,
,
……….Στὰ τέλη τοῦ 16ου αἰῶνα στὸν ἀπόηχο τῆς ναυμαχίας τῆς Ναυπάκτου (1571), ἡ ἑλληνικὴ χερσόνησος βρισκόταν σὲ ἐπαναστατικὸ ἀναβρασμό. Τοπικὲς ἀλλὰ καὶ ἐξωελλαδικὲς ζυμώσεις προκάλεσαν μία σειρὰ ἐξεγέρσεων κατὰ τῆς ὀθωμανικῆς κυριαρχίας, ἀπὸ τὴν Ἤπειρο ἔως τὴν Πελοπόννησο.
……….[…] Ἀναμφίβολα, ἡ πιὸ ἰσχυρή ἐπαναστατικὴ κίνηση ἦταν αὐτὴ ποὺ ἐκδηλώθηκε τὸ 1600 στὴν Θεσσαλία, καὶ ἡ ὁποία ἐπαναλήφθηκε στὴν Ἥπειρο τὸ 1611. Ἰθύνων νοῦς καὶ τῶν δύο κινημάτων ὑπῆρξε ὁ μητροπολίτης Λαρίσης καὶ Τρίκκης Διονύσιος, ὁ ὁποῖος ἔμεινε γνωστὸς στὴν Ἱστορία ὡς «Φιλόσοφος» ἤ «Σκυλόσοφος». Συνέχεια ανάγνωσης Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΡΙΚΚΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ