ΗΡΩΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ

ΗΡΩΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ – ΖΑΚΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ (+9/8/1956)

Σχολιάστε

 

,

Ζάκος Ανδρέας. Γεννήθηκε στο χωριό Λινού, τής επαρχίας Λευκωσίας, στις 12 Νοεμβρίου 1931. Σε νεαρή ηλικία μετοίκησε με την οικογένειά του στην Λεύκα. Απαγχονίστηκε στις 9 Αυγούστου 1956 στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας. Γονείς : Χαρίλαος και Αφροδίτη Ζάκου. Αδέλφια : Γεώργιος, Αδόλφος, Αστέρω, Ευρούλα.

……….Ο Ανδρέας Ζάκος φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Λεύκας και στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας και αποφοίτησε από την Ελληνική Σχολή Σολέας. Από παιδί τού άρεσε να μελοποιεί στίχους, εκφράζοντας έτσι το πηγαίο μουσικό αίσθημα που τον διέκρινε. Ήταν αγνός και ενθουσιώδης ιδεολόγος. Φιλοσοφούσε την ζωή, λέγοντας ότι, αν είναι να προσφέρει ο άνθρωπος την ζωή του γιά τα πιστεύω του, αξίζει να το κάνει ενόσω είναι νέος.

……….Εργαζόταν ως σχεδιαστής στην Κυπριακή Μεταλλευτική Εταιρεία. Αγωνίστηκε σκληρά γιά τα δίκαια των εργαζομένων και πέτυχε με τις προσπάθειές του, να συντονίσει τις δραστηριότητες των εθνικοφρόνων σωματείων των γύρω χωριών γιά εθνική δράση. Η εθνική του προσφορά ξεκίνησε αμέσως μετά το 1950 με ενέργειες που αποσκοπούσαν στην τόνωση τού εθνικού φρονήματος τού λαού. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Γεώργιος, υπήρξε ένας από τούς πυρήνες τής ΠΕΟΝ, μία από τις προεπαναστατικές ενέργειες τής οποίας ήταν και η δολιοφθορά στα ηλεκτροφόρα καλώδια τής Αρχής Ηλεκτρισμού, με αποτέλεσμα την συσκότιση τής Λευκωσίας και την διάλυση των εορταστικών εκδηλώσεων γιά την στέψη τής βασίλισσας Ελισάβετ στο Κυβερνείο τον Μάιο 1953. Ο Γιώργος προσπαθούσε να κρατήσει μακριά από τα μυστικά τής Οργάνωσης τον φλογερό αδελφό του Ανδρέα, ο οποίος όμως εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ με το ξεκίνημα τού αγώνα και όργωσε την περιοχή Λεύκας-Πύργου, ετοίμασε κρησφύγετα και στρατολόγησε άνδρες ως μέλη τής ΕΟΚΑ. Γιά να μπορεί απερίσπαστα να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον αγώνα, ο Ανδρέας κατέφυγε σε ανταρτική ομάδα στην περιοχή τής Γαληνής, όπου επιδόθηκε σε αναγνωρίσεις στόχων γιά μελλοντικές επιθέσεις και δολιοφθορές, σύμφωνα με οδηγίες τού Αρχηγού Διγενή.

……….Στην επίθεση τής 15ης Δεκεμβρίου 1955 στην τοποθεσία Μερσινάκι, κατά την οποία έπεσε ο Χαράλαμπος Μούσκος, ο Ανδρέας Ζάκος συνελήφθη πληγωμένος μαζί με το Χαρίλαο Μιχαήλ, καταδικάστηκαν σε θάνατο και απαγχονίστηκαν στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας μαζί με τον Ιάκωβο Πατάτσο.

……….Ως τελευταία χάρη, πριν από τον απαγχονισμό του, ζήτησε και άκουσε μουσική Μπαχ και Μπετόβεν. Γράφει σχετικά στον αδελφό του Γιώργο: “Η ώρα τού θανάτου πλησιάζει, μα στην ψυχή μας φωλιάζει ηρεμία. Την στιγμή αυτή ακούμε την Ηρωική Συμφωνία τού Μπετόβεν. Στην θέση που βρισκόμαστε τώρα ούτε με το μικροσκόπιο δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε πού υπάρχει τραγωδία στο θάνατο…”

***

Αφήστε μια απάντηση