Θεολόγος – Φιλόλογος
«Ιμερτά Μυθαναγνώσματα»
Διαύγασμα ΙΖ΄
Εισαγωγικό σημείωμα
Τα «Ιμερτά Μυθαναγνώσματα» φιλοδοξούν να αποτελέσουν μία συλλογή από ελληνικούς μύθους, διατυπωμένους υπό μορφή τερπνών παραμυθιών, που σκοπεύουν να διδάξουν ευχάριστα τους αναγνώστες και τους ακροατές τους. Η ηλεκτρονική ή έντυπη αναπαραγωγή και διάδοσή τους, καθώς και η τυχόν μετάφρασή τους σε άλλες γλώσσες, επιτρέπεται υπό τον απαρέγκλιτο όρο τής αυστηρής διατήρησης τής απόλυτης ακεραιότητας τού περιεχομένου των Διαυγασμάτων [ … ]
Ο μεγάλος κατακλυσμός
Πριν πολλά-πολλά χρόνια, επάνω στους ανθρώπους, που ζούσαν στην γη, έπεσαν χρόνοι δύσκολοι και μήνες οργισμένοι. Άνδρες και γυναίκες, μεγάλοι και μικροί, πλούσιοι και φτωχοί, είχαν αρχίσει να χάνουν τα λογικά τους, να ξεμακραίνουν από τους νόμους των αθάνατων θεών, να καταδιώκουν τους δίκαιους και τους ενάρετους, να τιμούν τους πρόστυχους και τους δολερούς. Μέρα με την ημέρα, γίνονταν ολοένα και περισσότερο οκνηροί, ψεύτες, υποκριτές, κοιλιόδουλοι, συκοφάντες, κλέφτες και κακόβουλοι.
Οι ελάχιστοι ευγενικοί και συνετοί άνθρωποι, εκείνοι που είχαν ορθή κρίση και δικαιοσύνη στις καρδιές τους, έφευγαν έντρομοι μακριά από τις πόλεις και τα χωριά, αναζητώντας καταφύγιο στα ψηλά βουνά και στα μακρινά νησιά, ή κρύβονταν σε βαθιές σπηλιές και σε σκοτεινά δάση. Η ραθυμία, η απάτη, η ψευδορκία, η ανομία, ο φόνος και η παραφροσύνη εξουσίαζαν σχεδόν τα πάντα. Η γνώση, η σωφροσύνη, η εργατικότητα, η ειλικρίνεια, η εντιμότητα και η αλληλεγγύη ήταν πλέον σπανιότερες και από τους πλέον δυσεύρετους πολύτιμους λίθους.
Ο σεβάσμιος πατέρας των θεών και των ανθρώπων, ο μακάριος Δίας, παρατηρούσε φανερά ανήσυχος την ταχύτατη εξάπλωση τού κακού επάνω στην γη και δεν μπορούσε να κρύψει την απογοήτευση και την θλίψη του. Είχε δώσει στο γένος των θνητών πολλές ευκαιρίες γιά μετάνοια και επιστροφή στον σωστό δρόμο. Είχε αποστείλει επανειλημμένα στις ανθρώπινες κοινωνίες πολλούς φωτισμένους γιούς του, γιά να τις νουθετήσουν και να τις συμβουλέψουν, αλλά τώρα κατανοούσε το μάταιο όλων εκείνων των προσπαθειών του.