,

,

,Κι’ ἄλλη σφαγὴ σ’ αἱμάτων γῆ

,

Ποίημα τοῦ Γεωργίου Σουρῆ, γιὰ τὸν ἱεροεθνομάρτυρα Αἰμιλιανό

,

……….Τὸν ἔσφαξαν τῶν Γρεβενῶν τὸν ἄφοβο Δεσπότη, /τὸν ἔσφαξαν τὸν ἄξιο τοῦ γένους στρατιώτη· /θρήνησε σκλάβα, θρήνησε κι ἄλλη μεγάλη μίτρα, /ποὺ τὴν αἱματοκύλισαν τῆς ‘λευθεριᾶς τὰ φύτρα. /Τυλίξου πάλι, δύστυχη, μὲ μάτια βουρκωμένα, σὲ ῥάσα ματωμένα. /Βλέπεις τὴν ἄτιμη σφαγὴ κι’ ἐκδίκησί μου μόνη, /μένουν καμπόσα δάκρυα καὶ βογγητὰ καὶ πόνοι. /Καὶ τὄχεις γιὰ παρηγοριὰ στὴν μαύρη τὴν ὀρφάνια, / νὰ πλέκῃς μὲ τἀγκάθια σου μαρτυρικὰ στεφάνια. /Κι ἄν ἕνας εἶναι σήμερα μ’ ἄλλων καιρῶν αἰσθήματα, /ποὺ νὰ πονῇ τοὺς μάρτυρας, τῶν ἰδεῶν τὰ θύματα, / ἐκεῖνος ἄς τρανολαλῇ ‘στὰ δάκρυα πνιγμένος: / Κατάρα σ’ ὅσους ἔκαναν νὰ σφάζεται τὸ Γένος. (Ἀπό τὸ «Μακεδονικὸν Ἡμερολόγιον»).

……….“Ὁ Αἰμιλιανὸς Λαζαρίδης ἐγεννήθη τό ἔτος 1877 εἰς τὰ Πέρματα, μικράν πόλιν τοῦ νομοῦ Ἰκονίου τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἀπὸ γονεῖς τουρκοφώνους, οἱ ὁποῖοι ὅμως διεκρίνοντο διὰ τὴν εὐσέβειαν καὶ τὴν φιλοπατρίαν των. Ὁ πατὴρ του ὠνομάζετο Χαράλαμπος, ἡ δὲ μήτηρ του Θεανῶ. Πλὴν τοῦ Αἰμιλιανοῦ εἶχον καὶ ὀκτὼ ἀκόμη παιδιά: τὸν Γεώργιον, τὸν Ἀλέξανδρον, τὴν Ἑλένην, τὴν Δόμναν, τὴν Ἄνναν, τὴν Κασσιανήν, τὴν Σοφίαν, καὶ τὴν Ναταλίαν”. (Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἰωάννου Γ. Παπαδημητρίου, καθηγητοῦ Θεολόγου, “Ὁ Ἐθνομάρτυς Μητροπολίτης Γρεβενῶν Αἰμιλιανός, 1877-1911).

……….Τὴν 01 Ὀκτωβρίου τοῦ 1911, ἐνῶ ἐπέστρεφε ἀπὸ λειτουργία στὸ χωριὸ Σνίχοβο, δολοφονήθηκε ἄγρια μαζὶ μὲ τὸν διάκο Δημήτριο Ἀναγνώστου, σὲ ἐνέδρα τουρκορρουμανικῆς συμμορίας. Μαρτυρία ποὺ εἶχε δημοσιευθεῖ τὸ 1911 ἀπό τὸν Θ. Παναγιωτόπουλο ἀπό τὴν Θεσσαλονίκη ποὺ συνομίλησε μαζὶ του μέσα στὴν Ἱερᾶ Μητρόπολη Γρεβενῶν, ἀναφέρει :

……….«…μεταξὺ τῶν ἄλλων τῷ ἐλέγομεν : – Δὲν φοβείσαι Δεσπότη μου τὸν μέχρι Σαμαρίνης δρόμον; Τουρκορουμανικαὶ γὰρ συμμορίαι ἐλυμαίνοντο τὴν περιφέρειαν ταύτην. – Τί νὰ φοβηθῷ, λέγει, τὸν θάνατον; Πικρὸν πράγμα τὸ ποτήριον αὐτοῦ, γλυκὺς ὅμως καὶ ἔνδοξος ὁ θάνατος εἰς τὸν προσπαθοῦντα νὰ ἀφήσῃ ἴχνη τῆς διαβάσεώς του, ἐργάζεται ἐθνωφελῶς καὶ τέλος πίπτει ἐπὶ τοῦ πεδίου τῆς τιμῆς.»

……….Ὁ Αἰμιλιανὸς ὑπῆρξε ἀπὸ τὶς ἡγετικὲς καὶ μαχητικὲς φυσιογνωμίες τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα. Ἡ κατὰ τῆς Μακεδονίας ἀπειλή, δὲν περιοριζόταν μόνο στὴν προερχόμενη ἀπό βουργαρία καὶ Σερβία. Ἀπὸ τοῦ 1853 εἶδε τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος τὸ βιβλίο «Ὄνειρον ἑνὸς ἀποκλήρου» τοῦ ῥουμάνου ἐθνικιστὴ Ραντουλέσκου, ἐπιδίωξη τοῦ ὁποίου ἦταν νὰ δημιουργηθῇ ῥουμανικὴ συνείδηση στοὺς Κουτσοβλάχους τῆς Μακεδονίας καὶ τῆς Ἠπείρου. Ἡ ῥουμανικὴ ἐκπαιδευτικὴ προσπάθεια ὑποστηριζόταν ἀνεπιφύλακτα ἀπό τοὺς πράκτορες τοῦ καθολικισμοῦ καὶ προστατευόταν ἀπό τὴν ὑψηλὴ πύλη, ἡ ὁποία πάντοτε ἐφάρμοζε τὴν πολιτικὴ τοῦ «διαίρει καὶ βασίλευε».

***

Γιὰ τὴν προπαγανδιστικὴ κατὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Μακεδονίας δραστηριότητα τῶν βούργαρων-σέρβων καὶ ῥουμάνων μπορεῖτε νὰ διαβάσετε στό : www.e-istoria.com

Γιὰ τὴν συνεισφορὰ τῆς Ἐκκλησίας στὸ Ἔθνος καὶ τὸν Μακεδονικὸ Ἀγῶνα στό : www.e-istoria.com

Γιὰ τὸν Ἱεροεθνομάρτυρα Μητροπολίτη Γρεβενῶν Αἰμιλιανὸ στό : www.e-istoria.com

καὶ στὸ :  http://greveniotis.gr/

,