.

.

Η ιατρική ορολογία στον Όμηρο

.

……….Η ιατρική ορολογία τού Ομήρου είναι αρκούντος πλουσία, το πλείστον δ’ αυτής μέρος διετηρήθη και εις την ιατρική τού Ιπποκράτους και εις την μετέπειτα. Είναι δε απορίας άξιον, τίνι τρόπω κατώρθωσεν ο διάσημος μεν ραψωδός τής αρχαιότητος, πλην όμως ουχί ιατρός, τοιαύτας ιατρικάς γνώσεις! Δείγματα τής χαρακτηριστικής του ορολογίας έστωσαν τα ακόλουθα:

Αάω= μαίνωμαι, παραφρονώ.
Άβλητος= ο άτρωτος, ο απλήγωτος.
Αεικής νόσος= η αθεράπευτος, η απονείδιστος.
Ακήριος= ο άψυχος, ο νεκρός.
Ακιδνός= ο αδύνατος, ο ασθενής.
Ακέομαι= θεραπεύομαι.
Άκμηνος= ο νήστις, ο άγευστος.
Ακοή= το αυτό…
Αλαός= ο τυφλός.
Αλαωτύς= η τύφλωσις.
Αλγέω= άλγος.
Αλδαίνω= ενδυναμώνω.
Άλειφαρ= η αλοιφή.
Αλέξω= θεραπεύω, βοηθώ, αποφεύγω την νόσο.
Άλθομαι= θεραπεύομαι.
Αλλοφρονέω= αναισθητώ.
Αλοιφή= το αυτό…
Αλύω= γίνομαι αλλόφρων από τους πόνους.
Αμφιπνέω βίον= προφυλάτω την ζωή.
Αναίμων= ο αναιμικός.
Ανάπνευσις= αναπνοή.
Άναυδος=  άφωνος.
Αναψύχειν= δροσίζω, εδρόσισε την πληγή του (Ε 795)

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να διαβάσετε στο: www.e-istoria.com

***

Πληροφορίες εικόνας:  Ερυθρόμορφη κύλιξ, 550 – 475 π.Χ. τού Ζωγράφου τού Σωσία. Η αγγειογραφία στο εσωτερικό της, εικονίζει τον Αχιλλέα να δένει την πληγή τού Πατρόκλου. Κατέχεται από το Μουσείο Άλτες στο Βερολίνο.