ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ-28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

28  Οκτωβρίου

325.—π.Χ. Ο ναύαρχος τού Μ. Αλεξάνδρου, Νέαρχος, εισέρχεται στον λιμένα των εκβολών τού Αράβιου ποταμού.  Ο Κρήτας ναύαρχος, είχε λάβει την εντολή από τον Μέγα Αλέξανδρο παραπλεύσεως των ακτών τού Ινδικού Ωκεανού, γιά να καταγράψει με λεπτομέρεια την διαμόρφωση των ακτών και να εκτιμήσει την ενδεχόμενη ίδρυση εμπορικών σταθμών ή αποικιών. Επίσης, όφειλε να καταγράψει τα έθνη τής περιοχής και τις συνήθειές τους, όπως και να δώσει στοιχεία γιά την χλωρίδα και την πανίδα τής περιοχής.

312.—Ο Κωνσταντίνος Α΄ νικά τον Μαξέντιο στην μάχη τής Μιλβίας γέφυρας και μένει ο μοναδικός Ρωμαίος Αυτοκράτορας (βλ. 26&27/10).

437.—Ο Βαλεντινιανός Γ΄ (Ουαλεντιανός) Αυτοκράτορας τού Δυτικού τμήματος τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, νυμφεύεται την Ευδοξία, την κόρη τού εξάδελφου του, Αυτοκράτορα Θεοδόσιου Β΄ και τής Αυγούστας Ευδοκίας τής Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Έτσι ενώνονται οι δύο πλευρές τού Οίκου των Θεοδοσίων. Μελλοντικά πολλοί γάμοι των αυτοκρατορικών γόνων με αλλοδαπούς βασιλιάδες ή πριγκίπισσες, συνδέονταν με την προσπάθεια τονώσεως τής εξωτερικής πολιτικής τής Αυτοκρατορίας. Οι λεγόμενοι «επιγαμικοί δεσμοί». Ο ναός τού San Pietro in vincoli κοντά στο Κολοσσαίο στην Ρώμη, κατασκευάστηκε το 442 με εντολή τής Ευδοξίας. Πρόκειται γιά τρίκλιτο βασιλική όπου τα τρία κλίτη χωρίζονται μεταξύ τους από δύο σειρές ρωμαϊκών στηλών.

969.—Ο στρατηγός Μιχαήλ Βούρτζης, μετά από πολιορκία ενός έτους απελευθερώνει την Αντιόχεια από τους Άραβες, στους οποίους προκαλεί σοβαρές απώλειες. Παρά την επιτυχία, ο Βούρτζης υπέπεσε σε δυσμένεια διότι κατέλαβε την πόλη απόντος τού Νικηφόρου Β΄Φωκά, παρακούοντας τις εντολές του. Η βασιλεία τού Νικηφόρου Φωκά (963-969) σήμανε την απαρχή των επιθετικών πολέμων τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά των μουσουλμάνων, γιά την ανακατάληψη των εδαφών που χάθηκαν μετά την μάχη τού Ιερομύακα το 636. Ως ανώτατος διοικητής των ανατολικών στρατευμάτων, ανακατέλαβε το 961 με μία κολοσσιαία εκστρατεία, την Κρήτη από τους Σαρακηνούς και τα έτη 962-963 με μία αστραπιαία εισβολή, κατέβαλε τις δυνάμεις των Αράβων στην Κιλικία και στην βόρεια Συρία. Εξ ου έλαβε τον τίτλο «Ο Χλωμός Θάνατος των Σαρακηνών». Μετά την δολοφονία του, τις νικηφόρες εκστρατείες θα συνεχίσει ο Ιωάννης Τσιμισκής.

1537.—Οι υπερασπιστές τού πολιορκούμενου Ναυπλίου πραγματοποιούν και δεύτερη μεγάλη έξοδο, ως αντεκδίκηση γιά τις καταστροφές που προκάλεσαν οι τούρκοι στην περιφέρειά του. Επί κεφαλής των δυνάμεων τής πόλεως είναι ο Ενετός Βίκτωρ Μπουζίκι. Οι ορδές τού Σουλεϊμάν, μετά την λύση τής πολιορκίας τής Κέρκυρας άρχισαν την πολιορκία τού Ναυπλίου και τής Μονεμβασίας. Την υπεράσπιση των δύο πόλεων είχαν αναλάβει κυρίως οι ίδιοι οι κάτοικοι με τις τοπικές φρουρές. Η πολιορκία τού Ναυπλίου κράτησε τρία χρόνια.

1628.—Ο τρομερός Άγγλος αρχιπειρατής sir Kenelm Digby, συναντά στην Κεφαλλονιά 8 αγγλικά και 5 φλαμανδικά πλοία τα οποία φόρτωναν σταφίδα. Όλοι μαζί επιτέθηκαν σε γαλλικό πλοίο το οποίο πάσχιζε να μπει στο λιμάνι τού Αργοστολίου αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Άγγλος (ευγενής…) κράτησε τα χρήματα καθώς και άλλα πολύτιμα  αντικείμενα από το γαλλικό πλοίο, με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους να αρπάζουν τους 100 άνδρες τού πληρώματός του.

1682.—Μόλις 10 ημέρες μετά την πολυήμερη λεηλασία τής Νάξου (βλ. 6/10ου), ήρθε η σειρά τής άτυχης Μήλου. Ο τουρκικός στόλος υπό τον αιμοδιψή Καπλάν πασά, κατόπιν διαταγής τού ίδιου τού σουλτάνου, προβαίνει στην καταστροφή τού μοναστηριού των Καπουκίνων στο νησί. Δικαιολογία (μάλλον αληθής), ήταν ότι η μονή εξυπηρετούσε Δυτικούς οι οποίοι δρούσαν ασκώντας κούρσους στο ελληνικό Αρχιπέλαγος, και η μονή ουσιαστικά είχε χτιστεί από κουρσάρικες εισφορές. Λίγο πριν την επιχείρηση στην Μήλο, οι τούρκοι, οι οποίοι παρέμειναν ικανό διάστημα στην Νάξο, ρήμαξαν κυριολεκτικά το Κάστρο και την Χώρα τού νησιού, με εκτεταμένες λεηλασίες σε ολόκληρο τον τόπο.

1733.—Η νήσος Πάρος στέλνει επιστολή γιά να καταπραΰνει τον αδίστακτο κουρσάρο Ανδρέα Σκαρίντζη, ο οποίος δρούσε στα ελληνικά νερά με σημαία τής Μάλτας, αλλά είχε ως ορμητήριο την Πάρο. Η τρομοκρατία τα δύσκολα χρόνια τής τουρκοκρατίας ήταν ας πούμε, τρόπος ζωής…

1794.—Ώρα 05:00 τα χαράματα τής σημερινής και ένα παράξενο φυσικό φαινόμενο συνέβη στα Χανιά. Σεισμός εντάσεως 5-6 βαθμών και διάρκειας λίγων δευτερολέπτων έπληξε την περιοχή. Ενώ επικρατούσε πλήρης γαλήνη κατά την διάρκεια και πριν τον σεισμό, ευθύς αμέσως μετά από αυτόν έπνευσε σφοδρός δυτικός άνεμος, ο οποίος διήρκεσε πολλές ημέρες. Δεν αναφέρθηκαν καταστροφές.

1822.—Στο Ρέθυμνο, τουρκικές δυνάμεις, γιά να εκδικηθούν τον θάνατο τού αρχηγού τους Γεντίμ  Αλή που είχε σκοτωθεί στην μάχη τού Αρκαδίου, επιτίθενται στην θέση Ακόνια Ρεθύμνου, την οποία κατείχαν οι Κρήτες επαναστάτες υπό τους Οπλαρχηγούς Γ. Δεληγιαννάκη, Μεληδόνη, Μανουσέλη, Τσουδερό και Πρωτοπαπαδάκη. Η μάχη που επακολούθησε στο χωριό Αρμένοι, έληξε με νίκη των Κρητών. Κατά την διάρκειά της σκοτώθηκε σε ηλικία 32 ετών ο γενναίος οπλαρχηγός Γεώργιος Δεληγιαννάκης ἤ Μπίκος.

.—Ναυμαχία τού Κανάρη με τον τουρκικό στόλο στα ανοιχτά τής Τενέδου (βλ.& 17/10).

1824.—Στο Ρέθυμνο, οι Κρήτες Νεομάρτυρες άγιοι, Αγγελής, Μανουήλ, Γεώργιος και Νικόλαος, μετά από πολλά βασανιστήρια, εκτελούνται από τους τούρκους.

1826.—Μετά την χθεσινή ήττα τους στην Δόμβραινα, οι τούρκοι ενισχυμένοι με ιππικό αντεπιτίθενται.  Ο Καραϊσκάκης αφού αρχικά κατάφερε να τους αποκρούσει, τους έβαλε στο κατόπι και τους ρήμαξε.

1827.—Χίλιοι Κρήτες και άλλοι εκατό αγωνιστές αποβιβάζονται στην Γραμβούσα τής Κρήτης και αναζωπυρώνουν τον Αγώνα στο νησί. Η Γραμβούσα γιά αρκετό χρονικό διάστημα είχε γίνει βάση πειρατικών επιδρομών, με αποτέλεσμα την διαμαρτυρία των προστάτιδων Δυνάμεων. Με το πέρασμα τού χρόνου και μετά την ναυμαχία τού Ναβαρίνου, οι κάτοικοι τής Γραμβούσας κατάλαβαν ότι οι Σύμμαχοι αργά ή γρήγορα θα τούς τιμωρούσαν γιά την πειρατεία, με αποτέλεσμα να δώσουν  πρωτεύουσα θέση στην προσπάθεια γιά την απελευθέρωση τής Μεγαλονήσου.

1834.—Συνεχίζουν οι δίκες τού Στρατοδικείου γιά την υπόθεση τού «Μεσσηνιακού κινήματος», με σημερινούς κατηγορούμενους τους Χ. Μπούκαλη, Α. Ντρικόπουλο και Παπαθεοδώρου. Όλοι τους καταδικάστηκαν σε 15ετή ειρκτή. Άλλοι κατηγορούμενοι κλείστηκαν στις φυλακές με ποινές 5 ή 2 ετών, ενώ πολλοί άλλοι αθωώθηκαν.

1839.—Η κυβέρνηση με διάταγμα, στέλνει στην εξορία τον Θεόφιλο Καΐρη (πρώτα στην Σκιάθο και κατόπιν στην Θήρα).

1854.—Ιδρύθηκε ο Λόχος Πυροσβεστών με δύναμη 92 ανδρών και έδρα του το κτήριο στον περίβολο τής Παλαιάς Βουλής, στην οδό Σταδίου, εκεί όπου σήμερα είναι το κτήριο τού Ο.Τ.Ε. Η δύναμη τού Λόχου Πυροσβεστών γιά τις ανάγκες τής τότε μικρής Αθήνας, ήταν αρκετή, πλην όμως διέθετε πρωτόγονα μέσα και δεν ήταν δυνατόν να καλύψει μ΄ αυτά τις μεγάλες ανάγκες πυροσβέσεως (βλ.&1/11).

1856.—Βασιλικό Διάταγμα εγκρίνει την ίδρυση ελληνικής ατμοπλοϊκής εταιρείας, με την ονομασία «Ελληνική Ατμοπλοΐα».

1871.—Η παράταξη τού Θρασύβουλου Ζαΐμη είναι η νικήτρια των εκλογών. Η κυβέρνησή της θα παραμείνει στην εξουσία γιά μόλις δύο μήνες.

1896.—Μετά τον θάνατο τού Παύλου Καλλιγά (16/9ου), νέος διοικητής τής Εθνικής Τράπεζας αναλαμβάνει ο Στέφανος Στρέιτ.

1907.—Ένα μόνο μικρό δείγμα από τα δεινά τού τόπου μας. Κεκαλυμμένη τουρκική συμμορία η οποία δρούσε στην Κεντρική Μακεδονία με έδρα τα Πορόϊα, αποκαλύπτεται και εκδιώκεται από τις αρχές.

1912.—Ο Ελληνικός στρατός (Στρατιά Ηπείρου) απελευθερώνει τα Πέντε Πηγάδια και την Κλεισούρα.

.—Το Ελληνικό Στρατηγείο απαγορεύει στην υπό τον στρατηγό Θεοδώρωφ βουργαρική μεραρχία τού Ρίλου να εισέλθει στην Θεσσαλονίκη. Επιτρέπει όμως γιά λόγους αβροφροσύνης την είσοδο δύο ταγμάτων, επικεφαλής των οποίων είναι οι βούργαροι πρίγκιπες Κύριλλος και Βόρις.

.—Οι Ελληνικές δυνάμεις εδραιώνουν τις θέσεις τους στις καταληφθείσες περιοχές.

.Καταπλέουν στον Μούδρο προερχόμενα από την Σκιάθο, τα τορπιλοβόλα Τ2 και Τ5 και την επομένη το πλωτό νοσοκομείο «Ιωνία».

1915.—Δύο επί πλέον μεραρχίες τού αγγλικού στρατού με δύναμη 36.000 ανδρών, καταφθάνουν στην Θεσσαλονίκη.

1916.—Τὴν συμβολικὴ αὐτὴ ἡμέρα γιὰ τὴν σύγχρονη ἱστορία τῶν Ἑλλήνων, ἦλθε στὴν ζωὴ ὁ Κεφαλλονίτης Εὐάγγελος Κλωνῆς ποὺ μὲ τὴν σειρὰ του ἔγινε σύμβολο (ὁ Ἕλληνας) τῆς μεταπολεμικῆς γενιᾶς τῶν Ἀμερικανῶν.  Ἀφορμὴ γι’ αὐτὸ ἔγινε μία φωτογραφία του ὡς στρατιώτη στὸν στρατὸ τῶν Η.Π.Α. κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Β΄ παγκοσμίου πολέμου, ἡ ὁποία ἔγινε ἐξώφυλλο τοῦ περιοδικοῦ «Λάϊφ» (Life). Τὰ ὑπόλοιπα ἀνήκουν στὴν Ἱστορία…

1918.—Η τουρκία ζητά από τους Συμμάχους την σύναψη ειρήνης.

.—Ιδρύεται η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (Γ.Σ.Ε.Ε.). Μεταξύ 21 με 28 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα και στον Πειραιά το Α΄ Πανελλαδικό Εργατικό Συνέδριο, αποτέλεσμα των εργασιών τού οποίου ήταν η ίδρυση τής Γ.Σ.Ε.Ε.

1919.—Στο μέτωπο τής Μ. Ασίας ο Ελληνικός Στρατός δρα με περιπόλους.

.—Αναχωρεί από το Παρίσι η ελληνική αντιπροσωπεία που έλαβε μέρος στην Διάσκεψη τής ειρήνης.

1920.—Ὁ Ὕπατος Ἀρμοστής τῆς Σμύρνης Στεργιάδης, ὑπέγραψε τὴν ἐπίσημη ἀπόφαση διορισμού τοῦ Καραθεοδωρῆ στὴν θέση τοῦ ὀργανωτικοῦ νοῦ τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Σμύρνης· παράλληλα, ὁ Καραθεοδωρῆ διορίστηκε καὶ τακτικὸς καθηγητὴς τῶν Μαθηματικῶν μὲ ἀπώτερο στόχο νὰ  τοποθετηθῇ ἀργότερα καὶ στὴν θέση τοῦ πρύτανη. Ταυτόχρονα ἱδρύθηκε καὶ τὸ Γραφεῖο Ὀργανώσεως Πανεπιστημίου Σμύρνης, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν μαθητὴ τοῦ Καραθεοδωρῆ καὶ κατόπιν καθηγητὴ Μαθηματικῶν στὸ Ἐθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνεῖο, Νικόλαο Κρητικό.

.—Ο Ελληνικός στρατός στον Τομέα Κιουτάχειας-Τζεντίς δέχεται μικροεπιθέσεις από τούρκους.

.—(π. ημ.) Υπογράφεται η Συνθήκη τού Ραπάλο, κατά την οποία λύθηκε το Αδριατικό Πρόβλημα μεταξύ Ιταλίας – Γιουγκοσλαβίας. Αν και η επίλυσή του (βάσει τής αποφάσεως τού Ανωτάτου Συμβουλίου τής Συνδιασκέψεως τής Ειρήνης των Παρισίων), συνδεόταν με την δημοσίευση τής αποφάσεως γιά παραχώρηση τής Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα, ωστόσο, εξ αιτίας τής εχθρικής στάσεως τής Ιταλίας και των ελληνικών περισπασμών, το θέμα τής Βορείου Ηπείρου παραπέμφθηκε και πάλι στην Συνδιάσκεψη των Πρεσβευτών.

1921.—Η συνδιάσκεψη των Μεγάλων Δυνάμεων κατακυρώνει την ελληνικότατη Βόρειο Ήπειρο στην Ιταλία.

.—Η Ελληνική στρατιά στην Μ. Ασία σε όλο το εκτεταμένο μέτωπό της, δέχεται μικροεπιθέσεις από τούρκους, κυρίως ληστές.

1922.—Το νέο φασιστικό καθεστώς τού Μουσολίνι στην Ιταλία, με δήλωσή του προς τον Έλληνα υπουργό Αλεξανδρή, εκθέτει με σαφήνεια την πρόθεσή του γιά προσάρτηση των Δωδεκανήσων στην επικράτειά του.

.—Η Ιταλική προπαγάνδα και τα σχέδια δημιουργίας αυτόνομης Μακεδονίας, με πρωταγωνιστή στα εγκληματικά σχέδια τον Ιταλό επιτετραμμένο Μοντάνια. Το Δελτίο Πληροφοριών τής Ελληνικής Αντικατασκοπείας τής 28ης Οκτωβρίου 1922, αναφέρει σχετικά: «[…] Τηλεγράφημα τής ιταλικής πρεσβείας λέγει ότι η δημιουργία αυτόνομης Μακεδονίας είναι απολύτως αναγκαία γιά την Ιταλική πολιτική γιά να δημιουργηθεί σφήνα μεταξύ Ελλάδος και Σερβίας.» Στα σχέδιά τους ήταν να ενωθεί αργότερα αυτό το κράτος με την Ιταλία και να τελεί υπό Ιταλική επιρροή. Γι’ αυτό συνέστησε στην Κορυτσά παράρτημα τού Μακεδονικού κομιτάτου, το οποίο θα κατευθύνει την συμμοριακή δράση γιά την αυτονόμηση.

1923.—Η Κυβέρνηση τού Μουσταφά Κεμάλ μετά τους βιασμούς, τις σφαγές, τις δηώσεις, και τις κτηνωδίες παντός είδους εις βάρος τού Ελληνικού και όχι μόνο στοιχείου, ανακηρύσσει την δημοκρατία [sic] τής τουρκίας.

1925.—Αψημαχίες τού Στρατού μας με τους βούργαρους στον τομέα τού Πετριτσίου.

1926.—Ο Ιταλός επόπτης Δωδεκανήσου με σχετική επιστολή, διέταξε τον Γυμνασιάρχη τού Βενετόκλειου Γυμνασίου Ρόδου, να υψώσει την ιταλική σημαία στον ιστό τού κτηρίου στις 28 Οκτωβρίου. Γιά τους Ιταλούς φασίστες αυτή η ημέρα ήταν η επέτειος τής πορείας (22-28/10/1922) προς την Ρώμη τού Δικτάτορα Μουσολίνι. Οι μαθητές τού Βενετόκλειου Γυμνασίου αντέδρασαν δυναμικά και όσοι θεωρήθηκαν πρωτεργάτες των γεγονότων εκτοπίστηκαν στην Κάρπαθο και την Σύμη. Οι μαθητές που εκτοπίστηκαν ήταν ο Γαβριήλ Χάριτος, ο Γεώργιος Χαλκιάς και ο Νικήτας Παχωπός. Το γεγονός τής υποστολής τής ιταλικής σημαίας το 1926, αναφέρεται και από τον Αρχιμανδρίτη Κλεόβουλο, επίσης καθηγητή των προαναφερθέντων μαθητών, στο έργο του με τίτλο: «Ποίημα γιά τους μαθητάς τού Βενετοκλείου».

1935.—Επαναφέρεται εν ισχύ το Σύνταγμα τού 1911. Καταργείται έτσι η Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και επανέρχεται ο θεσμός τής Βασιλευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.

.—Μετά το προχθεσινό φιλοπραξικοπηματικό του μανιφέστο (βλ. 26/10ου), ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου συλλαμβάνεται και εξορίζεται στην νήσο Μύκονο. Η εξορία του θα λήξει πολύ σύντομα και αμέσως μετά την παλινόρθωση τής βασιλείας, τής οποίας δήλωνε φανατικός εχθρός. Τον Ιανουάριο κιόλας θα επανεκλεγεί βουλευτής.

1940.—Ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς, ἀπορρίπτει τὸ τελεσίγραφο τῆς Ἰταλίας τὸ ξημέρωμα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 και ἀποδέχεται τὸν πόλεμο χωρὶς κανένα δισταγμό. Εἶχε ἀποφασίσει συνειδητά, παρὰ τὴν  φ α ι ν ο μ ε ν ι κ ὴ  ἰδεολογικὴ συγγένεια μὲ τὰ καθεστῶτα τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Ἰταλίας, νὰ βαδίσῃ μὲ τὴν χώρα καὶ τὸν λαὸ του ἑνωμένο στὸν ἀναπόφευκτο πόλεμο, ἀποφεύγοντας τὴν διαίρεση σὲ στρατόπεδα ὅπως εἶχε συμβεῖ μὲ τραγικὰ ἀποτελέσματα τὴν περίοδο τοῦ ἐθνικοῦ διχασμοῦ τὸ 1915. Ἔκτοτε, ἡ ἱστορικὴ αὐτὴ ἡμέρα ἐορτάζεται ὡς ἡ ἡμέρα τοῦ «ΟΧΙ».

.—Στις 05:30, δηλαδή μισή ώρα πριν την εκπνοή τού τελεσίγραφου το οποίο επιδόθηκε, αρχίζει η ιταλική εισβολή στην Ήπειρο με 7 φάλαγγες (XXV Σώμα Στρατού Τσαμουριάς). Στην περιοχή τής Πίνδου η Ιταλική Μεραρχία «Τζούλια» προσβάλλει τα προωθημένα τμήματα τού Αποσπάσματος Πίνδου με 5 φάλαγγες, ήδη από τις 05:00. Οι Ιταλοί αρχίζουν την ρίψη όλμων, και θραύσμα ενός όλμου τραυματίζει θανάσιμα τον στρατιώτη Τσιαβαλιάρη Βασίλειο ο οποίος ήταν σκοπευτής πολυβόλου στο 51ο Σύνταγμα Πεζικού.

.—Η Αντικατασκοπία τού εθνικού κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά, άμεσα προέβη στις εξής ενέργειες: «Την 28-10-1940 συνελήφθησαν εντός δύο ωρών άπαντα τα εν τη περιοχή τής Πρωτευούσης μέλη των ιταλικών δικτύων κατασκοπείας και προπαγάνδας ως και έτεροι χίλιοι Ιταλοί ύποπτοι, μέχρι δε τής 13 ώρας τής 6ης Απριλίου άπαντα τα μέλη των υφισταμένων εννέα Γερμανικών δικτύων κατασκοπείας και προπαγάνδας και άπαντες οι Γερμανοί ύποπτοι, 3.500 εν συνόλω. Από της πρωίας τής 28-10-1940 και 6-4-1941, ελήφθησαν όλα τα μέτρα απομονώσεως των Ιταλικών και Γερμανικών κτηρίων, αποκοπής τηλεφώνων, κατασχέσεως αυτοκινήτων, ραδιοφώνων, όπλων εις την κατοχήν υπηκόων των εχθρικών κρατών και φρουρήσεως των ενδιαφερόντων από πολεμικής απόψεως σημείων κλπ. ώστε να καταστεί πρακτικώς ανέφικτος πάσα δράσις οργάνων τού εχθρού, τυχόν μη συλληφθέντων

.—De Facto Διάταγμα τής φυλαρχίας των αλβανών, κηρύσσει τον πόλεμο κατά τής Ελλάδος. Όπως πάντα, είτε κόκκινοι είτε μαύροι, τάχθηκαν στο πλευρό των εχθρών τής Πατρίδας μας.

.—Οι αλβανοί επιτίθενται στην Ελλάδα – στο πλευρό τής Ιταλίας -, με δέκα τέσσερα τάγματα τακτικού στρατού, τάγματα μελανοχιτώνων (Φασιστική Εθνοφυλακή) και πλήθος αλβανών εθελοντών. Αξίζει να σημειωθεί πως η πρώτη επίθεση εναντίον τής χώρας μας, έγινε από την αλβανική «Μιλίτσια» και τους «λεγεωνάριούς» της (βλ. 31/10).

.—αλβανοί οδηγούν τους συμμάχους τους Ιταλούς στο χωριό Πύργος τής Κόνιτσας, στην Ήπειρο, όπου επί τρείς ολόκληρες ημέρες προέβησαν σε απάνθρωπα εγκλήματα. Ένας από τους κατοίκους απεβίωσε από τους ανηλεείς δαρμούς, ενώ, φεύγοντας οι Ιταλοί βομβάρδισαν το χωριό με αεροπλάνα, ενώ έλαβαν και δύο ομήρους οι οποίοι επέστρεψαν μετά από έξι μήνες. Οκτώ άτομα σκοτώθηκαν από τους βομβαρδισμούς και αρκετοί τραυματίστηκαν, και από τα 40 οικήματα που επλήγησαν, τα 8 (μεταξύ των οποίων το νεόκτιστο σχολείο) καταστράφηκαν πλήρως. Τον Ιούλιο τού 1944, το χωριό «γνώρισε» τον θάνατο και από τους Γερμανούς.

.—Ένα από τα πρώτα πληγέντα χωριά τής Ηπείρου ήταν και το Αηδονοχώρι. Οι κάτοικοι, έσπευσαν να εγκαταλείψουν το χωριό αφ’ ότου έγινε στόχος εχθρικών βλημάτων, αφήνοντας πίσω τους όλα τα υπάρχοντα και εφόδια. Ιταλοί, Τσάμηδες και αλβανοί εισέβαλαν στο χωριό, με συνέπεια όταν επέστρεψαν οι κάτοικοι (μετά έναν μήνα), να μην βρουν στον τόπο τους παρά μόνο νερό (…) Το ίδιο χωριό χτυπήθηκε και την 8η Ιουλίου 1943, βομβαρδιζόμενο από γερμανικά στρατεύματα. Έμεινε όρθιο μόνον ένα σπίτι και η εκκλησία. Από τα είκοσι δύο άτομα που συνέλαβαν, οι πλέον τυχεροί υπήρξαν αυτοί οι οποίοι εκτελέστηκαν άμεσα, ενώ τους υπόλοιπους έκαψαν ζωντανούς μαζί με τα φλεγόμενα σπίτια (…)

.—Την ίδια μέρα, Ιταλοί και αλβανοί εισβάλουν στο χωριό Αμάραντος τής Ηπείρου και το ρημάζουν. Στις 4 Νοεμβρίου οι εγκληματίες επέστρεψαν στο δυστυχές χωριό, όπου λεηλάτησαν και τις ογδόντα κατοικίες, κλέβοντας όλα τα έπιπλα, τον ρουχισμό, τα ζωντανά αλλά και τα αποθηκευμένα τρόφιμα, καταδικάζοντας με τον χειρότερο τρόπο τους κατοίκους.

.—Οι Ιταλοί συγκεντρώνουν σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως (Κοντσετραμέντο-Concentramento) στην τάφρο τού φρουρίου τής Ρόδου, όλους τους άρρενες Δωδεκανήσιους Έλληνες υπηκόους, ηλικίας 20-60 ετών. Την ίδια ώρα στην Αθήνα, πυκνές ομάδες Δωδεκανησίων κάθε ηλικίας, από τις συνοικίες τής Αθήνας και τού Πειραιά, αλλά και από άλλα κέντρα τής Αττικής, συγκεντρώθηκαν με τα δωδεκανησιακά λάβαρα στο κέντρο τής πρωτεύουσας και κατέκλυσαν τα γραφεία των Δωδεκανησιακών Συλλόγων γιά να τους πιέσουν να ενεργήσουν προς τα υπουργεία, ώστε να μπορέσουν να καταταγούν στον Εθνικό Στρατό. Ένα ήταν το αίτημα: «Να πολεμήσουν και οι Δωδεκανήσιοι».

.—Την πρώτη κιόλας ημέρα τής ενάρξεως τού Πολέμου, οι άνανδροι και ανθέλληνες Ιταλοί βομβαρδίζουν ελληνικές πόλεις. Η ιταλική αεροπορία βομβαρδίζει τον ναύσταθμο Σαλαμίνας, τον Σκαραμαγκά, τον Πειραιά και την Πάτρα. Η πόλη των Πατρών θα βομβαρδιστεί δύο φορές, τόσο τις πρωινές ώρες όσο τις απογευματινές, με δεκάδες θύματα.

.—Οι βάρβαροι Ιταλοί, βομβαρδίζουν το Δελβινάκι τής Ηπείρου. Από τους βομβαρδισμούς καταστράφηκαν τριάντα πέντε κατοικίες, ενώ επλήγησαν σοβαρότατα άλλες ογδόντα. Στις 23/1/1944 οι βάρβαροι Γερμανοί εισέβαλαν στο μαρτυρικό χωριό, όπου προέβησαν σε πλήθος καταστροφών και εκτελέσεις κατοίκων.

.—Η ιταλική αεροπορία βομβαρδίζει την Πρέβεζα. Κατά την περίοδο 1940-41, η Πρέβεζα βομβαρδίστηκε αρχικά την 28η Οκτωβρίου 1940 από την ιταλική αεροπορία, ενώ στις 13 Ιανουαρίου και 9 Φεβρουαρίου τού 1941 από τους Γερμανούς. Τον Απρίλιο τού 1943, οι δυνάμεις κατοχής συνέλαβαν τους Εβραίους τής πόλεως (περίπου 420 άτομα) και τους έστειλαν μαζικά στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως τής Γερμανίας. Οι Γερμανοί αποχώρησαν τον Νοέμβριο.

1941.—Η εθνική αντιστασιακή οργάνωση «Ελληνικόν Αίμα», τυπώνει και κυκλοφορεί ένα τεράστιο αριθμό προκηρύξεων, οι οποίες ρίπτονται στους δρόμους. «Οι κατακτητές θα περάσουν, η Ελλάς θα μείνει», ή, «Έλληνες μην χάνετε το θάρρος σας», ήταν ορισμένα από τα μηνύματα των φυλλαδίων τής οργανώσεως, σε όλη την διάρκεια τής Κατοχής. Πρωτεργάτες της τέθηκαν οι δημοσιογράφοι Κ. Βοβολίνης, Ι. Μήλιος και Λάζαρος Πηνιάτογλου. Πνευματικός καθοδηγητής τής οργανώσεως θεωρήθηκε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος.

.—Ο λαός των Αθηνών, εορτάζει την πρώτη επέτειο τού “ΟΧΙ”, παρά τα τρομοκρατικά μέτρα των δυνάμεων κατοχής. Το μνημείο τού Αγνώστου Στρατιώτου καλύπτεται από δάφνες.

.—Σκοτώθηκε στην Ιορδανία ο αεροπόρος μας Θεοφάνης Θεοφανόπουλος, όταν το αεροσκάφος του προσέκρουσε κατά την προσγείωση σε ύψωμα και κάηκε. Ο ήρωας πήρε μέρος στις επιχειρήσεις τού Ελληνοϊταλικού Πολέμου και αργότερα τής Μέσης Ανατολής.

1943.—Στην Αίγυπτο, η Ελληνική παροικία τής Αλεξάνδρειας γιορτάζει γιά πρώτη φορά την εθνική επέτειο τής 28ης Οκτωβρίου.

.—Αλεξιπτωτιστές τού Ιερού Λόχου μαζί με άλλους που μεταφέρθηκαν με νηοπομπή, καταλαμβάνουν την Σάμο. Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος 200 αλεξιπτωτιστές και άλλοι 114 μέσω αποβατικών. Απώλειες, 21 τραυματίες.

.—Αρχίζουν οι αψιμαχίες μεταξύ τού ΕΔΕΣ και τής φονικής γερμανικής μεραρχίας ‘’Έντελβάις’’, στο Βουργαρέλι τής Άρτας.

.—Η καταστροφή τής Μικρής Γότιστας Ιωαννίνων. «Ενταύθα εκ των 140 οικιών, τας οποίας είχεν η Κοινότης αύτη κατά το 1940, έχουν παραμείνει μόνον 45, αι δε υπόλοιποι 95 έχουν πυρποληθεί υπό των Γερμανών …. Πλην τής γενικής λεηλασίας, ήτις εγένετο κατ’ αρχάς μεν υπό των Ιταλών, κατόπιν δε υπό των Γερμανών …. Τοιαύτη ήτο η δυστυχία και αι στερήσεις των κατοίκων τής Κοινότητος ταύτης, ώστε κατά την διάρκειαν τής Κατοχής να σημειωθούν ενταύθα 30 θάνατοι εκ πείνης.» Από την μικρή αυτή κοινότητα, οι βάρβαροι κατακτητές εκτέλεσαν και 7 ανθρώπους.

1944.—Στίς 28 Ὀκτωβρίου πέφτουν νεκροί στήν Τῆλο οἱ Ἱερολοχίτες Βασίλειος Σκρέκας λοχίας καί Νικόλαος Πολυκανδριώτης, δεκανέας.

.—Ο Ιερός Λόχος ενισχύει τις περιπόλους του στην Πάτμο.

.—Οι Γερμανοί ανατινάζουν κατά την υποχώρησή τους, την σήραγγα και το γεφύρι τού Μπράλλου, καθώς και το γεφύρι τής Παπαδιάς.

.—Οι κομμουνιστές δολοφονούν τον ιερέα Αγαθάγγελο Αγγελίδη, εφημέριο τής Ι. Μητροπόλεως Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου. Το ίδιο διάστημα, δολοφόνησαν και τους επίσης ιερείς, Γεώργιο και  Χρήστο Παπαδόπουλο.

1946.—Ιδρύεται το Γενικό Αρχηγείο Ανταρτών. Στις 27 Δεκεμβρίου τής ίδιας χρονιάς, με την  διαταγή υπ’αριθμόν 19, μετονομάστηκαν τα αντάρτικα σώματα σε «Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδος» (Δ.Σ.Ε.), με αρχηγό τον Μάρκο Βαφειάδη.

1947.—Ο αιώνιος πόθος των Δωδεκανησίων πραγματοποιήθηκε, όταν σαν σήμερα, δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ο νόμος 518/4 «περί προσαρτήσεως τής Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα» με ισχύ από την 9η Ιανουαρίου 1948.

.—Ο ιερέας π. Θεόδωρος Γούλης από την Βόρειο Ήπειρο, συνελήφθη από τις αλβανικές αρχές γιά αντικαθεστωτική δράση και καταδικάστηκε σε είκοσι χρόνια φυλακή. Αφού τον περιέφεραν σε διάφορα στρατόπεδα, όπου βασανιζόμενος απάνθρωπα βίωσε στο πετσί του τον πόνο και την φρίκη, τον έκλεισαν στις σκληρές φυλακές τού Μπουρέλι, που έχουν χαρακτηρισθεί «μαρτυρικό φέρετρο». Εκεί άφησε την τελευταία πνοή του και τον έθαψαν σε άγνωστο μέχρι τώρα σημείο.

1949.—Απονέμεται τελικά και επίσημα ο τίτλος τού στρατάρχη στον Αλέξανδρο Παπάγο.

1955.—Η αποικιακή διοίκηση στην Κύπρο, βάσει των εντολών που έλαβε από το Λονδίνο τον Οκτώβριο τού 1955, επέβαλλε νέους περιοριστικούς όρους και ποινές. Την 28η Οκτωβρίου, απαγορεύτηκε στους Κυπρίους ο εορτασμός τού ΟΧΙ και ο κυβερνήτης τού νησιού, Τζον Χάρντιγκ προχώρησε ακόμη περισσότερο, κηρύσσοντας ολόκληρο το νησί σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης.

.—Το κατοχικό δικαστήριο των Άγγλων αποικιοκρατών, καταδικάζει σε θάνατο τον  ηρωομάρτυρα τής ΕΟΚΑ Μιχαλάκη Καραολή. Η θανατική καταδίκη ελήφθη παρ΄όλο που οι Άγγλοι κατοχικοί γνώριζαν ότι η σφαίρα που σκότωσε τον Πουλλή προερχόταν από το όπλο τού Παναγιώτου.

1958.—Απεβίωσε ο ηρωομάρτυρας τής ΕΟΚΑ Κάρυος Γεώργιος, εννέα μέρες μετά τον σοβαρό του τραυματισμό κατά την διάρκεια συγκρούσεως τής ανταρτικής ομάδας τού τομέα Μόρφου όπου ανήκε, με Άγγλους στρατιώτες. Ήταν αδελφός τού επίσης ηρωομάρτυρα Ανδρέα Κάρυου που σκοτώθηκε στην μάχη τού Λιοπετρίου. 

.—Εγκαινιάζονται τα φράγματα τού Αξιού και τού Αλιάκμονα στην Μακεδονία. Ο Αξιός είναι ένα από τα 4 ποτάμια που εκβάλουν στον Θερμαϊκό κόλπο. Τα άλλα τρία είναι ο Γαλλικός, ο Λουδίας και ο Αλιάκμονας. Οι εκβολές των 4 αυτών ποταμών δημιουργούν έναν πανέμορφο και τεράστιας σημασίας υγροβιότοπο, που ξεκινά από το Καλοχώρι και εκτείνεται μέχρι τον Νομό Πιερίας. Στις αρχές τού εικοστού αιώνα (δεκαετία ’30), οι επιχωματώσεις στις εκβολές τού ποταμού Αξιού απειλούσαν με αποκλεισμό το λιμάνι τής Θεσσαλονίκης, και γι’ αυτό τον λόγο έγινε εκτροπή των εκβολών του νοτιότερα, στην σημερινή τους θέση. Ποταμός γνωστός από τα αρχαιότατα χρόνια, υμνείται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα ως “κάλλιστον ύδωρ” και ο Ευριπίδης στις “Βάκχες” τον ονομάζει “ωκυρόαν”. Ο Αλιάκμονας, πριν γίνει το φράγμα τής εκτροπής του κοντά στο χωριό Αγία Βαρβάρα, δεν είχε σταθερή (πεδινή) κοίτη. Συχνά πλημμύριζε και σχημάτιζε εκτεταμένα έλη.

1959.—Τίθεται σε λειτουργία το μεγάλο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο τής ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα.

1966.—Κατά την εκτέλεση διατεταγμένης πτήσεως, όταν το αεροσκάφος του συγκρούστηκε με άλλο τού ίδιου τύπου σε απόσταση 6-8 μίλια από το Ρέθυμνο, σκοτώθηκε ο πιλότος μας Αντ. Καλογεράκος.

1978.—Το δριμύ ψύχος το οποίο σαρώνει την Ελλάδα, ευθύνεται γιά τον θάνατο δύο ανθρώπων στην Καβάλα και την Πιερία. Αρκετές περιοχές έχουν καλυφθεί από χιόνι, με την Καστοριά να φτάνει στο μισό μέτρο.

1990.—Απελευθερώνονται οι πρώτοι δέκα Έλληνες όμηροι τού καθεστώτος Σαντάμ Χουσεΐν, μετά τον πόλεμο ο οποίος ξέσπασε με το Κουβέϊτ. Στην Αθήνα θα φτάσουν 2 ημέρες μετά.

2000.—Ο κολυμβητής Κώστας Φίκας κατακτά το δεύτερο Χρυσό μετάλλιο, με παγκόσμιο ρεκόρ 27,93 στα 50 μ. ελεύθερο, τής κατηγορίας S8 στους Παραολυμπιακούς Αγώνες τού Σίδνεϋ. Ο Παράσχος Στογιαννίδης κατακτά το Χάλκινο μετάλλιο στο ακόντιο τής κατηγορίας F20 με 47,75 μ.

2016.—Δεκαεννέα ειδοποιητήρια εστάλησαν από το καθεστώς Ράμα σε Χιμαραίους, ενημερώνοντάς τους να εκκενώσουν τις περιουσίες τους εντός πέντε ημερών, ώστε να προχωρήσουν οι κατεδαφίσεις στο πλαίσιο υλοποιήσεως τού «νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου» τής αλβανικής κυβερνήσεως. Μετά από κινητοποιήσεις των Ελλήνων τής Χιμάρας, οι οποίες συντονίστηκαν από την τοπική ηγεσία τής ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ και τού ΚΕΑΔ καθώς και με την συνεργασία συλλόγων των απόδημων Χιμαραίων, ήρθε το πόρισμα του αλβανού Συνηγόρου τού Πολίτη, το οποίο δικαίωσε τους Χιμαραίους έναντι των αρπακτικών των Τιράνων.  Παρά το πόρισμα, οι εχθρικές και ανθελληνικές μεθοδεύσεις των Τιράνων δεν σταμάτησαν.

2018.—Η διπλή δολοφονία τού Εθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα. Σαν σήμερα, ο ομογενής Κωνσταντίνος Κατσίφας από τους Βουλιαράτες τής Βορείου Ηπείρου, δολοφονήθηκε από αλβανούς αστυνομικούς, συνεργαζόμενους με ομάδα ειδικών δυνάμεων, όταν προσπάθησε να τους εμποδίσει να κατεβάσουν την ελληνική σημαία που είχε αναρτήσει σε περίοπτη θέση στην περιοχή. Σύμφωνα με πληροφορίες από ανθρώπους που ήταν παρόντες στο συμβάν, ο Εθνομάρτυρας Κωνσταντίνος Κατσίφας ενώ βρισκόταν στο καφενείο τού χωριού, προσεγγίστηκε από αλβανούς αστυνομικούς οι οποίοι τού είπαν  ότι θα κατέβαζαν την ελληνική σημαία. Εκείνος ανταπάντησε ότι δεν θα το επιτρέψει και τότε αυτοί τον απείλησαν με το υπηρεσιακό τους όπλο. Αρνούμενος να δεχτεί το γεγονός, έφυγε από το σημείο και επέστρεψε οπλισμένος στην πλατεία, όπου και πυροβόλησε στον αέρα. Τότε οι αστυνομικοί πυροβόλησαν εναντίον του, οπότε ο Κωνσταντίνος προσπαθώντας να αποφύγει την συμπλοκή διέφυγε προς το υδραγωγείο τού χωριού το οποίο βρίσκεται σε δύσβατη περιοχή. Ακολούθως καταδιώχτηκε από ομάδα των αλβανικών ειδικών δυνάμεων. Και ενώ τα αλβανικά Μ.Μ.Ε. άρχισαν αμέσως την διασπορά ψευδών ειδήσεων περί δήθεν επιθέσεως τού Κατσίφα κατά περιπολικών τής αλβανικής αστυνομίας, αναφέροντας μάλιστα την σύλληψη και μεταγωγή του στο Α.Τ. Αργυροκάστρου, ο Εθνομάρτυράς μας ήταν ήδη νεκρός. Ο δικηγόρος τής οικογένειας τού Κωνσταντίνου Κατσίφα, δήλωσε ότι τους επετράπη να δουν τον νεκρό μόνο γιά 5 λεπτά, ενώ ο ιατροδικαστής δεν έκανε την δουλειά του όπως έπρεπε «σβήνοντας» στοιχεία τα οποία θα βοηθούσαν στην διαλεύκανση των συνθηκών τής δολοφονίας. Από πλευράς ελλαδικής κυβερνήσεως τα μέτρα που λήφθηκαν ήταν η γνωστές ‘’διαμαρτυρίες’’ και ‘’αυστηρές απαντήσεις’’, ενώ η ελλαδική αστυνομία (ΕΛ.ΑΣ) φρόντισε να διαρρεύσει ένα περιστατικό τού 2008, σχετικό με την σύλληψη τού Κατσίφα σε ηλικία 25 ετών γιά κατοχή ινδικής κάνναβης, α π ο σ ι ω π ώ ν τ α ς όμως την αθώωσή του που ακολούθησε. Όπως ανέφερε ο δικηγόρος τής οικογένειας τού Εθνομάρτυρα, «[…] η μέθοδος που ακολουθήθηκε γιά την συγκεκριμένη διαρροή, την εντάσσει ξεκάθαρα στην προσπάθεια τής δολοφονίας τής προσωπικότητας τού Κωνσταντίνου. Δεδομένου ότι πρόκειται γιά διαρροή και δεδομένου ότι δεν γίνεται αναφορά γιά καταδίκη, δεν υπάρχει λόγος να απαντηθεί η κατηγορία η οποία είναι ανυπόστατη και αν δεν απευθυνόταν στον νεκρό θα επέσυρε μηνύσεις γιά συκοφαντική δυσφήμηση.» Ελάχιστες μόλις ημέρες μετά την δολοφονία τού Εθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα, ο Δήμαρχος και το συμβούλιο τής πόλεως τού Άργους αποφάσισαν να δώσουν το όνομά του σε δρόμο τής πόλεως, στο νότιο τμήμα της, ενώ παράλληλα ανακοινώθηκε και η δημιουργία προτομής του.

.—Ο πρώτος, χρονολογικά, ελληνικός ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός πανελλαδικής εμβέλειας, με έδρα την Αθήνα και με την εκλατινισμένη ονομασία Mega (Μέγα), σταμάτησε την μετάδοσή του σαν σήμερα τις πρώτες πρωινές ώρες. Ο σταθμός είχε αρχίσει να εκπέμπει στις 20 Νοεμβρίου 1989. Επανήλθε λίγα χρόνια μετά.

2019.—Στους Βουλιαράτες Βορείου Ηπείρου, με αφορμή την Εθνική επέτειο τού ΟΧΙ αλλά και το ετήσιο μνημόσυνο γιά τον ηρωομάρτυρα Κωνσταντίνο Κατσίφα που έγινε στις 26 Οκτωβρίου, η παρουσία τής αλβανικής αστυνομίας, φανερής και μυστικής, είναι πολύ έντονη. Ήδη το σπίτι του Κατσίφα είχε τεθεί υπό παρακολούθηση το τελευταίο διάστημα, ενώ μέσα στον Οκτώβριο υπήρξε στην περιοχή τής Δροπόλεως επίδειξη δυνάμεως με παρουσία θωρακισμένων οχημάτων τού αλβανικού στρατού τα οποία περιόδευσαν τα χωριά επιτείνοντας το κλίμα καταπιέσεως και τρομοκρατίας. Εν τω μεταξύ τα Τίρανα, όχι μόνο κωλυσιεργούν επιδεικτικά στην ολοκλήρωση και έκδοση τού πορίσματος γιά την δολοφονία τού Κωνσταντίνου Κατσίφα, αλλά μεθοδεύουν να «αποδείξουν» ότι όχι μόνο ήταν «Ekstremist Grek» (Έλληνας εξτρεμιστής) αλλά και πως είχε συνεργούς. Βάσει τής αλβανικής νομοθεσίας, η έκδοση τού πορίσματος θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί μέσα σε έξι μήνες από το περιστατικό. Ωστόσο «παραθυράκια» τού νόμου, δίνουν δικαίωμα παρατάσεως έως και δύο χρόνια.

Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»
Βασική πηγή: www.e-istoria.com

Αφήστε μια απάντηση