ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΙ-ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ (+15/7/1906)

15-7-1906,

Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΕΛΛΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗ

.

……….Τὰ σώματα Ἰωάννου Καραβίτη καὶ Εὐαγγέλου Νικολούδη, ἀριθμοῦντα εἴκοσι ἀντάρτας ἕκαστον, ἀφοῦ διῆλθον τὴν 1ην Ἰουλίου τὴν Ἑλληνοτουρκικὴν μεθόριον, ἔφθασαν εἰς Μπελκαμένην (Δροσοπηγήν). Ἐνῷ εὐρίσκοντο εἰς τὸ χωρίον τοῦτο, ἔλαβον διαταγὴν τοῦ Κέντρου Μοναστηρίου νὰ προσβάλουν τὸ Γκορνίτσοβον (Κέλλη) τὴν νύκτα τῆς 14ης πρὸς τὴν 15ην Ἰουλίου, ὅπου κατὰ τὰς πληροφορίας τοῦ Κέντρου θὰ εὐρίσκετο ἐντὸς τοῦ χωρίου τούτου ἡ τσέτα τοῦ βοεβόδα Τᾶνε. Πράγματι κατὰ τὸν καθορισθέντα χρόνον ἐκίνησαν τὰ δύο σώματα διὰ τὴν ἐκτέλεσιν τῆς ἐπιχειρήσεως αὐτῆς, ὁδηγούμενα ὑπὸ τοῦ γνώστου τῆς περιοχῆς Φλωρινιώτου (καταγομένου ἐκ Κέλλης) Γρηγορίου Σαπουντζῆ.

……….Τὴν πρωίαν τῆς 15ης Ἰουλίου, ἔφθασαν εἰς Γκορνίτσοβον (Κέλλη), ὅταν ὅμως ἐκινήθησαν πρὸς κύκλωσιν τοῦ χωρίου, εὐρέθησαν κυκλωμένοι ὑπὸ ἱσχυρᾶς Τουρκικῆς δυνάμεως. Ἡ τελευταία, γνωρίζουσα τὰς κινήσεις των, ἀνέμενε τὰ σώματα ἐνεδρευτικῶς ἐπὶ τῶν λόφων πού περιβάλλουν τὸ χωρίον.

……….Ἡ ἐπακολουθήσασα συμπλοκὴ ὑπῆρξε πεισματώδης. Τὰ Ἑλληνικὰ σώματα ἐπέδειξαν ἄφθαστον ἡρωισμόν, πλὴν ὅμως ἀπώλεσαν δώδεκα ἄνδρας νεκρούς, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τὸν ὁπλαρχηγὸν Εὐάγγελον Νικολούδην ἀπὸ Λάκκους Κυδωνίας.

Ὁ καπετάνιος φοράει μαῦρο παντελόνι καὶ πουκάμισο κατάφορτο μὲ ἀσημένια στολίδια καὶ φλουριά. Ὁπλισμός: Φέρει Ἀραβίδα Μάνλιχερ Μ 1893, διακοσμημένη μὲ ἀσημένια δεσίματα. Στὴν μέση φέρει τὰ φυσίγγια τῆς Ἀραβίδας σὲ δερμάτινες παλάσκες καὶ κρητικὸ μαχαίρι σὲ ἀσημένια θήκη.

……….Οἱ διαφυγόντες τὸν τουρκικὸν κλοιὸν ἀντάρται ὑπὸ τὰς διαταγὰς τοῦ ὁπλαρχηγοῦ Ἰωάννου Καραβίτη, συνεκεντρώθησαν εἰς τὰς ὑπωρείας τοῦ ὑψώματος Πιπερίτσα τοῦ Καϊμακτσαλάν (Βόρας) καὶ διὰ τῶν ὁδεύσεων δυτικῶς τῶν χωρίων Παπαδιᾶ καὶ Σόβιτς (ἐπὶ γιουγκοσλαβοβουργαρικοῦ ἐδάφους) κατηυθύνθησαν πρὸς Μορίχοβον. Εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ Μοριχόβου παρὰ τὸ χωρίον Γραδέσνιτσα (ἐπὶ Γ/Β ἐδάφους) συνηντήθησαν τὴν 18ην Ἰουλίου μὲ τὰ σώματα τῶν Γεωργίου Βολάνη, Παναγιώτη Φιωτάκη, Πέτρου Περδίκα καὶ Κώστα Γαρέφη. Ἐν συνεχείᾳ ὅλα τὰ σώματα αὐτά, πλὴν τοῦ σώματος Γαρέφη τὸ ὁποῖον ἐπέστρεψε μετ’ ὁλίγον εἰς τὴν περιοχήν του, ἔδρασαν ἐπιτυχῶς ἐπὶ τοῦ Μοριχόβου καθ’ ὅλην τὴν διάρκειαν τοῦ ἔτους 1906.

……….Τὰ ἀλλεπάλληλα αὐτὰ ἀτυχήματα τῶν Ἑλληνικῶν σωμάτων, καίτοι ὀδυνηρά, δὲν ἐστάθησαν ἐν τοῦτοις ἰκανὰ νὰ μειώσουν τὴν Ἑλληνικὴν δραστηριότητα εἰς τὴν Δυτικὴν Μακεδονίαν. Ἡ Ἑλληνικὴ ὀργάνωσις, κατευθυνομένη ἀττὸ τὸ Προξενεῖον Μοναστηρίου, εἶχε θέσει στερεᾶς βάσεις καὶ ἡ Ἑλληνική παρουσία ἐκάλυπτεν ὁλόκληρον τὸν Δυτικομακεδονικὸν χῶρον.

(Ὡς ἡμερομηνία θανάτου ἀναφέρεται καὶ ἡ 18η Ἰουλίου)
***
Πηγὴ τὸ μεγάλο : www.e-istoria.com/
Ἐπιμέλεια κειμένου καὶ εἰκόνων : Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο 

Αφήστε μια απάντηση