.
Νικόλαος Αγγειοπλάστης
.
……….Αποφοιτήσας τής ογδόης τάξεως τού σχολείου Στρωμνίτσης ηκολούθησε το επάγγελμα τού πατρός του, αφού ειδικεύθη εις Βελεσσά, όπου ήκμαζε τότε η αγγειοπλαστική. Επιστρέψας εκ Βελεσσών εις Στρώμνιτσαν εδημιούργησεν ειδικόν εργαστήριον ( εις την προς βορράν έξοδον της πόλεως), πρωτότυπον δια την εποχήν του.
……….Υπηρέτησεν ως γραμματεύς τής Μητροπόλεως, από τής θέσεως δε ταύτης έδειξε μεγάλην προσήλωσιν εις τα καθήκοντά του, ώστε να προκαλέση την εκτίμησιν τού Μητροπολίτου, ο οποίος, όταν το 1902 μετέβη εις το Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως να αναλάβη καθήκοντα Συνοδικού, ήθελε να τον παραλάβη μαζί του δι’ ανωτέρας σπουδάς εις ιερατικήν σχολήν· λόγω αρνήσεως των γονέων του εματαιώθη η μετάβασίς του εις Κωνσταντινούπολην.
……….Όταν εξεδηλώθη επικινδύνως η βουλγαρική προπαγάνδα προς προσηλυτισμόν τής ελληνικής νεολαίας δια να εμπλακή εις την αντεθνικήν προσπάθειαν δια των απατηλών συνθημάτων περί αυτονομίας της Μακεδονίας (η Μακεδονία δια τούς Μακεδόνας…), ο Νικόλαος Αγγειοπλάστης πρώτος επρότεινεν εις τούς συνομήλικες και φίλους του να οργανωθούν και να σκεφθούν τίνι τρόπω θα αντιμετώπιζον την δημιουργουμένην κατάστασιν.
……….Όλοι απεδέχθησαν την πρότασίν του και την 12ην Σεπτεμβρίου 1904 συνήλθον εις πρώτην συνεδρίασιν εις το σπίτι του. Την 11ην Σεπτεμβρίου ωρκίσθησαν οι πλέον εχέμυθοι: Νικόλαος Κ. Παπακωνσταντίνου, Νικόλαος Τσάτσης, Παντελής Ντουλμπέρης, Δημήτριος Κ. Αβράσης, Λεωνίδας Παπαδιονυσίου και Νικόλαος Αγγειοπλάστης, εις πρώτην δε μετάβασιν τού τελευταίου εις Θεσσαλονίκην ενεσωματώθη εις την ομάδα των έξι και ο εν Θεσσαλονίκη μονίμως κατοικών, Νικόλαος Μπόνης, ο όποιος κατά τον Μακεδονικόν Αγώνα υπήρξεν ο σύνδεσμος μεταξύ Στρωμνίτσης και Θεσσαλονίκης, υπό την καθοδήγησιν τού Γενικού Προξενείου Ελλάδος εν Θεσσαλονίκη.
……….Μετά την ορκομωσίαν τής ομάδος, μέλη της παρουσιάσθησαν εις τον μητροπολίτην Γρηγόριον (μάρτυρα των Κυδωνιών κατά το 1922), εις τον οποίον εγνώρισαν την ληφθείσαν απόφασίν των. Ούτος ηυλόγησε την απόφασίν των, ευχηθείς καλήν επιτυχίαν.
……….Η πρώτη μέριμνά των εστράφη προς ανεύρεσιν όπλων καταλλήλων διά τον αγώνα εναντίον των οργάνων τής βουλγαρικής προπαγάνδας. Τα όργανα αυτά ήσαν πάνοπλα και έτοιμα να προβούν εις τρομακτικά επεισόδια και κακουργήματα. Ορισμένοι εκ των συνομιλήκων των είχαν ήδη εμπλακή εις τα δίκτυα τής προπαγάνδας και προσεπάθουν να παρασύρουν και άλλους.
……….Είχεν αναγνωρισθή υπ’ αυτών ο Αγγειοπλάστης ως αρχηγός, διότι εγνώριζον την δυναμικότητά του. Η βουλγαρική προπαγάνδα, αφού απέτυχεν εις τας προσπαθείας της να παρασύρη την ομάδα Αγγειοπλάστη, απεφάσισε να τον εξοντώση.
……….Κατά την 17ην Μαΐου είχε γίνει η πρώτη απόπειρα δολοφονίας τού Αγγειοπλάστου εντός αυτού τού εργαστηρίου του. Όταν αντελήφθη τούτο, έσπευσε να επιτεθή κατά τού δράστου με το μοναδικόν όπλον του, την δίκοπον μάχαιραν, με αποτέλεσμα ο δράστης να εγκαταλείψη αμέσως τα σχέδιά του.
……….Την 12ην Οκτωβρίου 1904 ηκολούθησεν η δευτέρα απόπειρα, κατά την οποίαν εφονεύθη ο Νικόλαος Παπακωνσταντίνου. Ο Αγγειοπλάστης ετραυματίσθη εις τον βραχίονα, την στιγμήν που άοπλος είχε συλλάβει τον δράστην και προσεπάθει να τού αποσπάση την μάχαιραν. Ο τρίτος τής παρέας Παντελής Ντουλμπέρης ουδέν έπαθεν.
……….Η τρίτη απόπειρα εναντίον του διά πιστολιού υπό δύο δολοφόνων απέτυχεν. Πάλιν άοπλος ο Αγγειοπλάστης εκυνήγησε τούς δράστας του έως την έξοδον τής πόλεως. Εκεί προφθάσας τον ένα τον εκτύπησε με το μπαστούνι του και τον έρριξε κατά γης, οπότε, παρατυχόντες δύο Τούρκοι στρατιώται τούς συνέλαβον και τούς ωδήγησαν εις την αστυνομίαν.
……….Είχεν ορκισθή να εκδικηθή το αίμα τού θείου του εκ μητρός Παντελή Γουγούση, πρώτου θύματος των Βουλγάρων κατά το 1877, ο οποίος ήτο απ’ ευθείας απόγονος τού Φιλίππου Ιωάννου Ηλιάδη.
……….Κατά τον ελληνοβουλγαρικόν πόλεμον [Β΄ βαλκανικός πόλεμος] επολέμησεν ως εθελοντής εις τα σώματα προσκόπων (ως εκαλούντο τα τάγματα μακεδονομάχων), υπό τας διαταγάς αξιωματικών, επίσης Μακεδονομάχων.
-
Πηγή : www. e-istoria.com
,