.
.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ 8ο ΕΩΣ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 5ου αι. π.Χ.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓIANNHΣ A. ΛΩΛOΣ
Οι απαρχές: συνοικισμός και «αυτοχθονία»
Οι απαρχές της πόλης που επρόκειτο να εξελιχθεί στο σημαντικότερο κέντρο του αρχαίου ελληνικού κόσμου μας είναι λίγο γνωστές. Κατά την παράδοση, που βασίζεται σε μεταγενέστερους χρονογράφους, όπως ο Ερατοσθένης, η Αθήνα πριν από την πρώτη χιλιετία π.Χ. αποτελείτο από δώδεκα διάσπαρτες πόλεις και κυβερνάτο από βασιλείς. Ένας από αυτούς, ο Θησέας, συνοίκισε τις πόλεις σε μία και γι’ αυτό και οι αρχαίοι συγγραφείς τον θεωρούσαν θεμελιωτή της αθηναϊκής πόλης-κράτους. Είναι μάλλον απίθανο ένας βασιλιάς να κατάφερε να ενοποιήσει τις διάσπαρτες κοινότητες και πιο πιθανό είναι ο συνοικισμός να έλαβε χώρα σταδιακά κατά τη διάρκεια των σκοτεινών αιώνων (10ος-8ος αι. π.Χ.) για να συμπεριλάβει ολόκληρη τη νοτιοανατολική απόληξη της κεντρικής Ελλάδας, δηλαδή την περιοχή της Αττικής, 2.850 χλμ. σε έκταση περίπου. Ίσως η τελευταία πόλη που προσαρτήθηκε να ήταν της Ελευσίνας. Κατά την παράδοση, η Ελευσίνα είχε κάποτε διεξάγει πόλεμο κατά της Αθήνας, όπου ο Ίων, ο πρόγονος των Ιώνων, αναδείχθηκε σε πολέμαρχο των Αθηναίων και τους οδήγησε σε νίκη. Ο Ηρόδοτος πίστευε ότι οι τέσσερις αρχαίες Ιωνικές φυλές των Αθηνών, Αιγικορείς, Αργαδείς, Γελέοντες και Όπλητες, έφεραν τα ονόματα των γιων του Ίωνα…
.