.

. 

Η ΜΟΙΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ

.

 Αιμιλίου Μιρώ

.

……….Δεν κυβερνιέται, όμως από το καπρίτσιο και μόνο. Ο Όμηρος και οι ακροατές του έχουν στην πραγματικότητα την βαθιά πεποίθηση, ότι ένας θεμελιακός νόμος είναι φύλακας τής μόνιμης παγκόσμιας τάξεως.

……….Αυτόν τον νόμο τον ονομάζουν  Π ε π ρ ω μ έ ν ο,  Μ ο ί ρ α,                  Ε ι μ α ρ μ έ ν η,  Τ ύ χ η.

……….Πιο συγκεκριμένα, η Μοίρα είναι το σύνολο των κανόνων που εξουσιάζουν την εξέλιξη κάθε υπάρξεως, είτε πρόκειται γι’ ανθρώπους, είτε γιά πράγματα ή γιά θεούς. Αυτοί οι κανόνες εξασφαλίζουν την σταθερότητα τού κόσμου. Η Μοίρα διανέμει στους ανθρώπους τις θέσεις τους και τα λειτουργήματά τους στην κοινωνία, τούς κάνει υπηρέτες ή κυρίους, χωρικούς, χειροτέχνες ή πολεμιστές. Καθόρισε μιά φορά και γιά πάντα τον ρυθμό τής ανθρώπινης ζωής, την ανεξερεύνητη εξέλιξή της από την παιδική ηλικία στην νεότητα, στην ηλικία τής ωριμότητας, στα γηρατειά και στον θάνατο. Σε κάθε άνθρωπο μοιράζει το μερτικό του σε χρόνια, ημέρες και ώρες.

……….Το πεπρωμένο τού Αχιλλέα είναι να πεθάνει ένδοξος και νέος. Η Θεά-μητέρα του, το ξέρει, αλλά δεν μπορεί ν’ αλλάξει σε τίποτα τα πράγματα. Ο ίδιος ο Δίας, θέλοντας να σώσει τον γιο του Σαρπηδόνα, που θα πεθάνει χτυπημένος από τον Πάτροκλο, αρνείται να μεταβάλει το πεπρωμένο του. Δεν τού επιτρεπόταν να ταράξει την τάξη τού κόσμου. Ο ρόλος του περιορίζεται στο να κρατάει την ζυγαριά, όπου ζυγίζεται η τύχη των ανθρώπων και να διαβάζει την απόφαση που αυτή εκδίδει με το σκαμπανέβασμά της. Αυτό έκανε κι όταν σήμανε η ώρα τού θανάτου τού Έκτορα. Η Αθηνά εκθέτοντας τον νόμο τού Πεπρωμένου στον Τηλέμαχο, λέει ότι οι θεοί μπορούν να βοηθήσουν τούς ανθρώπους στην ζωή τους:

……….Μα αλήθεια απ’ τον κοινό τον θάνατο μηδέ οι θεοί μπορούνε
έναν θνητό να τον γλυτώσουνε κι ας τούχουν όση αγάπη, σαν θα τον πάρει ο ανήλεος θάνατος και τον ξαπλώσει χάμω’.

***

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να διαβάσετε στο: www.e-istoria.com

 

Πληροφορίες εικόνας: Δημιουργία τού Γάλλου ζωγράφου Αλφρέντ Αγκάσς με θέμα την Κλωθώ (που γνέθει το νήμα τής ζωής), την Λάχεση (που ξετυλίγει το νήμα, μοιράζοντας το πεπρωμένο τού κάθε ανθρώπου), και την Άτροπο (η οποία κόβει το νήμα τής ζωής όταν έλθει η καθορισμένη ώρα).  «‘Les Parques’  Klotho (beginnings), Lachesis (duration) and Atropos (endings) painting by Alfred Agache (c. 1885)»