,

,

……….[  ] Μόλις στα μέσα τού 19^ου αιώνα και αρχές τού 20ού άρχισαν να μαθαίνουν και τα κορίτσια λίγα γράμματα. Τότε στις μεγάλες πόλεις, Κωνσταντινούπολη, Αδριανούπολη, Φιλιππούπολη αλλά και στις μικρότερες, εκεί όπου κυριαρχούσε το ελληνικό στοιχείο, ιδρύθηκαν εκπαιδευτήρια, παρθεναγωγεία, νοσοκομεία κλπ, και, γενικά σε όλες τις κοινότητες τής Θράκης που ήταν οργανωμένες και παρουσίαζαν οικονομική ευρωστία και κοινωνική ανάπτυξη, όπου η θέση τής γυναίκας ήταν σημαντική.

……….Στα ιδρύματα αυτά δίδαξαν δασκάλες τού Αρσακείου, καθώς και δασκάλες των φημισμένων παρθεναγωγείων τής Θράκης.

……….Ακόμη σε πολλές πόλεις με πρωτοβουλία των γυναικών ιδρύθηκαν σύλλογοι κυριών, όπως π.χ. ο Σύλλογος Κυριών «Η Ευριδίκη», ο Σύλλογος «Αδελφότης Κυριών Φιλιππουπόλεως», ο «Σύλλογος υπέρ τής γυναικείας εκπαίδευσης», τα περίφημα «Ζαρίφεια» κ.α., με κύριο σκοπό την συγκέντρωση χρημάτων και την ίδρυση σχολών, παρθεναγωγείων και νηπιαγωγείων και γιά να ασκήσουν ένα από τα βασικά τους καθήκοντα, την φιλανθρωπία. Η δράση τους συγχρόνως ήταν και πατριωτική.

***

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να διαβάσετε στο:  Η διαχρονική παρουσία τής Θρακιώτισσας στο ιστορικό, πολιτισμικό και κοινωνικό γίγνεσθαι τής Θράικης