……….Την επομένη δολιοφθοράς που οργανώθηκε στο ύψος του Ριζομύλου στο τραίνο που θα διερχόταν τη νύχτα 22-23 Μαρτίου 1943 και θα μετέφερε πολεμοφόδια κλπ εφόδια για τον κατοχικό στρατό, 1.000 Ιταλοί στρατιώτες σε αντίποινα επετέθησαν στα γύρω χωριά.

……….Στο Ριζόμυλο επετέθησαν πρώτα με κανονιοβολισμό και ύστερα με έφοδο κατέλαβαν το χωριό. Οι κάτοικοι του Ριζομύλου με αυστηρή διαταγή των αντιστασιακών οργανώσεων, τα χαράματα της 23ης Μαρτίου 1943 εγκατέλειψαν το χωριό και εγκαταστάθηκαν στους παρακείμενους λόφους δυτικά και νοτιοανατολικά του οικισμού.  Οι Ιταλοί κατακτητές εκτέλεσαν όσους κατοίκους βρήκαν στο χωριό, οι οποίοι είτε δεν πρόλαβαν να απομακρυνθούν είτε δεν περίμεναν την άμεση αντίδραση των κατακτητών και παρέμεινα στο χωριό.

……….Οι Ιταλοί κατακτητές, αφού σκότωσαν όσα ζώα βρήκαν και αφού κατέστρεψαν ό,τι μπορούσαν, έριξαν με μηχανήματα πετρέλαιο και βενζίνη σε όλες τις κατοικίες και τα δημόσια κτίρια, σε αποθήκες, στάβλους, έκαψαν όλο το χωριό από άκρο εις άκρο, ακόμη και τα αρχεία της Κοινότητας. Οι κάτοικοι από τους γύρω λόφους παρατηρούσαν ανήμποροι να κάνουν οτιδήποτε να καταστρέφεται ό,τι με χίλιους κόπους για μια ζωή είχαν δημιουργήσει.

……….Την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής του 1943 κανονιοβολήθηκε ξαφνικά ο Ριζόμυλος από του Γερμανούς κατακτητές. Εισήλθαν στο χωριό και συνέλαβαν ομήρους τον Τσόγκαρη Αθανάσιο και Κωνσταντέλο Δημήτριο, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως στην Γερμανία. Επίσης συνέλαβαν τον Ρομφαία Θεοφάνη, τον οποίο αφού βασάνισαν, τον άφησαν με διανοητικά προβλήματα εφ’ όρου ζωής.

Πηγή η πανθεσσαλική εφημερίδα “Ταχυδρόμος”