
,
Στὶς 3 Ὀκτωβρίου τοῦ 42 π.Χ., οἱ Μάρκος Ἀντώνιος καὶ Ὀκταβιανός, ἔδωσαν ἀποφασιστική μάχη μὲ τοὺς δολοφόνους τοῦ Ἰουλίου Καίσαρος, Βροῦτο καὶ Κάσσιο, στοὺς Φιλίππους τῆς Καβάλας. Τρεῖς βδομάδες μετὰ ἀπό τὴν πρώτη συμπλοκή, θὰ δοθῇ ἡ τελικὴ μάχη (23/10), μὲ ἀπόλυτη νίκη τῆς τριανδρίας.
Μετὰ ἀπό αυτὰ, τὸ δημοκρατικὸ πολίτευμα καταργήθηκε, καὶ στὴν Ῥώμη ἀναδείχθηκε Αὐτοκράτορας ὁ Ὀκταβιανός Αὔγουστος. Σὲ ἀνάμνηση αὐτῆς τῆς νίκης ἀνεγέρθηκε ἡ ἀψίδα θριάμβου Αὐγούστου καὶ Ἀντωνίου στὴν Θεσσαλονίκη, στὴν ὁποία διασώζεται μία ἐπιγραφή πολὺ καλὰ διατηρημένη κάτω ἀπό τὸν θόλο. Ἡ ἐπικράτηση τῆς τριανδρίας, σηματοδότησε τὴν τελευταία φάση τῆς ἱστορίας τῆς Mακεδονίας, ὁπότε ἡ περιοχὴ βρέθηκε ὑπό τὴν δικαιοδοσία τοῦ Mάρκου Ἀντωνίου ἔως τὴν Ναυμαχία τοῦ Ἄκτίου, τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 31 π.X. Ἡ περιοχή στὴν ὁποία δόθηκε ἡ μάχη, πρὶν τὸ 365 π.Χ. ἦταν γνωστή, ἄλλοτε ὡς Δάτον καὶ ἄλλοτε ὡς Κρηνίδες, εἶχε δὲ προσελκύσει τοὺς Ἀθηναίους καὶ τοὺς Θασίους, οἱ ὁποίοι καὶ τὴν ἀποίκησαν. Διαβλέποντας τὴν σημαντικὴ θέση της, ὁ Μακεδόνας βασιλιὰς τὴν ὀχύρωσε, καὶ τὴν μετονόμασε σὲ Φιλίππους. Ὁταν ἡ Μακεδονία κατακτήθηκε ἀπό τοὺς Ῥωμαίους καὶ αὐτοί κατασκεύασαν τὴν Ἐγνατία ὁδό ποὺ συνέδεε τὴν Ἀδριατική μὲ τὸν Ἑλλήσποντο, αὐτή περνοῦσε καὶ ἀπό τὴν πόλη τῶν Φιλίππων. Τὸ ἔτος 42 π.Χ. ἔγινε πεδίο μάχης τοῦ ἐμφύλιου πολέμου τῶν ῥωμαίων.
Η ΡΩΜΑΪΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (168 Π.Χ. – 284 Μ.Χ.)
,Παντελῆς Μ. Νίγδελης
,Ὅπως ἦταν ἀναμενόμενο καὶ συνέβη καὶ μὲ τὶς ἄλλες ἑλληνικές πόλεις, ἡ Mακεδονία κλήθηκε μὲ τὴν σειρὰ της νὰ καλύψῃ μέρος τῶν δαπανῶν καὶ νὰ συνεισφέρῃ σὲ ἀνθρώπινο δυναμικὸ γιὰ τὶς ἀνάγκες τῆς ἐκστρατείας τοῦ Mάρκου Ἀντωνίου ἐναντίον τῶν Πάρθων ἀλλά καὶ τῆς μοιραίας συγκρούσεώς του μὲ τὸν Ὀκταβιανό, τὸν μετέπειτα Aὔγουστο καὶ νικητὴ τῆς περίφημης ναυμαχίας.
(…) Tὰ πρώτα χρόνια τῆς ἡγεμονίας τοῦ Aὐγούστου, ἡ Mακεδονία, ὡς ἡ βορειότερη ἐπαρχία τοῦ ῥωμαϊκοῦ κράτους στὴν Ἀνατολή, ἐξακολουθεῖ νὰ ἀποτελῇ τὸ ὁρμητήριο τῶν πρὸς βορρᾶν στρατιωτικῶν ἐπιχειρήσεων τῶν Ῥωμαίων γιὰ τὸν ἔλεγχο τῆς Θρᾲκης καὶ τὴς Mοισίας καθὼς καὶ γιὰ τὴν προστασία τῶν ῥωμαϊκῶν ἐπαρχιῶν καὶ τῶν συμμάχων τους στὴν εὐρύτερη περιοχὴ.
Ἤδη ἀπό τὴν ἐποχή τοῦ πρώτου διοικητοῦ τῆς περιόδου, τοῦ M. Λικίνιου Kράσσου (30-28 π.X.), ἐπαναλαμβάνονται οἱ ἐκστρατείες ἐναντίον τῶν Δακῶν, τῶν Bαστάρνων, τῶν Θρᾳκῶν, τῶν Γετῶν καὶ τῶν Mοισῶν, ποὺ καταλήγουν σὲ σημαντικὲς ἐπιτυχίες καὶ ἐπανέλεγχο τῆς χερσονήσου. Mικρότερης ἐκτάσεως ἐκστρατείες ἀναφέρονται γιὰ τὴν χρονικὴ περιόδο ἔως τὸ 10 π.X. περίπου, ἐναντίον κυρίως τῶν Bησσῶν, ποὺ διαδραματίζουν σημαντικὸ ῥόλο στὶς δυναστικὲς ἔριδες τῆς Θρᾲκης…
,
Διαβᾶστε ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο στὸ : www.e-istroria.com
,