν στο Πρωτόκολλο τής Κέρκυρας στις 17 Μαΐου.
1915.—Με την επίσημη ένταξη τής Ιταλίας στην Αντάντ, με συμπληρωματικό Πρωτόκολλο καθορίζεται ότι, οι αποφάσεις των τριών Δυνάμεων (Αγγλίας, Ρωσίας, Γαλλίας) ουδεμία θα υποστούν μεταβολή από ενδεχόμενη μη συμμετοχή τής Ιταλίας στον πόλεμο. Να υπενθυμίσουμε ότι οι αποφάσεις αυτές, ήταν η οριστική κατοχύρωση τής Κωνσταντινουπόλεως στην Ρωσία, με μία επιπλέον τεράστια έκταση στην ευρύτερη περιοχή, η προσάρτηση τής Αιγύπτου στην Αγγλία, η επέκταση τής Αγγλικής Ζώνης επιρροής στην Περσία, οι αξιώσεις τής Γαλλίας σε Συρία και Κιλικία καθώς και πολλά άλλα. Συμφώνησαν δε, ότι, μέχρι την οριστική υπογραφή ειρήνης η οποία θα κατοχύρωνε την Βασιλεύουσα στους Ρώσους, οι τρεις «Δυνάμεις Συνεννοήσεως» θα καταλάμβαναν προσωρινώς από κοινού την διοίκηση τής Πόλεως.
.—Την ίδια ημέρα στο Λονδίνο, τα μέλη τής «Τριπλής Συνεννοήσεως» (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) υπογράφουν επιπλέον Μυστική Συμφωνία με την Ιταλία, κατά την οποία προτίθενται να παραχωρήσουν την Βόρειο Ήπειρο στην Ελλάδα, ενώ στην Ιταλία, κατόπιν δικής της απαιτήσεως, υπογράφηκε ότι θα δοθεί η νήσος Σασσών και ο Αυλώνας (στον οποίο υπήρχε ήδη ιταλικός στρατός κατοχής), με όλη την γύρω περιοχή. Οι Ιταλοί δέχτηκαν τον διαμελισμό των συγκεκριμένων εδαφών μεταξύ αυτών, τής Σερβίας και τής Ελλάδος, ζητώντας παράλληλα την εγκαθίδρυση ενός μικρού αυτόνομου κρατιδίου, διότι δεν ήθελαν καμμία μεγάλη δύναμη κοντά στα σύνορά αυτής τής περιοχής. Οι φερόμενοι ως «Σύμμαχοι» τής Ελλάδος, αλλά ουσιαστικά κακόβουλοι έ μ π ο ρ ο ι λαών, παρά τα όσα υπέγραφαν δεξιά κι αριστερά θα αθετήσουν τα πάντα, παραχωρώντας εκ νέου την Βόρειο Ήπειρο στα νύχια των αλβανών (στις 9/11/1921 και προσέξτε την ημερομηνία!).
1917.—Η μυστική συμφωνία στον Άγιο Ιωάννη τής Μωριέννης μεταξύ των δήθεν «Συμμάχων» μας, η οποία καθορίζει τις ζώνες δράσεως οι οποίες συνομολογήθηκαν γιά κάθε μία από αυτούς. Οι Άγγλοι έλαβαν το ΝΑ. μέτωπο Βαλκανικής, το Αιγαίο, τις δυτικές και νότιες ακτές Μικράς Ασίας αλλά και μέρη τής Ρωσίας. Οι Γάλλοι το ΒΑ. μέτωπο τής Βαλκανικής μαζί με την Μαύρη θάλασσα, ενώ οι Ιταλοί τα βιλαέτια τού Αϊδινίου, το Ικόνιο και τα Άδανα.
1919.—Ο Επίσκοπος Ρόδου Απόστολος, στέλνει μυστικά μέσω Χίου επιστολές σε πολλούς ηγέτες σε όλον τον κόσμο καθώς και σε εφημερίδες, εκθέτοντάς τους την δραματική κατάσταση λόγω τής ιταλοκρατίας.
.—Οι Ιταλοί καταλαμβάνουν τις περιοχές τού Ικονίου στην Μ. Ασία. Ενώ στο Παρίσι διεξαγόταν η Συνδιάσκεψη ειρήνης, στην οποία μάλιστα η Ιταλία ήταν μέλος στην τετραμελή Επιτροπή, οι άθλιοι ξεκίνησαν κρυφά επιχειρήσεις ήδη από τον Μάρτιο!
1920.—Ο Ελληνικός Στρατός στην Μ. Ασία εξουδετερώνει τουρκικές επιθέσεις.
1921.—Σε ολόκληρο το μέτωπο τής Μ. Ασίας επικρατεί ησυχία.
1922.—Η Ελληνική Στρατιά τής Μ. Ασίας δρα με πυροβολικό και περιπόλους.
1924.—Αποκαθίσταται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο ο Μητροπολίτης Ρόδου Απόστολος. Όμως, μετά την εξορία του από τους Ιταλούς γιά λόγους Εθνικής συνειδήσεως, εξακολουθεί να παραμένει εξόριστος στην Κωνσταντινούπολη.
1926.—Με νομοθετικό διάταγμα (Εφημερίς τής Κυβερνήσεως 14/5/1926), αποφασίζεται η εγκατάσταση στα Παλαιά Ανάκτορα τού Υπουργείου Στρατιωτικών και διατίθεται ποσό 10.000.000 δραχμών γιά την επισκευή τους.
.—Με Διάταγμα διαλύθηκε ο Λόχος Πυροσβεστών και σχηματίστηκε Πυροσβεστικόν Σώμα, εντελώς ανεξάρτητο από το λοιπό Στράτευμα, με ξεχωριστή Διοίκηση υπαγόμενο απευθείας στις διαταγές τού Υπουργείου Στρατιωτικών. Ο σχηματισμός δεν αποδείχθηκε αποτελεσματικός, αφού οι μεγάλες πυρκαγιές που σημειώθηκαν τα επόμενα χρόνια, ήταν τόσο καταστροφικές, ώστε ανησύχησαν σε μεγάλο βαθμό τις Ασφαλιστικές Εταιρείες. Γι’ αυτό έθεσαν αμέσως το θέμα αναδιοργάνωσης τού Πυροσβεστικού Σώματος και υπαγωγής του σε άλλο Υπουργείο.
1926.—Στὸ φύλλο τῆς ἐφημερίδας «Μακεδονία», διαβάζουμε μία ἐξαιρετικά ἐνδιαφέρουσα περιγραφή παραστάσεως θεάτρου σκιῶν τοῦ καραγκιοζοπαίχτη, Χαρίλαου, η οποία αποτυπώνει την πολιτική κατάσταση τής εποχής: «…Σὲ μία γωνιὰ τοῦ Συντριβανιοῦ, ὁ Χαρίλαος ἔστησε τὸ Στρατοδικεῖον του, τὴν ἀγχόνην του… Ἔκαμε κίνημα, μᾶς ἐνοχοποίησε ὅλους, καὶ μᾶς προσεκάλεσε – γιὰ ἐπίλογο -, νὰ μᾶς ἀπαγγείλη τὴν καταδίκην. Αἵματα, φωνές, κακό, κρεμάλα, σχοινὶ χωρίς σαπούνι…», γιὰ νὰ προσθέσῃ παρακάτω ὅτι : «…εἰς τὴν Θεσσαλονίκην ἔκαμε κίνημα, ἔστησε Στρατοδικεῖα καὶ ἀγχόνας, ἐρευνῶν καὶ αὐτός, μὲ τὸ ἔξυπνο λαϊκόν πνεῦμα του τὰς νέας πολιτικάς, ἠθικάς καὶ κοινωνικάς τάσεις τῶν ἀνθρώπων, τάσεις βεβαίως ποὺ δὲν διαφέρουν καθόλου ἀπὸ τὰ ἰδικά του… καραγκιοζιλίκια».
1930.—Με πρόταση τού νέου υπουργού Παιδείας, Γεώργιου Παπανδρέου, ψηφίζεται ο νόμος γιά την ίδρυση Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα. Πρώτος σκηνοθέτης διορίζεται ο Μιλτιάδης Λιδωρίκης.
1932.—Ψηφίστηκε νέος νόμος (5422 26-4-1932 και Φ.Ε.Κ. 133/1932), με τον οποίο η Τράπεζα τής Ελλάδος απαλλασσόταν από την υποχρέωση να εξαργυρώνει τα χαρτονομίσματά της με χρυσό. Αυτός ήταν και ο λόγος παραιτήσεως στις 21 Απριλίου, τού υπουργού Οικονομικών, Γεώργιου Μαρή, ύστερα από διαφωνία του με τον Βενιζέλο. Ο Μαρής πίστευε ότι αν εγκατέλειπαν τον χρυσό κανόνα, θα έπρεπε να κηρύξουν εκλογές, γιατί διαφορετικά θα έπρεπε τα βαριά φορολογικά μέτρα να τα χρεωθεί μόνο το κόμμα τους. Αλλά ο Βενιζέλος διαφώνησε κι’ έτσι ο Μαρής παραιτήθηκε (βλ.και 23/4).
1933.—Καθιερώνεται η δικαστική τήβεννος γιά τους Εφέτες και Αρεοπαγίτες, κατά την ώρα ασκήσεως τού λειτουργήματός τους.
1941.—Βρετανοί και Έλληνες, συνάπτουν σκληράν μάχην με τας γερμανικάς εμπροσθοφυλακάς παρά το Καλλίδρομον.
.—Οι Γερμανοί εισβάλουν στα Μαράσια Έβρου. Θα αποχωρήσουν στις 28/8/1944 κατευθυνόμενοι προς Αλεξανδρούπολη.
.—Οι Γερμανοί, γιά να αποκόψουν τις υποχωρούσες βρετανοελληνικές δυνάμεις, ρίχνουν αλεξιπτωτιστές στην Κόρινθο, ενώ δύο Βρετανοί αξιωματικοί ανατινάζουν την γέφυρα τής διώρυγας (βλ.&25/4).
.—Αυτοί ήταν οι Γερμανοί στην Ελλάδα. Ενώ το ατμόπλοιο «Ελλάς» είναι πλευρισμένο στο λιμάνι τού Πειραιά, παραλαμβάνοντας αξιωματικούς Έλληνες, Άγγλους, Σέρβους, όπως και πολλά γυναικόπαιδα, έχοντας σκοπό να τους μεταφέρει στην Κρήτη, εμφανίζεται σμήνος από «στούκας» τα οποία βομβαρδίζουν αποκλειστικά το συγκεκριμένο πλοίο. Έριξαν εκατοντάδες βόμβες αποκλειστικά στο «Ελλάς», οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή τού πλοίου και τον θάνατο σχεδόν όλων όσων επέβαιναν.
.—Οι Γερμανοί καταλαμβάνουν τον Μαραθώνα και την Πάτρα. Από τις 04:00 το απόγευμα η Πάτρα δέχτηκε σφοδρότατο ιταλικό βομβαρδισμό, ο οποίος διήρκεσε δύο ολόκληρες ώρες (!!) και μέχρι τις 06:00 το απόγευμα, οπότε εισέβαλαν οι Γερμανοί. Αρκετά τα θύματα και ανυπολόγιστες οι ζημιές από τους εχθρούς τού ανθρώπινου πολιτισμού.
.—Εξόριστοι κρατούμενοι τού Άη-Στράτη, επιχειρούν να δραπετεύσουν. Η φρουρά σκοτώνει τρεις απ’ αυτούς, ενώ οι υπόλοιποι παραδίδονται στους Γερμανούς οι οποίοι μετά από δύο μέρες κατέλαβαν το νησί.
.—Κατόπιν αεροπορικής επιθέσεως, βυθίστηκε το τορπιλοβόλο «Κυδωνίαι» στην Μονεμβασία, καθώς και οι τορπιλάκατοι Τ1 και Τ2.
1943.—Οι κτηνώδεις Γερμανοί, με την κατηγορία ότι έλαβε μέρος στην εθνική αντίσταση τής Κρήτης, σκοτώνουν τον ιερέα Κωνσταντίνο Αγγελάκη, εφημέριο τής Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας στην Κρήτη.
1944.—Έλληνες αντάρτες στην Κρήτη και Βρετανοί καταδρομείς, κατορθώνουν να απαγάγουν τον διοικητή τής φρουράς τού νησιού, Γερμανό στρατηγό Κράϊπε. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε στις 15 Μαΐου. Ως αντίποινα, οι Γερμανοί έκαψαν τα χωριά από τα οποία πέρασε με τους αντάρτες. Εμπνευστής τού σχεδίου ήταν ο Βρετανός ταγματάρχης και λάτρης τής Κρήτης, Πάτρικ Λη Φέρμορ, (Πάντυ ή Φιλεντέμ γιά τους Κρητικούς που τον εμπιστεύονταν).
.—Ο φρικτός θάνατος τού ιερέα τού χωριού Αρσένιος, τής Ι. Μ. Λαρίσης και Πλαταμώνος, Μιχαήλ Μούσιου. Τον άτυχο ιερέα απήγαγαν κομμουνιστές αντάρτες τού ΕΛΑΣ, και, κατόπιν φρικτών βασανιστηρίων τον έσφαξαν στην θέση Κορομηλιά Αγναντερής.
.—Ανασχηματίζεται η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση στο Κάϊρο και πρωθυπουργός ορκίζεται ο Γεώργιος Παπανδρέου. Όταν μετά την στασιαστική εκδήλωση μέρους τού Ναυτικού στην Μέση Ανατολή, παραιτήθηκε ο Εμμανουήλ Τσουδερός στις 7 Απριλίου, ανέλαβε ο Σοφοκλής Βενιζέλος. Αντιμετώπισε μεν το κίνημα (βλ. 25/4), αλλά υποχρεώθηκε σε παραίτηση στις 26 Απριλίου. Στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας τού Γεωργίου Παπανδρέου που ακολούθησε, παρέμεινε ως Αντιπρόεδρος έως τον Αύγουστο τού 1944.
1946.—Η Γερουσία των ΗΠΑ, υιοθετεί παμψηφεί το εγκριθέν υπό τής Επιτροπής των Εξωτερικών Υποθέσεων Ψήφισμα, τής αυτής ημερομηνίας, περί παραχωρήσεως τής Βορείου Ηπείρου και τής Δωδεκανήσου στην Μητέρα Ελλάδα.
1947.—Παραλαβή τού ελληνικού Αρματαγωγού «Αξιός ΙΙ» στην Αγγλία.
1951.—Καταρτίζεται νομοσχέδιο γιά την οργάνωση των αστικών και των υπεραστικών συγκοινωνιών με λεωφορεία.
1957.—Τρίτη συνεχόμενη ημέρα των φονικών σεισμών στα Δωδεκάνησα. Στις 8:33 το πρωί, νέα σεισμική δόνηση ήρθε να περατώσει το έργο των δύο προηγούμενων, με μέγεθος 6,8 και 7,2 Ρίχτερ αντίστοιχα. Το κόστος τόσο γιά τα Δωδεκάνησα όσο και τα Μικρασιατικά παράλια ήταν μεγάλο (βλ. σχετικά 25 & 24 Απριλίου).
1960.—Απεβίωσε στο Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας όπου διακομίστηκε μετά από θανάσιμο τραυματισμό του σε αεροπορικό ατύχημα, ο πιλότος μας, Πανταζόπουλος Γεώργιος. Το σκάφος του κατέπεσε μέσα στο αεροδρόμιο τής 114 Πτέρυγας Μάχης–Τανάγρας.
1966.—Απορρίπτεται πρόταση δυσπιστίας κατά τής κυβερνήσεως Στεφανόπουλου.
1972.—Ο Αργεντινός ποδοσφαιριστής Αντόνιο Αλσιμπάρ, υπογράφει, παρουσία τού Γ.Γ. Αθλητισμού, Κώστα Ασλανίδη, συμβόλαιο με την ποδοσφαιρική ομάδα τού Ολυμπιακού. Γιά να τηρηθούν οι ισχύουσες διατάξεις, βαφτίζεται δήθεν «ομογενής», με το ελληνικό όνομα, Αντώνης Αλχιμάρης.
1974.—Στην Κύπρο, δύο μόλις ημέρες μετά την αθέτηση τής συμφωνίας από τον Μακάριο και γιά ασυλία, η ΕΟΚΑ Β’ κυκλοφορεί καταγγελτικότατη προκήρυξη κατά τού προσώπου του.
1983.—Σκοτώθηκε στην θαλάσσια περιοχή Δήλεσι, συνεπεία προσκρούσεως στην θάλασσα τού αεροσκάφους στο οποίο επέβαινε, ο πιλότος μας Γρηγόριος Παπαδημητρίου.
1989.—Το ελληνικό δημόσιο χρέος ανέρχεται στα 7 δις δολάρια.
1991.—Σημειώνεται έκρηξη σε ρυμουλκό πλοίο τής εταιρείας Καραπιπέρη στον Πειραιά, από την τρομοκρατική οργάνωση 17Ν.
1993.—Η κυβέρνηση διαψεύδει τους ισχυρισμούς τού Χρήστου Μαυρίκη (υπαλλήλου τού ΟΤΕ) ότι πρωταγωνιστεί στην παγίδευση τηλεφώνων παραγόντων τής πολιτικής και οικονομικής ζωής τής χώρας, κατόπιν εντολής τού τότε συμβούλου τού πρωθυπουργού, στρατηγού Νικολάου Γρυλλάκη και μάλιστα εν γνώσει τού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ο Μαυρίκης υποστήριζε ότι η Ντόρα Μπακογιάννη γνώριζε γιά την δραστηριότητά του στις υποκλοπές, και μάλιστα την ενέκρινε. Πάντοτε βάσει των ισχυρισμών του, η νίκη τής Ν.Δ. στις εκλογές οφειλόταν κατά ένα μέρος και στις πληροφορίες που έλαβε μέσω των υποκλοπών. Εκείνη την περίοδο πάντως, Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλληλοκατηγορούνται γιά οργανωμένες τηλεφωνικές υποκλοπές στελεχών τους.
1994.—Παύει οριστικά και αμετάκλητα με βούλευμα τού Αρείου Πάγου, η δίωξη κατά τής οικογένειας Τσάτσου και μελών τής παλαιάς διοικήσεως τής ΑΓΕΤ γιά τα αδικήματα τής απάτης και τής απιστίας (Ξεπουλήθηκε η ΑΓΕΤ και έκλεισε το θέμα).
1996.—Η ελληνική Βουλή ψηφίζει νόμο γιά την καθιέρωση τής 24ης Απριλίου ως Ημέρας Μνήμης τής Γενοκτονίας των Αρμενίων από την τουρκία.
2015.—Με τον τίτλο, «152 νησιά μας υπό ελληνική κατοχή», σύμφωνα με τουρκικά δημοσιεύματα, το 2ο (ή 3ο) τουρκικό κόμμα ΒΑΤΑΝ, με την ενθάρρυνση τής τουρκικής ηγεσίας, πραγματοποιεί ένα πλήρως ανθελληνικό συλλαλητήριο στην Αλικαρνασσό τής Δωρικής Εξαπόλεως (απέναντι από την Κω), διαμαρτυρόμενο γιά την «παράνομη κατοχή 150 νησιών τού Αιγαίου από την Ελλάδα»!.. Άλλη μία απόδειξη τού κ(υ)νοβουλευτικού ανθελληνισμού τής γείτονος.
2019.—Δημοσιεύματα τού Τύπου αναφέρονται στην εξιχνίαση μίας πρωτοφανούς υποθέσεως από Αστυνομικούς τού Α.Τ. Τυρνάβου. Έπειτα από πολύμηνες σχολαστικές έρευνες των Αρχών, εντοπίστηκαν οκτώ περιπτώσεις ισάριθμων οικογενειών Ρομά [τσιγγάνοι], οι οποίες κατάφεραν να εξασφαλίσουν έγγραφα από ληξιαρχεία γιά την ύπαρξη (ανύπαρκτων) παιδιών, με τα οποία εισέπραξαν μέχρι σήμερα ποσά γιά επιδόματα, τα οποία στο σύνολό τους αγγίζουν τις 400.000 ευρώ.