1 Σεπτεμβρίου
413 π.Χ.—Μεγάλη ναυμαχία στὸν λιμένα τῶν Συρακουσσῶν, μεταξὺ τῶν Ἀθηναίων ὑπό τὸν Νικία καὶ τῶν Συρακουσσίων ὑπό τὸν Σπαρτιάτη Γύλιππο. Μετὰ τὴν ἧττα τους οἱ Ἀθηναῖοι προσπάθησαν νὰ διαφύγουν στὴν φιλικὴ Σικελία, ἀλλά ἐξολοθρεύτηκαν ἀπό τὸν Γύλιππο. Αἰχμαλωτίστηκαν οἱ δύο στρατηγοὶ Νικίας καὶ Δημοσθένης οἱ ὁποῖοι θανατώθηκαν ἀμέσως, ἐνῷ οἱ ὑπόλοιποι αἰχμάλωτοι ἔγιναν δοῦλοι, σφραγισθέντες στὸ μέτωπο μὲ πυρακτωμένη σφραγίδα. Στὴν Σικελική ἐκστρατεία, μεγαλεπίβολο καὶ φιλόδοξο σχέδιο τοῦ Ἀλκιβιάδη ὁ ὁποῖος στὴν πορεία ἄλλαξε στρατόπεδο, χάθηκε σχεδὸν ὁλόκληρος ὁ ἀθηναϊκός στόλος, μὲ τεράστιες ἀπώλειες σὲ νεκροὺς καὶ αἰχμαλώτους.
272 π.Χ.—Ο Βασιλέας τής Ηπείρου Πύρρος, εισέβαλε με τούς στρατιώτες του την νύχτα στο Άργος και θα το κυρίευε, αν η προδοσία δεν γινόταν αμέσως αντιληπτή από Αργείους οπαδούς τού βασιλέα τής Μακεδονίας Αντίγονου Γονατά. Έτσι, λίγο μετά, εισχώρησαν στην πόλη και τμήματα τού στρατού τού Αντιγόνου, καθώς και Σπαρτιάτες μαζί με Κρήτες μισθοφόρους. Στις οδομαχίες που ακολούθησαν, ο στρατός τού Πύρρου αποδεκατίστηκε και ο ίδιος βρήκε άδοξο θάνατο από κεραμίδι που έριξε στο κεφάλι του μία γυναίκα. Διαθέτοντας αναμφισβήτητες στρατιωτικές ικανότητες και προσωπικό θάρρος, ο Πύρρος ήταν ένας από τούς σπουδαιότερους στρατιωτικούς ηγέτες τής εποχής του (βλ. & 30/9).
717.—Ἔναρξη τῆς δεύτερης πολιορκίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τοὺς Ἄραβες, ἡ ὁποία κράτησε μέχρι τὸ τέλος Αὐγούστου τοῦ 718 καὶ κατέληξε σὲ ἧττα καὶ ἐκδίωξή τους. Ἀνάμεσα στὰ χρόνια 673-674 καὶ 677-678, ὁ στόλος τοῦ Μωαβία πολιόρκησε στενὰ τὴν Βασιλεύουσα (πρόκειται γιὰ τὴν πρώτη μεγάλη πολιορκία της), ἀλλὰ τελικὰ ὁ χαλίφης ἀναγκάστηκε νὰ ὑποχωρήσῃ ἀτάκτως μετὰ τὴν καταστροφὴ τοῦ στόλου του ἀπό τὸ ὑγρό πῦρ καὶ νὰ ὑπογράψῃ τριαντάχρονη εἰρήνη μὲ τὸν Αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο Δ’. Μὲ τὴν λήξη τῆς τριακονταετοῦς εἰρηνικῆς περιόδου, οἱ Ἄραβες ἐπανῆλθαν.
769.—Η μελλοντική άνασσα και σύζυγος τού Αυτοκράτορα Λέοντα Δ΄, Ειρήνη, εισέρχεται στην Βασιλεύουσα. Μεγαλειώδης η υποδοχή με ολόκληρο τον στόλο καταστόλιστο. Οι αρραβώνες τού βασιλικού ζεύγους θα γίνουν σε δύο ημέρες.
1057.—Ο Μιχαήλ Στ΄ Στρατιωτικός, ακριβώς έναν χρόνο μετά την ανάληψη τής εξουσίας, αναγκάστηκε από μέλη τής συγκλήτου και τού πατριάρχη Κηρουλάριου να παραιτηθεί από τον θρόνο τής Αυτοκρατορίας. Είχε προηγηθεί η στάση τού Ισαάκιου Κομνηνού (θείου τού μετέπειτα Αυτοκράτορα Αλέξιου Α΄Κομνηνού) από τον Ιούνιο, και η αναγόρευσή του σε Αυτοκράτορα από τούς στρατηγούς τής Ανατολής και τούς ευγενείς, στην Κασταμονή τής Παφλαγονίας. Ο Μιχαήλ Στ΄ προσπάθησε να αντιμετωπίσει τούς αντιπάλους του με την βοήθεια των αυτοκρατορικών στρατευμάτων τής Δύσεως, τα οποία προέρχονταν κυρίως από την περιοχή τής Θράκης, αλλά στην μάχη που διαδραματίστηκε στις 20 Αυγούστου 1057 κοντά στην Νίκαια, ο αυτοκρατορικός στρατός υπέστη ήττα. Την 1/9/1057 οι στασιαστές εισήλθαν στην Κωνσταντινούπολη χωρίς μάχη και τρεις ημέρες μετά, ο Κηρουλάριος έστεψε Αυτοκράτορα τον Ισαάκιο Κομνηνό, ο δε Μιχαήλ Στ΄ αναγκάστηκε να καρεί μοναχός.
1462.—Ο τουρκικός στόλος υπό τον Έλληνα εξωμότη βεζίρη Μαχμούτ πασά, αρχίζει την πολιορκία τού κάστρου τής Μυτιλήνης, το οποίο υπερασπίζονταν 5.000 καλά εξοπλισμένοι Έλληνες, Γενουάτες, Καταλανοί και Ιππότες τής Ρόδου. Έκτοτε και έως το 1912, η Ελληνική νήσος παρέμεινε υπό οθωμανική κατοχή .
1680.—Μπροστά στο παλάτι, κοντά στην Αγία Σοφία, οι τούρκοι αποκεφάλισαν τον νεομάρτυρα Αγγελή. «Ὅ,τι θέλεις κᾶμε, δέρνε, κόβε, σφάζε, κᾶψε με στὴ φωτιά, ρῖξε με στὰ θηρία, πνῖξε με στὴ θάλασσα, καὶ ὅ,τι μπορεῖς κᾶμε σ᾿ αὐτὸ τὸ πήλινο σῶμα μου, ἐγὼ τὸν Χριστό μου δὲν ἀρνοῦμαι, ἐγὼ τὴν πίστη μου δὲν ἀλλάζω, ἐγὼ τοῦρκος δὲν γίνομαι», ήταν τα τελευταία του λόγια.
1697.—Ναυμαχία μεταξύ χριστιανικού στόλου και οθωμανικού έξω τής Άνδρου. Ο Μολίνο θα κατανικήσει τους τούρκους.
1797.—Αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Γάλλων και Αυστριακών, οι οποίες θα οδηγήσουν στην Συνθήκη τού ‘’Κάμπο Φορμίο’’ (βλ. 17/10ου). Η εν λόγω Συνθήκη ήταν αυτή που έθεσε το ουσιαστικό τέλος στην κυριαρχία των Βενετών, οι οποίοι κατείχαν σημαντικό μέρος Ελληνικών εδαφών.
1807.—Ο Γάλλος Διοικητής τής Επτανήσου, Στρατηγός Berthier, αναγγέλλει επισήμως την κατάληψη τής Επτανήσου Πολιτείας.
1821.—«Ἀπόβασις τοῦ τουρκικοῦ στρατοῦ καὶ σφαγαὶ ἐν Σαμοθράκῃ.» Οι τούρκοι αποβιβάζουν στρατό στην νήσο Σαμοθράκη και προβαίνουν σε σφαγές Ελλήνων. Από τους περίπου 10.000 κάτοικους, απέμειναν κάτι παραπάνω από 200. «[…] Πρόκριτοι τής Σαμοθράκης, μόλις πληροφορήθηκαν τα γεγονότα στην Πελοπόννησο, έπεισαν τους κατοίκους τού νησιού να κηρύξουν τον Απρίλιο τού 1821 τούς εαυτούς τους ελεύθερους και ν’ αρνηθούν να πληρώσουν τούς οφειλόμενους στους τούρκους φόρους. Συγχρόνως ένας Σαμιώτης που βρισκόταν στο νησί, άρχισε να γυμνάζει μερικούς Σαμοθρακιώτες και να τους μαθαίνει σκοποβολή. Η τουρκική κυβέρνηση, απασχολούμενη μ’ άλλα προβλήματα τού κράτους, στην αρχή δεν πήρε κανένα μέτρο εναντίον τού νησιού. Σε μερικούς μήνες όμως, ο τουρκικός στόλος βγήκε από τον Ελλήσποντο και την 1η Σεπτεμβρίου αποβίβασε στο νησί χίλιους, ή σύμφωνα με άλλες πληροφορίες δύο χιλιάδες άνδρες, γιά να καταστείλουν την ανταρσία. Η καταστροφή που επακολούθησε ήταν ολοκληρωτική. Οι τούρκοι λεηλάτησαν τα πάντα, έκαψαν τα σπίτια, πήραν όλα τα ζώα, και από τους κατοίκους, όσοι δεν πρόφτασαν να φύγουν προς τα βουνά ή από την θάλασσα γιά να γλιτώσουν, άλλους τούς έσφαξαν κι’ άλλους, τούς νεώτερους κυρίως, τούς έφεραν στην Κωνσταντινούπολη γιά να πουληθούν ως σκλάβοι. Δώδεκα Σαμοθρακιώτες τούς κρέμασαν στα κατάρτια των πλοίων γιά εκφοβισμό των υπολοίπων.»
1823.—«Διάλυσις τουρκικοῦ στρατοπέδου Καλάμου, χωρίου τοῦ Δήμου Ὡρωπίων τῆς Ἀττικῆς. Τούτου ἀρχήγουν οἱ Γιουσοὺφ πασᾶς Περκόφτσαλης καὶ Ὀμέρμπεης τῆς Καρύστου.»
1825.—Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης στήνει στρατόπεδο στο Δραγαμέστο, κοντά στο Ξηρόμερο (Αιτωλοακαρνανία).
1828.—Ο αιγυπτιακός στόλος καταπλέει στην Μεθώνη, με σκοπό να επαναφέρει στην Αίγυπτο τον Ιμπραήμ και τα στρατεύματά του. Η ενέργεια αυτή έγινε με βάση τα συμφωνηθέντα μεταξύ Κόδριγκτον και Μεχμέτ Αλή, κατά την υπογραφή συνθήκης στην Αλεξάνδρεια (9/8ου) .
1853.—Πῶς ἕνας κολοσσιαῖος ὀρειχάλκινος δράκων βρέθηκε ἀπὸ τὸν θόλο τοῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, στὸ Βέλγιο… Σὰν σήμερα ἡ «Ἐφημερὶς ΑΘΗΝΑ, ἀρ. φύλ. 2010» δημοσίευσε ἕνα κείμενο σχετικῶς μὲ τὴν προέλευση τοῦ Χρυσοῦ Δράκοντα ὁ ὁποῖος βρίσκεται τοποθετημένος στὴν κορυφὴ τοῦ πύργου τοῦ ῥολογιοῦ τῆς πόλεως Γάνδης στὸ Βέλγιο. Διαβάζουμε λοιπὸν ὅτι: «[…] Τὸν δράκοντα τοῦτον ἥρπασεν ἐπὶ τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὑπὸ τῶν Σταυροφόρων, ἐν ἔτει 1204, ὁ κόμης Βαλδουΐνος ὁ Η΄, καὶ ἀπέστειλεν εἰς Βρύγον, ὅθεν τὸ 1831 μετεφέρθη εἰς Γάνδαυον· καὶ μετὰ 64 ἔτη ἐτέθη ἐπὶ τοῦ πύργου τῆς πόλεως.» Ὁ ‘’χρυσός’’ δράκος ἦταν δῶρο τοῦ Βίκινγκ Νορβηγοῦ βασιλέα Ζίγκριντ Μάγκνουσον στὴν πόλη τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἀλλὰ δυστυχῶς ἔπεσε κι’ αὐτὸς θῦμα τῆς λεηλασίας τῶν ‘’πολιτισμένων’’ δυτικῶν μεταξὺ τῶν χιλιάδων πολύτιμων ἀντικειμένων καὶ χειρογράφων ποὺ κλάπηκαν ἤ καταστράφηκαν.
1854.—Στὴν ἐφημερίδα Αἰών, μὲ ἀριθμό 1491, δημοσιεύτηκαν οἱ εὐχαριστίες τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου Ἑρμουπόλεως γιὰ τὴν βοήθεια τοῦ βασιλέα Ὄθωνα τὴν περίοδο ποὺ ξέσπασε ἐπιδημία χολέρας στὴν Σῦρο. Παρὰ τὸν ἀποκλεισμὸ τοῦ νησιοῦ ἀπὸ τὴν ὑπόλοιπη χώρα, τὰ ὑπάρχοντα τρόφιμα κάλυψαν τὶς βασικὲς ἀνάγκες, ἐνῷ τὶς ἐλλείψεις σὲ κρέας συμπλήρωσαν τὰ 12 βόδια ποὺ ἔστειλε ὁ βασιλέας μὲ εἰδικὸ πλοῖο γιὰ τοὺς φτωχούς.
1866.—(29/8-01/09) Οι Κρήτες επαναστάτες αποκρούουν στην Βρύσινα Ρεθύμνου τον στρατό τού Ισμαήλ πασά. Η μάχη συνήφθη από Σφακιανούς και Ρεθύμνιους, εναντίον των κατακτητών και νίκησαν οι Έλληνες. Ανάμεσα στους τραυματίες τής μάχης ήταν οι Καλλικρατιανοί Ι. Προκοπάκης και Ι. Τσούγκρος. Έλαβαν μέρος οι Σφακιανοί οπλαρχηγοί Γ. Σφηνιαδάκης, Θ. Πενθερουδάκης και ο αρχηγός των Αμαριωτών Ι Δεληγιαννάκης. Ο δε Ισμαήλ πασάς αποπέμφθηκε λόγω τής αποτυχίας. Ο σουλτάνος τον αντικατέστησε με τον Μουσταφά πασά.
1869.—Ο Κωνσταντίνος Σάθας ολοκληρώνει το πολύτιμο έργο του «Η ιστορία τής τουρκοκρατούμενης Ελλάδος».
1886.—Ξεκινά να λειτουργεί το εργοστάσιο κατασκευής πίλων των Ηλία Πουλόπουλου και Γεώργιου Παπασπυρόπουλου, επί τής οδού Πλούτωνος στην Αρχαία Αγορά.
1890.—Με απόφαση τής Δημογεροντίας Διδυμοτείχου, η Αστική Σχολή πλέον ονομάστηκε «Ροδοκανάκειος». Λίγο πριν, ο μεγάλος Χιώτης έμπορος και Εθνικός ευεργέτης Θεόδωρος Ροδοκανάκης, ο οποίος εμπορευόταν κατά βάσιν στην Μασσαλία, με επιστολή του στην «Φιλεκπαιδευτική Αδελφότητα Αγαπάτε Αλλήλους» ζήτησε να χρηματοδοτεί με 100 χρυσές λύρες κάθε χρόνο μια φτωχή ελληνική κοινότητα γιά τις σχολικές της ανάγκες. Η αδελφότητα τού υπέδειξε το Διδυμότειχο, και ο Χιώτης πατριώτης έκτοτε και μέχρι τον θάνατό του δεν έπαυσε να ενισχύει την κοινότητα Διδυμοτείχου.
1894.—Η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων αποκτά επισήμως το δικό της ιδιόκτητο κτήριο. Ο θεμέλιος λίθος είχε τεθεί τον Οκτώβριο τού 1889 και τα σχέδια τού κτηρίου είχε σχεδιάσει ο αρχιτέκτων Τσίλλερ.
1901.—Αρχίζει η λειτουργία τού Μεγάρου Ταχυδρομείων, το οποίο στεγάστηκε στην μεγάλη οικία Μελά. Το εξαιρετικής αρχιτεκτονικής κτήριο, που είχε ως πρότυπο το αντίστοιχο ταχυδρομικό μέγαρο τής Γενεύης, θεμελιώθηκε το 1899 και οικοδομήθηκε σε σχέδια τού δημοτικού μηχανικού Εμμανουήλ Παπακωνσταντίνου σε διάστημα δύο ετών. (Υπήρξαν καταγγελίες κατά τού μηχανικού γιά προσωπικές προμήθειες πέραν τού μισθού του, γιά όλα τα δημοτικά έργα που αναλάμβανε).
1902.—Οι τουρκικές αρχές καταφέρνουν να συλλάβουν τον αρχικομιτατζή Τατάρτσιεφ, ο οποίος ρήμαζε περιοχές τής Μακεδονίας.
1905.—Ο αρχηγός Μακεδονομάχων καπετάν Πέτρος Βέργας, από το λημέρι του κοντά στο χωριό Ζάντσικο, αποστέλλει γράμμα προς τους κατοίκους τής Οσνίτσανης στην οποία επιτέθηκε στις 24/8ου (βλ. ημ.) αλλά και σε αυτούς των γύρω χωριών. Μέσω αυτού, δίνει θάρρος στους πιστούς των πατρίων Έλληνες, αλλά προειδοποιεί όσους εξέπεσαν στην εξαρχία, ότι αν δεν επιστρέψουν εντός 15 ημερών θα… επιστρέψει ο ίδιος.
.—Ὁ Ἴων Δραγούμης ἀναλαμβάνει τὰ καθήκοντά του ὡς ὑποπρόξενος στὴν Ἀλεξανδρούπολη. Ἡ ὑπηρεσία του ἐκεῖ θὰ λήξῃ στὶς 31 Δεκεμβρίου τοῦ 1906.
1906.—Ο βούργαρος αρχικομιτατζής Τάσκα εισβάλει στην οικία τού Μακεδονομάχου Μητρούση (Γκογκολάκη) και κατασφάζει την οικογένειά του. Το αποτρόπαιο αυτό γεγονός, οδήγησε τον Γκογκολάκη να γίνει ένας από τους τρομερότερους εκδικητές στην Κεντρική Μακεδονία.
1907.—(Η ημερομηνία είναι συμβολική). Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναρτά εικόνα τού Πατριάρχη Γρηγόριου τού Ε΄, ήρωα τού 1821, στην κλειστή πόρτα τού Πατριαρχείου όπου αυτός κρεμάστηκε από τους τούρκους.
1917.—Οι Ιταλοί εκκενώνουν τα Ιωάννινα και την υπόλοιπη Νότιο Ήπειρο. Παραμένουν όμως στην Βόρειο Ήπειρο, αντικαθιστώντας δήθεν τον Ελληνικό στρατό και συνεχίζοντας την ανθελληνική πολιτική.
1918.—Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Αρχίζει η επιθετική ενέργεια Ελληνικών μονάδων στον ευρύτερο ελιγμό διασπάσεως τού Μακεδονικού Μετώπου. Ο Ελληνικός στρατός τρέπει τους βούργαρους σε φυγή και καταλαμβάνει διαδοχικά τα χαρακώματα ανάμεσα στα ρέματα Σουσίτσα και Μπιχρούτ, τα υψώματα Γκόλο Μπίλο, Σχλεμ και Πρεσλάπ, το χωριό Τόβικ και την γέφυρα κοντά στην μονή Τσεμπρέν. Μεγάλες ποσότητες βουργαρικού πολεμικού υλικού και εφοδίων κυριεύτηκαν.
1919.—Ο μέγας σφαγέας Μουσταφά Κεμάλ, οργανώνει πολιτικο-θρησκευτικό Συνέδριο στην Σεβάστεια. Ήταν ένα από τα «εθνικά συνέδρια» όπως τα ονόμασε, μεταξύ πολιτικών και θρησκευτικών προκρίτων, με σκοπό τον φανατισμό των τούρκων εναντίον κάθε αλλόφυλου. «Η τουρκία στους τούρκους» διακήρυττε ο ψυχασθενής, γιά ν’ αρχίσουν μετά από λίγο οι σφαγές τού γηγενούς επί χιλιετίες πληθυσμού.
.—Στο μέτωπο τής Μ. Ασίας επικρατεί ηρεμία.
.—Ἐπανέρχονται στὴν Θρᾲκη 130.000 ὁμογενεῖς πρόσφυγες. Τὰ δεινὰ καὶ οἱ διωγμοὶ τῶν Θρᾳκῶν εἶναι ἀναρίθμητα καὶ πηγαίνουν πολὺ πίσω στὴν καταγεγραμμένη ἱστορία. Γιὰ νὰ ἀναφερθοῦμε στὴν σύγχρονη, μὲ ἀφετηρία τὸ 1912 καὶ τὴν ἔκρηξη τοῦ Α΄ Βαλκανικοῦ πολέμου, ἄρχισε ἕνας νέος κῦκλος δεινῶν γιὰ τοὺς Θρᾷκες. Ἀπό τὴν μία οἱ τοῦρκοι καὶ ἀπό τὴν ἄλλη οἱ βούργαροι, μὲ ἐπιθέσεις ποὺ εἴτε διαδέχονταν ἡ μία τὴν ἄλλη, εἴτε γινόντουσαν ταυτοχρόνως, οἱ Ἕλληνες βίωσαν συνθῆκες τρόμου καὶ πόνου, μὲ ἀπώλειες τόσο τῶν περιουσιῶν ποὺ μὲ μόχθο δημιούργησαν οἱ ἴδιοι καὶ οἱ πρόγονοί τους, ἀλλά καὶ ἀγαπημένων τους προσώπων. Μὲ τὴν (διάτρητη) Συνθήκη τῶν Σεβρῶν, οἱ ἐλπίδες τους γιὰ ἐπιστροφή στὶς πατρογονικὲς ἑστίες ἀναπτερώθηκαν καὶ μὲ ὅση δύναμη ψυχῆς ἀπέμεινε μέσα τους, μάζεψαν τὰ συντρίμμια τους καὶ ἐπέστρεψαν ὑπό τὴν ὑποτιθέμενη «προστασία» καὶ τῶν Μεγάλων Δυνάμεων γιὰ μιὰ νέα ἀρχή. Σύντομα ὅμως οἱ ἐλπίδες τους θὰ διαψευστοῦν γιὰ ἄλλη μία φορὰ καὶ θὰ ἀκολουθήσουν στὴν τραγικὴ μοῖρα τοῦ ξεριζωμοῦ, τοὺς πρόσφυγες τῆς Ἰωνίας καὶ τοῦ Πόντου. Τὸ σύνολο τῶν ἐκτοπισθέντων Ἑλλήνων τῆς Θρᾲκης ἀνέρχεται σὲ 600.000 ἀνθρώπους, πολλοὶ ἀπό τοὺς ὁποίους σφαγιάστηκαν ἤ ἐξαφανίστηκαν παντελῶς.
1920.—Ο Ελληνικός στρατός στην Μ. Ασία εδραιώνει τις θέσεις του.
1921.—Το Γ΄ Σώμα Στρατού εγκατέστησε την ΙΙΙ Μεραρχία στην γραμμή Γκιοζλέϊκ Τεπέ-Πουρσάκ, ενώ ενίσχυσε το Μικτό Απόσπασμα Μιχαλίτς με δύο τάγματα τού 16ου Συντάγματος Πεζικού τής 7ης Μεραρχίας, και τρείς μεραρχιακές ημιλαρχίες, λόγω τού ότι εμφανίστηκε ισχυρή δύναμη τουρκικού ιππικού στις περιοχές των γεφυρών Μπαλουκτσί και Χαμάμ. Οι κινήσεις αυτές έγιναν στο πλαίσιο συμπτύξεως τής Ελληνικής Στρατιάς μετά την παύση των επιθετικών ενεργειών προς Άγκυρα, και την επάνοδό της στις θέσεις εξορμήσεως.
.—Το Α΄Σώμα Στρατού έχοντας λάβει από την προηγουμένη εντολές εκκαθαρίσεως τής περιοχής επεκτεινομένης μέχρι τού Σαγγαρίου, κινήθηκε με την 1η Μεραρχία του προς Μερτζάν, ενώ συνδέθηκε με την Ταξιαρχία Ιππικού η οποία κατείχε τα υψώματα πάνω από το χωριό Κιζιλτζά. Η εντολή εκκαθαρίσεως δόθηκε διότι την προηγούμενη μέρα, η τουρκική Μεραρχία Μουρεττέπ επέδραμε κατά τού Σιβρί Χισάρ καταλαμβάνοντάς το χωρίς αντίσταση, διότι δεν υπήρχαν ελληνικά μάχιμα τμήματα παρά μόνο νοσηλευτικές μονάδες και διάφοροι σχηματισμοί, των οποίων οι άνδρες κατέφυγαν στα γύρω υψώματα.
.—Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Στρατιωτικών Θεοτόκης, χωρίς να γνωρίζει τί συμβαίνει στο μέτωπο και τις κινήσεις τής Στρατιάς, ζήτησε την έγκριση τού Προέδρου τής Κυβερνήσεως Δ. Γούναρη να διατάξει την Στρατιά να παραμείνει στην δυτική όχθη τού Σαγγάριου, τόσο προς διατήρηση τού ηθικού, όσο και γιά ενίσχυση τής πολιτικής διαπραγματεύσεως. Ο Γούναρης όμως έκρινε σκόπιμο να περιμένουν την πρόταση τής Στρατιάς.
.—Οι τούρκοι προβαίνουν και πάλι σε ωμότητες εις βάρος των Ελλήνων τής Κωνσταντινουπόλεως. Αρκετοί είναι οι νεκροί από πιστούς τού Μωάμεθ.
1922.—(π.ημ.) Στην περιοχή τής Σμύρνης, οι φόνοι, οι λεηλασίες και οι καταστροφές συνεχίζονται. Το άγριο μίσος των τούρκων δεν έκανε εξαίρεση ούτε στα νήπια. Στην τελευταία έκθεση τού Χόρτον προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ (State Department) των Η.Π.Α. γιά τα γεγονότα τής Σμύρνης, μεταξύ άλλων διαβάζουμε: «[…] Η Ελληνική απόβαση, με τις συνθήκες που πραγματοποιήθηκε, αποτελεί το μεγάλο λάθος τού Βενιζέλου.»
.—Άφιξη τής ΧΙΙΙ Μεραρχίας (η οποία μετονομάστηκε σε Απόσπασμα Πλαστήρα) στην στενωπό δυτικά τού Ζεϊτινλή, όπου και κατέλαβε θέσεις γύρω της καλύπτοντας την επιβίβαση των στρατευμάτων. Επίθεση που δέχτηκε από το τουρκικό ιππικό δεν ήταν επιτυχής, μετά από την οποία οι τούρκοι υποχώρησαν εσπευσμένα.
.—Το Α΄ Σ.Σ. με τμήματα τής Α΄ Μεραρχίας συμπτύχθηκε από την πρώτη του αμυντική θέση, χωρίς η κίνησή του να γίνει αντιληπτή από τους τούρκους, φτάνοντας στην επόμενη εσχάτη γραμμή αντιστάσεως κοντά στα Αλάτσατα. Εκεί, το Μικτό Απόσπασμα τού Αντισυνταγματάρχη Οδυσσέα Μαρούλη, αποτελούμενο από 1.200 άνδρες τού 1ου Συντάγματος Πεζικού τής 2ης Μεραρχίας, θα παρέμενε στην τοποθεσία έως τα μεσάνυχτα τής 2ας Σεπτεμβρίου γιά να καλύψει τις μονάδες που θα επιβιβάζονταν.
.—Το υπόλοιπο τού Α΄Σ.Σ. τέθηκε σε πορεία γιά Τσεσμέ όπου και επιβιβάστηκε προς αποχώρηση το απόγευμα τής ίδιας ημέρας.
.—Συνεχίζεται η επιβίβαση τού Β΄ Σώματος Στρατού από το Τσεσμέ, γιά μεταφορά στα νησιά τού Αιγαίου.
.—Το Γ΄ Σ.Σ. συνεχίζοντας την σύμπτυξή του, εγκαταστάθηκε στις επόμενες θέσεις. Η Χ Μεραρχία επί τής γραμμής Μπαϊράμ Τεπέ-Ακτσί Μπουνάρ-Ντεμπλέκιοϊ, οι δυνάμεις τής Στρατιωτικής Διοικήσεως Πανόρμου στα ανατολικά τού Σαλιδερέκιοϊ και η ΙΙΙ Μεραρχία παρά την σιδηροδρομική γραμμή Πανόρμου-Μπαλικεσέρ.
.—Η υπό τον Υποστράτηγο Στριφτό Γενική Στρατιωτική Διοίκηση Βάσεως Πανόρμου, αναχώρησε από Πάνορμο γιά Ραιδεστό με την διαταγή να αναλάβει την διοίκηση, ανασυγκρότηση και αποκατάσταση τής συνοχής των σχηματισμών τού Γ’ Σώματος Στρατού που θα αποβιβάζονταν εκεί, μεριμνώντας επί πλέον γιά την εκεί τήρηση τής τάξεως.
1923.—Την επομένη τού βομβαρδισμού τής Κέρκυρας, οι Ιταλοί αποβιβάζουν στρατό ξηράς στο νησί. Οι δολοφόνοι που προκάλεσαν τα αιματηρά γεγονότα (βλ. δολοφονία Τελλίνι 29 & 31/8) ήταν αλβανοί, όργανα τού αλβανικού κομιτάτου “Κρόνος”.
1924.—Μετά την κατάληψη νησίδων τού Καστελλόριζου από τους τούρκους την 1 Απριλίου 1924 (βλ. σχετική ημερομηνία), οι Ιταλοί οχυρώνουν το νησί. Σύμφωνα με πληροφορίας Ευρωπαϊκών εφημερίδων εξ Ατταλείας οι Ιταλοί ετοποθέτησαν τέσσαρα ολμοβόλα εις το Καστελλόριζον εις μέρος εκτεθειμένον εις τα όμματα πάντων.
1925.—Ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος αρνείται να υπογράψει το νέο Σύνταγμα το οποίο καταρτίστηκε κατόπιν τής πολιτειακής αλλαγής όταν κηρύχθηκε έκπτωτη η βασιλεία.
1928.—Ο Αχμέτ Ζώγου ανακηρύσσει την αλβανία μοναρχία και αυτοανακηρύσσεται βασιλιάς. Στην διάρκεια τού Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στον στρατό τής Αυστροουγγαρίας, επικεφαλής αλβανικών εθελοντικών τμημάτων. Διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών το 1921 και πρωθυπουργός το 1922, ανήλθε δε στην εξουσία με την βοήθεια των εκάστοτε Ευρωπαίων προστατών του και σύμφωνα με τα πολιτικά ήθη τής αλβανίας. Με την ανακήρυξη τής Δημοκρατίας (1925), εξελέγη πρόεδρος για την επταετία 1925 – 1932, αλλά το 1928 ανακηρύχθηκε Βασιλιάς υπό το όνομα Zοg ο A΄ και τον τίτλο «Βασιλεύς των αλβανών». Υπήρξε διαχρονικά ο μόνος αλβανικής καταγωγής βασιλιάς τής αλβανίας ή των αλβανών.
1930.—Ημερομηνία ιδρύσεως τής πρώτης Σχολής Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού στην Ύδρα.
1939.—Η επίθεση τής Γερμανίας εναντίον τής Πολωνίας, σηματοδοτεί την έναρξη τού Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Δυστυχώς, ο πόλεμος ήταν αναπόφευκτος γιά την Ελλάδα η οποία μέτρησε εκατοντάδες χιλιάδες θύματα.
.—Αμέσως μετά την κήρυξη τού πολέμου στο Δ(ντ)άντσιγκ, οι κατοχικοί Ιταλοί μετατρέπουν την Ρόδο σε στρατόπεδο.
1941.—Στην περιφέρεια Σελίνου Κρήτης συνάπτεται μάχη ανδρών Εθνικών Αντιστασιακών ομάδων με Γερμανούς. Στην διάρκεια των συγκρούσεων, θα φονευθούν 18 Σελινιώτες και μαζί τους 9 γυναίκες. Στην φονική διαδρομή τους, οι απολίτιστοι και βάρβαροι Γερμανοί, θα εκτελέσουν επιπλέον 67 κατοίκους τής περιοχής.
.—Οι αδίστακτοι Γερμανοί, εισβάλλουν στην Ι. Μονή Γωνιάς Κίσσαμου Κρήτης και συλλαμβάνουν τους μοναχούς. Μετά από πολλά βασανιστήρια, ο ιερομόναχος Παρθένιος Αναγνωστάκης, ο Γεράσιμος Βροσιμάκης, ο ιεροδιάκονος Γερβάσιος Ντουσάκης, ο αρχιμανδρίτης Ιωακείμ Λατινάκης και ίσως και άλλοι, παρέδωσαν το πνεύμα τους στον Κύριο.
1942.—Συγκρότηση τού Λόχου Επίλεκτων Αθανάτων (τμήμα τού Ιερού Λόχου) στην Παλαιστίνη, με πρώτο προσωρινό διοικητή τον Επίλαρχο Αντ. Στεφανάκη.
1943.—Αφ’ ότου προδόθηκαν στους Γερμανούς, ο δημοσιογράφος/φιλόλογος Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου μαζί με τον δικηγόρο Αγησίλαο Βλάχου, κατάφεραν τελικά να δραπετεύσουν, φεύγοντας από την Ελλάδα. Ο πρώτος ήταν στέλεχος τής Αντιστασιακής Οργανώσεως «Όμηρος», η οποία δραστηριοποιήθηκε με την συλλογή και διαβίβαση πληροφοριών, με επιχειρήσεις δολιοφθοράς, με την φυγάδευση Ελλήνων και Άγγλων στρατιωτικών στην Μέση Ανατολή, με την έκδοση τής παράνομης αντιστασιακής εφημερίδας «Μαχόμενη Ελλάς» και με την ίδρυση τμήματος νεολαίας με την ονομασία «Ιερά Ταξιαρχία». Ο δεύτερος – γνωστός ως Βασιλειάδης – ήταν από τους ηγέτες τής (προαναφερόμενης) φοιτητικής οργανώσεως «Ιερά ταξιαρχία».
.—Άνδρες τής Εθνικής Αντιστασιακής οργανώσεως ΠΑΟ, στήνουν ενέδρα σε μεικτή ομάδα βούργαρων και ελλαδιτών κομμουνιστών τού ΕΛΑΣ, στους Αγίους Πάντες τής κεντρικής Μακεδονίας. Συνέλαβαν τρεις εχθρούς, έναν βούργαρο και δύο ελλαδίτες κομμουνιστές.
1944.—Στο χωριό Λειβάδι τής Μακεδονίας, οι κομμουνιστές τού ΕΛΑΣ μέσω τού καπετάν Κίτσου, έρχονται σε νέα συνεννόηση με τους Γερμανούς. Η Συμφωνία την οποία συνυπέγραψαν, επέβαλε στους πρώτους να μην ενοχλήσουν τους Γερμανούς κατά την υποχώρησή τους, κάτι το οποίο συνυπέγραψαν επίσης στο Σύμφωνο στις Κολίνες Κυνουρίας την 30ή Μαρτίου, ενώ οι Γερμανοί από πλευράς τους θα τους παρέδιδαν τον βαρύ οπλισμό τους. Την χρήση των γερμανικών όπλων την γνώρισε εξ ίσου ο Ελληνισμός και μετά την φυγή των ναζί (βομβαρδίστηκαν ολόκληρες πόλεις και χωριά από τους κομμουνιστές με εκείνα τα όπλα των Γερμανών…). Αμέσως μετά την υπογραφή παραλαβής, οι κομμουνιστές επιτέθηκαν σε ομάδες ανταρτών Εθνικών Αντιστασιακών οργανώσεων, οι οποίες συμπτύσσονταν στην Χαλκιδική. (Μετά την μάχη, από τους 160 αντάρτες που έπεσαν στα χέρια των κομμουνιστών, 23 υπέκυψαν από τα βασανιστήρια και οι υπόλοιποι 137 σφαγιάστηκαν με μαχαίρι, 5 χλμ. έξω από την Αρναία, στην θέση «Μάρω βρύση»).
.—Ο Ναπολέων Ζέρβας, εν’ όψει τής αποχωρήσεως των Γερμανών από την Ελλάδα, εκδίδει την ακόλουθη διαταγή: «Ο εχθρός συμπτύσσεται από την Ελλάδα. Η στιγμή τής απελευθερώσεως πλησιάζει. Κτυπάτε τους Γερμανούς ημέρα και νύχτα. Εκδικηθείτε τα δεινά τής Πατρίδας και δοξάσατε τα Ελληνικά όπλα και πάλι. Ζήτω η Ελλάς.»
.—Τμήματα ανταρτών τού ΕΔΕΣ επιτίθενται κατά γερμανικής φάλαγγας στην θέση Ασπροχάλικο τής οδού Φιλιππιάδας – Κεράσοβου και την διαλύουν, προκαλώντας σ’ αυτήν σοβαρές απώλειες.
.—Μετά τον αποκλεισμό (μπλόκο) τής 28ης Αυγούστου, οι Γερμανοί συνεχίζουν τις μακάβριες εκκαθαρίσεις στην Καλλιθέα Αττικής, εκτελώντας άλλους 30 κατοίκους.
1946.—Οι Έλληνες καλούνται σε δημοψήφισμα και αποφασίζουν με ποσοστό 68% την επάνοδο τού Βασιλέα Γεώργιου Β΄ που βρίσκεται στην Βρετανία. Από την ψηφοφορία απέχει το Κ.Κ.Ε.. Θα ακολουθήσει αλληλουχία γεγονότων που θα οδηγήσουν στο τραγικό αιματοκύλισμα τού λεγόμενου «εμφύλιου».
1947.—Άρχισαν εργασίες οδοποιίας στην Κάρπαθο. Κατά την διάρκεια τής Ιταλοκρατίας και τής Κατοχής γενικά, το νησί είχε δεινοπαθήσει.
.—Κατόπιν δολιοφθοράς με νάρκη, οι κομμουνιστές αντάρτες τού ΕΛΑΣ δολοφονούν 10 στρατιώτες και τον ιερέα Δημήτριο Σίττα, εφημέριο τής παλαιάς Κουτσούφλιανης τής Ι. Μητροπόλεως Γρεβενών. Οι άτυχοι άνθρωποι μετακινούνταν με στρατιωτικό όχημα.
1949.—Διωκόμενοι από τον Εθνικό Στρατό, 1.000 κομμουνιστές καταφεύγουν στην βουργαρία και 8.000 στην αλβανία.
1950.—Η απαχθείσα ανήλικη κόρη τού βουλευτή Πετρακογιώργη, Αναστασία, παντρεύεται τον απαγωγέα της, Κώστα Κεφαλογιάννη, υπό το ψυχολογικό καθεστώς τού Συνδρόμου τής Στοκχόλμης. Το περιστατικό τής απαγωγής τής Αναστασίας Πετρακογιώργη είχε συμβεί στις 20 Αυγούστου, από τον αδελφό ενός επίσης βουλευτή από την Κρήτη, τον Κώστα Κεφαλογιάννη. Η απαγωγή τής Πετρακογιώργη συνέβη έξω από τον κινηματογράφο «ΟΑΣΙΣ», στην Κρήτη και είχε προκαλέσει την κινητοποίηση τού στρατού στην Μεγαλόνησο. Τελικά, θύτης και θύμα ενώθηκαν με τα δεσμά τού γάμου, αλλά η έχθρα συνεχίστηκε.
1953.—Το Δημοκρατικό Κόμμα το οποίο ιδρύθηκε στις 10/7 τής ίδιας χρονιάς, συγχωνεύεται με το ΣΚ-ΕΛΔ δημιουργώντας ένα νέο κόμμα με αρχηγούς τους Γ. Καρτάλη και Αλ. Σβώλο.
1955.—Άρχισε σε ολόκληρη την τουρκία η εγγραφή εθελοντών, «γιά να πολεμήσουν εναντίον τής Ελλάδας αν παραστεί ανάγκη». Ταυτόχρονα, στην Θράκη άρχισε οργανωμένη προσπάθεια εξεγέρσεως τής μουσουλμανικής μειονότητας. Με βάση το σατανικό αγγλοτουρκικό σχέδιο, η αφορμή/σύνθημα γιά το τουρκικό όργιο έπρεπε να αρχίσει από την Ελλάδα, με υπαίτιους μάλιστα τους… Έλληνες!
.—Στην (στημένη) τριμερή συνδιάσκεψη τού Λονδίνου γιά το Κυπριακό, ο τούρκος Υπ.Εξ. Φατίμ Ζορλού ξεκίνησε το λογίδριό του με ένα τεράστιο ψέμα, χωρίς να βρεθεί κανείς από την Ελληνική αντιπροσωπεία να τον διαψεύσει. Ισχυρίστηκε ότι δυνάμει τής Συνθήκης τής Λωζάννης, η τύχη τής Κύπρου ήταν αποκλειστικής αρμοδιότητας Αγγλίας και τουρκίας, ενώ στην πραγματικότητα με την Συνθήκη τής Λωζάννης οι τούρκοι παραιτήθηκαν οριστικά παντός δικαιώματος επί τής Κύπρου.
.—Κι’ ενώ το αδιέξοδο που δημιουργήθηκε ήταν η τελευταία ευκαιρία γιά την Ελλάδα να αποχωρήσει από αυτή την παρωδία, ο Έλληνας Υπ.Εξ. Στέφανος Στεφανόπουλος τής κυβερνήσεως Παπάγου (με τον Παπάγο ασθενούντα), τον παρακάλεσε να ανακοινώσει νέες προτάσεις ώστε να μην τερματιστεί η Συνδιάσκεψη. Βάσει αυτού, ορίστηκε νέα ημερομηνία συναντήσεως η 6η Σεπτεμβρίου.
.—Την ίδια μέρα, ο εκπρόσωπος τής Εθναρχίας Ζήνων Ρωσσίδης, τόνιζε σε συνέντευξη Τύπου στο Λονδίνο ότι η Εθναρχία θα συνέχιζε να διεκδικεί την αυτοδιάθεση και ένα άμεσο δημοψήφισμα στην Κύπρο, χαρακτηρίζοντας την τριμερή Συνδιάσκεψη θεωρητική, διότι η τελική απόφαση ανήκε στον λαό τής Κύπρου τον οποίο η τριμερής απέκλεισε από τις εργασίες της.
1965.—Συνεδριάζει το Συμβούλιο τού Στέμματος προς αντιμετώπιση τής πολιτικής κρίσεως. Το Συμβούλιο συγκλήθηκε γιά την επόμενη ημέρα, και σε αυτό μετείχαν οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί με εξαίρεση τον αρχηγό των «Προοδευτικών».
1966.—Ένας τρομακτικός σεισμός μεγέθους 6,0 βαθμών με εστιακό βάθος 15 χλμ, πλήττει την Μεγαλόπολη Αρκαδίας και όλη την γύρω περιοχή μέχρι την Μεσσηνία. 24 άνθρωποι τραυματίστηκαν, ενώ από τα 2.850 σπίτια τα οποία υπέστησαν ζημιές, τα 240 καταστράφηκαν εντελώς.
1970.—Σκοτώθηκε ο πιλότος Παπαχριστόπουλος Παναγιώτης, όταν το αεροσκάφος C-47 τής 356 Μοίρας Μεταφορών, κατά την εκτέλεση διατεταγμένου δρομολογίου, κατέπεσε στο όρος Μιτσικέλι και καταστράφηκε. Μαζί του χάθηκαν επίσης ο Κασφίκης Αναστάσιος (μηχανικός) και ο Σωτήριος Καφάσης (ναυτίλος).
1975.—Κατέπλευσε στο Καστελλόριζο το ανθυποβρυχιακό σκάφος “Γ. Πεζόπουλος” γιά συμπαράσταση στην Κυρά τής Ρω, όταν, λίγες ημέρες νωρίτερα και εκμεταλλευόμενοι την απουσία της, τούρκοι δημοσιογράφοι ανάρτησαν τουρκική σημαία στο νησί. Όμως δεύτερη τουρκική σημαία τοποθετήθηκε αυτή την φορά στην νήσο Στρογγυλή απέναντι, νοτίως τού Καστελλόριζου.
1976.—Μὲ τὴν ἔναρξη τοῦ Σχολικοῦ ἔτους 1976-1977, ἐφαρμόζεται ο ν. 309/30-4-1976 (ΦΕΚ Α΄100) μὲ τὸν ὁποῖο ἡ δημοτικὴ γλῶσσα καθιερώνεται σὲ ὅλες τὶς βαθμίδες τῆς εκπαιδεύσεως. Μεταξὺ ἄλλων καθιερώθηκε ἡ διδασκαλία μεταφρασμένων κειμένων τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γραμματείας, ἐνῶ καταργήθηκαν οἱ εἰσαγωγικὲς ἐξετάσεις ἀπὸ τὸ δημοτικὸ στὸ γυμνάσιο. Στὴν μέση καὶ ἀνώτερη Τεχνικὴ καὶ Ἐπαγγελματικὴ Ἐκπαίδευση ἡ δημοτικὴ γλῶσσα θὰ ἐφαρμοστεῖ μὲ τὸν ν. 576/13-4-1977 (ΦΕΚ Α΄102) ἀπὸ τὸ Σχολικὸ ἔτος 1977-78. Θὰ ἀκολουθήση σειρὰ νομοθετικῶν μέτρων τὰ ὁποῖα, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, κατήργησαν καὶ τὴν ἱστορικὴ ὀρθογραφία (πολυτονικό).
1981.—Ἄρχισαν στὴν Γεωργία τὰ πρῶτα μαθήματα ἑλληνικῆς γλώσσας σὲ σαράντα ἕξι σχολεῖα, στὴν Τιφλίδα, Ρουστάβι, Τσάλκα, Σοχούμι καὶ ἀργότερα ἐπεκτάθηκαν καὶ στὴν Οὐκρανία. Κι’ αὐτό χάρις σὲ ἕξι ὁμογενεῖς στὴν Γεωργία, οἱ ὁποῖοι ἀφοῦ δημιούργησαν μία ὀργάνωση στὰ πρότυπα τῆς «Φιλικῆς Ἑταιρείας», ἔθεσαν ὡς στόχο τὴν ἐπαναφορὰ τῆς διδασκαλίας τῶν ἑλληνικῶν στὰ σχολεῖα, ποὺ εἶχε καταργήσει ὁ «πατερούλης» Στάλιν τὸ 1937. Ἡ ὀργάνωση φτιάχτηκε τὸ 1968 στὸ Ῥουστάβι τῆς Γεωργίας. Κάποιοι ὁμογενεῖς μὲ οἰκονομική ἐπιφάνεια, ὅπως οἱ Νῖκος Ἀραιόπουλος, Λεωνίδας Παπουνίδης καὶ Γιάννης Σοφιανίδης, βοηθοῦσαν καὶ οἰκονομικά, ἐνῶ στὸ Σοχούμι ἐκινεῖτο ἕνας ἄλλος δραστήριος Ἕλληνας, ὁ Χαράλαμπος Πολιτίδης. Στο Ῥουστάβι στὸν Καύκασο, ἕνας ἀπό τοὺς πρώτους δασκάλους ὀνόματι Ἀχιλλέας Τσεπίδης, περιέγραψε ἐκείνη τὴν πρώτη ἡμέρα: «Ξεκίνησα ψάλλοντας τὸν ἐθνικό ὕμνο. Μετὰ, διάβασα τὸ ἀλφαβητάρι στὰ παιδιὰ καὶ συνέχισα δείχνοντάς τους τὸν ἑλληνικό χάρτη».
1982.—Ἐφαρμόζεται πλέον ἐπισήμως τὸ μονοτονικὸ σύστημα γραφῆς (πλησιέστερο πρὸς τὸ ἀτονικό), σὲ ὅλο τὸν δημόσιο τομέα. Σὲ μία ἀπὸ τὶς παραγράφους ὅπως δημοσιεύτηκε στὸ ΦΕΚ Α΄52 ἀναφέρεται ὅτι: “[…] Λάθη ποὺ ὁφείλονται σὲ παράβαση τῶν νέων κανόνων τοῦ τονισμοῦ (δηλαδὴ τὸ νὰ γράψῃ κάποιος σὲ πολυτονικὸ γιὰ τοὺς φωστῆρες μεταρυθμιστὲς θεωρεῖται λάθος!..) σημειώνονται, ἀλλὰ δὲν λαμβάνονται ὑπ’ ὅψιν γιὰ τὴν βαθμολόγηση τῶν γραπτῶν δοκιμίων τῶν ἐξετάσεων κάθε φύσεως, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὸ σχολικὸ ἔτος 1981-82 ἤ προηγούμενα αὐτοῦ σχολικὰ ἔτη….». Ἀπὸ τὶς 11 Ἰανουαρίου, ὁ Ἐλευθέριος Βερυβάκης, ὡς ὑπουργὸς «Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων» στὴν πρώτη κυβέρνηση τοῦ ΠΑΣΟΚ, πέρασε τὴν τροπολογία γιὰ τὴν κατάργηση τῶν τόνων καὶ τῶν πνευμάτων σὲ μεταμεσονύχτια συνεδρίαση τῆς Βουλῆς. Ἡ ἀπόφαση ἐφαρμογῆς τοῦ μονοτονικοῦ συστήματος στὴν Ἐκπαίδευση καὶ στὴν Διοίκηση, δημοσιεύτηκε στὶς 29 Ἀπριλίου στὸ ΦΕΚ 52/Α.
1984.—Παραιτείται γιά λόγους υγείας από την αρχηγία τής Ν.Δ. ο Ε. Αβέρωφ. Νέος αρχηγός τού κόμματος εκλέγεται ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
1992.—Δεκαπέντε νεκροί και δεκάδες τραυματίες είναι ο απολογισμός τής εκρήξεως που σημειώνεται στα διυλιστήρια τής ΠΕΤΡΟΛΑ, τού Ομίλου Λάτση, στην Ελευσίνα. Τα αίτια και τις ευθύνες τού δυστυχήματος κάλυψε ο νόμος τής σιωπής.
1994.—Ο αλβανός Πρόεδρος Σαλί Μπερίσα, ζητά την μεσολάβηση των διεθνών οργανισμών γιά να σταματήσουν οι απελάσεις των αλβανών λαθρομεταναστών από την Ελλάδα και να αρχίσει ο διάλογος μεταξύ των δύο χωρών.[…]
2000.—Ἑκατοντάδες τόνοι (περὶ τοὺς 500) πετρελαίου διέρρευσαν στὸν νότιο Εὐβοϊκὸ ἀπό τὸ φορτηγὸ πλοῖο «Eurobulker X», τύπου «Bulk Carrier», μὲ σημαία Καμπότζης καὶ ἰδιοκτησίας τοῦ ὁμίλου τοῦ ἑλληνικῆς ὑπηκοότητας ἐφοπλιστή, Σταύρου Ἠλία. Ἧταν ἐπανδρωμένο μὲ ἀλλοδαπὸ πλήρωμα, ἐκτός τοῦ ἐπίσης ἑλληνικῆς ὑπηκοότητας Ὑποπλοιάρχου Νικολάου Πανταζῆ. Τὸ ἀτύχημα συνέβη ὅταν κατὰ τὴν διάρκεια φορτώσεως τσιμέντου, καὶ ἐνῶ τὸ πλοῖο βρισκόταν ἀγκυροβολημένο στὸ Λευκαντὶ τῆς Χαλκίδας, κόπηκε στὰ δύο. Ἐκτός ἀπό τὴν διαρροὴ καυσίμων, σκοτώθηκε καὶ ἕνα μέλος ἀπό τὸ πλήρωμα. Πρόκειται γιὰ ἕνα ἀπό τὰ μεγαλύτερα ναυάγια τῶν ἑλληνικῶν θαλασσῶν καὶ εἶναι ἐπισκέψιμο ἀπό δῦτες τῆς αὐτόνομης καταδύσεως.
2004.—Ομάδα ισλαμιστών τρομοκρατών παίρνει ομήρους πάνω από 1.200 άτομα, παιδιά, γονείς, δασκάλους στο σχολείο στην πόλη Μπεσλάν τής Βόρειας Οσετίας στον Καύκασο. Ανάμεσα τους ήταν και ο Γιάννης Κανίδης, δάσκαλος φυσικής αγωγής, που στην πρόταση τού αρχηγού των τρομοκρατών να εγκαταλείψει τον χώρο τού σχολείου, αρνήθηκε να φύγει, λέγοντας ότι θα μείνει μαζί με τούς μαθητές του μέχρι το τέλος. Οι όμηροι που επέζησαν, διηγήθηκαν το πώς επανειλημμένα ο Κανίδης διακινδύνευσε την ζωή του για να σώσει παιδιά και το πώς απομάκρυνε εκρηκτικά που είχαν τοποθετηθεί κοντά τους ή να αποτρέψει την πυροδότηση άλλων. Ο Γιάννης Κανίδης 74 ετών, σκοτώθηκε την τρίτη ημέρα τής ομηρείας, παλεύοντας με έναν από τους τρομοκράτες, προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο ώστε να δραπετεύσουν όσο το δυνατό περισσότερα παιδιά. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν: «Βγάλτε τα παιδιά έξω!» Αργότερα, ένας από τούς μαθητές που σώθηκαν, τον συνέκρινε με τον Πολωνό Γιάνους Κόρτσακ, ο οποίος ακολούθησε τούς μαθητές του στο Στρατόπεδο συγκεντρώσεως τής Τρεμπλίνκα.
2011.—Τα λάθη τού Ι.Κ.Α., τα κυκλώματα και οι συντάξεις 700 ευρώ σε αλλοδαπούς με 300 ημέρες (!..) ασφάλισης στην Ελλάδα. Σαν σήμερα, η διοίκηση τού Ι.Κ.Α. (νυν ΕΦΚΑ) παραδέχτηκε μετά από δημοσιεύματα, ότι «[…] εντόπισε περιπτώσεις καταστρατήγησης και εκμετάλλευσης τού συστήματος απονομής συντάξεων από πολίτες τής Ε.Ε και ειδικότερα χωρών που προσχώρησαν τελευταία στην Ε.Ε. (βαλκανικές χώρες), και προχώρησε σε συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης στην επανεξέταση τού τρόπου απονομής αυτών των συντάξεων». Άγνωστο παραμένει το ποσό με το οποίο επιβαρύνθηκε το ΙΚΑ και αν αυτά τα χρήματα επιστράφηκαν ποτέ. Πολωνοί, βούργαροι και Ρουμάνοι επί παραδείγματι, που απλώς έκαναν τα τελευταία ένσημά τους στην Ελλάδα, έχοντας μηδενική προσφορά στο σύστημα, λαμβάνουν κανονική σύνταξη και ΕΚΑΣ. Εντοπίστηκε δε ότι εκτός από συντάξεις γήρατος, πολλοί έχουν πάρει επιδόματα παραπληγικών, τυφλότητας κ.λ.π. Το ΙΚΑ διαβεβαίωσε ότι λήφθηκαν νέα μέτρα, και ότι άλλαξε ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων. Ήδη από το 2009 η ΓΣΕΕ είχε κάνει καταγγελίες γιά κύκλωμα επιβαρύνσεως των ασφαλιστικών ταμείων από αλλοδαπούς, ζητώντας την άμεση παρέμβαση τής κυβερνήσεως. Σύμφωνα με την Συνομοσπονδία, αλλοδαποί που βρίσκονται κοντά στο όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως προερχόμενοι από βαλκανικές χώρες (κυρίως την βουργαρία), δήλωναν εικονικά ως τόπο μόνιμης διαμονής την Ελλάδα και όταν συνταξιοδοτήθηκαν, έλαβαν ολόκληρη την σύνταξη από τα Ταμεία. Όπως εκτιμάται, συνολικά νόμιμοι και παράνομοι έφταναν το 2009 τους δέκα χιλιάδες, ενώ η επιβάρυνση των ασφαλιστικών οργανισμών άγγιζε τα σαράντα εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο!..
2013.—Ξεκίνησε ἡ νέα ἀνασκαφή γιὰ τὴν ἀποκάλυψη καὶ τοῦ ὑπόλοιπου τμήματος τοῦ ἐντυπωσιακοῦ περιβόλου ποὺ βρέθηκε στὴν Ἀμφίπολη Σερρῶν στὸν λόφο Καστᾶ, καθὼς μέχρι στιγμῆς εἶχαν ἐρευνηθεῖ τὰ 405 μόνο μέτρα.
2018.—Ο βρυκόλακας τού δημοσίου και οι παροχές λόγω των εκλογών που πλησιάζουν. Σαν σήμερα δημοσιεύματα τού Τύπου αναφέρονται στην συνολική ετήσια δαπάνη που θα προκαλέσουν από την 1η Σεπτεμβρίου οι μισθολογικές αυξήσεις στον κρατικό προϋπολογισμό. Σύμφωνα με την έκθεση τού Γενικού Λογιστηρίου τού Κράτους, αυτές θα ανέλθουν περίπου σε 9,8 εκατ. ευρώ και αφορούν όλους τους υπαλλήλους αορίστου χρόνου τού υπουργείου Οικονομικών, τής Α.Α.Δ.Ε. (Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων), τής ΕΛ.ΣΤ.ΑΤ. (Ελληνικής Στατιστικής Αρχής), τού Ν.Σ.Κ. (Νομικού Συμβουλίου τού Κράτους), του Τ.Π.Δ. (Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων) και τής Ε.Κ. (Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς), οι οποίοι διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν μετά την 1η Νοεμβρίου 2011. Την διάταξη (η οποία δεν έχει αναδρομική ισχύ), υπέγραψε σύσσωμη η ηγεσία τού υπουργείου Οικονομικών υπό τον υπουργό Ευκλείδη Τσακαλώτο.
2019.—Ο αρχηγός τού Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων τής αλβανίας, ταξίαρχος Bardhyl Kollcaku θα ολοκληρώσει στις 2 Σεπτεμβρίου την τριήμερη επίσημη επίσκεψή του στην Ελλάδα, η οποία πραγματοποιήθηκε κατόπιν προσκλήσεως τού Έλληνα αρχηγού ΓΕΕΘΑ πτέραρχου Χρήστου Χριστοδούλου. Στο πλαίσιο τής επισκέψεως, σαν σήμερα συζητήθηκαν μεταξύ των ομολόγων το περιβάλλον ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και οι προοπτικές περαιτέρω ενισχύσεως τής υφιστάμενης διμερούς στρατιωτικής συνεργασίας…
.—Δεκτές έκανε το Συμβούλιο τής Επικρατείας τρείς αιτήσεις ακυρώσεως τις οποίες είχε καταθέσει η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» εναντίον τού υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας γιά την αδειοδότηση τής επενδύσεως. Με τις αποφάσεις 1531, 1532 και 1533 που δημοσιεύτηκαν, επιδίωξη τής νέας κυβερνήσεως είναι «[…] να στηριχθεί η επένδυση με σεβασμό όλων των αναγκαίων περιβαλλοντικών όρων». Αποφασίστηκε επίσης να δημιουργηθεί μία μεικτή επιτροπή από ειδικούς τού ΥΠΕΝ και τής εταιρείας, γιά να εξεταστούν τα εκκρεμή περιβαλλοντικά, οικονομικά και αναπτυξιακά θέματα.