,
,
Τα προηγηθέντα των «Δεκεμβριανών»
(04/11-01/12/1944)
.
……….Το Κ.Κ.Ε. είχε σχεδιάσει την βίαιη κατάληψη τής εξουσίας και την εξόντωση των αντιπάλων του, πολύ πριν τον Δεκέμβριο τού 1944. Το γεγονός αυτό αποκάλυψε στις αναμνήσεις του ο ισχυρός άνδρας τού Κόμματος και δικτατορίσκος, Γιάννης Ιωαννίδης, ο οποίος είχε ισχύ μεγαλύτερη και από τον Γενικό Γραμματέα τού Κ.Κ.Ε., Γιώργο Σιάντο.
……….Ο άνθρωπος που συνέλαβε πρώτος το σχέδιο τής τρομερής «ομηρίας» και των εκτελέσεων, ήταν η «κορυφαία πνευματική» μορφή τού Κ.Κ.Ε., και σύμφωνα με τα βιογραφικά, ο «παιδαγωγός, κοινωνιολόγος, και φιλόσοφος», Δημήτρης Γλυνός. Αυτός εισηγήθηκε στην ηγεσία τού Κ.Κ.Ε. την οργάνωση μιάς πολιτικής γενοκτονίας. Έχοντας πείρα από άλλα πραξικοπήματα που είχαν γίνει παλαιότερα, σύμφωνα με τα γραφόμενα τού Ιωαννίδη είχε προτείνει να πιάσουν με αιφνιδιαστικό τρόπο 5-6000 ανθρώπους στην Αθήνα και τον Πειραιά, με αντίστοιχη αναλογία στην Θεσσαλονίκη και σε άλλες μεγάλες πόλεις τής Ελλάδος, εξουδετερώνοντάς τους, ενώ ταυτόχρονα με αυτή την πράξη θα πάγωναν οι υπόλοιποι και δεν θα κινούντο’ (Σοκ και δέος).
……….Βέβαια ο Γλυνός πέθανε το 1943, αλλά το σχέδιό του γιά κατάληψη τής εξουσίας από το Κ.Κ.Ε. με προγραμματισμένη, εν ψυχρώ εξουδετέρωση χιλιάδων επίλεκτων Ελλήνων, ώστε την ώρα τής απελευθερώσεως να μην υφίσταται κανένα εμπόδιο γιά την βίαιη επικράτησή τους, εφαρμόσθηκε σε διάφορες κλίμακες πριν ακόμα από το 1944. Τότε μόνο θα μπορούσαν να υλοποιηθούν τα σχέδια των βορείων ταξικών τους συντρόφων γιά την Μακεδονία και την Θράκη, και η Ελλάς θα βρισκόταν στην σοβιετική επιρροή παρά τα ήδη συμφωνηθέντα σε Τεχεράνη, Μόσχα και Γιάλτα.
……….Από τις 4 Νοεμβρίου 1944, η ΙΙΙ Μεραρχία τού ΕΛΑΣ έβαλε τους άνδρες της κάτω από τον νέο όρκο «γιά την πλήρη απελευθέρωση τής Ελλάδας από τον ξενικό ζυγό (δηλαδή τους Άγγλους). [Ενώ μέχρι τότε ήταν οι αγαπητοί τους σύμμαχοι…]
……….Στις 5 Νοεμβρίου, ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου έσπευσε να δηλώσει ότι «μετά την συντελεσθείσα πλήρη απελευθέρωση τής Ελλάδος, λήγει και η ηρωϊκή μας αντίστασις», και ότι είναι «φυσικόν να επακολουθήσει και η αποστράτευσις των ανταρτικών ομάδων αντιστάσεως ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ», η οποία ορίσθηκε γιά τις 10 Δεκεμβρίου. Η «Εθνική Πολιτιφυλακή» η οποία είχε υποκαταστήσει την Χωροφυλακή, θα έπαυε να υφίσταται από την 1η Δεκεμβρίου σε όλη την Ελλάδα.
……….Στις 7 Νοεμβρίου 1944, η Κομματική Οργάνωση Φωκίδος εξέδωσε προκήρυξη στην οποία μεταξύ άλλων έγραφε: «Αδέρφια, γιορτάζοντας την επέτειο τής ρωσσικής επανάστασης ας ριχτούμε γιά την τελική μάχη».
……….Επίσης στις 12 Νοεμβρίου η VIII ταξιαρχία με την διαταγή υπ’ αριθμόν Ε.Π.941, πληροφορούσε τους άνδρες της ότι: «το έργο τού ΕΛΑΣ δεν ετελείωσε ακόμη».
……….Ταυτοχρόνως το ΚΚΕ διατηρούσε τις μάζες σε συνεχή εκνευρισμό, χρησιμοποιώντας με την προπαγάνδα του, όλων των ειδών τα συνθήματα τα οποία μπορούν να εγείρουν πάθη από τα υψηλότερα έως τα ευτελέστερα.
……….Τις στρατιωτικές του δυνάμεις γύρω και μέσα στην πρωτεύουσα συγκέντρωνε συστηματικά ήδη πριν από την γερμανική κατάρρευση.
……….Η ώρα τής μοιραίας αναμετρήσεως πλησίαζε, και ο μόνος τρόπος αποτροπής τής αιματοχυσίας ήταν η έγκαιρη αγκίστρωση τού ΚΚΕ στην νομιμότητα, μιάς και ήδη ήταν δεσμευμένο με την συμφωνία τής Καζέρτας, ενώ μέλη του συμμετείχαν στην κυβέρνηση Εθνικής Ενώσεως. Παρά τις μακρές και κοπιαστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Πρωθυπουργού και εκπροσώπων τού ΕΑΜ και τού ΚΚΕ (που μετείχε ήδη στην κυβέρνηση), γιά να βρεθεί λύση στο «στρατιωτικό» πρόβλημα, ο υπουργός Γιάννης Ζέβγος εκπροσωπώντας καθαρά το ΚΚΕ, τορπίλιζε την προσπάθεια συμφωνίας.
……….Τελικά, στις 27 Νοεμβρίου, οι διαπραγματεύσεις κατέληξαν στην διατύπωση γραπτής συμφωνίας την οποία η αριστερά έδωσε στον Πρωθυπουργό, ο οποίος δέχθηκε το κείμενο ανεπιφύλακτα. Σύμφωνα με αυτή την συμφωνία, στις 10 Δεκεμβρίου θα αποστρατεύονταν ο ΕΛΑΣ, ο ΕΔΕΣ και οι στρατιωτικοί σχηματισμοί οι οποίοι βρίσκονταν στην Μέση Ανατολή, ενώ θα καταρτιζόταν τμήμα εθνικού στρατού, στο οποίο θα συμμετείχαν, η Ορεινή Ταξιαρχία, ο Ιερός Λόχος, τμήμα τού ΕΔΕΣ και μία ταξιαρχία τού ΕΛΑΣ, έτσι ώστε μέσα στον Δεκέμβριο να άρχιζε η λειτουργία των ειδικών δικαστηρίων.
……….Δυστυχώς όμως η πνοή αισιοδοξίας δεν κράτησε περισσότερο από μία ημέρα. Στις 28 Νοεμβρίου 1944, ο κομμουνιστής υπουργός Ζεύγος, επισκέφθηκε τον Γ. Παπανδρέου και τού ανακοίνωσε ότι το ΚΚΕ δεν αποδέχεται πλέον την συμφωνία, θέτοντας νέους όρους, ήτοι την διάλυση τής Ορεινής Ταξιαρχίας και τού Ιερού Λόχου, την άμεση καθιέρωση συνοπτικής διαδικασίας γιά τους δοσιλόγους, και την υποχρεωτική έκδοση των αποφάσεων έως τις 10 Δεκεμβρίου (!). Ήταν πλέον φανερό ότι το ΚΚΕ είχε πάρει την αμετάκλητη απόφαση γιά ένοπλη αναμέτρηση.
……….Από την αιφνίδια μεταστροφή αιφνιδιάστηκαν ακόμα και οι εκπρόσωποι τού ΕΑΜ, όπως ο Αλέξανδρος Σβώλος (υπουργός Οικονομικών τής κυβερνήσεως εθνικής ενότητας), ο οποίος το απόγευμα τής 30ης Νοεμβρίου επισκέφθηκε τον Γ. Παπανδρέου στο σπίτι του και τού εκμυστηρεύθηκε ότι η απότομη μεταβολή τής αποφάσεως τού ΚΚΕ, οφείλεται σε εξωτερικές υποδείξεις. Εξέφρασε δε την λύπη του, διότι δεν μπορούσε να ασκήσει επιρροή.
……….Επίσης ο Ηλίας Τσιριμώκος έγραψε γι’ αυτό το θέμα: «Αφού οι υπουργοί τού ΚΚΕ υπέγραψαν το συμβιβαστικό κείμενο (27/11), γιά το θέμα τού στρατού που είχα συντάξει εγώ με την γενική συμφωνία, ανακάλεσαν την επομένη την υπογραφή αυτή. Ο Σβώλος, επιμένει, θέλοντας να κάνει ό, τι μπορεί ως την τελευταία στιγμή (μα ποιά είναι η τελευταία στιγμή σε τέτοιες περιστάσεις ;). Δεν παραιτήθηκε, παρά όταν και το έσχατο όριο είχε εξαντληθεί…».
……….Την 1η Δεκεμβρίου, η κομμουνιστική Πολιτοφυλακή κατόπιν διαταγής τού ΚΚΕ, αρνήθηκε να συμμορφωθεί στα συμφωνηθέντα, παραδίδοντας υπηρεσία στην Εθνοφυλακή…
……….Την ίδια ημέρα το ΚΚΕ ζήτησε άδεια γιά την συγκρότηση συλλαλητηρίου την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου, την οποία η κυβέρνηση παραχώρησε. Όταν όμως την επομένη πληροφορήθηκε τις κινήσεις των κομμουνιστών, απαγόρευσε το συλλαλητήριο. Είτε όμως το επέτρεπε, είτε το απαγόρευε, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο, διότι ο στόχος των κομμουνιστών ήταν συγκεκριμένος.
……….Ενώ είχαν στην κυβέρνηση Παπανδρέου τόσους υπουργούς ώστε μπορούσαν να εισηγηθούν μέτρα «εξυγιάνσεως» τής χώρας, και μάλιστα είχε ορισθεί η ημερομηνία διεξαγωγής των πρώτων δικών όσων συνεργάστηκαν με τον Άξονα, περιχαρακώθηκαν σε μία και μόνη αξίωση. Να μην παραδώσουν τα όπλα, και να μην συγκροτηθεί εθνικός στρατός, ούτε καν με την συμμετοχή των ιδίων.
-
Πηγή: Γιώργου Α. Λεονταρίτη – Η αλήθεια για τα «Δεκεμβριανά»
-
Επιμέλεια κειμένου και εικόνας: Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο