06 Ιανουαρίου
754.—Ο πάπας Στέφανος Β΄, αφού πέρασε τις Άλπεις συναντήθηκε με τον βασιλιά των Φράγκων Πιπίνο στην Πάβια. Με την συνάντηση αυτή, θεμελιώθηκε η κοινή πορεία τής Ρώμης με το κράτος των Φράγκων και η ίδρυση τού ρωμαϊκού εκκλησιαστικού κράτους. Ο πάπας Στέφανος Β΄ στράφηκε στον βασιλέα των Φράγκων Πιπίνο, όταν το 752 οι Λογγοβάρδοι έφτασαν έξω από την Ρώμη και ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Ε΄ δεν ανταποκρίθηκε στην έκκληση γιά βοήθεια. Η θετική ανταπόκριση τού Πιπίνου συνοδεύτηκε από την συνάντησή τους στην Πάβια. Η θέση των Φράγκων ἤ Γερμανών στην Δύση, είχε ήδη αναβαθμιστεί από το 508, όταν ο νεοβαφτισμένος βασιλιάς των Φράγκων Χλωδοβίκος, πήρε τον τίτλο τού πατρίκιου και έτσι απέκτησαν ένα είδος πολιτικής και ιδεολογικής υπεροχής έναντι των υπόλοιπων βαρβαρικών κρατών τής Δύσεως.
869.—Ο Βασίλειος Α΄ αναγορεύει συμβασιλέα τον γυιό του Κωνσταντίνο.
870.—Ο Βασίλειος Α΄ ανακηρύσσει συμβασιλέα τον γυιό του, Λέοντα ΣΤ΄ (από τον γάμο του με την Ευδοκία Ιγγερίνα).
921.—Ο συναυτοκράτορας τού Κωνσταντίνου Ζ΄, Ρωμανός Α΄, στέφει βασίλισσα την σύζυγό του Θεοδώρα.
1449.—Ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ στέφεται στον Μυστρά Αυτοκράτορας τής Ρωμανίας. Ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ ο Παλαιολόγος – Δραγάσης (8 Φεβρουαρίου 1404 – 29 Μαΐου 1453), ήταν ο τελευταίος Αυτοκράτορας τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από την ημέρα τής στέψεώς τους έως το 1453.
1454.—Ο Γεννάδιος Σχολάριος ορίζεται ως ο πρώτος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μετά την Άλωση. Ο Μωάμεθ μετά την φρικώδη κατάκτηση τής Βασιλεύουσας, θέλησε να δείξει ότι θεωρούσε τους Έλληνες πιστούς υπηκόους του, όπως και τους τούρκους. Βλέποντας τον εαυτό του ως διάδοχο των Χριστιανών Αυτοκρατόρων, το πρώτο του μέλημα ήταν να μεριμνήσει γιά την Ορθόδοξη Εκκλησία. Μετά την φυγή τού ενωτικού πατριάρχη Γρηγορίου Μάμμα και γνωρίζοντας τον τρόπο που είχε εκπέσει τού θρόνου του, θεώρησε ως καταλληλότερο άνθρωπο γιά την θέση τον ηγέτη των Ανθενωτικών, λόγιο, Γεώργιο Σχολάριο Γεννάδιο.
1694.—Πέθανε σαν σήμερα στο Ναύπλιο ο Φραγκίσκος Μοροζίνι από λιθίαση (πάθηση των νεφρών είτε τού ουροποιητικού). Υπήρξε ο δόγης τού στόλου των Δυτικών δυνάμεων, κατά τις τελευταίες επιχειρήσεις τους στο Αιγαίο.
1695.—Ο ιερομάρτυρας Ρωμανός από την Δημινίτζα Λακωνίας, βρίσκει μαρτυρικό θάνατο από τους τούρκους. Αφού τον συνέλαβαν και τον βασάνισαν σκληρά γιά να αλλαξοπιστήσει, όταν είδαν πως είναι μάταιο, τον οδήγησαν στην Κωνσταντινούπολη όπου και τον αποκεφάλισαν.
1785.—Σαν σήμερα γεννήθηκε στην Κέρκυρα ο λόγιος και πολιτικός Ανδρέας Μουστοξύδης. Ο Κυβερνήτης Καποδίστριας καλώντας τον να επιστρέψει από την Ιταλία όπου διέπρεπε κυρίως στον τομέα τής ιστορίας, τον διόρισε στην Αίγινα προϊστάμενο τού Μουσείου, όπως και των άλλων εκπαιδευτικών – πνευματικών ιδρυμάτων που στεγάζονταν στο Ορφανοτροφείο της. Τα διάφορα μέτρα που εισηγήθηκε ο Μουστοξύδης στον Κυβερνήτη γιά τις αρχαιότητες, παρουσιάζουν σε καίρια σημεία τους χαρακτηριστικές ομοιότητες ακόμη και με την σημερινή ισχύουσα σχετική νομοθεσία. Μετά την δολοφονία τού Καποδίστρια, και βαλλόμενος από ανυπόστατες κατηγορίες υπεξαιρέσεως χρημάτων και εξαφανίσεως αρχαιοτήτων, ο Μουστοξύδης παραιτήθηκε πικραμένος και επέστρεψε στην Κέρκυρα.
1821.—«Ἄφιξις Θεοδώρου Κολοκοτρώνη ἐκ τῆς Ἑπτανήσου εἰς Καρδαμήλην, πρωτεύουσαν τοῦ Δήμου Καρδαμήλης τῆς Ἐπαρχίας Οἰτύλου». Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης φτάνει από την Ζάκυνθο στην Καρδαμύλη τής δυτικής Μάνης, όπου συνεννοείται με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και τους υπόλοιπους οπλαρχηγούς γιά την έναρξη τού απελευθερωτικού αγώνα. Ο ερχομός του προξένησε μεγάλο ενθουσιασμό στους Μανιάτες και μεγάλη ανησυχία στους τούρκους, οι οποίοι διέταξαν τον Πετρόμπεη να τον συλλάβει. Ο Πετρόμπεης όχι μόνο αγνόησε την διαταγή τού πασά τής Τριπολιτσάς, αλλά επιτάχυνε τον ρυθμό τής προετοιμασίας τής Επαναστάσεως.
.—Ισχυρότατος σεισμός έπληξε την πόλη των Πατρών. Πρόκειται γιά μετασεισμό τής 29ης Δεκεμβρίου 1820, με επίκεντρο κοντά στην Ζάκυνθο, ο οποίος όμως προκάλεσε θαλάσσιο σεισμικό κύμα με μεγάλες καταστροφές στις εγκαταστάσεις τού λιμανιού τής πόλεως και σε κοντινά κτήρια.
1822.—Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Γερμανός αρχαιολόγος Ερρίκος Σλήμαν, ο οποίος καθοδηγούμενος από τις ομηρικές αναφορές και το ένστικτό του, υποστήριζε ότι η Τροία είναι υπαρκτή. Μετά από αρκετές προσπάθειες και εμπόδια, πραγματοποίησε την μεγάλη του ανακάλυψη. Στην συνέχεια ζήτησε και έλαβε την άδεια από την Ελληνική κυβέρνηση να ξεκινήσει ανασκαφές στις Μυκήνες, με την προϋπόθεση να παρακολουθείται από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές. Σύντομα έκανε την δεύτερη μεγάλη ανακάλυψη τής ζωής του στις Μυκήνες, όπου βρήκε πέντε θολωτούς τάφους, με πλήθος χρυσών κοσμημάτων και χάλκινων όπλων, ανέσκαψε δε και τον Ταφικό Περίβολο Α΄. Εξ αιτίας τής αφθονίας των χρυσών έργων τέχνης που ανακάλυψε, θεώρησε ότι είχε βρει τα σώματα τού Αγαμέμνονα, τής Κασσάνδρας, τής Κλυταιμνήστρας και τού Αιγίσθου.
1823.—«Μάχη πέραν τοῦ Ἀλφειοῦ ποταμοῦ πρὸς τὴν Βιστίτσαν ἐν τῇ κάτῳ ὁδῷ, καθ’ ἥν οἱ τοῦρκοι ἐκλείσθησαν ἔν τινι Ξενοδοχείῳ τῆς Ἀκράτας τῆς Αἰγιαλείας. Νίκη Ἑλλήνων. Ἐν ταύτῃ ἀρχηγοὶ ἦσαν τῶν μὲν Ἑλλήνων οἱ Ζαΐμης, Χαραλάμπης, Ν. Σουλιώτης, Πετμεζᾶς, Θεοχαρόπουλος, Γ. Λίτσος, τῶν δὲ τούρκων ὁ Δελῆ Ἀχμέτμπεης». Νέα νίκη των επαναστατημένων Ελλήνων σε μάχη που είχαν με τους τούρκους στην Ακράτα. Μετά την πανωλεθρία των τούρκων στην θέση Μαύρα Λιθάρια (βλ. 4-5/1), όσοι επέζησαν γύρισαν στο Χάνι τής Ακράτας και αφού ανασυντάχθηκαν, επιχείρησαν και τρίτη έφοδο γιά να ανοίξουν τον δρόμο προς τα πλάγια υψώματα. Χτυπήθηκαν όμως από 150 άνδρες με αρχηγούς, τους Δημήτρη και Σωτήρη Σολιώτη, Παπαγιώργη, Αναγνώστη Καλογριά, Δημήτρη Παναβό, Αγγελική Δελούκα και Γιάννη Καρπενησιώτη.
1824.—«Καθαίρεσις τοῦ Προέδρου τοῦ Νομοτελεστικοῦ σώματος Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη καὶ Σ. Χαραλάμπη μέλους. Ἐγένετο Πρόεδρος τοῦ Νομοτελεστικοῦ σώματος ὁ Γ. Κουντουριώτης, μέλη δὲ οἱ Παναγ. Μπότασης καὶ Ν. Λόντος». Καθαίρεση τού προέδρου τού Νομοτελεστικού σώματος Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και τού μέλους Σ. Χαραλάμπη. Την θέση τού Μαυρομιχάλη καταλαμβάνει ο Γ. Κουντουριώτης, και μέλη διορίζονται οι Παναγιώτης Μπότασης και Ν. Λόντος.
1826.—Ναυμαχία περὶ τὰς Σκρόφας (Μιαούλης). [Γεωργίου Π. Κρέμου-Χρονολόγια τής Ελληνικής Ιστορίας.]
1827.—«Κανονιοβολισμός φρουρίου Ἀκροπόλεως Ἀθηνῶν ὑπό Μεχμὲτ Ῥεσίτ πασᾶ Κιουταχῆ».
1828.—«Ἄφιξις Κυβερνήτου Ἰωάννου Καποδίστρια ἐξω τοῦ Ναυπλίου». Ο πρώτος Κυβερνήτης τής Ελλάδος, Ιωάννης Καποδίστριας, σύμφωνα με την απόφαση τής Γ΄ Εθνοσυνελεύσεως τής Τροιζήνας (30/3/1827), συνοδευόμενος από τα πλοία των τριών Δυνάμεων (Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας) επιβαίνων στο αγγλικό «Warspite» κατέπλευσε στο Ναύπλιο. Τα τρία συνοδεύοντα πλοία τον Κυβερνήτη, ύψωσαν την Ελληνική σημαία και την χαιρέτησαν με κανονιοβολισμούς, ως έμπρακτη αναγνώριση τής ελληνικής ανεξαρτησίας, ενώ κανονιοβολισμούς ανταπέδωσαν τα φρούρια τού Ναυπλίου, υπό τις επευφημίες και τις ζητωκραυγές των κατοίκων τής πόλεως που είχαν συγκεντρωθεί στο λιμάνι.
1837.—(π. ημ.) Συντάσεται τὸ ἱδρυτικὸ ἔγγραφο τῆς Ἀρχαιολογικῆς Ἑταιρείας μὲ δαπάνη τοῦ Μακεδόνα Ἐθνικοῦ εὐεργέτη καὶ μεγαλεμπόρου, Βαρώνου, Κωνσταντίνου Μπέλλιου ἀπὸ τὴν Βλάστη τοῦ Νομοῦ Κοζάνης. Σκοπὸ της εἶχε τὴν διάσωση καὶ ἀναστήλωση τῶν ἑλληνικῶν ἀρχαιοτήτων. Ὅταν κατὰ τὴν ἐπίσκεψή του στὴν Ἀκρόπολη καὶ στὰ λοιπὰ μνημεῖα τῆς πόλεως εἶδε τὴν κατάστασή τους καὶ τὶς ἀνάγκες ποὺ ὑπῆρχαν γιὰ ἀνασκαφὲς καὶ προστασία τῶν ἀρχαίων, ὁ Ἐθνικὸς εὐεργέτης ἀποφάσισε νὰ ἱδρύσῃ Ἑταιρεία «περὶ ἀνασκαφῆς καὶ ἀνακαλύψεως ἀρχαιοτήτων».
1863.—Σοβαρό επεισόδιο με βούργαρους συνέβη την ημέρα των Θεοφανείων στην πόλη Έδεσσα στην Μακεδονία. Οι επίβουλοι κατέλαβαν τον χώρο όπου γινόταν η κατάδυση τού Σταυρού μη επιτρέποντας την τελετή. Την κατάσταση έσωσε ο γενναίος προύχοντας τής πόλεως Αθ. Στόγιος, δίνοντας ένα πρώτης τάξεως μάθημα στους βούργαρους αλλά και τους αποχαυνωμένους τούρκους.
1878.—Σάν σήμερα γεννήθηκε στὴν Ἑρμούπολη τῆς Σύρου, ὁ Ἀθανάσιος Σουλιώτης Νικολαΐδης, στρατιωτικὸς, μακεδονομάχος καὶ πολιτικός. Ὁ πατέρας του Μιλτιάδης, καταγόταν ἀπὸ τὴν σουλιώτικη οἰκογένεια Κολιοδημήτρη. Ὁ παπποὺς του Ἀθανάσιος ἦταν ἀγωνιστὴς τῆς Ἐπαναστάσεως, ποὺ στὴν συνέχεια εἶχε ἐγκατασταθεῖ στὴν Ἑρμούπολη. Ἡ μητέρα του Μαρία τὸ γένος Φάσου, καταγόταν ἀπό Λευκαδῖτες ποὺ εἶχαν μεταναστεύσει στὴν Ἰταλία. Ἀπὸ τὸν Μάρτιο τοῦ 1906, ξεκίνησε τὴν δράση του στὸν Μακεδονικὸ Ἀγῶνα μὲ τὴν ἰδιότητα τοῦ μυστικοῦ πράκτορα.
1882.—Ισχυρή σεισμική δόνηση έπληξε την νήσο Ζάκυνθο, δίχως όμως να αναφερθούν ιδιαίτερες καταστροφές.
1883.—Ο φανατισμένος μουσουλμάνος Μάχντι κατέλαβε μετά από πολιορκία την πόλη τού Ελ Ομπεΐντ στο Σουδάν. Η αιγυπτιακή φρουρά σφαγιάστηκε ανηλεώς και οι Έλληνες τής πόλεως που συνελήφθησαν υποχρεώθηκαν να ασπαστούν το κοράνι απειλούμενοι με θάνατο. Επίσης τους εξανάγκασε να υπηρετήσουν στον στρατό του, κυρίως ως μηχανικοί τού πυροβολικού, και να νυμφευθούν Σουδανές ή τις εξισλαμισμένες καθολικές Ιταλίδες καλόγριες.
1887.—Η «Νέα Εφημερίς» αναφέρει την δημοσίευση στο πρώτο φύλλο τού εκδιδόμενου στην Σμύρνη περιοδικού «Αρμονία», ενός διηγήματος τού Μιχαήλ Αργυρόπουλου με τίτλο «Το τελευταίον μητρικόν δώρον» που το χαρακτήρισε ως : «διήγημα μετ’ αισθήματος γραμμένον, που το περιβάλλει δε και περιγραφική χάρις». Ο Μιχαήλ Αργυρόπουλος γεννήθηκε στην Σμύρνη και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα μετά τον ξεριζωμό τού 1922. Ήταν δικηγόρος, ασχολήθηκε όμως και με την λογοτεχνία. Πρωτοεμφανίστηκε με την ποιητική συλλογή «Τραγούδια τού Γένους» που κυκλοφόρησε το 1913, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Ρήγας Ραγιάς. Στην γραφή του κυριαρχεί ο νοσταλγικός τόνος γιά τις Αλύτρωτες Πατρίδες και το πατριωτικό αίσθημα. Διετέλεσε Πρόεδρος τής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 1939 έως το 1943.
1907.—Εμφανίστηκε τουρκικό σώμα στο χωριό Μπέσιστα όπου λημέριαζαν σώματα Κρητών μακεδονομάχων και η μάχη που ακολούθησε κράτησε ως το ξημέρωμα. Η προσπάθειά τους να υπερφαλαγγίσουν τους άνδρες τού Βολάνη απέτυχε και σύντομα το έβαλαν στα πόδια (βλ. και 5/1 γιά τον θάνατο δύο Μακεδονομάχων).
1908.—Σημειώθηκε κλοπή στο αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών. Αφαιρέθηκε γυναικεία κεφαλή μεγάλης αρχαιολογικής αξίας.
1913.—Ενώ οι Δωδεκανήσιοι πανηγύριζαν τις επιτυχίες τού Ελληνικού Στρατού κατά των εχθρών και μάλιστα συγκέντρωναν χρήματα γιά την ενίσχυσή του, οι Ιταλοί, γιά να καταστείλουν τα πατριωτικά αισθήματα των κατοίκων, έλαβαν μία σειρά βίαιων μέτρων. Το κακό άρχισε με την απόφαση τής υποστολής των Ελληνικών σημαιών από κάθε εκκλησία και άλλο δημόσιο κτήριο, αλλά και με την παρεμπόδιση θρησκευτικών τελετών όπως αυτή τής εορτής των Θεοφανείων στον Ιερό Ναό τού Νεοχωρίου.
.—Ο διάδοχος Κωνσταντίνος, μαζί με το Γενικό Στρατηγείο, αναχώρησε ατμοπλοϊκώς από την Θεσσαλονίκη γιά να αναλάβει την διεύθυνση των επιχειρήσεων στην Ήπειρο. Έφτασε στις 10 Ιανουαρίου και εγκατέστησε το στρατηγείο του στην Φιλιππιάδα, αναλαμβάνοντας την διοίκηση όλων των μονάδων τού τομέα. Το τελικό σχέδιο γιά την επίθεση εναντίον των τούρκων στο Μπιζάνι, προέβλεπε συσπείρωση όλων των δυνάμεων και ελιγμό αιφνιδιασμού. Το σχέδιο τού διαδόχου Κωνσταντίνου και των επιτελικών του ήταν αρκετά ριψοκίνδυνο, καθώς αποσκοπούσε στην ευρεία υπερκέραση από δυτικά τής οχυρωμένης τοποθεσίας και στην κατάληψη των Ιωαννίνων.
.—Κατά την ημισείας περίπου ώρας ναυμαχίας τής Λήμνου (5/1) μεταξύ τού «Αβέρωφ» και τού «Βαρβαρόσα», ο Ραμίζ Μπέης πρόλαβε να στείλει το παρακάτω πανικόβλητο σήμα προς τον στόλο του : «Επιστρέψατε ολοταχώς στα Στενά, έκαστος γιά τον εαυτό του». Ο απολογισμός τής ναυμαχίας ήταν συντριπτικός γιά τους τούρκους. Η Ελληνική νίκη στην ναυμαχία τής Λήμνου είχε σημαντικότατες συνέπειες. Στην τουρκία κηρύχθηκε ημέρα πένθους και η κυβέρνηση Κιαμήλ αναγκάστηκε να υπογράψει την συνθήκη ειρήνης με την Ελλάδα. Ως ενδεικτικό τού υψηλοτάτου ηθικού των Ελλήνων ναυτών θα αναφέρουμε το παρακάτω σχεδόν απίστευτο περιστατικό. Η πρώτη μετά την μάχη διαταγή τού Παύλου Κουντουριώτη, ήταν να γίνει αυστηρός ιατρικός έλεγχος στους ναύτες και στους αξιωματικούς, διότι αν και το «Αβέρωφ» επλήγη με τρία βλήματα, στο ιατρείο δεν παρουσιάστηκαν τραυματίες. Κατά την ναυμαχία τής “Ελλης”, υπήρξαν ένας νεκρός και 7 τραυματίες, μερικοί όμως από τους τραυματίες τότε απέκρυψαν τα τραύματά τους γιά να μην απομακρυνθούν από το πλοίο. Ο Παύλος Κουντουριώτης δεν ήθελε να επαναληφθεί το ίδιο και ο ιατρικός έλεγχος τού πληρώματος αποκάλυψε στο Αβέρωφ 3 τραυματίες (!). Οι λέξεις “ανυπότακτος” και “αντιρρησίας” μάλλον δεν υπήρχαν στα λεξικά τού 1912-13.
.—Ο βασιλιάς Φερδινάνδος τής βουργαρίας και ο διάδοχός του Βόρις, με ιδιαίτερη αμαξοστοιχία επισκέφθηκαν την από τις 12/11/1912 καταληφθείσα πόλη τής Αλεξανδρουπόλεως γιά να γνωρίσουν αυτήν και το «Μπέλο Μόρε», το Αιγαίο. Το απόγευμα τής ίδιας ημέρας, ο Βόρις εξέδραμε στην Μάκρη με αυτοκίνητο, γιά να επιλέξει τον χώρο που θα ανέγειρε θερινό ανάκτορο…
1919.—Ὁ πατήρ Ἐλευθέριος Νουφράκης ἀπό τοὺς Ἀλῶνες τοῦ Νομοῦ Ρεθύμνης, συνεχίζει καὶ ὁλοκληρώνει στὴν Ἁγία Σοφία τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὴν θεία λειτουργία ποὺ διεκόπη τὸ 1453, λόγῳ τῆς Ἁλώσεως ἀπό τοὺς τούρκους. Ὁ παπα-Λευτέρης ὑπηρετοῦσε ὡς στρατιωτικὸς ἱερέας στὴν Β΄ Ἑλληνική Μεραρχία, μιὰ ἀπό τὶς δύο Μεραρχίες ποὺ συμμετεῖχαν στὶς ἀρχές τοῦ 1919 στὸ “συμμαχικὸ” ἐκστρατευτικό σῶμα στὴν Οὐκρανία. Στὸν δρόμο πρὸς τὸ πολεμικὸ μέτωπο, τὸ πλοῖο ἄραξε ἀνοιχτά τῆς Πόλης ἡ ὁποία βρισκόταν τότε ὑπό “συμμαχική” ἐπικυριαρχία. Ἀποφασισμένος ὁ παπὰ Λευτέρης νὰ λειτουργείσῃ στὸν ναὸ τῆς Ἁγίας τοῦ Θεοῦ Σοφίας, ἀποβιβάστηκε μὲ βάρκα καὶ μαζὶ μὲ τὸν ταξίαρχο Φρατζῆ, τὸν ταγματάρχη Λιαρομάτη, τὸν λοχαγὸ Σταματίου, καὶ τὸν ὑπολοχαγό Νικολάου, ἀδιαφορῶντας γιὰ τὴν θύελλα τῶν ἀντιδράσεων ποὺ θὰ ξεσήκωνε ἡ πράξη τους, λειτούργησαν μὲ ὅλο τὸ τυπικό. Ὁ ἁπλός παπᾶς ἀπό τὶς Ἀλῶνες Ρεθύμνου σήκωσε πάνω στοὺς ὥμους του καὶ ζωντάνεψε, ἔστω καὶ γιὰ λίγο, ἕνα ἀπό τὰ πιὸ ἑπικά, πιὸ ἱερά, πιὸ ἅγια ὄνειρα τοῦ Γένους. «Εἰσελεύσομαι εἰς τὸν οἶκον σου, προσκυνήσῳ πρὸς Ναὸν Ἁγίου σου ἐν φόβῳ».
1921.—Στην Μ. Ασία οι εμπόλεμοι Έλληνες και τούρκοι μάχονται με προφυλακές.
1922.—Η Ελληνική στρατιά στην Μ. Ασία δρα με περιπόλους.
1923.—Οι Σέρβοι ζητούν μέρος τού λιμένα τής Θεσσαλονίκης γιά εμπορικούς λόγους. Το αίτημά τους εγκρίθηκε στις 15/02.
.—Τα μαρτύρια, οι ατιμώσεις, οι σφαγές και οι τουφεκισμοί εις βάρος τής ομογένειας στην Ανατολία από τους τούρκους, είναι φαινόμενο καθημερινό.
1924.—Από τις τουρκικές αρχές δίνεται η διαταγή τής εξόδου των Ελλήνων τής Αργυρουπόλεως τού Πόντου, στα πλαίσια τής Ανταλλαγής Πληθυσμών. Τους δόθηκε αρχικά προθεσμία μιάς εβδομάδας γιά να κάνουν τις απαραίτητες γιά το ταξίδι προετοιμασίες, αλλά κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν προθεσμία ενός μήνα. Εκποίησαν τις χάλκινες και ορειχάλκινες κανδήλες και τα μανουάλια των ναών τής πόλεως, τοποθέτησαν τα ιερά και πολύτιμα κειμήλια σε κατάλληλα φορτία και μοίρασαν στους φτωχούς τα ιερατικά άμφια γιά να ντυθούν….
1932.—Πραγματοποιείται μεγάλη σύσκεψη γιά τα οικονομικά ζητήματα τής Ελλάδος, εξ αιτίας τής παγκοσμίου κρίσεως.
1933.—Οι σεισμοί που έπληξαν την Μαγνησία, είχαν ως αποτέλεσμα την κατάρρευση αρκετών οικιών αλλά και τον ελαφρύ τραυματισμό κατοίκων τής περιοχής.
1935.—Θύελλα διαμαρτυριών λόγω τής σκανδαλώδους εκχωρήσεως προνομίων στην εταιρεία Μαρκόνι γιά το νεοϊδρυθέν ραδιόφωνο Ελλάδος. Η σχετική σύμβαση με την εταιρεία μονογραφήθηκε μόλις μία εβδομάδα νωρίτερα (30/12ου).
1938.—Δεύτερη ημέρα όπου εφημερίδες δημοσιεύουν κείμενα με βαριές κατηγορίες, κατά τού καθεστώτος Ι. Μεταξά. Αυτήν την φορά, εκτός τού Καφαντάρη, συνυπογράφουν οι Σοφούλης και Θεοτόκης.
1941.—Το Β’ Σ.Σ. αρχίζει τις επιχειρήσεις γιά την κατάληψη τής Κλεισούρας και ενεργεί στην γραμμή Γαρονίν-Σούχα-Ποντ- γκοράνι.
.—Όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις μας στο Βορειοηπειρωτικό μέτωπο, παύουν τις επιχειρήσεις τους. Κατά την δεύτερη περίοδο τού Πολέμου, από τις 14 Νοεμβρίου 1940 μέχρι τις 6 Ιανουαρίου 1941, ο Ελληνικός Στρατός ανέλαβε γενική αντεπίθεση γιά την πλήρη αποκατάσταση και σε βάθος εξασφάλιση τής ακεραιότητας τού εθνικού εδάφους με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Έτσι, στον Νότιο τομέα, οι Ελληνικές δυνάμεις δημιούργησαν ευνοϊκές προϋποθέσεις γιά την πλήρη διάνοιξη της κοιλάδας τού Σιούσιτσα ποταμού και την συνέχιση τής προελάσεως προς τον Αυλώνα που ήταν και το μεγαλύτερο λιμάνι ανεφοδιασμού των ιταλικών δυνάμεων. Στον Κεντρικό τομέα, παρά την ισχυρή αντίσταση των Ιταλών, πέτυχαν να φτάσουν μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου στην Κλεισούρα και να έχουν ετοιμότητα να καταλάβουν τον ομώνυμο οδικό κόμβο. Στον Βόρειο τομέα, κατέλαβαν τον ζωτικό κόμβο τής Κορυτσάς, τον οποίο εξασφάλισαν, μετά από σκληρό αγώνα από τα δυτικά και βορειοδυτικά. Κατά την περίοδο αυτή η Ελληνική Διοίκηση ενέπλεξε επτά νέες μεραρχίες Πεζικού (ΙΙ, ΙΙΙ, IV, X, XIII και XVII), ενώ οι Ιταλοί ενισχύθηκαν με οκτώ μεραρχίες Πεζικού (2η – Αλπινιστών «Τριντεντίνα», 4η – Αλπινιστών «Κουνεένσε», 11η – «Μπρένερο», 33η – «Άκουι», 37η – «Μοντένα», 48η – «Τάρο», 50η – Αλπινιστών «Πουστερία», 53η – «Αρέτζο»), καθώς και μεγάλο αριθμό διαφόρων άλλων μονάδων δυνάμεως συντάγματος ή τάγματος.
.—Η ιταλική αεροπορία βομβάρδισε την περιοχή τής Ηπείρου.
.—Κατά την εκτέλεση πολεμικής αποστολής, ένα αεροπλάνο τής Πολεμικής μας Αεροπορίας, στο οποίο επέβαιναν ο Παλητσέας Δημήτριος ως παρατηρητής, με χειριστή τον Σμηναγό Νανόπουλο Σπυρίδωνα, χτυπήθηκε από εχθρικά πυρά και χάθηκε στο βάθος χαράδρας. Ο Σμηναγός Νανόπουλος Σπυρίδων, ήταν πατέρας τού επίσης πεσόντα αξιωματικού τής Π.Α., Ανθυποσμηναγού (Ι) Νανόπουλου Κωνσταντίνου. http://www.pasoipa.org.gr/
1942.—Σύγκρουση Ιταλών με Βρετανούς στην Αντίπαρο. Κατά την διάρκεια τής επιχειρήσεως εξοντώσεως τής μικρής βρετανικής βάσεως, εκτός των νεκρών και των συλληφθέντων, θα κατασχεθούν έγγραφα με Έλληνες συνδέσμους.
1943.—Ημερομηνία θανάτου τού αρχιμανδρίτη και ηγούμενου τής Ι. Μονής Μελάτων, στην Ήπειρο, Γεράσιμου Καλούτση. Τον 70 ετών αρχιμανδρίτη απήγαγαν κομμουνιστές τον Νοέμβριο μήνα, και, κατόπιν βασανιστηρίων δύο μηνών, τον πέταξαν ζωντανό σε χαράδρα προς το Μυρόφυλλο τής Θεσσαλίας, όπου βρήκε μαρτυρικό θάνατο.
1944.—Αντάρτες ανατίναξαν τραίνο στην γραμμή Αθηνών-Κορίνθου.
1945.—Οι κομμουνιστές αρχίζουν να εγκαταλείπουν την πρωτεύουσα, παίρνοντας μαζί τους πληθώρα κατοίκων ως ομήρους. Όταν στις 6/1 η ηγεσία τού ΕΛ.Α.Σ. αποφάσισε ότι δεν είχε πλέον νόημα να συνεχίσει την προσπἀθεια γιά την κατάληψη των Αθηνών, έδωσε διαταγή γιά υποχώρηση, δίνοντας παράλληλα εντολή στην Ο.Π.Λ.Α. να αναλάβει την «βρώμικη» δουλειά μαζικών εκτελέσεων χιλιάδων αντιφρονούντων· σύμφωνα με μετριοπαθείς πηγές, ο αριθμός των θυμάτων ανέρχεται σε 10.000. Όσους επέζησαν, τους απήγαγαν ως ομήρους υποχρεώνοντάς τους σε αναγκαστική πεζοπορία υπό ιδιαιτέρως αντίξοες καιρικές συνθήκες στην ύπαιθρο τής Αττικής.
1950.—Ορκίζεται υπηρεσιακή κυβέρνηση υπό τον Ιωάννη Θεοτόκη.(6/1/1950-23/3/1950).
1952.— Ἀπεβίωσε ὁ Ἠπειρωτικῆς καταγωγῆς, ναύαρχος Σοφοκλῆς Δούσμανης. Ἱκανότατος ἀξιωματικός φιλοβασιλικῶν πεποιθήσεων, εἶχε μία σταδιοδρομία στὸ Πολεμικὸ Ναυτικὸ ποὺ διαμορφώθηκε ἀπό τοὺς δύο αὐτούς παράγοντες. Ὑπηρέτησε ὡς κυβερνήτης τοῦ θωρακισμένου καταδρομικοῦ «Γεώργιος Ἀβέρωφ» καὶ ὡς ἀρχιεπιστολεύς τοῦ Στόλου τοῦ Αἰγαίου κατὰ τοὺς Βαλκανικοὺς πολέμους, ἐνῷ ἔλαβε μέρος καὶ στὴν ἀπελευθέρωση τῆς Μυτιλήνης. Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ἐθνικοῦ διχασμοῦ ὑπέστη διώξεις ἀπό τὸ βενιζελικὸ καθεστώς, ἀποστρατεύθηκε καὶ ἐξορίστηκε. Τὸ 1939 ὁ Σοφοκλῆς Δούσμανης συνέγραψε τὸ βιβλίο «Τὸ ἡμερολόγιον τοῦ κυβερνήτου τοῦ Γ. Ἀβέρωφ» κατὰ τοὺς πολέμους 1912-1913.
1960.—Αντιεβραϊκές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στην Θεσσαλονίκη.
1965.—Γίνεται κυβερνητικός ανασχηματισμός.
1969.—Ο Πρόεδρος τής Κύπρου Μακάριος Γ΄, μετέχει στην διάσκεψη των αρχηγών των κρατών τής Βρετανικής Κοινοπολιτείας, στο Λονδίνο.
1970.—Επιχείρηση τού «Εθνικού Μετώπου», στο χωριό Όμοδος στην Κύπρο. Την εποχή αυτή εντάθηκαν οι αντιθέσεις μεταξύ Γρίβα και Συνταγματαρχών αφ’ ενός, και Γρίβα και Μακαρίου αφ’ ετέρου. Ο Γρίβας, υποστηριζόμενος από το καθεστώς των Αθηνών επέμενε στην άμεση ένωση τής Κύπρου με την Ελλάδα. Αντιθέτως ο Μακάριος έκρινε ότι δεν ήταν η κατάλληλη περίοδος. Με την υπογραφή των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου περιφρόνησε την εντολή τού Ελληνοκυπριακού λαού με το Δημοψήφισμα γιά Ένωση. Το Εθνικό Μέτωπο συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία τής Ελλαδικής κυβερνήσεως και έθεσε ως σκοπό τον αφανισμό τού Μακαρίου. Έτσι κατέλαβαν το ορεινό χωριό Όμοδος και συγκέντρωσαν τα υπάρχοντα εκεί όπλα.
1977.—Το υπό κυπριακή σημαία φορτηγό πλοίο «Γκλόρια», φορτωμένο με 11 τόνους χασίς προσεγγίζει τον ισθμό τής Κορίνθου. Λίγες ώρες αργότερα, το βράδυ, θα πέσει στα χέρια των λιμενικών αρχών.
1978.—Στον Εθνικό Κήπο στην Αθήνα, μία ανεμοθύελλα με ταχύτητα 130 χλμ./ ώρα, έσπασε και ξερίζωσε δένδρα ηλικίας πάνω από 100 χρόνων, τα οποία με την σειρά τους έπεσαν πάνω σε θάμνους καταστρέφοντας 650 από αυτούς. Ο βασιλικός κήπος οριοθετήθηκε το 1836 από τον Φρειδερίκο Γκαίρτνερ (Friedrich von Gaertner), τον αρχιτέκτονα που κλήθηκε να κτίσει τα ανάκτορα τού βασιλέα Όθωνα, σε μία έκταση 500 περίπου στρεμμάτων. Τα 158 φυτεμένα στρέμματα τού κήπου διαμορφώθηκαν σταδιακά υπό την επίβλεψη Γερμανών και Γάλλων ειδικών, από το 1839 μέχρι το 1886, περίοδο στην οποία εγκαταστάθηκε στον Κήπο και η βασιλική φρουρά. Το 1923, ο κήπος χαρακτηρίστηκε δημόσιος, ενώ το 1927 με Νομοθετικό Διάταγμα ονομάστηκε «Εθνικός Κήπος», όπως είναι και σήμερα γνωστός.
1979.—Στις 6 Ιανουαρίου 1979 εξέπεμψε γιά πρώτη φορά η έγχρωμη τηλεόραση με το γαλλικό σύστημα Σεκάμ (SECAM). Την ίδια μέρα εκφωνήθηκε το πρώτο έγχρωμο δελτίο ειδήσεων με την Λιάνα Κανέλλη και τον Αλέξανδρο Αντωνόπουλο. Η πρώτη έγχρωμη εκπομπή ήταν η Εκάτη (Κοινωνική σειρά τής Ε.Ρ.Τ. βασισμένη στο μυθιστόρημα τού Κοσμά Πολίτη).
1987.—Ανακοινώνεται ότι μέσα στο 1987 θα ξεκινήσουν αρχαιολογικές εργασίες στο μεγίστης αρχαιολογικής αξίας (σε πανευρωπαϊκό επίπεδο), σπήλαιο τής Θεόπετρας στα Τρίκαλα, σ’ ένα σπήλαιο που άρχισε να κατοικείται κατά την Μέση Παλαιολιθική Εποχή (η οποία αρχίζει περίπου πριν 130.000 χρόνια). Είναι το πρώτο που ανασκάπτεται στην Θεσσαλία και το μόνο μέχρι στιγμής σε όλη την Ελλάδα με συνεχείς ανθρωπογενείς επιχώσεις που ξεκινούν από την Μέση Παλαιολιθική Εποχή και φτάνουν μέχρι το τέλος τής Νεολιθικής (3000 π.Χ.) Μαζί με τα ευρήματα τού σπηλαίου των Πετραλώνων Χαλκιδικής τού Άρη Πουλιανού, το πρωτόγλυπτο τής Μακεδονίας,και πλείστα άλλα διάσπαρτα στον Ελλαδικό χώρο, τα ευρήματα τού σπηλαίου τής Θεόπετρας, καταρρίπτουν τις ανυπόστατες και κατασκευασμένες θεωρίες περί ινδοευρωπαϊκής καταγωγής και αποδεικνύουν την αυτοχθωνία τού ανθρώπου στην Ελληνική Γη.
1992.—Η Βουλή των σκοπίων εγκρίνει τροποποιήσεις στο Σύνταγμα, μία από τις οποίες αναφέρει ότι η Δημοκρατία αυτή δεν έχει καμμία εδαφική διεκδίκηση απέναντι στις γειτονικές χώρες… Ἡ Ἐταιρεία Μακεδονικῶν Σπουδῶν ὑλοποίησε ἐρευνητικό πρόγραμμα ὑπό τὴν ἐποπτεία τοῦ Καθηγητῆ Ἱστορίας τῶν Νεωτέρων Χρόνων στὸ Α.Π.Θ., Ἰωάννη Κολιόπουλου, ἡ ὁποία κατέδειξε ὅτι, παρὰ τὴν ἀπάλειψη τῶν ἐπιθετικῶν ἐκφράσεων ἀπό τὸ Σύνταγμα τῆς ΦΥΡΟΜ, τὴν ὑποστολή τοῦ ἥλιου τῆς Βεργίνας ἀπό τὴν ἐπίσημη ἐθνική σημαία ὡς συνέπεια τῆς ὑπογραφῆς τῆς Ἑνδιάμεσης Συμφωνίας καὶ τὴν χρήση προσεκτικῆς διπλωματικῆς γλώσσας στὰ διεθνὴ συνέδρια, οἱ ἐκδηλώσεις τοῦ ἀλυτρωτισμοῦ, ἰδίως σὲ βάρος τῆς Ἑλλάδος, παραμένουν διάχυτες σὲ ὅλο τὸ πολιτικὸ ἐποικοδόμημα τῆς γείτονος· ἀποτελοῦν δὲ συστατικὸ στοιχεῖο τοῦ τρόπου διαπαιδαγωγήσεως τῆς νεολαίας, ἰδιαιτέρως στὴν πρωτοβάθμια καὶ τὴν δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση.
1994.—Απεβίωσε στην Αυστρία ο συνθέτης μας Ανέστης Λογοθέτης. Γεννήθηκε στον Πύργο τής Ανατολικής Ρωμυλίας στα 1934, όπου, λόγω των ανθελληνικών διωγμών, μετανάστευσε με την οικογένειά του στην Θεσσαλονίκη.
2000.—Οι αλβανοί, συνεχίζοντας τις προκλήσεις στο θέμα τής διεκδικήσεως εδαφών, φθάνουν μέχρι το Διεθνές Δικαστήριο τής Χάγης, γιά το ανύπαρκτο θέμα των Τσάμηδων.