.
.
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΣΚΥΡΟΥ
Ιερ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΘΟΥΡΑΣ
.
……….Λευϊτική ήταν η γενεά τού πατρός Γεωργίου Λαθουρά κι οι γονείς του ευσεβείς. Γεννήθηκε στα 1890 στο Καλέντζιο Καρυστίας. Η γεμάτη ευσέβεια στοργή των γονέων του τον κατηύθυνε από μικράς ηλικίας στα σκηνώματα τού Κυρίου.
……….Τα πρώτα γράμματα τ’ άκουσε στο Δημοτικό Σχολείο Κριεζών. Αργότερα φοίτησε στο Ελληνικό Σχολείο Αλιβερίου, όπου εγκατεστάθηκε με την οικογένειά του. Μετά το Ελληνικό πήγε στας Αθήνας και παρηκολούθησε μαθήματα Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής.
……….Όταν απολύθηκε το 1918 από το ναυτικό, χειροτονήθηκε ιερεύς και τοποθετήθηκε στην ενορία Ζαπαντίου. Σ’ ένα χρόνο μετετέθη στο χωριό τής γεννήσεως, όπου διεδέχθηκε τον πατέρα του στα εφημεριακά του καθήκοντα και συγχρόνως υπηρέτησε και σαν γραμματοδιδάσκαλος. Στα είκοσι απάνω χρόνια τής εφημέριας του, ανέλαβε την ενορία Καρέβου στην παραλία τού Αλιβερίου κι έδειξε κι εδώ τον ίδιο ζήλο και την ίδια παραδειγματική αυταπάρνησι.
……….Τέλη Μαΐου τού ’44 ο π. Γεώργιος είχε πάει με το γιό του στο χωράφι. Ξαφνικά παρουσιάζονται κομμουνιστοσυμμορίτες τής περιοχής και τούς καλούν, πατέρα και γιό, να τούς ακολουθήσουν. Μπρος και πίσω συμμορίτες και στη μέση ο παπάς. Και ο Ομέρ Βρυώνης τής συντροφιάς τον ρωτούσε στο δρόμο, όπως άλλοτε τον ήρωα τής Αλαμάνας: «γίνεσαι Τούρκος, Διάκο μου, την πίστι σου ν’ αλλάξης;» Με υποσχέσεις κι απειλές τον παρώτρυναν ν’ ασπασθή τις αρχές τού κομμουνισμού και να βοηθήση στην επικράτησί του. Ο π. Γεώργιος όχι μόνον δεν δεχόταν, αλλά τολμούσε και να τούς ελέγχη και να τούς αποδοκιμάζη ανδρικά. Η άρνησις όμως και ο έλεγχος κόστισαν μαρτύρια πολλά στον καλόν ιερέα.
……….Στις 25 Αυγούστου τον ωδήγησαν στη χαράδρα Στρογγυλή Λάκκα, στο χωριό Κούτρολο Μετοχιού κι εκεί σε μιά ερημιά που σταμάτησαν τον πρόσταξαν να σκάψη. Κι έσκαψε ο λειτουργός τού Θεού τον τάφο του με τα ίδια του τα χέρια κι εκεί τον κατακρεούργησαν οι συμμορίτες με τον πιό απάνθρωπο τρόπο.
……….Πιστός κι ευλαβής συνάδελφός του λέγει ότι καθ’ όλη την διάρκεια τού μαρτυρίου του, ο π. Γεώργιος επανελάμβανε τη φράσι: «ο Θεός να σας συγχωρήση». Κι αυτοί εξαγριωμένοι απ’ την πραότητα και τη χριστομίμητη ανεξικακία τού θύματός των, τού τρύπησαν το κρανίο με την ξιφολόγχη γιά να κάνουν να εξαναστή, να τούς βρέση και νά’ βρη δικαιολογία ο σκληρός τους τρόπος.
……….Έτσι τελείωσε ο π. Γεώργιος και παρέδωσε το πνεύμα του στα χέρια τού ουρανίου πατέρα. Μ’ ευλάβεια έθαψαν οι κάτοικοι τού χωρίου το ταλαιπωρημένο λείψανό του. Σ’ ένα και μισό χρόνο έγινε η ανακομιδή των οστών του από την οικογένειά του και τότε βρέθηκε κι ένα σημειωματάριο απάνω του, όπου ο ιερομάρτυς είχε σημειώσει τις ημερομηνίες και τα χωριά απ’ όπου πέρασε κατά το οδυνηρό μα και ψυχοσωτήριο πιλάτεμα, πού τού έκαναν οι συμμορίτες.
,
«ΕΤΕΜΝΕΣΘΕ ΤΟ ΣΩΜΑ, ΤΟ ΔΕ ΠΝΕΥΜΑ ΘΕΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣΕΩΣ ΑΤΜΗΤΟΝ ΕΙΧΕΤΕ»
Πηγή: Το έργο τού Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, «Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1942-1949.»
Γι' αὐτό, τῶν ἱερέων ποὺ ἐμαρτύρησαν γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος τους, ἄς εἶναι ἡ μνήμη αἰωνίᾳ.