8 Απριλίου
628.—Ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος, μετά από πολλές και νικηφόρες μάχες κατά των Περσών, τους εξαναγκάζει να ζητήσουν ειρήνη με ευνοϊκότατους γιά την Αυτοκρατορία όρους. Την συνθήκη υπέγραψε ο μεγάλος γυιός τού Χοσρόη, Σιρόης. Ο Σιρόης ή Καβάδης Β΄ ανέτρεψε και σκότωσε τον πατέρα του τον Φεβρουάριου τού 628. Μετά από την συνθήκη ειρήνης, οι καταληφθείσες από τους Πέρσες περιοχές επιστράφηκαν στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ο Ηράκλειος παρέδωσε με μεγάλη επισημότητα στα Ιεροσόλυμα τον Τίμιο Σταυρό (μεταξύ 629 και 630).
1143.—Απεβίωσε ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Β΄ Κομνηνός, από επιπλοκή επιπόλαιου αρχικά τραυματισμού που υπέστη στο χέρι σε κυνήγι. Πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, επέλεξε ως διάδοχο τον γυιό του, Μανουήλ. Προετοίμασε μάλιστα την διαδοχή πριν φθάσει στην Κωνσταντινούπολη η είδηση τού θανάτου του. Ο Ιωάννης, συνδύαζε φρόνηση με εύστοχη δράση, ενώ με την σταθερότητα τού χαρακτήρα και την μεγαλοψυχία του, υπερτερούσε κατά πολύ έναντι των συγχρόνων του. Ήταν προσιτός, ήπιος και δίκαιος και έγινε αγαπητός στον λαό όσο λίγοι Αυτοκράτορες. Χαρακτηριστικό τής αγάπης τού λαού, ήταν το προσωνύμιο που τού έδωσε· «Καλοϊωάννης». Ο ίδιος απείχε από κάθε καλοπέραση, ζώντας το μεγαλύτερο μέρος τής βασιλείας του σαν απλός στρατιώτης. Έλεγε γιά τον εαυτό του, σύμφωνα με τον ιστορικό Νικήτα Χωνιάτη: «Ολίγα τοις ανακτόροις προσέμεινα. Ο βίος σχεδόν μοι άπας επί σκηνής και το αιθριάζειν αεί μοι περισπούδαστο». Ήταν αυστηρός στα ήθη, δεν ανεχόταν την αισχρολογία και την πολυτέλεια. Απεχθανόταν την υποκρισία, ήταν έντιμος και ειλικρινής. Η περίοδος τής βασιλείας του υπήρξε γόνιμη γιά την Αυτοκρατορία. Ο ίδιος μόχθησε γιά να απαλλάξει τον ζωτικό χώρο τής Μικράς Ασίας από τους τούρκους, τους οποίους έδιωξε από πολλές περιοχές. Εξουδετέρωσε γιά πάντα τους Πετσενέγους, κατέστειλε την εξέγερση των Σέρβων, συνέτριψε τους Ούγγρους. Δεν επαναπαύθηκε στα όσα κληρονόμησε από τον πατέρα του, αλλά συνέχισε με τόλμη και συνέπεια το πρόγραμμά του και κατέστησε πάλι την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπερδύναμη τής εποχής και ρυθμιστή των ζητημάτων τής Ανατολής. Παρέδωσε στον γυιό του την Αυτοκρατορία πιό μεγάλη και πιό δυνατή απ’ ότι την παρέλαβε.
1195.—Ο Αλέξιος Γ΄ Άγγελος, με την βοήθεια τού στρατού και μέρους τής αριστοκρατίας, ανέρχεται στον θρόνο, αφού εκθρόνισε και τύφλωσε τον αδελφό του, Ισαάκιο Β΄. Θα παραμείνει μέχρι τις 18 Αυγούστου τού 1203. Η στρατιωτική και πολιτική του ανικανότητα, σε απόλυτη συνέχεια με αυτή τού εκθρονισμένου αδελφού του, οδήγησαν την Αυτοκρατορία με μεγάλη ταχύτητα στον δρόμο τής αποσυνθέσεως και τής ταπεινώσεως. Στο διάστημα τής βασιλείας του, ο ανεψιός του, πρίγκιπας Αλέξιος, διέφυγε στην Δύση όπου ζήτησε την βοήθεια τού γαμβρού του και βασιλέα τής Γερμανίας Φίλιππου. Πέτυχε την δημιουργία τής Δ΄ Σταυροφορίας, με κατάληξη την άλωση τής Βασιλεύουσας το 1204 από τους Φράγκους.
1273.—Μετά από την τελευταία αποτυχημένη επανάσταση στην Κέρκυρα, οι φυλακισμένοι επαναστάτες μεταφέρονται από τον Αυλώνα στην Ιταλία. Η κυριαρχία των Αλαμαννών στο νησί υπήρξε ιδιαίτερα βάναυση.
1481.—Ο Αχμέτ πασά πολιορκεί το φρούριο τής ορεινής περιοχής Καστάνια στην Μάνη. Ο Κροκόνδειλος Κλαδάς με τους συμπολεμιστές του, αμύνονται σθεναρώς. Κατορθώνουν να διαφύγουν προς το λιμάνι τού Πόρτο Κάγιο και μέσω αυτού στην Ιταλία.
1564.—Μετά από συκοφαντίες τούρκων, οι δικαστές καταδικάζουν τον Νεομάρτυρα Ιωάννη τον Κουλικά σε βασανιστικό θάνατο, ρίχνοντάς τον σε αιχμηρά τσιγκέλια-γάντζους. (Το Μ. Ευχολόγιο αναφέρει την μνήμη τού μάρτυρα την 8η και 18η Απριλίου, αλλά και την 1η Απριλίου 1564).
1669.—Βλέποντας το αμετάθετο τής γνώμης τού Νεομάρτυρα Ιωάννη από την Κω, οι δεσμοφύλακές του τον οδήγησαν με βασανισμούς στον κριτή, ο οποίος διέταξε τον ανηλεή δαρμό του και τον καταδίκασε να καεί ζωντανός.
1798.—Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο (στο διάστημα μεταξύ 15 Μαρτίου και 15 Απριλίου), ο σπουδαίος Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός. Ο πατέρας τού Διονύσιου Σολωμού καταγόταν από οικογένεια Κρητών προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στην Ζάκυνθο το 1670, μετά από κατάληψη τής Κρήτης το 1669 από τους οθωμανούς. Το οικογενειακό τους όνομα στα Ιταλικά παραδίδεται με διάφορες μορφές: Salamon, Salomon, Solomon, Salomone. Η καταγωγή τής μητέρας του πιθανόν να ήταν από την Μάνη. Κεντρικό πρόσωπο τής Επτανησιακής σχολής, ο Διονύσιος Σολωμός ορίστηκε εθνικός ποιητής τής Ελλάδος όχι μόνον γιατί έγραψε τον Εθνικό Ύμνο, αλλά και γιατί επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τον νεοελληνικό ποιητικό λόγο.
1820.—Ανακαλύπτεται τυχαίως από αγρότη τής νήσου Μήλο,υ το περίφημο άγαλμα τής Αφροδίτης. Ανήκει στην Ελληνιστική περίοδο και είναι αποτέλεσμα τής επιστροφής στα Κλασσικά πρότυπα τού 5ου και 4ου αιώνα, τα οποία αναβίωσαν κατά την ύστερη Ελληνιστική περίοδο (150 – 50 π.Χ.). Την περίοδο τής ανακαλύψεως τού αγάλματος, στον προστατευμένο κόλπο τής Μήλου είχε αράξει ένα Γαλλικό πολεμικό πλοίο τού οποίου οι αξιωματικοί άρχισαν να αναζητούν αρχαία στον ελεύθερο χρόνο τους. Ο Έλληνας γεωργός ονόματι Κεντρωτάς, ενώ έσκαβε στο χωράφι του γιά να φτιάξει τις πεζούλες, γιατί είχαν πέσει πέτρες και χώματα από την αρχαία οχύρωση, εντελώς τυχαία αλλά σε μεγάλο βάθος, βρήκε το άγαλμα τής Αφροδίτης. Ο Γάλλος σημαιοφόρος, αντιλαμβανόμενος την μεγάλη αξία τού αγάλματος έδωσε προκαταβολή στον Κεντρωτά 400 γρόσια γιά να το κλείσει γιά λογαριασμό τής Γαλλίας και να ξεκινήσει η διαδικασία τής μεταφοράς. Το πρόσφερε στον βασιλιά Λουδοβίκο 18ο την 1η Μαΐου 1821 και αυτός με την σειρά του το δώρισε στο Λούβρο. Αντίγραφο τού αγάλματος, τιμής ένεκεν (…) «προσφορά» από το Μουσείο τού Λούβρου, υπάρχει στην πρώτη αίθουσα τού αρχαιολογικού Μουσείου τής Μήλου στην Πλάκα.
1821.—«Πολιορκία φρουρίου Μενδενίτσης, τοῦ Δήμου Θερμοπυλῶν τῆς Λοκρίδος, ὑπὸ Ἰωάννου Δυοβουνιώτου». Οι Διάκος, Δυοβουνιώτης, Κομνάς Τράκας καί άλλοι οπλαρχηγοί, πολιορκούν τους εις το φρούριον τής Μενδενίτσης τούρκους, οίτινες παραδίδονται μετά πέντε ημέρας.
.—«Ὁ Ἰωάννης Δυοβουνιώτης (Ξιγκάκης ἤ Κομποτατίδης), ὕψωσε τὴν σημαίαν τῆς Ἐπαναστάσεως εἰς τὰς πόλεις Λαμίαν, τῆς Φθιώτιδος, Μεδενίτσαν τοῦ Δήμου Θερμοπυλῶν καὶ τουρκοχώριον τοῦ Δήμου Ἐλατείας τῆς Ἐπαρχίας Λοκρίδος».
.—«Μάχη ἔξωθεν Σαλώνων, καθ’ ἥν ἐφονεύθη ὁ ὁπλαρχηγὸς Χάϊτας. Φυγὴ Ἑλλήνων. Ἐν ταύτῃ ἔλαβε μέρος ὁ Πανουργιᾶς». Έξω των Σαλώνων γίνεται μάχη μεταξύ Ελλήνων και τούρκων κατά την οποία φονεύεται ο Έλλην οπλαρχηγός Χάϊτας (ή Χάϊδας) με αποτέλεσμα την ήττα των Ελλήνων.
1822.—Γίνεται μάχη παρά την Κάπελιν τής Κρήτης μεταξύ Ελλήνων επαναστατών υπό τον Γάλλον συνταγματάρχην Βαλέστραν και τούρκων. Αποτέλεσμα τής μάχης υπήρξε η νίκη των Ελλήνων. «Μάχη παρὰ τὸ Κάστελον τῆς Κρήτης. Νίκη Κρητῶν, ἀρχηγουμένων ὑπὸ τῶν Βαλέστρα γάλλου συνταγματάρχου, Ῥούσου Βουρδουμπῆ καὶ Δεληγιαννάκη, κατὰ Μουσταφάπασα».
.—Παρά τον Πύργον τού Χ. Ζαφειράκη, οπλαρχηγού τής Ναούσης, οι γυναίκες των Ναουσαίων σαν άλλες Σουλιώτισσες, διά να μην υποστούν τα όργια των τούρκων πέφτουν και φονεύονται στα νερά τού Μαυρονερίου.
1824.—«῎Εναρξις συνελεύσεως Ἀνατολικῆς Ἑλλάδος ἐν Σαλώνοις ὑπὸ τὴν προεδρίαν τοῦ Θ. Νέγρη».
1825.—«Ὁ Ἑλληνικὸς στόλος ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν τοῦ Μιαούλη, ἔπλευσεν εἰς Βάτικα».
.—Γίνεται μάχη μεταξύ Ελλήνων επαναστατών υπό τον Γεώργιον Μαυρομιχάλην και Αιγυπτίων έξω τού Νεοκάστρου Πυλίας. Αποτέλεσμα τής μάχης υπήρξε η νίκη των Ελλήνων. «Μάχη ἔξω τοῦ Νεοκάστρου τῆς Πυλίας, καθ’ ἥν ἐφονεύθη ὁ Κεχαγιάμπεης τοῦ Ἰμβραὴμ πασᾶ. Νίκη Ἑλλήνων, ὧν ἀρχηγὸς ἧτο ὁ Γεώργιος Μαυρομιχάλης, τῶν δὲ τούρκων ὁ Ἰμβραὴμ πασᾶς».
1827.—Στον λιμένα τού Βόλου τα ελληνικά πλοία υπό τους Άστιγγα, Κριεζή, Σωτηρίου και Νέγκα πυρπολούν οκτώ δικάταρτα τουρκικά πλοία. «Πυρπόλησις ὀκτὼ δικατάρτων τουρκικῶν πλοίων ἐν τῷ λιμένι τοῦ Βόλου ὑπὸ τῶν Ἄστυγγος, Ἀ. Κριεζῆ, Ἀ. Ραφαλιᾶ, Ἀ. Σωτηρίου,Νέγκα κλπ».
.—Ο Μακρυγιάννης νικά τους τούρκους παρά το Φάληρον. «Μάχη ἐν Φαλήρῳ καὶ νίκη Ἑλλήνων, ὧν ἀρχηγὸς ἧτο ὁ Μακρυγιάννης κατὰ Μεχμὲτ Ῥεσὶτ πασᾶ Κιουταχῆ».
1833.—Οι Πάτμιοι, αφού πρώτα έστειλαν υπομνήματα προς τους βασιλείς των τριών προστάτιδων Δυνάμεων, περιγράφοντας την δεινή τους κατάσταση στα χέρια τον τούρκων, παρόμοια αναφορά θα υποβάλουν και προς τον βασιλέα Όθωνα δια τού διδασκάλου, Πατμίου την καταγωγή, Κυρίλλου Σγουρομαλλινού.
1839.—Διακόσιοι (200) περίπου ληστές, με αρχηγούς τους Ζαμπέκο, Γεωργαράκο και Καλογρή, εισέβαλαν στο Γύθειο, και ασχολήθηκαν με αρπαγές. Η συμμορία αυτή διαλύθηκε ύστερα από εξέγερση των κατοίκων των γύρω χωριών.
1841.—Εκδίδεται Βασιλικό Διάταγμα «Περί τού Κανονισμού τής Εθνικής Ελληνικής Τραπέζης». Με το νέο Βασιλικό Διάταγμα, που φέρει τον τίτλο «Περί διορισμού Επιτροπής επιφορτισμένης τας προετοιμαστικάς εργασίας τής Εθνικής Ελληνικής Τραπέζης», σχηματίζεται επιτροπή από τρία τακτικά μέλη (Ν. Σιλήβεργος, πρόεδρος τού Ελεγκτικού Συνεδρίου, Θ. Ράλλης, τραπεζίτης, και Ιούλιος Έσλιν, μεγαλέμπορος) και τρία αναπληρωματικά (Γ. Σταύρος, μέλος Ελεγκτικού Συνεδρίου, Εμμ. Μεσθενεύς, μεγαλέμπορος, Αδόλφος Γράφ, έμπορος).
1854.—Θεσσαλοί επαναστάτες, υπό τον Χατζηπέτρο, νικούν 1.700 τουρκαλβανούς, υπό τους Ισμαήλ Φράσαρη και Χατόμπεη, στα Μεγάλα Καλύβια Τρικάλων.
1862.—Ο βασιλικός στρατός εισέρχεται στο Ναύπλιο αφού κατάφερε να καταπνίξει την επανάσταση που είχε αρχίσει στις 8 Φεβρουαρίου. Παρά τις προσπάθειες των ηγετών των επαναστατικών δυνάμεων να περιοριστεί η αιματοχυσία μεταξύ Ελλήνων, πολλά ήταν τα θύματα από τον άμαχο πληθυσμό αλλά και από τους στρατιωτικούς. Μετά από τα επεισόδια ο Όθωνας εξέδωσε διάταγμα αμνηστίας.
1867.— ἤ 12/4 (π.ημ.) Απεβίωσε ο στρατηγός Δημήτριος Καλλέργης, όστις είχε πολεμήσει γενναίως καθ’ όλην την διάρκειαν τού Αγώνος και υπήρξεν ο κυριώτερος πρωτεργάτης τής επαναστάσεως τής 3ης Σεπτεμβρίου 1843, διά τής οποίας η απόλυτος μοναρχία τού Όθωνος μετεβλήθη εις συνταγματικήν. Διετέλεσε υπουργός και πρεσβευτής, συνεδέετο δε διά στενής φιλίας με τον αυτοκράτορα των Γάλλων Ναπολέοντα Γ΄ (24/4 ν.ημ.).
1877.—Στάλθηκαν από την Γαλλία στην Ελλάδα τα οστά τού Αδαμάντιου Κοραή και ετάφη στην Ελληνική πρωτεύουσα. Απεβίωσε στις 6 Απριλίου του 1833.
1889.—(ν. ημ.) Ισχυρή σεισμική δόνηση συγκλονίζει την νήσο Ζάκυνθο, δίχως όμως αναφορές γιά μεγάλης εκτάσεως ζημιές.
1894.—Καταστρεπτικοί σεισμοί στην Λοκρίδα.
1896.—Ο Έλληνας αθλητής Γεώργιος Κωλέττης, έλαβε το αργυρό μετάλλιο στο αγώνισμα των 100 χλμ. τής ποδηλασίας ενώ το χρυσό μετάλλιο τής πρώτης θέσεως έλαβε ο Γάλλος αθλητής Λεόν Φλαμένζ.
1897.—(Μάχη των συνόρων 5-10/4). Οι Έλληνες στρατιώτες μάχονται σκληρά εναντίον των επιτιθεμένων τούρκων εις την Μελούνα.
.—Η 2α Ελληνική Ταξιαρχία στην Ήπειρον τρέπει τους τούρκους σε φυγή παρά το Νεοχώριον και Παχύκαμπον.
1900.—Ο Γρηγόριος Μαρασλής, μέγας ευεργέτης του Έθνους από την Θράκη, δωρίζει 2.000 τουρκικές λίρες γιά την ανέγερση πατριαρχικής αστικής σχολής στην Κωνσταντινούπολη.
1904.—Μεταξύ τουρκίας και βουργαρίας, υπογράφεται Συνθήκη στην Σόφια. Σύμφωνα με αυτήν, οι βούργαροι δεσμεύονται να μην σχηματίζουν αντάρτικα κομιτάτα τα οποία θα τροφοδοτούνται επί πλέον από το βουργαρικό κράτος [δεν το τήρησαν], ενώ, η τουρκία μεταξύ άλλων υποχρεώθηκε να επιτρέπει τον διορισμό βούργαρων στα εδάφη της, καθώς επίσης την εφαρμογή τού Προγράμματος Μυρστέγκ (Mursteg, βλ. 3/10/1903).
1906.—Μακεδονομάχοι ενεργούν επίθεση κατά βουλγαροφρόνων προδοτών τού χωριού Μεσημέρι Εδέσσης. Σκοπός τους ήταν η τιμωρία των γενίτσαρων και η ανύψωση τού εθνικού φρονήματος των Ελλήνων κατοίκων που τόσο υπέφεραν.
1908.—Έχοντας γίνει γνωστή η απόφαση τής Ελλάδος γιά απομάκρυνση τού Γραμματέα τού Προξενείου Σερρών, Δημοσθένη Φλωριά, ο πρόξενος τής πόλεως και προϊστάμενός του, γράφει προς το υπουργείο: «Να εξαίρω τα προσόντα τού νυν γραμματέως, ου η φρόνησις, η περιεσκεμένη φιλοπατρία και η λελογισμένη ενέργεια σπουδαιότατα συνετέλεσαν εις την ευάρεστον πρόοδον των ενταύθα πραγμάτων μας και τού οποίου η απομάκρυνσις θέλει είσθαι ζημία και οπισθοδρόμησις εις την εργασίαν ημών». Η «εργασίαν» την οποία ανέφερε ο Αντ. Σαχτούρης δεν ήταν άλλη από τον εθνικό ρόλο τού Ιθακήσιου Μακεδονομάχου, γνωστού στον Αγώνα με το ψευδώνυμο «Νούτσος». Η ελληνική κυβέρνηση πιεζόμενη από τους τουρκόδουλους είχε ήδη λάβει την απόφαση γιά την απομάκρυνσή του, η οποία συντελέστηκε στις 26/4ου (βλ. ημερ.).
1920.—Ο Ελληνικός Στρατός τής Μικράς Ασίας μάχεται με περιπόλους.
1921.—Οι αντιμαχόμενοι Έλληνες και τούρκοι μάχονται με περιπόλους.
1922.—Η Ελληνική Στρατιά στην Μικρά Ασία εκκαθαρίζει το έδαφος από τουρκικά αποσπάσματα.
1929.—Μεγάλες κινητοποιήσεις φοιτητών εντός και εκτός τού πανεπιστημίου. Η στάση τους και οι συμπλοκές οδήγησαν την αστυνομία σε δυναμική επέμβαση.
1930.—Σκοτώθηκαν δύο πιλότοι και ένας παρατηρητής λόγω αεροπορικού ατυχήματος. Το ατύχημα συνέβη, όταν κατά την διάρκεια απογειώσεως αεροπλάνου με χειριστή τον Βασίλειο Μπάρλα από το αεροδρόμιο τού Τατοΐου, αυτό συγκρούστηκε με άλλο τού οποίου χειριστής ήταν ο Υποπλοίαρχος Γρηγοριανόπουλος Αχιλλέας και παρατηρητής ο Αρχικελευστής Σημηριώτης Ερρίκος. Νεκροί, όλοι οι επιβαίνοντες. http://www.pasoipa.org.gr/
1931.—Ελληνικό νομοσχέδιο περί Τύπου, προβλέπει πως η ελευθεροτυπία παραμένει απαραβίαστη.
1936.—Ημερομηνία θανάτου τού ακαδημαϊκού, ποιητή και ανθρώπου τής τέχνης, Αριστομένη Προβελέγγιου. Απεβίωσε στην Σίφνο σε ηλικία 86 ετών.
1939.—Ο Θεμιστοκλής Σοφούλης με υπόμνημα που απέστειλε στον βασιλέα Γεώργιο Β΄, προτείνει τον σχηματισμό οικουμενικής κυβερνήσεως.
1940.—Η Ρουμανία ανακοινώνει επισήμως την συνεργασία της με Γερμανία και Ιταλία. Είναι η δεύτερη χώρα, η οποία αυτοβούλως αποχώρησε από το Βαλκανικό Σύμφωνο (βλ. 9/2/1934), μετά από τους Γιουγκοσλάβους, οι οποίοι ήλθαν σε Συμφωνία τόσο με τους βούργαρους (κατοπινοί σύμμαχοι τού Άξονα) όσο και τους Ιταλούς. Τα γεγονότα αυτά καθώς και πολλά άλλα τής Ελληνικής Ιστορίας, είναι η πιστοποίηση των λόγων ενός πολιτικού μας ότι πραγματικά, «Είμεθα Έθνος ανάδελφον».
1941.—Αι ελληνικαί δυνάμεις αρχίζουν αντεπίθεσιν προς ανακατάληψιν τού υψώματος τής Κρέστης, όπερ είχε περιέλθει εις τους Γερμανούς. Η φρουρά τού οχυρού Περιθώρι εξ άλλου, δι’ ηρωικής εξορμήσεως αποκρούει τους Γερμανούς, οίτινες το είχαν περικυκλώσει πανταχόθεν και προκαλεί εις αυτούς βαρυτάτας απωλείας. Οι Γερμανοί στρατιώται, περίτρομοι προ τής ελληνικής ξιφολόγχης, παραδίδονται αιχμάλωτοι ή τρέπονται εις φυγήν.
.—Στις 06:00, ισχυρές μηχανοκίνητες γερμανικές δυνάμεις, μετά από την κάλυψη τής Γιουγκοσλαυικής άμυνας στις περιοχές Στρώμνιτσας και Βαλάντοβου, διαβαίνουν την ελληνογιουγκοσλαυική (Ε/Γ) μεθόριο, ανατρέπουν τις ασθενείς δυνάμεις προκαλύψεως και προελαύνουν με γενική κατεύθυνση προς την Θεσσαλονίκη. Αυτή η ισχυρή και βαθιά – κατά τον άξονα τού Αξιού ποταμού – γερμανική διείσδυση, σήμαινε την παράκαμψη τής οχυρωμένης τοποθεσίας Μπέλες-Άγγιστρο, την κατάληψη τής Θεσσαλονίκης και την βέβαιη αιχμαλωσία των δυνάμεων τού Τμήματος Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας (ΤΣΑΜ).
.—Το Οχυρό Αρπαλούκι (Στήριγμα) στο Ανατολικό Μπέλες, χωρίς να προστατεύεται πλέον από το Οχυρό Κελκαγιά (Σπανή Πέτρα), το οποίο από τις 19:30 τής προηγουμένης είχε καταληφθεί από τους Γερμανούς, και μη μπορώντας να αμυνθεί περισσότερο, εγκαταλείπεται από την φρουρά του στις 03:00, η οποία υποχωρεί προς τον ποταμό Στρυμόνα όπου γερμανικές δυνάμεις την προσβάλλουν και την αποδεκατίζουν.
.—Το Οχυρό Ποποτλίβιτσα (Παπαδοπούλα) στο Μπέλες, αμύνεται ηρωικά επί τρείς ημέρες, αποκρούοντας τις γερμανικές επιθέσεις και καταρρίπτοντας 2 εχθρικά αεροσκάφη. Οι γερμανικές δυνάμεις, οι οποίες την νύχτα 6/7 Απριλίου ανέβηκαν επάνω στην επιφάνειά του, πέτυχαν να το κυριεύσουν τελικά στις 19:00 τής 8ης Απριλίου. Παρ’ όλα αυτά, η φρουρά τριών σκυρόδετων πολυβολείων στις απέναντι υπώρειες τού υψώματος Ρουπέσκο, εξακολουθούσε να προβάλλει πείσμονα αντίσταση.
.—Το οχυρό Νυμφαία, μετά διήμερον ηρωικήν αντίστασιν, πίπτει εις χείρας των Γερμανών, οίτινες εχρησιμοποίησαν εναντίον του βαρύ πυροβολικόν και αεροπλάνα καθέτου εφορμήσεως. Είχον καταστραφεί άπαντα τα πυροβόλα του και οι χειρισταί των είχον φονευθεί ή τραυματισθεί. Στην 12η Γερμανική Στρατιά από πλευράς Αεροπορίας διατέθηκε το VIII Σώμα Αεροπορίας, με 650 αεροσκάφη (βομβαρδιστικά, κάθετης εφόρμησης [Στούκας], διώξεως, αναγνωρίσεως κλπ.). Ο συνολικός αριθμός των γερμανικών αεροσκαφών πρώτης γραμμής περνούσε τα 1.000. Τα περισσότερα οχυρά, που παρέμεναν απόρθητα, αποχώρησαν ή παραδόθηκαν στις 10 Απριλίου, μετά από την υπογραφή τού σχετικού Πρωτοκόλλου τής 9ης Απριλίου, και κατόπιν διαταγής των προϊσταμένων τους.
.—Παρά τις αλλεπάλληλες επιθέσεις των Γερμανών εναντίον τού Οχυρού Παληουριώνες στο Μπέλες, εξακολουθεί να παραμένει απόρθητο. (Διάρκεια αντιστάσεως των ευρωπαϊκών χωρών σε ημέρες: Ελλάδα 219, Νορβηγία 61, Γαλλία 43, Πολωνία 30, Βέλγιο 18, Ολλανδία 4, Γιουγκοσλαβία 3, Τσεχοσλοβακία, Λουξεμβούργο και Δανία αμαχητί).
.—Οι Γερμανοί εισβάλουν στην Ξάνθη. Θα παραμείνουν έως τις 20 Απριλίου 1941 οπότε και αντικαθίστανται από τους βούργαρους συμμάχους τους οι οποίοι παρέμειναν έως τις 8 Σεπτεμβρίου 1944. Ο λαός τής Θράκης και τής Ανατολικής Μακεδονίας, πλήρωσε με πολύ αίμα και πόνο την ιδιαιτέρως βάρβαρη βουργαρική κατοχή.
.—Τα γερμανικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Αλεξανδρούπολη· η κύρια δύναμή τους θα αποχωρήσει στις 30 Απριλίου 1941 γιά να αφήσει την πόλη στους βούργαρους που είχαν επίσης εισβάλει από τις 23 Απριλίου 1941. Ο λαός τής Θράκης και τής Ανατολικής Μακεδονίας, πλήρωσε με πολύ αίμα και πόνο την ιδιαιτέρως βάρβαρη βουλγαρική κατοχή. Ο πικρός αστεϊσμός των κατοίκων που εγκατέλειπαν τις βουργαροκρατούμενες περιοχές και κατέφευγαν διωγμένοι στις γερμανοκρατούμενες δυτικά του Στρυμόνα ήταν, «φεύγουμε στην ελεύθερη Ελλάδα!».
.—Μετά την παράδοση των Οχυρών, οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Νέο Πετρίτσι (Νομού Σερρών) και άλλα χωριά κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Λίγες ημέρες μετά, τα παραδίδουν στους ανελέητους βούργαρους οι οποίοι θα εγκαταστήσουν αμέσως πολιτικές αρχές στα μέρη αυτά.
.—Στο μέτωπο τής Ηπείρου σημειώνεται δράση πυροβολικού και περιπόλων.
.—Μεραρχία γερμανικών τεθωρακισμένων συγκρούεται με Ελληνική μηχανοκίνητη στην περιοχή τής Δοϊράνης και κατόπιν καταλαμβάνει την πόλη τού Κιλκίς.
1943.—Μάχη τής Αγίας Ευθυμίας. Δεκαπέντε στρατιώτες ανήκοντες στην Ιταλική φάλαγγα, φονεύθηκαν από αντάρτες τού ΕΛΑΣ. Την επομένη ημέρα (9/4) θα ακολουθήσουν τα αντίποινα, τα οποία θα πληρώσει ο άμαχος πληθυσμός (γυναικόπαιδα, ανάπηροι πολέμου και γέροντες). Πρώτη η Αγιά Θυμιά (Αγία Ευθυμία) και μετά η Βουνιχώρα (10/4), λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν με μυδραλιοβόλα και χειροβομβίδες.
.—Θύμα δολοφονίας από αιμοδιψείς Τσάμηδες, ο Διονύσιος Ανδρέου από το Μαυρούδι τής Θεσπρωτίας. Ο άτυχος Έλληνας, είχε πάει να συλλυπηθεί σε κάποιον μουσουλμάνο φίλο του στην κοντινή Βρυσέλα. Κατά την επιστροφή του, στον κάμπο τής Βάρφανης, τον είδαν και τον σκότωσαν με άγριο τρόπο Βαρφανιώτες Τσάμηδες μουσουλμάνοι, οι οποίοι μάλιστα τον φόρτωσαν στο μουλάρι τού Κώτσου Τάτση που περνούσε τυχαία και τον έστειλαν με αυτόν τον τρόπο νεκρό στο χωριό του…
1944.—Με την βοήθεια των Βρετανών, ο Γεώργιος Παπανδρέου θα αναχωρήσει ακτοπλοϊκώς γιά το Κάϊρο.
.—Νέες εκτελέσεις Ελλήνων από τους βάρβαρους Γερμανούς. Αυτή την φορά, θύματα είναι 50 Έλληνες και τόπος μαρτυρίου τους η περιοχή Χαϊδαρίου.
.—Αρχίζει ο αποκλεισμός των μελών μιάς ελληνικής ταξιαρχίας στην Μέση Ανατολή, τής οποίας οι μετέχοντες δεν αναγνώριζαν την νενομισμένη κυβέρνηση. Την κίνηση αυτή απάρτιζαν κυρίως αριστεροί αξιωματικοί και υπαξιωματικοί, τους οποίους κατάφεραν να συλλάβουν την νύκτα τής 23ης προς 24η τού μήνα.
.—Μάχη μεταξύ ανταρτών τής ΕΣΕΑ και βούργαρων στο ‘’Κασλίκ’’, στην τοποθεσία Ασάρ Τεπέ. Στην μάχη αυτή έπεσαν 28 παλικάρια, όλοι τους από την Ξυλαγανή τής Κομοτηνής. Χαρακτηριστική είναι η φωτογραφία που έχει κυκλοφορήσει μετά την μεγάλη μάχη, όπου ένας βούργαρος κρατούσε το κομμένο κεφάλι τού ήρωα Φώτη Κοράκη, τον οποίο είχαν συλλάβει βαριά τραυματισμένο τα κτήνη. Αργότερα, ο κομμουνιστής ΕΛΑΣίτης Στέργιος Βαλιούλης, δημοσίευσε την ίδια εικόνα πλαστογραφημένη, λέγοντας ότι πρόκειται γιά τον Τσαούς Αντών ο οποίος κρατούσε το κεφάλι κάποιου κομμουνιστή.
1945.—Περίπολος αναγνωρίσεως από Ιερολοχίτες στην νήσο Χάλκη (Δωδεκάνησα).
.—Παραιτείται η από 5 Ιανουαρίου κυβέρνηση τού στρατηγού Ν. Πλαστήρα. Νέα κυβέρνηση στην χώρα από τον Πέτρο Βούλγαρη (από 8/4/1945 έως 11/8/1945).
.—Επιστρέφει στην έδρα του, στην πόλη των Σερρών ο Μητροπολίτης Κωνσταντίνος. Είχε εκδιωχθεί από τους βουργάρους συνεργάτες των Γερμανών, οι οποίοι την τακτική αυτή, την εφάρμοσαν σχεδόν σε όλες τις πόλεις που πάτησαν το πόδι τους.
1950.—Συνιστάται υπουργείον Εθνικής Αμύνης, καταργουμένων των Υπουργείων Στρατιωτικών, Ναυτικών, με σκοπόν την ενιαίαν διοίκησιν των Ενόπλων Δυνάμεων.
1955.—Σκοτώθηκε ο πιλότος Σπυρίδων Μουστάκας στην περιοχή Αγχιάλου Μαγνησίας, όταν, το αεροσκάφος στο οποίο επέβαινε κατέπεσε και βυθίστηκε στην θάλασσα.
1959.—Σκοτώθηκε ο πιλότος Αθανάσιος Καραθάνος όταν το αεροσκάφος του συγκρούστηκε με άλλο, με αποτέλεσμα να πέσει και να συντριβεί βορειοδυτικά τού χωριού Μάνδρας Αττικής.
1960.—Η υπό τον Κ. Καραμανλή κυβέρνηση, εξαγγέλλει πενταετές πρόγραμμα οικονομικής αναπτύξεως τής χώρας. Το πρόγραμμα αυτό αποβλέπει στην εκβιομηχάνιση τής Ελλάδος και την αναδιάρθρωση τής γεωργικής παραγωγής. Προβλέπονται επενδύσεις 110 δισεκατομμυρίων δραχμών γιά την πενταετία 1960—1964.
1963.—Αρχίζουν οι επίσημες συνομιλίες γιά την είσοδο τής Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακος και Χάλυβα.
1971.—Απολύονται 261 εκτοπισμένοι, μεταξύ τους και αρκετοί στρατιωτικοί.
1986.—Δολοφονείται στο Κολωνάκι, στην οδό Κανάρη, ο βιομήχανος και πρόεδρος τού Δ.Σ. τής Χαλυβουργικής, Αγγελόπουλος Δημήτριος από την τρομοκρατική οργάνωση 17Ν.
1990.—Η Ν.Δ. υπό τον Κ. Μητσοτάκη με ποσοστό 46,88% και με 150 έδρες κερδίζει τις εκλογές. Το Πα.Σο.Κ. με 38,61% εκλέγει 123 βουλευτές. Όμως η εκλογή 150 βουλευτών γιά την Ν.Δ., τής έδωσε οριακή αυτοδυναμία.
.—Δίνεται ψήφος εμπιστοσύνης από την ελληνική Βουλή στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο πρώην βουλευτής τής Ν.Δ. και ακολούθως τής ΔΙ.ΑΝΑ., Θεόδωρος Κατσίκης, έδωσε μία από τις καθοριστικές ψήφους εμπιστοσύνης γιά να σχηματίσει κυβέρνηση ο Κ. Μητσοτάκης, το κόμμα τού οποίου είχε εκλέξει 150 βουλευτές. Την νύχτα τής 8ης Απριλίου, οι βουλευτές έγιναν 151 με την προσθήκη τού εκλεγμένου με την ΔΗ.ΑΝΑ. στο Υπόλοιπο Αττικής, Θεόδωρου Κατσίκη, ο οποίος λίγες μέρες αργότερα επέστρεψε στην Ν.Δ.
.—Απεβίωσε στο σπίτι του, όπως ο ίδιος επιθυμούσε, ο μουσικοσυνθέτης και στιχουργός Απόστολος Καλδάρας. Έγραψε περισσότερα από 1.200 τραγούδια, τα οποία ακόμα και σήμερα τραγουδιούνται με την ίδια επιτυχία. Στηρίχτηκε στο ταλέντο του, αλλά και στις γνώσεις του επάνω στους βυζαντινούς μουσικούς δρόμους, τους οποίους χειριζόταν με μοναδικό τρόπο. Τα τραγούδια του, χωρίς να χάνουν από την ποιότητά τους, έγιναν μεγάλες εμπορικές επιτυχίες. Πολλές φορές πρωτοπόρησε σε αυτό που αργότερα θα ονομαστεί «έντεχνο» τραγούδι. Η «Μικρά Ασία», μαζί με τον «Βυζαντινό Εσπερινό», σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, αποτελούν δύο από τις κορυφαίες στιγμές τού ελληνικού τραγουδιού.
1993.—Το Συμβούλιο Ασφαλείας τού Ο.Η.Ε., δέχθηκε την από 30/7/1992 αίτηση τής Βαρντάρσκα Μπανοβίνα να αναγνωριστεί με την προσωρινή ονομασία «πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία (fyrom)». Στις 16/12/1993 προχώρησαν στην αναγνώρισή της και έξι κράτη μέλη τής Ε.Ε. (Δανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο και Γερμανία).
2004.—Πέντε Έλληνες στρατιώτες σκοτώθηκαν από ηλεκτροπληξία στο φυλάκιο «Μανίτσα» στην περιοχή Κορνοφωλιά Λυκόφης, στο Σουφλί τού Έβρου, στην προσπάθειά τους να σηκώσουν τον ιστό τής σημαίας και να τον τοποθετήσουν στην βάση του. Λόγω των ισχυρών ανέμων που έπνεαν στην περιοχή αλλά και επειδή το κέντρο βάρος τού ιστού ήταν ψηλά, έχασαν τον έλεγχο, με συνέπεια ο ιστός να πέσει και η άκρη να ακουμπήσει σε ηλεκτροφόρα καλώδια τής ΔΕΗ. Έχασαν την ζωή τους ο δεκανέας Νικόλαος Θεοδωρούδης τού Θεοδώρου, 28 ετών, από την Νικησιανή Καβάλας, ο στρατιώτης Χαράλαμπος Δημητριάδης τού Ανέστη, 26 ετών, από την Δράμα, ο στρατιώτης Αντώνιος Χατζηροδιάς τού Δημοσθένη, 20 ετών, από την Θεσσαλονίκη, ο στρατιώτης Άγγελος Τσίπης τού Δημητρίου, 20 ετών, από τις Συκιές Θεσσαλονίκης και ο στρατιώτης Γεώργιος Χρυσαφίδης τού Νικολάου, 20 ετών, από την Σκύδρα Πέλλας.
2015.—Στον εντοπισμό και την διάσωση σαράντα τριών λαθρομεταναστών προέβησαν, απογευματινές ώρες σαν σήμερα στην θαλάσσια περιοχή ανατολικά – βορειοανατολικά τής Ρόδου, στελέχη τού Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής Ακτοφυλακής. Στο ακυβέρνητο ιστιοφόρο, επέβαιναν λαθρομετανάστες με προέλευση την Συρία, το Αφγανιστάν και την Ερυθραία. Οι τούρκοι δουλέμποροι (και οι διάφορες Μ.Κ.Ο. με τις κατάλληλες συμβουλές), τους εγκατέλειψαν στο ακυβέρνητο σκάφος, γιά να υποχρεώσουν το Λιμενικό να προχωρήσει σε διάσωση.