,
,
ΟΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (ΜΕ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΑ ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΑ ΦΥΛΑ)
,
Ἀλέξιου Γ.Κ.Σαββίδη, άναπληρωτή καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Αἰγαίου-Ρόδος
,
(…) Ὁ λόγιος αὐτοκράτορας Λέοντας Στ΄ ὁ Σοφός, ἔγραψε στὰ περίφημα Τακτικὰ του ” Τῶν ἐν πολέμοις τακτικῶν σύντομος παράδοσις” στὶς ἀρχές τοῦ 10ου αἰῶνα.
«Ταῦτα μὲν τὰ τῶν τούρκων ἤδη τοσούτῳ μόνῳ διαφέροντα τῶν βουλγάρων ὅσῳ τὴν Χριστιανῶν οὗτοι ἀσπασάμενοι πίστιν, καὶ τοῖς Ῥωμαϊκοῖς ἐπ’ ὀλίγον μετεβάλοντο ἤθεσι, τὸ τε τὸ ἄγριον καὶ νομαδικὸν τῷ ἀπίστῳ συναποβαλόντες».
Μία ἐλεύθερη ἀπόδοση αὐτοῦ τοῦ κειμένου θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει κάπως ἔτσι:
«Καὶ αὐτά λοιπὸν ὅσον ἀφορᾶ στοὺς τούρκους, ποὺ μόνο ὡς πρὸς αὐτό διαφέρουν μὲ τοὺς βουλγάρους, ὅτι δηλαδὴ οἱ τελευταῖοι ἔχουν ἀσπαστεῖ τὴ χριστιανικὴ πίστη, ἔχοντας σταδιακὰ υἱοθετήσει τὰ βυζαντινὰ ἤθη καὶ ἔχοντας ἀποβάλει τὸν ἄγριο καὶ νομαδικὸ χαρακτῆρα ποὺ τοὺς διέκρινε ὅταν ἦταν ἄπιστοι».
(…) Ἡ ἀνελλιπής τουρκικὴ παρουσία στὸ βόρειο καὶ στὸ ἀνατολικό σύνορο τοῦ Βυζαντίου.
Τὸ κοινὸ στοιχεῖο ποὺ συνδέει τὴ βυζαντινὴ αὐτοκρατορία μὲ τὸ ἀνατολικό καὶ τὸ βόρειό της σύνορο, δηλαδὴ τὴν Ἐγγύς καὶ τὴ Μέση Ἀνατολή ἀφενός καὶ τὴ Βαλκανικὴ χερσόνησο αφετέρου, εἶναι ἡ ἐκεῖ διαρκὴς παρουσία διαφόρων μεσαιωνικῶν τουρκικῶν φύλων καὶ λαῶν. Πράγματι τὰ ποικίλα τουρκικῆς προέλευσης φύλα τοῦ Μεσαίωνα ἀποτελοῦν χωρὶς ἀμφιβολία τὴν ἐθνότητα τὴν ὁμάδα τῶν λαῶν μὲ τὴν ὁποῖα τὸ Βυζάντιο διατήρησε σχεδὸν ἀδιάκοπη ἐπαφή καὶ γειτνίαση μέσα στοὺς ἐνδεκάμισυ περίπου αἰῶνες τῆς ὕπαρξής του, ἀπό τὶς ἀρχές τοῦ 4ου ὥς τὰ μέσα τοῦ 15ου αἰῶνα.
Καὶ κάνοντας ἐδῶ λόγο γιὰ «τουρκόφωνους λαοὺς» ἀναφερόμαστε στὴ μεγάλη ἐκείνη συνομοσπονδία τουρανικῶν [τουρκικῶν]φύλων ποὺ ἀπό τὶς ἀρχικές τους κοιτίδες, στὴν κεντροανατολικὴ ἀσιατική στέππα, ἀπλώθηκαν δυτικὰ καὶ – ἀπό τοὺς αἰῶνες 10ο καὶ 11ο – εἰσέδυσαν στοὺς κόσμους τοῦ ἱσλὰμ καὶ τῆς χριστιανοσύνης.
Κοινοὶ φυλετικοὶ καὶ ἐθνολογικοί – ὄχι ὅμως πάντοτε καὶ γλωσσικοὶ – πρόγονοι τῶν τουρκόφωνων λαῶν τῶν μεσαιωνικῶν χρόνων ὑπῆρξαν οἱ Όγούζοι τοῦρκοι, τῶν κεντροασιατικῶν ὀρέων.
,
Διαβᾶστε ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο στό: www.e-istoria.com
,