.

.

.

.ΘΑΛΕΙΑ ΦΛΩΡΑ-ΚΑΡΑΒΙΑ

 

21 Φεβρουαρίου 1913 :

Τὸ ξημέρωμα τῆς μέρας ποὺ θὰ ἄρχιζε ἡ καθοριστικὴ μάχη στὸ Μπιζάνι, τὴ «θωρακισμένη πόρτα» ποὺ θὰ ἄνοιγαν οἱ εὕζωνοι γιὰ νὰ μποῦν στὰ Γιάννενα, ἡ ἀνταποκρίτρια τῆς Ἀλεξανδρινῆς “ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ“, Θάλεια Φλωρᾶ-Καραβία γράφει :

«Παρ’ ὅλο τὸ δριμὺ ψῦχος, βγαίνομε ἀπό τὴ σκηνὴ. Τὶ γαλήνη στὴ φύση καὶ τὶ ἄγρια τὴν ταράζουν οἱ βροντὲς τῶν τηλεβόλων στὸν καθαρὸν οὐρανόν μὲ τὸ βαθὺ σαπφειρένιο χρῶμα! Ξεχωρίζει, σὰν ἀπό σμᾶλτο, ἡ χιονισμένη ἄσπρη κορυφὴ τῆς Ὀλύτσικας μὲ τὰ σκοτεινᾶ πλευρὰ της, σὰν ἀμέθυστο. Κάτω βαθειὰ, στὴ δεντροσκεπασμένη καὶ χαλικόστρωτη κοίτη του, ὁ Λοῦρος ὅλο καὶ ψιθυρίζει κι αὐτός μὲ τοὺς ἀφρούς του… Καὶ ὅλην αὐτή τὴν ὡραῖα συμφωνία τῆς γαλήνης καὶ τῆς χαρᾶς τοῦ ἀνοιξιάτικου ξυπνήματος, σπαράσσουν ἄγρια οἱ ἀπαίσιες βαρειὲς βροντὲς τῶν τηλεβόλων, τῶν ἔργων τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ὁλέθρου… Χαρᾶ στὰ παλληκάρια, ποὺ δίνουν τόση ὁμορφιά στὰ φωτιὰ καὶ στὸ θάνατο, μὲ τὴν ὑπέροχη περιφρόνηση τοῦ κινδύνου καὶ μὲ τὴν ἀγάπη τῆς ὡραῖας πάλης γιὰ τὴν ἐλευθερία. Τραγουδοῦν τὰ ἡρωικά παιδιὰ, ἐνῷ οἱ ὀβίδες πέφτουν ἐπάνω στὰ βουνὰ, ἐκεῖ ποὺ θ’ ἀνεβοῦν…»

,

Διαβᾶστε γιὰ τὴν ζωγράφο τοῦ πολέμου, στὸ :

http://photoanihneftes.blogspot.gr/
.