,
.
Ἡ συμμετοχὴ τοῦ Μανιάτη Ἀξιωματικοῦ Φουρίδη Μιχαὴλ στὸν Μακεδονικὸ καὶ Βορειοηπειρωτικὸ Ἀγῶνα.
,
……….Ὁ Μανιάτης (ἀπ’ τὸ Λίμπερδο-σημερινὸς Πλάτανος-Λακωνίας) ὑπολοχαγὸς Μιχαὴλ Φουρίδης, ὁπλαρχηγὸς στὸν Μακεδονικὸ Ἀγώνα (ὑπὸ τὸν καπετὰν Φούφα) μὲ πλούσια δράση, ὑπηρετοῦσε στὸ 5ο Σύνταγμα Εὐζώνων Λαμίας ὅταν ἔμαθε τὸ κάλεσμα τοῦ Προέδρου τῆς Κυβερνήσεως τῆς Αὐτονόμου Ἠπείρου, Γεωργίου Χρηστάκη Ζωγράφου πρὸς τὰ διάφορα Σώματα τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ γιὰ ἐνίσχυση τοῦ Ἠπειρωτικοῦ Ἀπελευθερωτικοῦ Ἀγώνα.
……….Ἡ καρδιὰ του σκίρτησε ἀπὸ πατριωτικὸ ἐνθουσιασμό, καὶ ἀμέσως ἦλθε σὲ συνεννοήσεις μὲ τὸ Ἠπειρωτικὸ Κομιτᾶτο Ἀθηνῶν. Χωρὶς νὰ χάσῃ χρόνο ξεκίνησε τὴν κατήχηση ἀξιωματικῶν καὶ εὐζώνων τοῦ λόχου του. Ἔτσι, στὶς 7 Μαΐου 1914, ἀναχώρησε μαζὺ μὲ 80 εὔζωνες γιὰ τὴν Στυλίδα, μὲ σκοπὸ τὴν ἐπιβίβαση στὸ ἀτμόπλοιο «Ἀθηνᾶ» καὶ προορισμὸ τὴν Ἤπειρο. Τὸν ἀκολούθησαν ὅμως κι ἄλλοι ἔτσι ὥστε τελικὰ συγκεντρώθηκαν 200 ἄνδρες (εὔζωνες, ἀξιωματικοί, ὑπαξιωματικοί καὶ λίγοι πολίτες).
……….Ἡ εἴδηση τῆς ἀναχωρήσεώς τους ἀναστάτωσε τὸν Πρωθυπουργό λόγῳ τῆς δεσμεύσεώς του νὰ ὑπακούσῃ στὶς ἐπιταγὲς τῶν Μεγάλων Δυνάμεων, ἐγκαταλείποντας τ’ ἀδέλφια μας στοὺς τουρκαλβανούς. Ἀμέσως διατάχθηκε τὸ κλείσιμο τῆς Γέφυρας τοῦ Πορθμοῦ τῆς Χαλκίδος, καὶ δόθηκε ἐντολὴ στὰ ἀντιτορπιλλικά, «Θύελλα», «Σφενδόνη» καὶ «Πάνθηρ», νὰ πλεύσουν καὶ νὰ συλλάβουν τὸ ἀτμόπλοιο «Ἀθηνᾶ».
……….Ὅταν τὸ «Ἀθηνᾶ» πλησίασε στὴν Χαλκίδα, ἐπιβιβάστηκαν ὁ διοικητὴς τοῦ ἐκεῖ τάγματος καὶ ὁ μέραρχος Δελαγραμμάτικας, οἱ ὁποῖοι ματαίως προσπάθησαν νὰ πείσουν τὸν Φουρίδη νὰ παραιτηθῇ τῆς ἀποφάσεώς του. Ὁ πλοίαρχος Ν. Τσαμαδὸς ἀποβιβάστηκε στὴν Χαλκίδα καὶ ὁ δεύτερος πλοίαρχος, Κοντογιάννης, ἀρνήθηκε νὰ ἀποπλεύσῃ τῇ ἀπουσίᾳ τοῦ Τσαμαδοῦ. Τότε, ὁ ἀποφασισμένος Φουρίδης τοὺς ἀπείλησε λέγοντας ὅτι ἤ θὰ σήκωναν ἄγκυρες καὶ θὰ ἔπλεαν πρὸς Κάβο Ντόρο (στενὰ Καφηρέα στὴν Εὔβοια), ἤ θὰ πυροβολοῦντο.
……….Μετὰ τὴν πειρατικὴ κατάληψη τοῦ «Ἀθηνᾶ» ἀπὸ τὸν Φουρίδη, τὸ ἀτμόπλοιο ἔπλευσε ὀλοταχῶς μὲ πρῶτο προορισμὸ τὸν Μαλέα στὶς ἀκτὲς τῆς Μάνης. Κοντὰ στὰ στενὰ τοῦ Καφηρέα ὄμως, συναντήθηκε μὲ τὸ ἀντιτορπιλλικὸ «Θύελλα», τὸ ὁποῖο ἔπεμψε σῆμα στὸ «Ἀθηνᾶ» νὰ σταματήσῃ. Οἱ εὔζωνες ποὺ βρίσκονταν στὴν γέφυρα, κατάλαβαν ὅτι ὁ πλοίαρχος εἶχε σκοπὸ ν’ ἀλλάξῃ πορεία ὑπακούοντας, ὁπότε ἄρπαξαν τὸ πηδάλιο, ἀλλὰ λόγῳ ἀδέξιας στροφῆς, ἐμβόλισαν τὸ «Θύελλα», προξενῶντας του σοβαρὸ ῥῆγμα. Γιὰ νὰ μὴν βυθιστῇ τὸ ἀντιτορπιλλικὸ προσάραξε στὸν Καφηρέα, τὸ δὲ «Ἀθηνᾶ», κατόπιν συνεννοήσεως μὲ τὸν Φουρίδη ἀποβίβασε τοὺς ἄνδρες του στὸ Πόρτο Ράφτη.
……….Ὁ Φουρίδης συντετριμμένος καὶ δακρυσμένος βλέποντας ὅτι πλέον ἦταν μάταιο νὰ συνεχίσῃ νὰ ἀνθίσταται, ἀπάλλαξε τοὺς ἀξιωματικοὺς καὶ εὐζώνους ἀπὸ τὸν ὅρκο τους νὰ μεταβοῦν στὴν Ἤπειρο καὶ τοὺς συμβούλεψε νὰ παραδοθοῦν, ὁ ἴδιος ὅμως ἀναχώρησε κρυφὰ γιὰ τὴν Ἤπειρο, ἀφοῦ προηγουμένως τηλεγράφησε τὸ ἀκόλουθο στὸ Ὑπ. Στρατιωτικῶν.
……….«Εὐπειθῶς παρακαλῶ ἀποστείλατε ἔκτακτον τραῖνον ὥραν δωδεκάτην μεσημβρινὴν σταθμὸν Κερατέας ἐπιβιβάσω καὶ παρουσιάσω Σῶμα Ἐπιλέκτων ἐξ 8 ἀξιωματικῶν, 22 ὑπαξιωματικῶν καὶ 199 εὐζώνων, οὕς ἀπήλλαξα σήμερον ὅρκου θανάτου ἐν δεινοπαθούσῃ Ἠπείρῳ, π ε ι θ ό μ ε ν ο ς ῥ ή μ α σ ι ν Π ο λ ι τ ε ί α ς. Τέως ἀρχηγὸς τῶν Ἐπιλέκτων, Φουρίδης.»
……….Ὁ Φουρίδης μεταμφιεσμένος καὶ μὲ πολλὲς δυσκολίες, ἔφθασε στὸ Ἀργυρόκαστρο στὶς 24 Μαΐου 1914 καὶ παρουσιάσθηκε στὸν Ὑπουργὸ τῶν Στρατιωτικῶν Δ. Δούλη. Ἐντάχθηκε στὸν Αὐτονομιακὸ Στρατὸ μὲ τὸν βαθμὸ τοῦ λοχαγοῦ καὶ ἀκολούθως ἔστειλε προσκλητήριο στὴν Μάνη καλῶντας Μανιᾶτες ἀλλὰ καὶ ἄλλους Ἕλληνες νὰ ἐνταχθοῦν στὸ Σῶμα τῶν Ἐπιλέκτων. Ἡ δύναμη ἡ ὁποία συγκέντρωσε ὑπὸ τὶς διαταγές του, ἀνῆλθε σὲ πεντακόσιους ἄνδρες.
……….Ἀμέσως ἄρχισε τὶς πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις ἐναντίον πολλαπλάσιου ἐχθροῦ ὀργανωμένου ἀπὸ Ὁλλανδοὺς ἀξιωματικούς, ὀχυρωμένου καὶ διοικούμενου ἀπὸ φημισμένους ἀξιωματικοὺς τουρκαλβανῶν. Ἀλλὰ ἡ ἀντίστασή τους κατέρρευσε μπροστὰ στὴν ὁρμητικότητα τῶν Ἐπιλέκτων. Ὁ Φουρίδης στὶς μάχες ἦταν πάντοτε μπροστά μὲ τοὺς ἀξιωματικούς του. Μὲ ἀπανωτὲς νίκες ἐπὶ τῶν τουρκαλβανῶν, ἔφτασε μέχρι τὴν Αὐλώνα, ὅπου ἔλαβε διαταγὴ ἀπὸ τὸν Δούλη νὰ σταματήσῃ.
……….Γιὰ τὴν ὅλη δράση του, προήχθη σὲ ταγματάρχη κατ’ ἐκλογήν τὴν 1ῃ Αυγούστου 1914. Τὴν προσωπικότητα καὶ τὴν δράση του ἐξήραν μὲ ἐκθέσεις τους, τόσο ὁ Ὑπουργός Στρατιωτικῶν τῆς Αὐτονόμου Ἠπείρου, ὅσο καὶ ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος. Στὸ Ἀργυρόκαστρο δόθηκε τ’ ὄνομά του σὲ κεντρικὴ ὁδὸ καὶ ἡ Κοινότητα Πικερνίου ἔδωσε τ’ ὄνομά του ἐπίσης σὲ μία ὁδό τῆς πόλεως.
……….Χαρακτηριστικὴ τοῦ άνδρός εἶναι ἡ ἀπάντηση ποὺ ἔδωσε στὸν στρατοδίκη, ὅταν μετὰ τὴν νικηφόρο ἐπιστροφή του, δικάστηκε γιὰ στάση καὶ ἀνυποταξία, καθὼς καὶ φθορὰ ἀντιτορπιλλικοῦ ἐκ δολίας προαιρέσεως. Στὴν ἐρώτηση τοῦ Στρατοδίκη, «Τί θὰ ἐγίνετο ἡ Ἑλλὰς Φουρίδη, ἐὰν 42 ἄλλοι λοχαγοί, ἔπρατταν ὅ, τι καὶ ἐσύ;» ἀπάντησε:
«Ἄν ἧσαν σὰν καὶ ἐμένα 42 ἄλλοι λοχαγοί, δὲν θὰ ὑπῆρχε οὔτε ἀλβανία, οὔτε βουλγαρία, νὰ βρίσκωμε τὸ μπελᾶ μας κάθε μέρα μ’ αὐτούς».
……….Ἀθωώθηκε πανηγυρικῶς καταχειροκροτούμενος.
Ποίημα τοῦ καπετάνιου γιὰ τὴν Μακεδονία.
«Μακεδονία ἔνδοξος τοῦ Ἀλεξάνδρου χώρα
ἄν εἰς τὰ στήθη σου πατοῦν βαρβάρων πόδες τώρα
καὶ μισαρῶν προπαγανδῶν αἰσχρὰ συνέστη σπείρα
Εἶμαι ἡ Ἑλλάς, προσφώνησον καὶ δεῖξε τους τὴν θύραν».
-
Πηγή(1): Δικαίου Β. Βαγιάκου «Μανιᾶται ἐθελονταί εἰς τὸν Βορειηπειρωτικὸν Ἀγῶνα»
-
Πηγή(2) : http://www.mani.org.gr/
-
Πηγή εἰκόνας:Ἵδρυμα Μουσείου Μακεδονικοῦ Ἀγώνα
-
Πληροφορίες εἰκόνας: «Ὁλόσωμη φωτογραφία τοῦ ἐνόπλου Μιχαὴλ Φουρίδη ἀπὸ τὸν Λιμπέρδο Λακωνίας. Στὸ στῆθος φέρει ἀργυρὸ σταυρὸ τοῦ Τάγματος τοῦ Σωτῆρος. Ὁπλισμός: Ὁ Μακεδονομάχος ἔχει τυφέκιο Γκρᾶ Μ 1874. Στὴν μέση καὶ χιαστί, φέρει τὰ φυσίγγιά του. Στὴν ζώνη φέρει περίστροφο ποὺ δὲν διακρίνεται. Στὸ δεξί του χέρι κρατάει τὰ κιάλια του. ID:67370»
-
Ἐπιμέλεια κειμένου καὶ εἰκόνας: Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο