1 Μαρτίου
86 π.Χ..—Ο επικεφαλής τού στρατού τής Ρώμης, Λεύκιος Κορνήλιος Σύλλας, εισέρχεται στην Αθήνα και καθαιρεί τον τύραννο Αριστίωνα, ο οποίος είχε την υποστήριξη των στρατευμάτων τού Μιθριδάτη Στ΄ Ευπάτορα. Στα απομνημονεύματά του, ο Σύλλας περιγράφει πώς πήρε την πόλη μέσα στην νύχτα, εξαπολύοντας τα στρατεύματά του, τα οποία την λεηλάτησαν ανελέητα. Τα Μακρά Τείχη ισοπεδώθηκαν από τις πολιορκητικές μηχανές. Η καταστροφή ήταν τρομακτική και ο Πλούταρχος αναφέρει φρικτές ιστορίες που κυκλοφόρησαν αναφορικά με την έκταση τής αιματοχυσίας. Κατάσχεσαν την βιβλιοθήκη τού Απελλικώνος τού Τηΐου, στην οποία υπήρχαν οι περισσότερες πραγματείες τού Αριστοτέλη και τού Θεόφραστου, άγνωστες ακόμα στο ευρύ κοινό. Η Αθήνα μετατράπηκε σε κατακτημένη και υποταγμένη περιοχή των Ρωμαίων, χάνοντας το δικαίωμα τής αυτονομίας. Δύο σχεδόν χρόνια μετά, το 84 π.Χ., ο Σύλλας συγκέντρωσε ένα πλήθος αντικειμένων τέχνης, συμπεριλαμβανομένων των στηλών από το Ολυμπίειον, γιά αποστολή στην Ρώμη.
293.—Ο Κωνστάντιος Χλωρός (Γάιος Φλάβιος Βαλέριος Κωνστάντιος – Gaius Flavius Valerius Constantius), πατέρας τού Μεγάλου Κωνσταντίνου και ο Γαλέριος Μαξιμιανός, ανακηρύσσονται καίσαρες τού Δυτικού και Ανατολικού αντίστοιχα τμήματος τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, βάσει τού συστήματος τής Τετραρχίας (Quadrumviro), που δημιούργησε ο αύγουστος Διοκλητιανός, ο οποίος κατείχε και την ύψιστη εξουσία. Ο Ρωμαίος Διοκλητιανός, σε αντίθεση με το Ελληνικό πνεύμα, ανακήρυξε την λατρεία τού Δία αποκλειστική και υποχρεωτική θρησκεία τής Αυτοκρατορίας, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει ένας από τους πλέον βίαιους διωγμούς κατά των Χριστιανών (303-305).
317.—Ο Κωνσταντίνος Α΄ ο Μέγας, εισέρχεται θριαμβευτικά στα Σέρδικα (σημερινή Σόφια), όπου υπογράφεται η «concordia Augustorum» (η συμφωνία των αυγούστων). Από το καλοκαίρι τού 316 ο Κωνσταντίνος είχε επιδοθεί σε πυρετώδη προετοιμασία, γιά να αντιμετωπίσει τον Λικίνιο, ο οποίος είχε ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του μετά από την τελευταία τους σύγκρουση στις 8/10/314. Η συνάντηση των αντιπάλων έγινε μεταξύ 1/12/316 και 28/2/317 στην Θράκη. Το αποτέλεσμα τής μάχης ήταν αμφίρροπο και ο Κωνσταντίνος προτίμησε να υπογράψει συμφωνία με τον Λικίνιο. Παρέμενε όμως σε θέση ισχύος και έτσι επέβαλε τους όρους του. Ο Λικίνιος, με την μεσολάβηση τής συζύγου του Κωνστάντιας (αδελφής τού Κωνσταντίνου Α΄), διατήρησε τον θρόνο του. Ακολούθησε μία περίοδος λεπτής ισορροπίας η οποία κράτησε έως το 324.
1354.—Φονικός σεισμός μεγέθους 7,2 Ρίχτερ, κατέστρεψε τις παράλιες πόλεις τής Θρακικής χερσονήσου τής Καλλιπόλεως. Το επίκεντρο τού σεισμού εντοπίζεται στο γνωστό ρήγμα τής Προποντίδας, το οποίο κατά καιρούς δίνει αντιστοίχου μεγέθους δονήσεις. Όσοι διασώθηκαν μέσα από τα ερείπια των σπιτιών και των τειχών, λόγω τού μεγάλου κινδύνου από τους τούρκους κατέφυγαν μακριά, σε άλλες περιοχές οι οποίες δεν επλήγησαν. Δύο χρόνια μετά, το 1356, θα γίνει εξ ίσου μεγάλος σεισμός οποίος θα καταφέρει να ρημάξει μέχρι και την Γάνο τής Θράκης.
1444.—Ο Σκεντέρμπεης, συγκάλεσε τους Ηπειρώτες φύλαρχους σε σύσκεψη στο Αλλέσιο. Είχε ήδη επιστρέψει στον Χριστιανισμό και ξαναπήρε το χριστιανικό του όνομα, Γεώργιος. Η σύσκεψη έγινε μέσα στον ναό τού Αγίου Νικολάου. Συγκεντρώθηκαν περίπου 18.000 πολεμιστές και 200.000 χρυσά δουκάτα γιά τις ανάγκες τού αγώνα.
1582.—Θεσπίζεται το Γρηγοριανό Ημερολόγιο από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΓ΄. Πολύ πριν από τον Πάπα Γρηγόριο, οι βυζαντινοί είχαν ήδη επισημάνει τις ατέλειες τού Ιουλιανού Ημερολογίου και πρότειναν την αντικατάστασή του με άλλο. Το 1324, ο Νικηφόρος Γρηγοράς, από την Ηράκλεια τού Πόντου, ένας από τους επιφανέστερους Έλληνες επιστήμονες, πρότεινε στον Αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β΄ την διόρθωση, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε τότε αποδεκτό, «διά τον φόβον συγχύσεως των αμαθών και μερισμού τής Εκκλησίας». Ο Νικηφόρος Γρηγοράς με τον αστρολάβο που είχε κατασκευάσει, μπορούσε να βρίσκει τις θέσεις των αστέρων με κάθε δυνατή ακρίβεια και να λύνει αστρονομικά προβλήματα. Με την μέθοδο αυτή βρήκε όλες τις εκλείψεις, από την έκλειψη τού 448 επί Θεοδοσίου τού Β΄ και μετά.
1659.—Ἅγιος Παρασκευᾶς ἐκ Τραπεζοῦντος, ἐμαρτύρησε γιά τήν πίστη.
1770.—Οι Μανιάται, πιστεύσαντες εις τας απατηλάς υποσχέσεις τού Ορλώφ, κυριεύουν την Καλαμάτα.
1818.—Παρασκευή βράδυ, στην Μόσχα, ορκίζεται στην Φιλική Εταιρεία ο σημαντικός Μακεδόνας Λόγιος, Αγωνιστής, Διοικητής τού Ιερού Λόχου και Υπασπιστής τού Υψηλάντη, Γεώργιος Λασσάνης. «Ενώπιον τού Αοράτου και πανταχού παρόντος Αληθινού Θεού, τού μόνου αυτοδίκαιου και εκδικούντος τους παραβάτας και πονηρούς κατά τους κανόνας τής Φ. Εταιρείας και με δύναμιν την οποίαν έδωκαν οι μεγάλοι ιερείς των Ελευσινίων, καθιερώ, τον Γεώργιον Λάτσκον ή Λασσάνην, εκ Κοζάνης, ετών 25, επαγγέλματος διδασκάλου, και τον δέχομαι διά μέλος, ως κι’ εγώ εδέχθην, εις την Εταιρείαν των Φιλικών», εκφώνησε ο Πεντεδέκας. Την μύησή του ανέλαβαν ο Αναγνωσταράς και ο Ηπειρώτης έμπορος Κωνσταντίνος Πεντεδέκας, έτσι ώστε ο εξαίρετος Κοζανίτης ευπατρίδης να γίνει το 26ο μέλος τής Οργανώσεως.
1821.—«Ἡ Πύλη ἔμαθε τὴν ἐπανάστασιν τῆς Μολδαυΐας».
.—Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αρχίζει την πορεία του προς την Βλαχία αφού ενώθηκε με τα τμήματα τού Γεωργάκη Ολύμπιου, τού Φαρμάκη και πολλών Ελλήνων εθελοντών.
1825.—«Ὁ Ἰμβραὴμ πασᾶς ἐκυρίευσεν ἀμαχητὶ τὴν ἐπαρχίαν τῆς Κορώνης καὶ ἔκαυσε τὰ χωρία Βουνάρια καὶ Καστέλια».
1826.—«Παρεδόθη διὰ συνθήκης τὸ Αἰτωλικὸν εἰς τὸν Ἰμβραὴμ πασᾶ». Μετά από την πτώση των νησίδων Ντολμά και Πόρου οι οποίες αποτελούσαν το προπύργιο τής άμυνας τού Μεσολογγίου από την πλευρά τής λιμνοθάλασσας, ακολούθησε και η πτώση τού Αιτωλικού (Ανατολικού), με αποτέλεσμα οι ελεύθεροι πολιορκημένοι να χάσουν το προγεφύρωμα τής χερσαίας τους άμυνας.
1830.—Διάταγμα τής Κυβερνήσεως καθορίζει τις ισοτιμίες τού καποδιστριακού φοίνικα. Μία λίρα στερλίνα, αντιστοιχεί σε 29,20 φοίνικες και ένα νόμισμα 5 γαλλικών φράγκων σε 5,60 φοίνικες.
.—Την ίδια ημέρα, ο Ι. Καποδίστριας εγκρίνει ποσόν ύψους 50.000 ισπανικών τάλιρων προς ανακούφιση των ζημιών τής Ύδρας, των Σπετσών και των Ψαρών, που έπαθαν μεγάλες ζημιές από τον νέο (ευρωπαϊκό) ναυτικό κυβερνητικό πρόγραμμα. Αρκετοί εφοπλιστές αναγκάστηκαν να εκπατριστούν λόγω τής κρίσεως, ενώ όσοι παρέμειναν, αντιμετώπιζαν μεγάλες δυσκολίες γιά να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες τους. Η Μάνη και τα νησιά ξεσηκώθηκαν, με τους (ομολογουμένως) αδίστακτους Βιάρο και Γενατά να καταπνίγουν τις στάσεις στο αίμα.
1833.—Πρώτη έπαρσις τής Ελληνικής Σημαίας στον Ιερό Βράχο τής Ακροπόλεως.
1842.—Ημερομηνία γεννήσεως τού σπουδαίου ζωγράφου μας, Νικόλαου Γύζη. Η μεγάλη του προσήλωση στην πατρίδα σε πολλαπλά επίπεδα, ως έννοια αφηρημένη και συγκεκριμένη, διαπνέει το έργο του και προσφέρει τον μίτο γιά την κατανόηση τής δημιουργίας του. Ο Γύζης εντάχθηκε και συνέβαλε στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι τού Μονάχου, δεν έχασε όμως ποτέ την ταυτότητά του, παραμένοντας λάτρης και νοσταλγός τής πατρίδος του.
1862.—Συνεχίζονται οι συγκρούσεις κυβερνητικών στρατευμάτων με τους εξεγερμένους στην Κύθνο υπό τον λοχαγό Λεωτσάκο. Μεταξύ των νεκρών είναι και ο λοχαγός Λεωτσάκος με δύο από τους συνεργάτες του, τον ανθυπολοχαγό Π. Μωραϊτίνη και τον φοιτητή Α. Σκαρβέλη. Ταυτόχρονα με την εξέγερση στο Ναύπλιο, σε άλλα σημεία τού Ελληνικού κράτους σημειώθηκαν μικρότερης κλίμακας εξεγέρσεις. Σε μία από αυτές, ο εις Σύρον υπηρετών λοχαγός Ν. Λεωτσάκος, παραλαμβάνει την φρουράν τής νήσου και μεταβαίνει εις την Κύθνον, διά να απελευθερώσει τον κρατούμενον εις τας εκεί φυλακάς Επαμεινώνδα Δεληγεώργην καί άλλους αντιοθωνιστάς πολιτικούς. Επακολουθεί σύρραξις (28/2 – 1/3) με τας αποσταλείσας κυβερνητικάς δυνάμεις, κατ’ αυτήν δε ο Λεωτσάκος και οι δύο αφωσιωμένοι συνεργάται του, ο ανθυπολοχαγός Π. Μωραϊτίνης και ο ενθουσιώδης φοιτητής Α. Σκαρβέλης, πίπτουν την 1η Μαρτίου, έπειτα από δίωρον ηρωϊκόν αγώνα. Το δράμα τής Κύθνου είχε τεραστίαν απήχησιν εις ολόκληρον την Ελλάδα και εξήγειρέ τι περισσότερον τα πνεύματα εναντίον τού Όθωνος. Ο λοχαγός Λεωτσάκος, γενναίος αξιωματικός με μεγάλο γόητρο λόγω τής διακρίσεώς του κατά την επανάσταση των Ελλήνων στην Θεσσαλία κατά τον Κριμαϊκό πόλεμο, είχε σταλεί στην Σύρο με δυσμενή μετάθεση, λόγω τής αντιπαλότητός του με τον βασιλέα Όθωνα.
1875.—Ο Ιωάννης Δούμας, πουλά στον Κ. Μωραϊτίνη έκταση 100 στρεμμάτων στο Αιγάλεω, όπου θα στεγαστεί το εργοστάσιο πυρίτιδας. Το κράτος με Βασιλικό Διάταγμα στις 6/5/1874, ενέκρινε την ίδρυση τού «Ελληνικού Πυριτιδοποιείου».
1876.—Ισχυρή σεισμική δόνηση πλήττει την νήσο Ζάκυνθο, δίχως όμως να αναφερθούν ιδιαίτερες καταστροφές.
1884.—Οι των Ελλήνων Κοινότητες. Στην Κάλυμνο, μέσα στην Μητρόπολη, οι κάτοικοι τού νησιού ψηφίζουν γιά πρώτη φορά τον «Κανονισμό λειτουργίας τής Σπογγαλιείας και των καταδυτικών μηχανών». Αποτελείται από 43 άρθρα και φέρει 475 υπογραφές, που θεσπίζουν ίσως τους παλαιότερους κανόνες εμπορικού και εργατικού δικαίου.
1896.—Ημερομηνία γεννήσεως τού διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή ορχήστρας, συνθέτη και πιανίστα, Δημήτρη Μητρόπουλου.
1897.—Νίκη επί των τούρκων επιτυγχάνουν οι Κρήτες στους δύο πύργους τής επαρχίας Κισσάμου.
1900.—Ιδρύθηκε η “Κρητική Ταχυδρομική Υπηρεσία” τής Κρητικής Πολιτείας, η οποία λειτούργησε σε ολόκληρο το νησί. Εξέδωσε κρητικά γραμματόσημα και ίδρυσε συνολικά 35 μόνιμα Ταχυδρομικά γραφεία και 79 κινητά (αγροτικά). Τα γραμματόσημα αυτά κυκλοφόρησαν στην Κρήτη μέχρι την Ένωση. Παράλληλα με την λειτουργία των Ταχυδρομικών γραφείων τής Κρητικής Πολιτείας, συνέχισαν να λειτουργούν μέχρι το 1914 περίπου, στις 3 μεγάλες πόλεις τής Κρήτης, τα Ταχυδρομικά γραφεία άλλων κρατών (Γαλλικό, Αυστριακό, Ιταλικό), εκδίδοντας και ειδικές σειρές γραμματοσήμων γιά την Κρήτη. Μέχρι την δημιουργία τής Κρητικής Πολιτείας, στην Κρήτη λειτουργούσαν τα εξής Ταχυδρομεία: Αυστριακό, τουρκικό, Ελληνικό, και κατά την μεταβατική περίοδο το Γαλλικό, το Ιταλικό, το Αγγλικό και το Ρώσικο. Εξυπηρετούσαν κυρίως τις ανάγκες των περιοχών που διοικούσαν οι Δυνάμεις τους.
1905.—Αναφορά προς το υπουργείο, γνωστοποιεί ότι τρεις πολυπληθείς συμμορίες βουργάρων πέρασαν τα σύνορα και ήδη δραστηριοποιούνται εγκληματικά στην Ελλάδα. Αρχηγοί των συμμοριών είναι οι Γιάγκωφ, Δαβίτκου και Γ. Πελτέκης, ενώ, μόνον η μία από αυτές αριθμεί μάλλον 80 άτομα.
1906.—Οι βούργαροι συνεχίζουν την τρομοκρατία στην Μακεδονία με σφαγές αμάχων. Σαν σήμερα δολοφόνησαν τον Έλληνα Λάζαρο Γκίκα, μέσα στην αγορά τού Μοναστηρίου. Το θύμα ήταν κουρέας στο επάγγελμα και είχε γλιτώσει από άλλη δολοφονική απόπειρα εναντίον του, στις 18 Φεβρουαρίου. Η κηδεία του ήταν πάνδημη με την συμμετοχή τού μητροπολίτη Μογλενών.
1907.—Μικρό σώμα μακεδονομάχων συνεπλάκη με τουρκικό στράτευμα στο χωριό Χωροβίτσα. Η μάχη κόστισε την ζωή σε έναν άνδρα μας.
1913.—Οι επαναστάτες τής Μεγίστης, μη ανεχόμενοι να βρίσκονται υπό την σκιά τής ημισελήνου, κατέλυσαν τις τουρκικές αρχές (βλ.28/2) έχοντας την συμπαράσταση τού Ίωνα Δραγούμη. Στην συνέχεια εγκατέστησαν προσωρινή διοίκηση από Καστελλορίζιους πολιτοφύλακες. Όταν ο Βενιζέλος πληροφορήθηκε τα γεγονότα δυσφόρησε τόσο, ώστε έδωσε εντολή στον Γενικό Πρόξενο Ρόδου να στείλει στην Δημογεροντία Μεγίστης, έγγραφο. Με αυτό, μεταξύ άλλων, τους πληροφορούσε ότι η κυβέρνηση αποδοκίμαζε την επανάσταση με όλη της την δύναμη, λόγω ισχυρών λόγων… [«…η βασιλική κυβέρνησις αποστέργει πάση δυνάμει ένεκα ισχυρών λόγων την επανάστασιν τής νήσου»]
.—Μικρή μονάδα τού Ελληνικού στρατού καταφθάνει στην Σάμο.
1914.—Δύναμη επτακοσίων ένοπλων τουρκαλβανών, αποκρούεται επιτυχώς από τμήματα τού Στρατού τής Αυτόνομης Βορείου Ηπείρου, ύστερα από σκληρό αγώνα στην Χιμάρα (χωριό Βουνό). Οι συγκρούσεις αυτές σηματοδότησαν την έναρξη τού ένοπλου αγώνα των Βορειοηπειρωτών, ο οποίος συνεχίστηκε μέχρι τις 17 Μαΐου 1914, οπότε οι αλβανοί αναγκάσθηκαν να υπογράψουν το Πρωτόκολλο τής Κέρκυρας με το οποίο αναγνωριζόταν η Αυτονομία τής Βορείου Ηπείρου.
.—(ν. ημ.) Με τέτοιους Δασκάλους, μόνον τέτοιους μαθητές μπορείς να βγάλεις! Σπουδαστές τής Ζωσιμαίας Σχολής, παροτρυνόμενοι από τον ίδιο τον Διευθυντή τους και υπό την ηγεσία τού καθηγητή τους τής γυμναστικής, Παπαδάκη, μεταβαίνουν στην Ι. Μητρόπολη γιά να ασπαστούν την δεξιά τού Μητροπολίτη τους και να λάβουν την ευχή του. Κατόπιν, αναχωρούν και διαβαίνουν κρυφά τα σύνορα ώσπου θα φθάσουν στο Αργυρόκαστρο, όπου θα καταταγούν στις τάξεις τού Ιερού Λόχου γιά να συμμετάσχουν στον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα (…)
1915.—Ο αγγλογαλλικός στόλος βρίσκεται έξω από την Σμύρνη και την Φώκαια.
1920.—Μεταξύ των εμπόλεμων Ελλήνων και τούρκων στο μέτωπο Μ.Ασίας επικρατεί ηρεμία.
1921.—Η Γαλλία παραχώρησε την Μεγίστη (Καστελλόριζο) στην Ιταλία, έναντι αδράς αμοιβής. Η ναυτιλία, το εμπόριο και τα γράμματα πέφτουν σε μαρασμό, ενώ οι κάτοικοι τού νησιού, μη αντέχοντας τον ιταλικό ζυγό και τις συνέπειες τής Μικρασιατικής Καταστροφής, αρχίζουν να εκπατρίζονται προς την Αυστραλία, την Αίγυπτο, την Αθήνα, και αλλού. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την μείωση τού πληθυσμού, ο οποίος περιορίστηκε σε 2, από τις 12 με 14 χιλιάδες που είχε εκείνη την εποχή.
1923.—Αρχίζει επισήμως η εφαρμογή τού νέου Γρηγοριανού Ημερολογίου. Είναι η 16 Φεβρουαρίου σύμφωνα με το Παλαιό Ημερολόγιο.
.—Η Ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει την αναστολή τής ανταλλαγής αιχμαλώτων και ομήρων, εξ αιτίας των σφαγών και των διώξεων που διενεργούν οι τούρκοι κατά των ομογενών τού Πόντου και τής ευρύτερης Ανατολίας.
1930.—Η Ελλάς παραλαμβάνει από τα γαλλικά ναυπηγεία «Gironde & Loire», το υποβρύχιο «Νηρεύς».
1933.—Νέο σκάνδαλο στο υπουργείο των Εσωτερικών. Ανώτεροι υπάλληλοι τής κυβερνήσεως, φέρεται να καταχράστηκαν τεράστια ποσά ως «προμήθειες»… από το ιπποδρόμιο.
1935.—Δέκατο στην σειρά πραξικόπημα από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ήταν ανεπιτυχές. Το στρατιωτικό κίνημα Δεμέστιχα—Καμμένου (το κίνημα τής «1ης Μαρτίου»), με σκοπό την ανατροπή τής συμμαχικής κυβερνήσεως Τσαλδάρη—Κονδύλη, υιοθετήθηκε και ενθαρρύνθηκε από τον Ελευθέριου Βενιζέλο. Κατεστάλη όμως ταχύτατα, ενώ ο Ελευθέριος Βενιζέλος διέφυγε στην Ιταλία. Μετά την καταδικαστική απόφαση που εξέδωσε το Στρατοδικείο με πρόεδρο τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Μπακόπουλο την 1η Απριλίου 1935, αποφασίστηκε η καθαίρεση των καταδικασθέντων αξιωματικών-κινηματιών.
.—Στα πλαίσια των τρομοκρατικών κινήσεων μεγάλης μερίδας βενιζελικών, έρχεται να προστεθεί και στασιαστικό κίνημα στο Πολεμικό Ναυτικό. Το τελευταίο δεκαήμερο, δεκάδες ήταν οι συλλήψεις υποκινητών και ύποπτων στοιχείων, ενώ στην Θεσσαλονίκη (27/2ου) δημιούργησαν μέχρι και συλλαλητήριο. Στόχος των στασιαστών ήταν η αλλοίωση τού εκλογικού αποτελέσματος των επικείμενων εκλογών.
1937.—Ο Ι. Μεταξάς σε δηλώσεις του, ανακοινώνει ότι αρχίζει η λειτουργία τού θεσμού τού ΙΚΑ.
1939.—Καταπλέει στον Ναύσταθμο το νέο αντιτορπιλικό, «Βασίλισσα Όλγα».
1940.—Η Λάρισα, καθώς και η ευρύτερη περιοχή, έρχεται να ζήσει την μεγάλη καταστροφή από δύο φονικότατους σεισμούς. Τα 6,3 Ρίχτερ κτύπησαν διαδοχικά στις 2:00 μετά τα μεσάνυχτα και στις 5:50 το πρωί, φονεύοντας 60 ανθρώπους και τραυματίζοντας περίπου 300. Το 10% των κτηρίων κατέρρευσαν και όλα τα υπόλοιπα έπαθαν ζημιές, αφήνοντας άστεγους γύρω στους 10.000 κατοίκους. Εξαιρετικής ισχύος ήταν οι μετασεισμοί και εξ ίσου καταστροφικοί, με διάρκεια πολλών μηνών.
1941.—Η βουργαρία υπογράφει την προσχώρησή της στο Τριμερές Σύμφωνο τού Άξονα. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των Γερμανών και των βούργαρων με σκοπό την προσχώρησή της στο Σύμφωνο, είχαν ξεκινήσει από την Πρωτοχρονιά τού 1941. Δέλεαρ γιά τους βούργαρους, ήταν η υπόσχεση παραχωρήσεως τής Μακεδονίας και τής Θράκης. Μετά από μακρά περίοδο διαπραγματεύσεων, με αντικειμενικό σκοπό των βούργαρων την επέκτασή τους στα ελληνικά εδάφη που πάντοτε επωφθαλμιούσαν, υπέγραψαν τελικά σε πανηγυρική ατμόσφαιρα στα ανάκτορα Μπελβεντέρε στην Βιέννη, την προσχώρησή τους στον Άξονα. Το πρωτόκολλο υπέγραψε ο βούργαρος πρωθυπουργός Φίλωφ. Χαρακτηριστικά, στον λόγο του της 4ης Μαΐου, ο Χίτλερ είχε υπογραμμίσει την μεγάλη προσφορά των βούργαρων συμμάχων του, αναφέροντας σχετικά ότι: «[…] Αν μπόρεσα ν’ αποφασίσω (την εκστρατεία στον Αίμο) την στιγμήν αυτήν με περισσοτέραν ησυχίαν, οφείλεται εις το ότι είχα την συνεργασίαν της βουλγαρίας, που με τα αισθήματα και την στάσιν της έμεινε πλήρως πιστή εις το Ράϊχ».
1943.—Οι κατακτητές εκτελούν 26 άτομα στην Θεσσαλονίκη, στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά, το οποίο χρησιμοποιούσαν και ως φυλακές.
1945.—Πεντακόσιοι δέκα τρείς Ιερολοχίτες υπό τον Ανχη (ΠΖ) Τρύφωνα Τριανταφυλλάκο, καταλαμβάνουν την νήσο Τήλο μετά από σκληρό αγώνα. Οι απώλειες των Γερμανών ήταν 20 νεκροί και 142 αιχμάλωτοι. Οι Ιερολοχίτες είχαν 2 τραυματίες.
.—Υπεγράφη η Συμφωνία τής Ελλάδος με τον Οργανισμό Περιθάλψεως και Αποκαταστάσεως των Ηνωμένων Εθνών («U.N.R.R.A.»United Nations Relief and Rehabilitation Administration) γιά την αποκατάσταση των Ελλήνων πληγέντων από τον πόλεμο. Η συμφωνία υπεγράφη τέσσερεις μήνες μετά από την άφιξη τής κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητος τού Γεωργίου Παπανδρέου στην Αθήνα, και συνιστούσε την πρώτη μεταπολεμική προσπάθεια κοινωνικοοικονομικής ανορθώσεως τής Ελλάδος. Η βοήθεια έπαψε να υφίσταται τυπικά στις 31/12/1946, ουσιαστικά στις 31/9/1947.
1948.—Λήγουν στο στρατόπεδο τής Μακρονήσου τα αιματηρά επεισόδια τα οποία εκδηλώθηκαν την προηγούμενη ημέρα. Στοίχησαν την ζωή συνολικά σε 15 άτομα ενώ τραυματίστηκαν 61. Σύμφωνα με το ανακοινωθέν, «… κομμουνισταί κατά την διάρκειαν τής θρησκευτικής τελετής επετέθησαν κατά τής φρουράς τού Στρατοπέδου προς αφοπλισμόν της…».
1952.—Ο πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας υφίσταται δεύτερο εγκεφαλικό και καθίσταται αδύναμος στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Τηλεγράφημα που εστάλη στις Η.Π.Α. όπου βρισκόταν ο Σοφοκλής Βενιζέλος, τον καλούσε να επισπεύσει την επιστροφή του. Ο Σ. Βενιζέλος μετείχε στην κυβέρνηση Πλαστήρα (1951–1952) ως αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών, και αναπλήρωσε τον Πλαστήρα μετά από την ασθένειά του. Η συνεχής όμως επιδείνωση τής υγείας τού Πλαστήρα αλλά η εμμονή του να διατηρεί το αξίωμα τού πρωθυπουργού, σε συνδυασμό με την επιδείνωση τής οικονομίας, καθώς και οι πιέσεις των Η.Π.Α. γιά ψήφιση νέου εκλογικού νόμου και προσφυγή σε εκλογές, «έσφιγγαν την θηλιά» στον λαιμό τής κυβερνήσεως.
.—Το Στρατοδικείο καταδικάζει σε θάνατο τον Νίκο Μπελογιάννη.
1954.—Το πρώτο φορτίο όπλων γιά τον Αγώνα τής ΕΟΚΑ, αναχώρησε μυστικά από την μητροπολιτική Ελλάδα με προορισμό την Κύπρο.
1954.—Ο Πρωθυπουργός τής Δυτικής Γερμανίας, Κόνραντ Αντενάουερ, βρίσκετε γιά επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα και επισκέπτεται το νησί τής Σαντορίνης.
1958.—Δεκαπέντε βουλευτές τής Ε.Ρ.Ε., αίρουν την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση Καραμανλή. Η κυβέρνηση Καραμανλή υπέβαλε την παραίτησή της, και ο βασιλέας Παύλος ανάθεσε τον σχηματισμό υπηρεσιακής κυβερνήσεως στον πρόεδρο τού Ερυθρού Σταυρού, Κ. Γεωργακόπουλο.
1959.—Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄, όστις είχε απελαθεί υπό των Άγγλων εις τας νήσους Σεϋχέλλας (βλ. 9 Μαρτίου 1956), επιστρέφει εις Κύπρον, γενόμενος ενθουσιωδώς δεκτός υπό τού κυπριακού λαού. Έχουν προηγηθεί οι Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου.
1968.—Όταν οι φοιτητές έδιναν το παράδειγμα γιά την καθαριότητα και τον ευπρεπισμό τής πόλεως, αντί να ρυπαίνουν τους πανεπιστημιακούς χώρους με συνθήματα και αφίσες διαφόρων παρατάξεων. Εξόρμηση καθαρισμού των δρόμων τού δήμου τής Νίκαιας πραγματοποίησαν άνδρες και γυναίκες, μεταξύ των οποίων και φοιτητές, φέροντες καρότσια καθαριότητας και σκούπες. Η κίνηση διοργανώθηκε από τους φοιτητές στο πλαίσιο τής Φοιτητικής Εβδομάδας.
1980.—Περισσότερες από 110 σεισμικές δονήσεις προκαλούν πανικό στους κατοίκους τής κοινότητας Καπαρέλλι τής Βοιωτίας.
1988.—Δολοφονία τού επιχειρηματία Αλέξανδρου Αθανασιάδη-Μποδοσάκη από την τρομοκρατική οργάνωση 17Ν στην Φιλοθέη.
1992.—Παρ’ ότι άσκησαν σκληρή κριτική στον Πάπα γιά το θέμα τής Ουνίας, οι εκπρόσωποι των Ορθόδοξων Πατριαρχείων και των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών που συνήλθαν στην Ορμύλια Χαλκιδικής, αποφάσισαν να μην διακοπεί ο διάλογος μεταξύ Ορθοδοξίας και Βατικανού.
1996.—Απόφαση τού Αρείου Πάγου, κρίνει αντισυνταγματικό τον νόμο γιά την δήμευση τής λεγόμενης βασιλικής περιουσίας.
1997.—Ημερομηνία θανάτου τού σπουδαίου μουσικοσυνθέτη μας Κώστα Καπλάνη. Γεννήθηκε στην Σμύρνη στα 1912.
1998.—Απεβίωσε ο βυζαντινολόγος Μανώλης Χατζηδάκης. Γεννήθηκε το 1909, στο Ηράκλειο τής Κρήτης.
1999.—Απεβίωσε σαν σήμερα ο άνθρωπος που αποκλήθηκε ‘’ποιητής των Ποντίων’’, Ηλίας Τσιρκινίδης. Βαθύς γνώστης τής ποντιακής γλώσσας και με μεγάλη ευαισθησία γιά την ιδιαίτερη πατρίδα του, πρωτοεμφανίστηκε στον λογοτεχνικό ορίζοντα το 1939. Λόγω των σπουδών του στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών Επιστημών (ΑΣΟΕ), ο Τσιρκινίδης διετέλεσε επίσης έπαρχος Σιντικής, Γρεβενών, Παιονίας, Διδυμοτείχου και Ορεστιάδας και νομάρχης Θεσπρωτίας, Λευκάδας και Καβάλας, μέχρι το έτος 1965. Είχε καταγωγή από το Σταυρίν τής Χαλδίας τού Αλύτρωτου Πόντου.
2000.—Η συνεχής πτώση τού δείκτη τιμών τού Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών, πυροδοτεί πολιτική αντιπαράθεση, ενώ συγχρόνως οι μικροεπενδυτές χάνουν πολλά δισεκατομμύρια (οι περισσότεροι από αυτούς δανείζονταν χρήματα γιά την αγορά των μετοχών όταν ο δείκτης είναι ακόμη ψηλά). Στην περίοδο 1999 – 2003, με την καθοδήγηση τής λεγόμενης κυβέρνησης εκσυχρονισμού τού Κώστα Σημίτη, και τού “τσάρου” τής Οικονομίας, Γιάννου Παπαντωνίου, τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων είχαν παιχτεί στην Σοφοκλέους και είχαν καταλήξει σε τσέπες αλλοδαπών και ντόπιων κερδοσκόπων που λυμαίνονταν το Χρηματιστήριο Αθηνών. Οι πρωταγωνιστές αυτού τού εγκλήματος δεν κλήθηκαν ποτέ από την δικαιοσύνη, ενώ οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι κλήθηκαν να πληρώσουν την χρεοκοπία των Ασφαλιστικών Ταμείων.
2004.—Απεβίωσε στην ημικατεχόμενη Λευκωσία ο Κώστας Μόντης θεωρούμενος ως ένας από τούς σημαντικότερους Έλληνες ποιητές. Συμμετείχε στον Ενωτικό-Απελευθερωτικό Αγώνα τού 1955-59, ενώ σε πολλά έργα του μιλά γι’ αυτόν, όπως το «Τραγούδι γιά το μεγάλο αδελφό μας», αφιερωμένο στον Γρηγόρη Αυξεντίου.
2006.—«Έχω περάσει μία ζωή όπως την ήθελα. Όσα έρθουν κι’ όσα πάνε. Ας είναι καλά το μπουζούκι μου». Αυτά ήταν λόγια ενός από τούς πλέον αναγνωρίσιμους ρεμπέτες στο εξωτερικό, τού Ιορδάνη Τσομίδη από την Κοκκινιά. Μετά από μία γνωριμία του με τον Τζακ Νίκολσον, ο Τσομίδης ήρθε σε επαφή με τον μουσικό Μπομπ Ντίλαν ο οποίος τού πρότεινε να κάνουν μαζί δίσκο. Τελικά, αν και η συνεργασία με τον Ντίλαν δεν έγινε, συνεργάστηκε με τον τζαζίστα Φιλ Γουντς των οποίων ο δίσκος περιελήφθη σε ταινία παραγωγής τού ‘’Χόλυγουντ’’. Ο Τσομίδης, όντας ανήσυχο πνεύμα, κατάφερε να γυρίσει σ’ όλο τον κόσμο, και να γνωρίσει και συναναστραφεί με διάσημους, όπως η Σίρλεϊ Μακ Λέιν, η Τζέιν Φόντα κ.α. Άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 73 ετών, ενώ ιδιαίτερη πατρίδα του ήταν η Σαμψούντα (Αμισός) τού Πόντου.
2011.—Ο Ειδικός Φρουρός Σκυλογιάννης Γεώργιος, 22 ετών, τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά αυτόματου όπλου και πιστολιού κατά την διάρκεια συμπλοκής με τέσσερεις δράστες. Μαζί του, έπεσε και ο Ειδικός Φρουρός Ευαγγελινέλης Ιωάννης, 23 ετών.
2018.—Η υποδοχή τού Φώτη Κουβέλη κατά την ανάληψη των νέων του καθηκόντων και το ποδαρικό του… Ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμένος, υποδέχθηκε τον νέο αναπληρωτή υπουργό Άμυνας Φώτη Κουβέλη, εκθειάζοντας την πολιτική του προσφορά (!..) στην χώρα, υποστηρίζοντας ότι είναι βέβαιος γιά μία άριστη συνεργασία. Τον απερχόμενο αναπληρωτή υπουργό Βίτσα, ο Κουβέλης διαβεβαίωσε ότι θα είναι συνεχιστής τού άξιου έργου του. Την ίδια ημέρα που ο Κουβέλης έδωσε τον νενομισμένο όρκο, δύο Έλληνες στρατιωτικοί ενώ πραγματοποιούσαν πεζή περιπολία στην περιοχή τού Έβρου, συνελήφθησαν από τούρκους. Οι δύο στρατιωτικοί ήταν στελέχη τής 3ης Μηχανοκίνητης ορεινής Ταξιαρχίας «Ρίμινι». Πρόκειται γιά έναν ανθυπολοχαγό και έναν ΕΠ.ΟΠ. (μισθοφόρο) Λοχία, οι οποίοι προφυλακίστηκαν από τους τούρκους εν αναμονή τής δίκης τους. Οι κατηγορίες τις οποίες αντιμετώπισαν ήταν τής «απόπειρας στρατιωτικής κατασκοπίας» και τής «εισόδου σε απαγορευμένη στρατιωτική περιοχή».
.—Δημοσιεύματα τού Τύπου αναφέρονται στην κατάθεση μεγαλο-στελέχους γερμανικής κοινοπραξίας, η οποία προωθήθηκε από την Γερμανική Δικαιοσύνη στην Ελληνική Εισαγγελία κατά τής Διαφθοράς. Με αυτήν την κατάθεση, δόθηκε νέα ώθηση στις έρευνες τής Εισαγγελίας, καθώς αναφέρεται σε μίζες 370.000 ευρώ οι οποίες διοχετεύονταν μέσω ενός συγκεκριμένου προσώπου στην Ελλάδα (αναφέρεται με κωδική ονομασία) σε κρατικούς αξιωματούχους αλλά και ποσοστό 5-7% που είχε τιμολογηθεί στα πολιτικά κόμματα. Η γερμανική κοινοπραξία στην οποία ανήκε το μεγαλο-στέλεχος που κατέθεσε στην Γερμανική Δικαιοσύνη, είχε αναλάβει και εκτελέσει τα έργα τού Μετρό Αθηνών την περίοδο 2003-2007.
2019.—Ολοκληρώθηκε σαν σήμερα επιχείρηση τής Αστυνομίας με την σύλληψη 93 αλλοδαπών – κυρίως από την Αλγερία, το Μαρόκο και το Αφγανιστάν. Η επιχείρηση είχε ξεκινήσει πριν από έναν χρόνο περίπου. Το φθινόπωρο τού 2018, μυστικοί αστυνομικοί εντόπισαν και έθεσαν υπό παρακολούθηση τους ύποπτους και τον Ιανουάριο τού 2019 η μυστική έρευνα μπήκε στην τελική της φάση. Την εγκληματική σπείρα συγκροτούσαν πάνω από 90 μέλη, από χώρες τού Μαγκρέμπ, την Συρία, την Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν, το Μπανγκλαντές και την Λιβύη. Οι περισσότεροι (οι 55 από τους 93 συλληφθέντες) με μαχαίρια και πιστόλια λήστευαν πεζούς αρπάζοντάς τους χρήματα, κινητά και κοσμήματα, ενώ έσπαγαν αυτοκίνητα και έκλεβαν τσάντες με φορητούς υπολογιστές, κάμερες και ό,τι άλλο έβρισκαν. Τα υπόλοιπα μέλη τής σπείρας λειτουργούσαν ως κλεπταποδόχοι. Γιά ορμητήριά τους χρησιμοποιούσαν την κατάληψη «single men» στην οδό Αραχώβης 44 στα Εξάρχεια και διαμερίσματα στις οδούς Μπουμπουλίνας, Σκύρου, Αχαρνών και αλλού.
.—Απεβίωσε σαν σήμερα ο δημοφιλής ηθοποιός Φαίδων Γεωργίτσης.
.—Το 4ο Οικονομικό Συνέδριο Δελφών (Delphi Economic Forum), και οι «ἥξεις ἀφήξεις» τού Προέδρου τής ‘’Νέας Δημοκρατίας’’, Κυριάκου Μητσοτάκη. Σαν σήμερα, σε συνέντευξη που παραχώρησε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ‘’ξεκαθάρισε’’ τις θέσεις του γιά την προδοτική ‘’Συμφωνία των Πρεσπών’’. Σε ερωτήματα αλλοδαπού δημοσιογράφου, απάντησε ότι: «[…]το 70% των Ελλήνων διαφωνεί, θεωρώντας την αρνητική. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο το όνομα. […] Ο Τσίπρας δεν έκανε καμμία προσπάθεια να συμπεριλάβει την αντιπολίτευση στην συζήτηση […] και ξαφνικά κατέληξε σε μία συμφωνία την οποία καμμία προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε δεχτεί. Δηλαδή την ύπαρξη ‘’μακεδονικής’’ γλώσσας και την ύπαρξη ‘’μακεδονικής’’ εθνότητας. […] Η ιστορία έχει ένα βαρύ φορτίο και η βόρεια Ελλάδα […] πριν από 100 χρόνια […] προσαρτήθηκε και οι κάτοικοι τής Μακεδονίας είναι πάρα πολύ περήφανοι γιά την καταγωγή τους. Όμως θεωρούν ότι η κυβέρνηση δεν τους αντιμετώπισε με τον απαραίτητο σεβασμό. Εάν κάποιος εκφράσει τις αντιρρήσεις του γιά την ‘’Συμφωνία’’ είναι ‘’φασίστας’’, ‘’υπερβολικός’’, ‘’εθνικιστής’’. Γιατί κάτι τέτοιο; Τί συμβαίνει με την δημοκρατική δικαιοσύνη τελικά; Δεν υπάρχει και ένα θέμα νομιμότητας ; Ποιός παίρνει την απόφαση και εξ ονόματος ποιού; Ποιά πλειοψηφία υποστήριξε αυτήν την ‘’Συμφωνία’’ ; Είμαστε θεσμικά σε αχαρτογράφητα νερά αυτήν την στιγμή. […] Εγώ κάνω ό,τι μπορώ γιά να εξηγήσω την κατάστασή μου […] και ναι μεν ανησυχώ με αυτά που συμβαίνουν ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, δεν είπα ότι δεν θέλω Συμφωνία, αλλά δεν θέλω η Συμφωνία αυτή να αποσταθεροποιήσει την Ελλάδα. Και υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος να συμβεί κάτι τέτοιο. Κυρίως με τα αισθήματα που επικρατούν αυτήν την στιγμή στην Βόρεια Ελλάδα… Αυτός είναι ο πυρήνας τού προβλήματος τής ταυτότητας. Και τί θα πω στους φίλους μου που έχουν βιομηχανίες στην βόρεια Ελλάδα που στην ονομασία τους συμπεριλαμβάνουν τον όρο Μακεδονία ή Μακεδονικός ; Δεν υπάρχει καμμία πρόβλεψη γιά την προστασία τής εμπορικής ονομασίας. Δεν θέλουμε να υποδαυλίσουμε ένα κύμα βίας και αντιδράσεων αλλά η πλειοψηφία των πολιτών που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις ήταν ήρεμοι πολίτες δεν ήταν αντιδραστικοί. […] Όσο γιά την ‘’Συμφωνία των Πρεσπών’’, εμείς είπαμε ότι είναι μία Διεθνής Συμφωνία, η οποία δεν μού αρέσει, είναι μία επικυρωμένη Διεθνής Συμφωνία την οποία θα σεβαστώ. Εάν υπάρχουν περιθώρια προφανώς θα τα εκμεταλλευτώ γιά να διασφαλίσω τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών. Όσον αφορά την ένταξη τής χώρας αυτής στην Ε.Ε., είπα ότι η Ελλάδα επιφυλάσσεται των συμφερόντων της. Το είπα σαφέστατα και στο κοινοβούλιο. […] Εφ’ όσον υπάρχει μία Διεθνής επικυρωμένη Συνθήκη είναι μία επικυρωμένη Διεθνής Συνθήκη. Προσπαθούμε να λύσουμε τις διαφορές μας μέσω τού Διεθνούς Δικαίου και ναι μεν μπορεί να μην μού αρέσει η Συμφωνία, αλλά πρέπει να σεβαστώ μία συνθήκη την οποία έχει επικυρώσει η Ελληνική Δημοκρατία».