,
,
β΄ μέρος.
Στὸ πρῶτο μέρος (ποὺ μπορεῖτε νὰ δεῖτε ἐδῶ), παρουσιάσθηκε ἡ ἀρχική ἔρευνα τοῦ κυρίου Σπυρίδη καὶ ἡ μουσικὴ ἐκδοχή τοῦ ἐγχάρακτου κειμένου, μὲ τὴν ὁποία ἀντιστοίχησε γράμματα μὲ νότες, βάσει τῆς δομῆς τῶν Μετρικῶν Ποδῶν τῆς Ἀρχαιοελληνικῆς Ῥυθμοποιίας. Ἡ ἀρχαιοελληνική ἦταν μία τονικὴ γλῶσσα, δηλαδὴ μία μελικὴ γλῶσσα, ἄρα ὡς μία ἐκδοχή τῆς Ἑλληνικῆς, μελικὴ εἶναι ΚΑΙ ἡ Θρᾳκική. Οἱ νότες ἐνυπάρχουν στὰ κείμενα.
Στὸ παρὸν μέρος, παρουσιάζεται ἡ ἀπόδοση τῶν δύο πρώτων σειρῶν τοῦ ἐγχάρακτου κειμένου ἀπό τὸν κύριο Σπυρίδη, μὲ χρήση μόνο ἑλληνικῶν ἐργαλείων, δηλαδὴ τῆς ἀρχαιοελληνικῆς γραμματείας, γραμματικῆς καὶ συντάξεως. Ἡ πολυετής του ἔρευνα, βασίσθηκε σὲ πέντε γνωστικὰ του ἀντικείμενα.
1) Στὰ ἔπη τοῦ Ὁμήρου.
2) Στὶς τέσσερεις θεμελιώδεις διαδικασίες συμμετρίας τοῦ ὀθρογωνίου συστήματος συμμετρίας.
3) Στὴν γνώση του περὶ τῆς Ὀρθῆς, τῆς Ἀπεστραμμένης, τῆς Ἀνεστραμμένης, τῆς Πλαγίας, καὶ τῆς Κάτω μένουσας θέσεως τῶν σημείων τῆς Παρασημαντικῆς τῆς Ἀρχαιοελληνικῆς Μουσικῆς.
4) Στὴν δομὴ τῶν Μετρικῶν ποδῶν τῆς Ἀρχαιοελληνικῆς Ῥυθμοποιίας.
5) Στὴν γνώση του νὰ κινῆται ἐντός τῶν κειμένων τῆς Ἀρχαιοελληνικῆς Γραμματείας γιὰ τὴν ἐξώρυξη πληροφοριῶν μὲ τὴν χρήση πηγῶν, λεξικῶν καὶ ἰδίως τοῦ ΘΗΣΑΥΡΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ (TLG), τῆς Ἀμερικανίδος Μαριάννας Μακντόναλντ, τοῦ Πανεπιστημίου Ἰρβάϊν.
Βάσει τῆς πολυετοῦς του ἔρευνας, ἀποδεικνύει ὅτι τὸ μοναδικὸ θρᾳκικό γραπτὸ μήνυμα τοῦ 5ου π.Χ. αἰῶνος, περιέχει μεγίστης σημασίας Ἱστορική, Γεωγραφική, Θρησκευτική, Θεολογική, Γλωσσολογική, Λογοτεχνική, Ῥυθμικὴ καὶ Μουσικὴ πληροφορία.
Στὴν πλάκα τοῦ χρυσοῦ δακτυλιδίου, εἶναι χαραγμένοι βουστροφηδὸν, ἑξήντα ἕνας μεγαλογράμματοι ἀττικοί ἀλφαβητικοί χαρακτῆρες.
ΒΟΥΣΤΡΟΦΗΔΟΝ ΓΡΑΦΗ
Ἡ βουστροφηδὸν γραφὴ εἶναι ἕνας ἀπό τοὺς πολλοὺς τρόπους γραφῆς τῶν Ἑλλήνων πρὸ τοῦ 6ου αἰῶνος π.Χ. καὶ σὲ αὐτή τὴν μορφὴ ἐναλλάσσεται ἡ φορὰ γραφῆς τοῦ κειμένου, ξεκινώντας ἀπό δεξιὰ πρὸς ἀριστερά, συνεχίζοντας στὸν ἐπόμενο στίχο ἀπό δεξιὰ πρὸς ἀριστερά, καὶ συνεχίζει ἐναλλασσόμενη, ἔως τὸ τέλος τοῦ κειμένου. Κατὰ τὸν 6ο αἰώνα π.Χ., αὐτό τὸ εἶδος γραφῆς ἐξαφανίστηκε, καὶ καθιερώθηκε σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα ὁ τρόπος γραφῆς ἀπό ἀριστερά πρὸς τὰ δεξιά.
Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΡΩΤΩΝ ΣΕΙΡΩΝ ΤΟΥ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
(ΡΟΛΙΣ-ΤΕΝΕΑΣΝ-ΛΙΤΑ-ΕΝΕΠΕ)
Ὁ κύριος Σπυρίδης ξεκινᾶ ἀπό τὴν δεύτερη σειρὰ τοῦ ἐπιγράμματος καὶ τὴν λέξη «ΕΡΕΝΕ ΑΤΙΛ» ἡ ὁποία εἶναι μία σχεδόν καθαρά Ὁμηρική έκφραση, γραμμένη σὲ ἀνάστροφον δομή. Τὸ «σχεδὸν», ἀναφέρεται διότι, τὸ γράμμα Ρ ἔπρεπε νὰ εἶναι Π, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ δεύτερη σειρὰ νὰ διαβάζεται ὡς «ΛΙΤΑ ΕΝΕ(ρ)ΠΕ».
Στὴν Θρᾳκική, λόγῳ ἀπουσίας τοῦ γράμματος Π (πῖ), παρατηρεῖται ἐναλλαγὴ προφορᾶς τοῦ γράμματος Ρ, ἀναλόγως τοῦ γραμματικοῦ του περιβάλλοντος.
Ἀκολουθεῖ ἀνάλυση ἀπό τὸν κύριο Σπυρίδη, τοῦ ἐπιθέτου ΛΙΤΟΣ, ἀναλόγως ἐάν τὸ ἰῶτα εἶναι βραχὺ ἤ μακρὸν καὶ τοῦ ῥήματος ΕΝΕΠΕ, καταλήγοντας στὸ συμπέρασμα ὅτι, ἡ πρώτη λέξη τοῦ ἐπιγράμματος, «ΡΟΛΙΣ», εἶναι ἡ λέξις «ΠΟΛΙΣ» – τὸ ὄμικρον εἶναι βραχύ – ἄρα διὰ τοῦ ἐπιγράμματος ὑμνεῖται κάποια πόλις καὶ ΟΧΙ Ο ΡΩΛΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΘΡΑιΚΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ ΤΩΝ ΓΑΙΤΩΝ, ΟΠΩΣ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΑΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΟΣ.
Τὰ ἐπόμενα γράμματα «ΤΕΝΕΑΣΝ» τῆς πρώτης σειρᾶς τοῦ ἐπιγράμματος, ἀποτελοῦν εἴτε τὸ ὄνομα τῆς ὑμνουμένης πόλεως ἤ κάτι ἄλλο σχετικὸ πρὸς τὴν ὑμνουμένη πόλη σὲ εὐθεία ( PRIMUS ) γραφή, ἀπό ἀριστερά πρὸς τὰ δεξιά.
Ὅλα τὰ γράμματα τῆς πρώτης σειρᾶς τοῦ ἐπιγράμματος, εἶναι χαραγμένα σὲ εὐθεία ἤ PRIΜUS γραφή, ἀπό ἀριστερά πρὸς δεξιά.
Τὰ γράμματα τῆς δεύτερης σειρᾶς, ποὺ εἶναι γραμμένα σὲ ἀνάστροφη γραφή (RECTUS), ἀπό δεξιὰ πρὸς ἀριστερά, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰ τῆς πρώτης σειρᾶς, ὀδηγοῦν στὸ συμπέρασμα ὅτι τὸ ἐπίγραμμα τῆς πλακὸς τοῦ δακτυλιδίου, εἶναι χαραγμένο βουστροφηδόν.
Στὸ τρίτο μέρος θὰ ἀναφερθοῦμε στὴν χρονικὴ περίοδο τῆς ἀρχαιολογικῆς ἀνακαλύψεως καθὼς καὶ στὶς μέχρι τώρα αὐθαίρετες ἑρμηνεῖες.
Ὁ κύριος Σπυρίδης εἶναι, καθηγητὴς στὸ τμῆμα μουσικῶν σπουδῶν 
τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Θρᾷξ, ἐκ Θρᾳκός πατρὸς καὶ Θρηίσσας (Θρᾲσης) μητρός, ἐκ τοῦ Πούρναλικ τῆς Θρᾳκίας Ξάνθης. Σπούδασε Φυσικός, καὶ ὑπηρέτησε γιὰ ἀρκετά χρόνια στὸ Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ἐπί εἴκοσι ἔτη εἶναι μέλος ΔΕΠ (Διδακτικὸ Ἐρευνητικό Προσωπικό), στὸ τμῆμα μουσικῶν σπουδῶν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, καὶ καθηγητὴς μὲ γνωστικὸ ἀντικείμενο, «Μουσικὴ-Ἀκουστική-Πληροφορική». Διευθυντὴς τοῦ ἐργαστηρίου Μουσικῆς-Ἀκουστικῆς-Ἠχοληψίας-Πληροφορικῆς, στὸ τμῆμα Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, καὶ Διευθυντὴς τοῦ τρίτου τομέως τοῦ τμήματος, ποὺ συμπεριλαμβάνει τὰ γνωστικὰ ἀντικείμενα τῆς μουσικῆς πληροφορικῆς, τῆς μουσικῆς παιδαγωγικῆς καὶ τῆς βυζαντινῆς μουσικολογίας.
Ἡ ἐρευνητική του δραστηριότητα, στὴν ἐκτός τῆς Φυσικῆς ἐπιστήμης Μουσικολογία, κυρίως τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Μουσικῆς, ἔχει καταθέσει πολλὰ ἐπιστημονικά δημοσιεύματα.
Κείμενο παρουσιάσεως (μὲ πηγὴ τὴν ὁμιλία τοῦ κυρίου Καθηγητοῦ) καθὼς καὶ ἐπιλογή ὀπτικοακουστικῶν ἀποσπασμάτων: Ἑλληνικό Ἡμερολόγιο
Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»
