ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΕΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΠΥΡΙΔΕΙΟ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΕΖΕΡΟΒΟ

 

Ἡ ἀκμαία Τέως ἀνήκουσα στὴν Ἰωνική Δωδεκάπολη ἤ τὸ Κοινὸ τῶν Ἰώνων .

,

Τὸ μεγάλο ταξίδι τῶν Θρᾳκῶν, καὶ ἡ ἐπιστροφή τους στὰ πάτρια ἐδάφη, μετὰ τὴν Ἰωνική Ἐπανάσταση.

 

Ἡ κομβικὴ σημασία τῆς  λέξεως ΤΙΑ ἡ ὁποία ὡς ῥίζα ἐμφανίζεται δύο ἀκόμη φορές ὑπό τὶς μορφές  ΤΕΝΕΑΣΝ (πρώτη σειρὰ ἐπιγράμματος)  καί ΤΕΑΝΙΣΚΟΑΜ (τρίτη σειρὰ ἐπιγράμματος) .

γ΄μέρος.

 

Ι ) Ὁ βασιλεὺς τῶν Μινύων τοῦ Ὀρχομενοῦ τῆς Βοιωτίας Ἀθάμας καὶ ἡ κόρη του Ἄρεα.

Ἡ Σπυρίδειος ἀπόδοση τῶν λέξεων τοῦ ἐπιγράμματος μᾶς μεταφέρει μὲ γοητευτικό τρόπο στὸ παρελθόν, ἔχοντας ὡς ἀφετηρία τὴν πρώτη ἀποίκηση τῆς Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ἀπό Θρᾷκες, μὲ ἀναφορά στὸν βασιλέα τῶν Μινυῶν τοῦ Ὀρχομενοῦ τῆς Βοιωτίας καί κατόπιν τῆς Ἀθαμαντίας τῆς Θεσσαλίας,  Ἀθάμαντα, γενάρχη τῶν Μινυῶν (ἀρχαιοαιολεῖς), οἱ ὁποῖοι κυριαρχοῦσαν στὶς ἑλληνικές χῶρες κατά τήν περίοδο ἀπό τούς Πελασγούς στούς Ἓλληνες.

ΙΙ ) Ἡ ἀποίκιση τῆς Βοιωτίας ἀπό Θρᾷκες, ἡ ἵδρυση τῆς Τέω στὴν Ἰωνία, ἡ ἐπιστροφή στὴν Θρᾲκη μετὰ τὴν Ἰωνική Ἐπανάσταση (499 π.Χ. – 493 π.Χ.), καὶ ἡ ἵδρυση τῆς Νέας Τέω στὰ Δυρβαῖα τῆς Σκυθίας (σημερινὸ Ἐζέροβο).

Οἱ Θρᾷκες πρῶτοι ἀποίκησαν τὴν Ἀττική (οἱ μετὰ Εὐμόλπου Θρᾷκες) καὶ τὴν Βοιωτία·  νησιὰ τοῦ Αἰγαίου ὅπως ἡ Ἵμβρος, ἡ Θᾶσος, ἡ Σαμοθρᾲκη, ἡ Λῆμνος, ἡ Νᾶξος, καὶ ἡ Εὔβοια ἤ Ἀβαντιὰς (ἐκ τῶν Ἀβάντων Θρᾳκῶν), κατοικοῦντο ἐπίσης ὑπό Θρᾳκῶν.

Κομβικὴ σημασία ἔχει ἡ λέξη ΤΙΑ τοῦ ἐπιγράμματος, ἡ ὁποία ὡς ῥίζα ἐμφανίζεται δύο ἀκόμη φορές στό ἐπίγραμμα, συγκεκριμένως δέ ὑπό τὶς μορφές  ΤΕΝΕΑΣΝ καί ΤΕΑΝΙΣΚΟΑΜ.

Ὁ κύριος Σπυρίδης ὑποστηρίζει ὅτι ἡ λέξη ΤΙΑ σημαίνει ΤΕΩΣ καί ἀναφέρεται στήν πόλη Τέω τῆς Ἰωνίας (ἀκμαιοτάτη πόλη διάσημη γιὰ τὸ κρασί της), τὴν ὁποία ἵδρυσε ὁ πρῶτος οἰκιστής της, Ἀθάμας καί γι΄ αὐτό ὁ Ἀνακρέων τήν ἀποκαλεῖ Ἀθαμαντίδα.  Ὀνομάσθηκε δέ  Τέως, ἀπό τήν Ἂρεαν ἢ Ἀρέαν, τήν θυγατέρα τοῦ Ἀθάμαντος.  Αἰῶνες μετά, μὲ τὴν ἐκδήλωση τῆς Ἰωνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ Ἰστιαίου, οἱ Τήιοι ἐπέστρεψαν στὰ πάτρια Θρᾳκικὰ ἐδάφη, ἱδρύοντας μία νέα Τέω (στὰ Δυρβαῖα τῆς Σκυθίας, σημερινό Ἐζέροβο), μὲ προσωρινό μόνο πέρασμα ἀπό τὰ Ἄβδηρα.  

ΙΙΙ ) Ποῦ βρίσκεται ἡ Μικρᾶ Σκυθία.

Βρίσκεται στὸ βορειανατολικὸ τμῆμα τῆς (εὐρύτερης) Θρᾲκης καὶ ὁρίζεται βορείως ἀπό τὸν κάτω ῥοῦ τοῦ Δουνάβεως (Ἴστρου) ποταμοῦ, νοτίως ἀπό τὸν Αἷμο καὶ ἀνατολικῶς ἀπό τὸν Εὔξεινο Πόντο. Ἐπί Ῥωμαϊκῆς κυριαρχίας, ἀποτελοῦσε ἐπαρχία ἀντιστοιχοῦσα στὴν σημερινὴ Δοβρουτσᾶ τῆς Ρουμανίας.

————————————————————————————-

Ὁ κύριος Σπυρίδης εἶναι, καθηγητὴς στὸ τμῆμα μουσικῶν σπουδῶν hspyridisτοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Θρᾷξ,  ἐκ Θρᾳκός πατρὸς καὶ Θρηίσσας (Θρᾲσης) μητρός, ἐκ τοῦ Πούρναλικ τῆς Θρᾳκίας Ξάνθης. Σπούδασε Φυσικός, καὶ ὑπηρέτησε γιὰ ἀρκετά χρόνια στὸ Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ἐπί εἴκοσι ἔτη εἶναι μέλος ΔΕΠ (Διδακτικὸ Ἐρευνητικό Προσωπικό), στὸ τμῆμα μουσικῶν σπουδῶν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, καὶ καθηγητὴς μὲ γνωστικὸ ἀντικείμενο, «Μουσικὴ-Ἀκουστική-Πληροφορική».

Διευθυντὴς τοῦ ἐργαστηρίου Μουσικῆς-Ἀκουστικῆς-Ἠχοληψίας-Πληροφορικῆς, στὸ τμῆμα Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, καὶ Διευθυντὴς τοῦ τρίτου τομέως τοῦ τμήματος, ποὺ συμπεριλαμβάνει τὰ γνωστικὰ ἀντικείμενα τῆς μουσικῆς πληροφορικῆς, τῆς μουσικῆς παιδαγωγικῆς καὶ τῆς βυζαντινῆς μουσικολογίας.

Ἡ ἐρευνητική του δραστηριότητα, στὴν ἐκτός τῆς Φυσικῆς ἐπιστήμης Μουσικολογία, κυρίως τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Μουσικῆς,  ἔχει καταθέσει πολλὰ ἐπιστημονικά δημοσιεύματα.

——————————————————————————-

Στὸ πρῶτο μέρος  (ποὺ μπορεῖτε νὰ δεῖτε ἐδῶ: http://ellinoistorin.gr/?p=24183), παρουσιάσθηκε ἡ ἀρχική ἔρευνα (ἔτος 1988) τοῦ κυρίου Σπυρίδη καὶ ἡ μουσικὴ ἐκδοχή τοῦ ἐγχάρακτου κειμένου, μὲ τὴν ὁποία ἀντιστοίχησε γράμματα μὲ νότες, βάσει τῆς  δομῆς τῶν Μετρικῶν Ποδῶν τῆς Ἀρχαιοελληνικῆς Ῥυθμοποιίας. Ἡ ἀρχαιοελληνική ἦταν μία τονικὴ γλῶσσα, δηλαδὴ μία μελικὴ γλῶσσα, ἄρα ὡς μία ἐκδοχή τῆς Ἑλληνικῆς, μελικὴ εἶναι ΚΑΙ ἡ Θρᾳκική. Οἱ νότες ἐνυπάρχουν στὰ κείμενα.

Στὸ δεύτερο μέρος  (ποὺ μπορεῖτε νὰ δεῖτε ἐδῶ: http://ellinoistorin.gr/?p=24214 ), παρουσιάσθηκε ἡ ἀπόδοση τῶν δύο πρώτων σειρῶν τοῦ ἐγχάρακτου κειμένου μὲ χρήση μόνο ἑλληνικῶν ἐργαλείων, δηλαδὴ τῆς ἀρχαιοελληνικῆς γραμματείας, γραμματικῆς καὶ συντάξεως.

Τὴν ἀνακάλυψη τοῦ δακτυλιδιοῦ καὶ τὶς αὐθαίρετες ἑρμηνεῖες τοῦ κειμένου,  μπορεῖτε νὰ δεῖτε ἐδῶ: http://ellinoistorin.gr/?p=24313

Κείμενο παρουσιάσεως (μὲ πηγὴ τὴν ὁμιλία τοῦ κυρίου Καθηγητοῦ) καθὼς καὶ  ἐπιλογή ὀπτικοακουστικῶν ἀποσπασμάτων: Ἑλληνικό Ἡμερολόγιο

Copyright (©) «λληνικ μερολόγιο»

666

Αφήστε μια απάντηση