,
,
Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ- Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΟΥ ΔΣΕ (1949)
……….Μετά την απελευθέρωση, η ασφάλεια Καρπενησίου ανατέθηκε στον Εθνικό Στρατό, στην Χωροφυλακή και στις Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου, με την επικουρία ενός λόχου εθνικοφρόνων και μίας διλοχίας η οποία εγκαταστάθηκε στην Ράχη Τυμφρηστού.
……….Την εποχή τού «εμφυλίου», οι κάτοικοι τού Καρπενησίου ανέρχονταν σε 3.500 και οι περισσότεροι ασχολούντο με το εμπόριο και την κτηνοτροφία. Από τα μέσα τού 1947, διοικητής τής φρουράς Καρπενησίου είχε αναλάβει ο ικανότατος ταγματάρχης Κυριάκος Παπαγεωργόπουλος, ο οποίος φιλοδοξούσε να οργανώσει αποτελεσματικά την άμυνα τής πόλεως, μεταδίδοντας στους άνδρες του το πνεύμα τής Ταξιαρχίας Ρίμινι στην οποία είχε υπηρετήσει, και επιθυμώντας να δώσει την ευκαιρία πλήρους προετοιμασίας στο 7ο Τάγμα Εθνοφρουράς, το οποίο προοριζόταν να μεταβεί στο Καρπενήσι ώστε να προληφθεί πιθανή κατάληψή του από τους κομμουνιστές. Το Τάγμα έφτασε στο Καρπενήσι στα τέλη τού 1947. Ακολούθησε η μετακίνηση τού Ταγματάρχη Παπαγεωργόπουλου στις δυνάμεις καταδρομών και η αντικατάστασή του από τον Ταγματάρχη Δημήτριο Καραπιπέρη, κατόπιν προτάσεως τού διοικητή τού Α΄Σώματος Στρατού, αντιστρατήγου Θρασύβουλου Τσακαλώτου.
……….Από τον Σεπτέμβριο τού 1947, όταν συνήλθε η 3η ολομέλεια τής ΚΕ τού ΚΚΕ εγκρίνοντας το σχέδιο Ζαχαριάδη, σύμφωνα με το οποίο ο ΔΣΕ θα μεταβαλλόταν σε τακτικό στρατό δυνάμεως 50-60.000 ανδρών, στόχος ήταν η κατάληψη πόλεων και η δημιουργία «ελευθέρων ζωνών».
……….Με την επιχείρηση τού Καρπενησίου, οι Κομμουνιστές επεδίωκαν να καταλάβουν τις αποθήκες με τα εφόδια τής πόλης, να στρατολογήσουν νέους αντάρτες, να απασχολήσουν και να φθείρουν όσο το δυνατόν περισσότερες κυβερνητικές δυνάμεις, δίνοντας ανάσα στους κομμουνιστές τής Πελοποννήσου, να αποκαταστήσουν μία εδαφική ενότητα στον κεντρικό και νότιο κορμό τής Πίνδου, και να προσεκλύσουν το διεθνές ενδιαφέρον. Μία επιτυχής έκβαση τής επιχειρήσεως θα ήταν και ισχυρό ψυχολογικό πλήγμα γιά την κυβέρνηση. Την επιχείρηση πραγματοποίησαν η 1η και 2η κομμουνιστική μεραρχία με διοικητές τους Χαρίλαο Φλωράκη και Γιάννη Αλεξάνδρου αντίστοιχα.
……….Το σχέδιο επιθέσεως προέβλεπε γρήγορη και αποφασιστική διείσδυση προς το κέντρο τής πόλης, με σκοπό τον αιφνιδιασμό και την παράλυση τού εχθρού. Το αδύναμο σημείο στην άμυνα τής πόλης εντοπίστηκε στο ρέμα τής Αγίας Παρασκευής, στα βόρεια, το οποίο δεν είχε ναρκοθετηθεί.
……….Στα μέσα Ιανουαρίου τού 1949, το ΓΕΣ πληροφορήθηκε από τον Καραπιπέρη και από άλλες πηγές, ότι κομμουνιστές στα σύνορα Ευρυτανίας Καρδίτσας ετοιμάζονταν γιά κάποια μεγάλη επιχείρηση, πιθανώς εναντίον τού Καρπενησίου. Όμως η Ανωτέρα Στρατιωτική Διοίκηση Εθνοφρουράς Στερεάς Ελλάδος, μη έχοντας επίγνωση τής κρισιμότητας τής κατάστασης, έδωσε εντολή να μεταβεί στο Καρπενήσι το Τακτικό Στρατηγείο Εθνοφρουράς και μία διλοχία 240 ανδρών υπό τον ταγματάρχη Βασίλειο Μαντούζα, η οποία όμως το πρωί τής 19ης Ιανουαρίου, κατά την πορεία της προς το Καρπενήσι, διαλύθηκε από επίλεκτο σώμα κομμουνιστών.
……….Στις 19 Ιανουαρίου, 200 κομμουνιστές διείσδυσαν στο Καρπενήσι κατά τις 22:30 από ένα αδύναμο στην άμυνας τής πόλης σημείο και κατέλαβαν τα πρώτα σπίτια. Η φρουρά όμως έσπευσε να ανακαταλάβει τον τομέα, με αποτέλεσμα να συνεχιστεί όλη την νύχτα σκληρή και αμφίρροπη μάχη· τελικά το κομμουνιστικό απόσπασμα αναγκάστηκε να συμπτυχθεί στις βόρειες παρυφές τής πόλης.
……….Η γενικευμένη επίθεση τού ΔΣΕ θα εκδηλωθεί στις 20 Ιανουαρίου, στις 3:30 μ.μ.