,

Παναγιώτου Ανδρέας. Γεννήθηκε στο χωριό Πολύστυπος, τής επαρχίας Λευκωσίας, το 1928. Θανατώθηκε από τους Άγγλους με φρικτά βασανιστήρια στα ανακριτήρια των Πλατρών, στις 19 Νοεμβρίου 1956. Σύζυγος: Κυριακή Παναγιώτου Γονείς: Παναγιώτης Στυλιανού και Ιουλιανή Παναγιώτου. Αδελφές: Σταυρούλα και Μαρούλα.

……….Ο Ανδρέας Παναγιώτου τελείωσε το δημοτικό σχολείο Πολυστύπου και εργαζόταν ως εργάτης στο μεταλλείο Μιτσερού. Εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ από την αρχή τού αγώνα μαζί με την σύζυγό του, Κυριακή, και διέθεσαν το σπίτι τους γιά τον αγώνα. Βοηθούσαν στην διανομή χειροβομβίδων που κατασκευάζονταν σε εργαστήρι το οποίο η Οργάνωση εγκατέστησε στο χωριό τους, εφοδιάζοντας τις ανταρτικές ομάδες των τομέων Πιτσιλιάς και Κύκκου και τους τομείς τής Λευκωσίας και Λεμεσού. Περαιτέρω δραστηριοποίησή τους σε ενέργειες τής ΕΟΚΑ περιοριζόταν από τους υπεύθυνους, επειδή το σπίτι τους το χρησιμοποιούσε η Οργάνωση ως αρχηγείο τής περιοχής, όπου διέμενε ο τομεάρχης και όπου κατέληγαν αγωνιστές που δραπέτευαν από τα κρατητήρια.

……….Ο Ανδρέας Παναγιώτου συνελήφθη στις 8 Νοεμβρίου 1956 κατόπιν προδοσίας. Ο ανακριτής που τον ανέκρινε, πίστευε ότι θα μπορούσε να τού αποσπάσει πληροφορίες γιά το πού βρισκόταν ο Διγενής και γιά τούτο τον βασάνισε μέχρι θανάτου.

……….Στην έκθεσή του, ο Άγγλος στρατιωτικός γιατρός, Φίλιπ Πάρκερ, που διαπίστωσε τον θάνατο τού Ανδρέα Παναγιώτου, αναφέρει : “Στο κάτω μέρος τής κοιλιάς του, υπήρχαν δύο κιτρινωπές περιφέρειες που έδειχναν σημεία αποσύνθεσης. Το πρόσωπο και ο λαιμός του ήταν μελανιασμένα και συμφορημένα. Κακώσεις υπήρχαν και στα γόνατα, στους αγκώνες, στα δάκτυλα των χεριών και των ποδιών, στους μηρούς, στο στόμα και στα χείλη. Στο μεσεντέριο και στο περιτόνιο υπήρχε μεγάλη αιμορραγία και η κοιλιά και το παχύ έντερο ήταν γεμάτα αίμα. Το λεπτό έντερο ήταν τρυπημένο και ο αριστερός νεφρός κτυπημένος. Οι αριστερές πλευρές, από την τέταρτη ως τη δωδέκατη, ήταν σπασμένες και στο αριστερό ημιθωράκιο υπήρχε αίμα. Στο κεφάλι υπήρχαν μώλωπες και το κρανιακό οστούν ήταν λεπτότερο τού κανονικού. Μέσα στον εγκέφαλο υπήρχε πηχτό αίμα”.

……….Ο θάνατος αποδόθηκε σε ενδοκρανιακή αιμορραγία και ανεπάρκεια τής καρδιάς και τής αναπνοής, λόγω πηκτού αίματος στην καρδιά και στους πνεύμονες.

Πηγή: Κέντρο Έρευνας και Τεκμηρίωσης – ΙΔ.Α.Α.Ε.

Επιμέλεια κειμένου και εικόνας: Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο