,
Αγάπη, ενοχή, ντροπή:
Ο συναισθηματικός εκβιασμός τής ελληνικής κοινωνίας γιά να αποδεχτεί την λαθρομετανάστευση
Δρ. Χρήστος Μητσάκης
.
……….Δεν χρειάζεται κανείς να έχει παρά ελάχιστη γνώση των μηχανισμών επηρεασμού τής κοινής γνώμης γιά να διαπιστώσει πως διεξάγεται οργανωμένη και συστηματική προσπάθεια χειραγώγησης τής ελληνικής κοινωνίας, σχετικώς με το μείζον πρόβλημα τής λαθρομετανάστευσης, με σκοπό να καμφθούν οι όποιες αντιδράσεις στην εφαρμοζόμενη εδώ και χρόνια αλλοίωση τού δημογραφικού χάρτη τής χώρας.
……….Γνωρίζοντας πολύ καλά οι οργανωτές και χειριστές των μηχανισμών αυτών, πως ο Έλληνας δρα και αντιδρά κατά κανόνα συναισθηματικά, επικεντρώνουν την προσπάθειά τους στην χρήση τού έμμεσου και πλάγιου συναισθηματικού εκβιασμού, μέσω τής επίκλησης τής επιβεβλημένης να επιδειχθεί αγάπης προς τον συνάνθρωπο και τής πρόκλησης των συναισθημάτων τής ενοχής και τής ντροπής, επιτυγχάνοντας, ταυτόχρονα, την εξουδετέρωση των όποιων βασιζομένων στην λογική και σε αδιαμφισβήτητα δεδομένα επιχειρημάτων εναντίον τής λαθρομετανάστευσης και τής πληθυσμιακής αλλοίωσης τής χώρας.
……….Στην οργανωμένη αυτή προσπάθεια τού επηρεασμού τής ελληνικής κοινωνίας υπέρ τής αλλαγής τής δημογραφίας τής χώρας, συμμετέχει και ένα ετερόκλητο πλήθος, εγχώριων και αλλοδαπών, διασήμων, αναγνωρίσιμων ή και ασήμων προσώπων, προερχομένων από τον χώρο τής Ορθόδοξης Εκκλησίας, τής πολιτικής, τής οικονομίας, τής τέχνης, τού αθλητισμού ή των ΜΜΕ.
……….Πρόσωπα, τα οποία κινούμενα είτε από ανθρωπισμό –αφελή στην προκειμένη περίπτωση– είτε από ίδιον όφελος (βλέπε δημοσιότητα, επιχορηγήσεις), άλλοτε εν γνώσει τους και άλλοτε εν αγνοία τους, συνδράμουν στην καλά ενορχηστρωμένη αυτή εκστρατεία άμβλυνσης των αντιδράσεων των Ελλήνων στον πραγματοποιούμενο λαθροεποικισμό τής χώρας από κατά κανόνα αλλόφυλους, αλλόθρησκους και εν δυνάμει εχθρικούς πληθυσμούς.
……….Κεντρικό στοιχείο τής προσπάθειας αυτής χειραγώγησης τής ελληνικής κοινωνίας, αποτελεί η επίκληση τής επιβεβλημένης να επιδειχθεί αγάπης προς τον εμπερίστατο συνάνθρωπο. Μίας επίκλησης, που συνοδεύεται συχνά από την υπενθύμιση πως κάτι τέτοιο αποτελεί χριστιανικό καθήκον.
……….Στην προκειμένη, όμως, περίπτωση, όπου το σύνολο σχεδόν τού εισρεόμενου πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, η χριστιανικής προελεύσεως αυτή αγαπολογία, η οποία κατά σύμπτωση(;) εκπορεύεται από τα ίδια κέντρα, τα οποία προωθούν τον οικουμενισμό και τον θρησκευτικό συγκρητισμό, καθώς η εχθρική κατά τα άλλα έναντι τού Χριστιανισμού παγκοσμιοποίηση, δεν διστάζει να τον χρησιμοποιεί, όταν αυτό εξυπηρετεί τους σκοπούς της, είναι το λιγότερο αφελής και βλακώδης. Και αυτό γιατί γιά τους μουσουλμάνους κάθε άλλος άνθρωπος μη μουσουλμάνος είναι εξ ορισμού άπιστος, δεν θεωρείται ισότιμος με αυτούς, ούτε είναι άξιος σεβασμού, αποτελεί δε στόχο υποχρεωτικού εξισλαμισμού, εκούσιου ή βίαιου.
……….Ζητείται, λοιπόν, από τους Έλληνες να δουν αγαπητικά πληθυσμούς, οι οποίοι από την πλευρά τους ούτε βλέπουν, ούτε πρόκειται να δουν αγαπητικά τους Έλληνες, ενώ στην καλύτερη των περιπτώσεων, μάς βλέπουν ωφελιμιστικά, ως παρόχους δωρεάν στέγης, τροφής, ένδυσης, εκπαίδευσης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και νομιμοποιητικών και ταξιδιωτικών εγγράφων χώρας μέλους τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
……….Παραβλέπεται, λοιπόν, σκοπίμως, πως η όποιας μορφής αγαπητική σχέση, οφείλει να είναι σχέση αμοιβαιότητας. Επιπλέον, η ηθελημένη αυτή παράβλεψη, συνοδεύεται από την συστηματική απόκρυψη από την δημοσιότητα ενεργειών και εκδηλώσεων μίσους και βίας από πλευράς των λαθρομεταναστών στην θέα ορθοδόξων κληρικών ή ακόμα και συσκευασιών τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης που φέρουν τον Τίμιο Σταυρό, εμβλήματα Ιερών Μητροπόλεων ή το σύμβολο τού Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, και γενικά αποσιωπώνται συμπεριφορές τους, οι οποίες δείχνουν ασέβεια και εχθρότητα στον πολιτισμό, στα ήθη και στα έθιμα, και άρα και στους ίδιους τους Έλληνες, οι οποίοι αναγκάζονται και εξαναγκάζονται να δεχτούν τους λαθρομετανάστες στην χώρα τους.
.
……….Επειδή, οι οργανωτές τής συγκεκριμένης εκστρατείας χειραγώγησης των Ελλήνων, γνωρίζουν πως η αγάπη είναι συναίσθημα πηγαίο και αυθόρμητο, το οποίο εύκολα μεν γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, όταν υφίσταται, αλλά δύσκολα δημιουργείται εξ αρχής, και άρα η επίκληση σε αυτήν δεν επαρκεί γιά να επιτευχθούν οι στόχοι τους, συμπληρώνουν την προσπάθειά τους, επιχειρώντας να ενσπείρουν στους Έλληνες τα συναισθήματα τής ενοχής και τής ντροπής.
……….Τα συναισθήματα αυτά είναι ευκολότερο να δημιουργηθούν είτε στον ατομικό είτε στον συλλογικό ψυχισμό, το δε αρνητικό τους φορτίο εξαναγκάζει σε ανάλογη δράση και τα άτομα και τις κοινωνίες συνολικά, προκειμένου να πετύχουν την απαλλαγή τους από αυτά ή έστω να μειώσουν την έντασή τους.
……….Εντέχνως, λοιπόν, οι ανάφορες των ΜΜΕ γιά το λαθρομεταναστευτικό συνοδεύονται από περιγραφές και εικόνες, που σκοπό έχουν να προκαλέσουν στους Έλληνες τα συναισθήματα τής ενοχής και τής ντροπής γιά το δράμα, υπαρκτό ή κατασκευασμένο, των εισρεομένων πληθυσμών, ακόμη και γιά τις συνθήκες ζωής τους στις χώρες προέλευσής τους, έστω και αν η Ελλάδα, ούτε άμεσα, ούτε έμμεσα, συμμετείχε στην αποικιοκρατική οικονομική εκμετάλλευση των πατρίδων τους ή στην γεωπολιτική τους κατάρρευση.
………Αυτό γίνεται, ώστε οι Έλληνες, συναισθανόμενοι ενοχή και ντροπή έναντι των λαθρομεταναστών και γιά τα πραγματικά ή ανύπαρκτα προβλήματα, που αυτοί έχουν, αφ’ ενός να μην αντιδράσουν στην μόνιμη εγκατάστασή τους στην χώρα μας και αφ’ ετέρου να προβούν και ως άτομα και συλλογικά ως κράτος, σε όλες εκείνες τις ενέργειες, οι οποίες θα διευκολύνουν τον μουσουλμανικό εποικισμό τής Ελλάδας, αποδεχόμενοι δίχως αντίρρηση και χωρίς αντίδραση, το ανάλογο και αναμφισβήτητα υψηλό, εθνικό, κοινωνικό και οικονομικό κόστος.
……….Προκειμένου να επιτευχθεί πως τα συναισθήματα τής αγάπης, τής ενοχής και τής ντροπής θα οδηγήσουν, είτε στην αδρανοποίηση των Ελλήνων και στην εξασθένηση των αντιδράσεών τους έναντι τού λαθροεποικισμού τής χώρας, είτε στην εκδήλωση συμπεριφορών που θα υποβοηθήσουν αυτόν τον λαθροεποικισμό, είναι απαραίτητη η υπέρβαση ή έστω η χαλάρωση τής αντικειμενικά υπαρκτής διαχωριστικής γραμμής «Έλληνες» και «Ξένοι». Καθώς είναι γνωστό, πως όταν υφίστανται τέτοιοι διαχωρισμοί, τα άτομα τής μίας πλευράς, δύσκολα επιδεικνύουν συμπεριφορές αποδοχής ή αλτρουισμού έναντι των ατόμων τής άλλης πλευράς.
……….Για τον λόγο αυτό, οι οργανωτές τής συγκεκριμένης προσπάθειας χειραγώγησης τής ελληνικής κοινωνίας, επιχειρούν να πετύχουν, έστω μερικώς, την ταύτιση των Ελλήνων με τους παρανόμως εισρεόμενους πληθυσμούς, ώστε με την χαλάρωση και την υπέρβαση των ορισμών «Εμείς» και οι «Άλλοι», τα υποβολιμαία συναισθήματα αγάπης, ενοχής και ντροπής να εκφραστούν ως ανοχή, τουλάχιστον, ή ιδανικά ως αποδοχή των λαθραίως εισρεόντων στην χώρας μας αλλοφύλων και αλλοθρήσκων πληθυσμών και τής μόνιμής τους εγκατάστασης σε αυτήν.
……….Ευφυώς, επικαλούνται ιστορικές εμπειρίες τής πρόσφατης ελληνικής ιστορίας, όπως οι σφαγές των Ελλήνων από τους Τούρκους την περίοδο 1915-1922 και ο ξεριζωμός τού 1922 από τις πατρογονικές τους εστίες στην Μικρά Ασία και στην Ανατολική Θράκη ή η μαζική μετανάστευση των δεκαετιών τού 1950 και 1960 στις χώρες τής Δυτικής Ευρώπης και τής Ωκεανίας προς αναζήτηση εργασίας και καλύτερου μέλλοντος.
……….Σκοπίμως, όμως, και τεχνηέντως, διαστρεβλώνουν την ιστορική αλήθεια, αφού εξισώνουν αναιδώς τους διωκόμενους πρόσφυγες τού 1922, που αναζήτησαν καταφύγιο στην ελεύθερη Ελλάδα των όμαιμων, ομόγλωσσων και ομόθρησκών τους αδελφών, με τους αλλόφυλους, αλλόγλωσσους και αλλόθρησκους πληθυσμούς που εισέρχονται παράνομα στην χώρα μας, προερχόμενοι τις περισσότερες φορές από μη εμπόλεμες χώρες ή ζώνες.
……….Η ίδια ηθελημένη διαστρέβλωση τής αλήθειας γίνεται και στην περίπτωση των Ελλήνων που μετανάστευσαν στο εξωτερικό προς αναζήτηση εργασίας. Αποσιωπάται πως δεν μετέβησαν εκεί παρανόμως, αλλά απολύτως νόμιμα και μετά από άδεια των χωρών που τούς δέχτηκαν, και οι οποίες βρίσκονταν σε φάση οικονομικής ανάπτυξης και αναζητούσαν εργατικά δυναμικό, ενώ έπρεπε να υποβληθούν προηγουμένως σε εξονυχιστικούς ελέγχους και ιατρικές εξετάσεις. Το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, από τους λαθρομετανάστες που εισρέουν παράνομα, χωρίς άδεια ή πρόσκληση και δίχως κανέναν έλεγχο στην χώρα μας, η οποία, επιπρόσθετα, μαστίζεται από μακρόχρονια οικονομική ύφεση και από υψηλή ανεργία.
……….Ο γράφων, ούτε αρνείται, ούτε παραγνωρίζει την ανάγκη να προστατευτούν και να βοηθηθούν οι πραγματικώς έχοντες ανάγκη συνάνθρωποί μας που φτάνουν στην χώρα μας, και είναι όντως πρόσφυγες πολέμου, υπό την αυστηρή προϋπόθεση, όμως, πως αυτό θα γίνει προσωρινά και μέχρις ότου οι συνθήκες επιτρέψουν την επιστροφή τους στις πατρίδες τους. Και φυσικά με την υποχρέωση εκ μέρους τους να σεβαστούν τον τρόπο ζωής, τα ήθη, τα έθιμα και τους νόμους τής Ελλάδας, και δεν θα απαιτήσουν, προφασιζόμενοι το δικαίωμα να διατηρήσουν την δική τους πολιτιστική και θρησκευτική ιδιοπροσωπία, να αλλοιωθεί η δική μας Ελληνορθόδοξη ιδιοπροσωπία και ταυτότητα ή να τεθούν περιορισμοί στην έκφρασή της.
……….Δυστυχώς, η προσεκτική παρατήρηση των όσων συμβαίνουν, οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις πως διεξάγεται συστηματική και καλά οργανωμένη προσπάθεια χειραγώγησης των Ελλήνων, σχετικώς με το μείζον πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, με σκοπό όχι μόνον να καμφθούν οι όποιες αντιδράσεις τους, αλλά και να συνεργήσουν, συνειδητά ή ασυνείδητα, στην επιχειρούμενη εδώ και χρόνια αλλοίωση τού δημογραφικού χάρτη τής Ελλάδας και στον λαθροεποικισμό της από αλλόφυλους και αλλόθρησκους πληθυσμούς, εν δυνάμει επικίνδυνους γιά την μελλοντική της ασφάλεια, συνοχή και εδαφική ακεραιότητα.
……….Το επιχείρημα πως τέτοια προσπάθεια χειραγώγησης και συναισθηματικού εκβιασμού τής ελληνικής κοινωνίας δεν υφίσταται, αλλά πρόκειται απλώς γιά την ευρεία προβολή ενός επίκαιρου ζητήματος που συνοδεύεται από την ανάλογη κινητοποίηση, προκειμένου να αντιμετωπιστούν φλέγοντα ανθρωπιστικά προβλήματα, δεν αρκεί γιά να ερμηνεύσει το μέγεθος και την ένταση τής δημοσιότητας, τον τρόπο προβολής, την ενεργό συμμετοχή τόσων εγχώριων και αλλοδαπών, προσώπων, προερχομένων από τον χώρο τής πολιτικής, τής Ορθόδοξης Εκκλησίας, τής οικονομίας, τής τέχνης, τού αθλητισμού ή των ΜΜΕ και κυρίως τον ασκούμενο συναισθηματικό εκβιασμό των Ελλήνων.
……….Άλλωστε, εάν τα κίνητρα ήταν ανθρωπιστικά, θα βλέπαμε αντιστοίχου μεγέθους και επιπέδου οργάνωσης εκστρατείες και κινητοποιήσεις γιά την αρωγή και την ανακούφιση των δεινοπαθούντων και αναξιοπαθούντων Ελλήνων (ανέργων, αστέγων, ασθενών, ορφανών, ΑΜΕΑ κλπ), των οποίων τα προβλήματα επιβίωσης δεν τυγχάνουν ανάλογου ενδιαφέροντος από τα ΜΜΕ, οι δε όποιες ενέργειες γιά την παροχή βοήθειας, είναι στην πλειοψηφία τους ασυντόνιστες, αποσπασματικές και περιορισμένης έκτασης και διάρκειας.
……….Το δυστύχημα γιά το μέλλον τής πατρίδας μας, είναι πως αυτός ο συναισθηματικός εκβιασμός των Ελλήνων φαίνεται να αποδίδει ήδη, καθώς η προσπάθεια χειραγώγησής τους, έχει επιτύχει να καταφέρει, προς το παρόν τουλάχιστον, οι όποιες αντιδράσεις στον λαθροεποικισμό τής χώρας να είναι ελάχιστες, άνευρες και περιθωριοποιημένες, ενώ αντίθετα αρκετοί είναι εκείνοι που παρασυρμένοι από τα συναισθήματα τής αγάπης, τής ενοχής και τής ντροπής, συνδράμουν στην εφαρμοζόμενη δημογραφική αλλοίωση τής Ελλάδας.
20 Μαρτίου 2016
Δρ. Χρήστος Μητσάκης
Σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα:
……….Ο Χρήστος Μητσάκης είναι ψυχολόγος. Έχει σπουδάσει ψυχολογία στην Μ. Βρετανία, ενώ έχει κάνει και σπουδές δημοσιογραφίας στην Ελλάδα.
Σημείωση πνευματικών δικαιωμάτων:
……….Το κείμενο αυτό γράφτηκε γιά να δημοσιευτεί στον ιστοχώρο «Ελληνικό Ημερολόγιο», http://ellinoistorin.gr/
……….Επιτρέπεται η δωρεάν αναδημοσίευση στο διαδίκτυο και μόνον, αυτούσιου και χωρίς αλλαγές τού παρόντος κειμένου, μόνον μετά από άδεια τού συγγραφέα και με τον αυστηρό όρο να αναφέρονται σαφώς ο συγγραφέας και η αρχική πηγή δημοσίευσης και εφ’όσον η αναδημοσίευση περιλαμβάνει το σύντομο βιογραφικό τού συγγραφέα και την σημείωση πνευματικών δικαιωμάτων.
……….Απαγορεύεται η αφαίρεση ή προσθήκη λέξεων, φράσεων ή φωτογραφιών και η με κάθε άλλο τρόπο τροποποίηση ή αλλοίωση τού κειμένου και τού περιεχομένου του.
Είναι σύμπτωση οι τόσες πολλές συμπτώσεις που επιβεβαιώνουν τον συγγραφέα τού άρθρου; Τόσα πολλά γεγονότα που συγκλίνουν στις θέσεις του δρ. Χρήστου Μητσάκη; Συγχαριτήρια για το άρθρο σας, αλλά και για το θάρρος σας. Ο νοών νοείτω.