.

,

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

,

Ιερ. Νικόλαος  Κατσίκης

,

……….Ο π. Νικόλαος Κατσίκης γεννήθηκε το 1880 στο Γρεβενήτιο Ζαγορίου. Τα πρώτα του χρόνια τα πέρασε στο χωριό του σε εργασίες γεωργικές. Ξενιτεύθηκε κατόπιν στην Μ. Ασία, κοντά στον πατέρα του πού είχε κατάστημα. Είκοσι χρόνων γύρισε στο χωριό του κι έκαμε οικογένεια.

……….Ήταν ήπιος στο χαρακτήρα κι είχε κλίση στην ιερωσύνη. Έτσι υπεχώρησε στις πιέσεις των χωριανών του κι έγινε ιερεύς μέσα στα χρόνια τού πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Με ζήλο και φιλοπονία ρίχθηκε στην καλλιέργεια τού μικρού «γεωργίου» του.

……….Ονομαστή έγινε η αφιλοκέρδειά του. Και με όλα τα επτά παιδιά του, δεν κλονίσθηκε ποτέ. Έμεινε ο ιερεύς με την απεριόριστη εμπιστοσύνη στην πρόνοια τού Θεού.

……….Στην Κατοχή οι  Ιταλοί κι οι Γερμανοί πέρασαν από το δροσόλουστο Γρεβενήτι και το έκαμαν στάχτη. Κανένα σπίτι σχεδόν δεν γλύτωσε την φωτιά. Κι ο π. Νικόλαος κοντά στα πρόβατά του έμεινε, παρ’ όλα τα χρόνια και την ασθένειά του, να συγκακουχηθεί μαζί τους. «Τα Χριστούγεννα (τού 1943) τα κάναμε μέσα στα δάση, όπου είχαμε κρυφθεί», λέει ο εγγονός του.

……….Μιά από τις τελευταίες επιδρομές των Γερμανών ήταν η χειρότερη, κατά την διήγηση τού ίδιου εγγονού τού π. Νικολάου. Οι Γερμανοί δεν αρκέσθησαν με την επιδρομή στο χωριό. Ώρμησαν και στο δάσος. Στις κορυφές τού δάσους ήταν το σπίτι τού παπά. Οι κατακτηταί κρύφτηκαν στούς θάμνους και στα πανύψηλα δέντρα. Σε λίγο είχαν μαζευθεί στο σπίτι πολλοί γιά να παρακολουθήσουν την νεκρώσιμη ακολουθία μιάς χωριανής που γινόταν εκεί, αφού τούς δύο Ναούς τού χωριού είχαν πυρπολήσει οι Γερμανοί. Τότε ώρμησαν τα θηρία που παραμόνευαν. Σε μιά καλύβα έκλεισαν όλους τούς άνδρες. Τον ιερέα τον τράβηξαν λίγο μακρύτερα κι άρχισαν να τον πιλατεύουν. Με το πολυβόλο στο στήθος τον γύμνωσαν. Τον ανάγκασαν να γονατίσει κι άρχισαν να τον χτυπούν με τον βούρδουλα. Τον παράτησαν μισοπεθαμένο. Λίγες μέρες βάσταξε ο π. Νικόλαος και παρέδωσε το πνεύμα στο Κύριό του, αγιασμένο και λαμπρό. Ψυχές ηρώων τον καρτερούσαν από ψηλά να τον δεχθούν στούς ουρανίους χορούς

«Ιερεία ώσπερ άμωμα και θυσίαι και προσφοραί ολόκληροι τη δι’ ευσπλαχνίαν πτωχεύσαντι Κυρίω προσήχθητε πόνων αμοιβάς κομιζόμενοι».

***

Ἐπιμέλεια κειμένου καὶ εἰκόνας :  « Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο »

Πηγή: Το έργο τού Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, «Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1942-1949.»

Γι' αὐτό, τῶν ἱερέων ποὺ ἐμαρτύρησαν γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος τους,  ἄς εἶναι ἡ μνήμη αἰωνίᾳ.