,
.
Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΕΛΔΖΟΥΚΩΝ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ (β΄)
……….Πρὸ τοῦ J. Laurent δὲν ἦτο διηυκρινισμένον πῶς ἔγινεν ἡ κατάκτησις τῆς Μ. Ἀσίας ὑπὸ τῶν Σελδζούκων. Οὗτος ἀπέδειξεν ὅτι δὲν ἀληθεύει ἡ τέως κρατοῦσα γνώμη ὅτι οἱ Σελδζοῦκοι, ἀφοῦ ἐπὶ πολλὰ ἔτη ἐλεηλάτησαν κατ’ ἀρέσκειαν πᾶσαν τὴν Μ. Ἀσίαν, ἔνθα δὲν ὑπῆρχε πλέον βυζαντινὸς στρατὸς ἱκανὸς ν’ ἀντιστῇ εἰς αὐτοὺς καὶ ὁ ἐμφύλιος πόλεμος ἐξηφάνιζε τὴν τελευταίαν δύναμιν τῆς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας, ἐπέτυχον τῷ 1074 ἐπὶ Μιχαὴλ Ζ΄ τοῦ Δούκα παραχώρησιν μεγάλου τμήματος τῆς Μ. Ἀσίας διὰ συνθήκης.
……….Βέβαιον εἶναι μόνον ὅτι, ἐπὶ Μιχαὴλ Ζ΄(1071-1078), ἤρχισεν ἡ ὁριστικὴ ἐγκατάστασις τῶν Σελδζούκων ἐν Μ. Ἀσίᾳ. Οἱ τοῦρκοι δηλαδὴ δὲν ἠσθάνοντο πλέον τὴν ἀνάγκην μεθ’ ἑκάστην δῂωσίν των ν’ ἀποσύρωνται· ἤρχισαν, μὴ ὑπαρχούσης ἀντιστάσεως, νὰ ἐγκαθίστανται εἰς τὰς περιοχάς, τὰς μᾶλλον ὑπ’ αὐτῶν δῃωθείσας, καὶ μᾶλλον καταλλήλους νὰ παρέχωσιν εἰς αὐτοὺς καταφυγήν.
……….Ἐξ ἄλλου ὁ Μιχαὴλ Ζ΄, ἵν’ ἀντιμετωπίσῃ τοὺς κατ’ αὐτοῦ στασιάσαντας, τὸν θεῖόν του καίσαρα Ἰωάννην Δούκαν καὶ τὸν άρχηγὸν τῶν φράγκων μισθοφόρων Roussel, ἐμίσθωσε συμμορίαν τουρκικὴν ὑπὸ τὸν Artoukh, ἥτις τὸν ἔσωσεν ἐκ τῆς δυσχερείας. Ἐπειδὴ ὅμως οἱ τοῦρκοι δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ άποβάλουν τὸν ληστρικὸν των χαρακτῆρα, ἀφ’ ἧς προσελήφθησαν ὡς μισθοφόροι, παριστάμεθα ἔκτοτε πρὸ τοῦ θεάματος τῆς λεηλασίας τῆς χώρας ὑπ’ αὐτῶν τούτων τῶν ὑπερασπιστῶν της μισθοφόρων. Αἱ δῃώσεις τῶν τούρκων νομιμοποιοῦνται οὕτω.
……….Ἐφ’ ἐξῆς ὅμως ἐν Μ. Ἀσίᾳ τὸ βυζαντινὸν κράτος ὡς καὶ οἱ διάφοροι μνηστῆρες τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει θρόνου, δὲν δύνανται νὰ ἐπιστρετεύσωσιν ἄλλους, εἰμὴ τούρκους. Διὰ τοῦτο τῷ 1081, ἔτει τῆς ἀναρρήσεως Ἀλεξίου Α΄ Κομνηνοῦ, τουρκικαὶ συμμορίαι εὑρέθησαν κατέχουσαι, ἔναντι τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τὰς παραλίους πόλεις, ἐνῷ εἰς τὴν ἐνδοχώραν οἱ τοῦρκοι περιέτρεχον τὴν ὕπαιθρον, ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, χωρὶς νὰ ἐγκαθίστανται.
……….Μόνον ἡ εἰσβολὴ ἀπὸ δυσμῶν τοῦ Ῥοβέρτου Guiscard, ἐβοήθησε τὴν ὁριστικὴν κατάκτησιν τῆς Μ. Ἀσίας ὑπὸ τῶν Σελδζούκων καὶ τὴν ἐπίσημον ὑπὸ τοῦ βασιλέως Ἀλεξίου Α΄Κομνηνοῦ ἀναγνώρισιν ταύτης.
……….Μετὰ τάς, ὡς ἄνω, ἐπιδρομάς, ἄν καὶ Ἀλέξιος Α΄Κομνηνὸς καὶ οἱ ἄμεσοι αὐτοῦ διάδοχοι Κομνηνοὶ κατέβαλον μακροὺς ἀγῶνας πρὸς ἀνάκτησιν τῆς Μ. Ἀσίας ἐκ τῶν χειρῶν τῶν Σελδζούκων, ἀπὸ τῆς ἐν Ἀκροϊνῷ εἰρήνης τοῦ 1116, μεταξὺ Ἀλεξίου Α΄ Κομνηνοῦ καὶ τοῦ σουλτάνου τοῦ Ἰκονίου Melek Schah, αἱ ἀνατολικαὶ ἐπαρχίαι παρέμειναν ὁριστικῶς εἰς χεῖρας τῶν Σελδζούκων, ἐν αἷς συμπεριλαμβάνονται τὰ ἐνδιαφέροντα ἡμᾶς ἐνταῦθα τῶν τουρκοφώνων ἑλλήνων βιλαέτια Ἰκονίου, Σεβαστείας, Ἀγκύρας. Ἄς ἐξετάσωμεν τώρα τὴν φύσιν τῆς χώρας ταύτης.