,
,
Τί εννοούσε ο Ζαχαριάδης όταν ισχυριζόταν ότι «δεν υπάρχει ζήτημα αυτονομήσεως τής Μακεδονίας…»
.
……….Ο Γ.Γ. τού Κ.Κ.Ε. Ν. Ζαχαριάδης, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωσή του τον Απρίλιο τού 1945 από Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως τής Γερμανίας, συναντήθηκε στο Παρίσι με Σοβιετικούς επισήμους, μεταξύ των οποίων και τον Σοβιετικό Πρέσβη, Μογκομόλωφ. Από αυτούς έλαβε οδηγίες-εντολές, γιά την περαιτέρω δράση τού Κ.Κ.Ε. στην Ελλάδα.
……….Το καλοκαίρι τής ίδιας χρονιάς, πέρασε και από το Βελιγράδι, συνεργαζόμενος γιά μεγάλο χρονικό διάστημα με τον Ιωσήφ Τίτο. Αυτή η συνεργασία επαναλήφθηκε την άνοιξη τού 1946 στα Σκόπια και το Βελιγράδι, κατά την διάρκεια των μετακινήσεών του σε Πράγα και Βαρσοβία, λόγω των Διεθνών κομμουνιστικών συνεδρίων.
……….Ο ίδιος ομολόγησε ότι σε αυτές τις επισκέψεις συνεργάστηκε στενά με τους ηγέτες τής Ν.Ο.Φ., όπως επίσης και με τους ηγέτες τού νέου κράτους των Σκοπίων. Στις 15 Ιουνίου 1946, κατά την διάρκεια τής κομμουνιστικής ολομέλειας Μακεδονίας-Θράκης, δήλωσε τα εξής:
……….«Μίλησα με υπεύθυνους ανθρώπους τής Ν.Ο.Φ. τής δημοκρατικής οργάνωσης που εκπροσωπεί στην χώρα μας την ‘’μακεδονική μειονότητα’’ και γιά μιά ακόμη φορά, δηλώνω κατηγορηματικά ότι ζήτημα αυτονομήσεως τής Μακεδονίας γιά μάς δεν υπάρχει, γι’ αυτό συνεργαζόμαστε αρμονικά με την Ν.ΟΦ.».
……….Ο κόσμος εξαπατημένος αισθάνθηκε ανακούφιση, μη γνωρίζοντας ακόμη τις αποφάσεις Μόσχας και Τίτο γιά την Μακεδονία. Πίστεψε λοιπόν με την δήλωση τού Ζαχαριάδη, ότι το «Μακεδονικό ζήτημα» είχε πλέον λήξει.
……….Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Ο Ζαχαριάδης, συνεπής στις οδηγίες-εντολές που έλαβε στο Παρίσι από τον Μογκομόλωφ, όσο και από τον Τίτο στο Βελιγράδι, συμμορφώθηκε απολύτως με τα νέα συνθήματα γιά την Μακεδονία.
……….Εκείνη την εποχή το σύνθημα «αυτονόμηση τής Μακεδονίας» είχε καιροσκοπικά καταδικασθεί ως «προδοτικό», διότι αφορούσε μόνο τον βουργαρικό μεγαλοϊδεατισμό τής Ε.Μ.Ε.Ο. (τού δεξιού εθνικιστικού χώρου), αλλά και τού Κομμουνιστικού Κόμματος Βουργαρίας (τού αριστερού χώρου). Ερχόταν όμως σε αντίθεση με τις εντολές τής Μόσχας γιά εκείνη την περίοδο. Έπρεπε λοιπόν και το Κ.Κ.Ε. να αλλάξει γραμμήν πλεύσεως, και επισήμως να προσαρμόσει τα συνθήματά του, διά στόματος τού Γ.Γ. Ζαχαριάδη, στις νέες εντολές τής Μόσχας.
……….Αυτές μιλούσαν γιά ‘’Ενωμένη Μακεδονία’’ στα πλαίσια τής Λαϊκής Ομοσπονδίας τής Γιουγκοσλαβίας… Αυτό λοιπόν εννοούσε ο Ζαχαριάδης όταν ισχυριζόταν ότι δεν τίθεται θέμα αυτονομήσεως τής Μακεδονίας.
……….Προς επιβεβαίωση, το επίσημο Δελτίο τής Ν.Ο.Φ. τής 15ης Μαΐου 1945, που εκδόθηκε στα Σκόπια, έγραφε:
……….«Δεν είμαστε Οχρανίτες και ακόμα λιγώτερο αυτονομιστές. Γιατί αυτό οδηγεί τον ‘’Μακεδονικό λαό’’ στον γκρεμό, σαν αιώνια δουλεία (εννοώντας την υποταγή στους βούργαρους) και ακόμα διότι ο αυτονομισμός είναι γραμμή τής Διεθνούς αντίδρασης (!!), η οποία έχει σκοπό να σπάσει την ενότητα των λαών τής Νοτιοσλαβίας. Ολόκληρος ο ‘’Μακεδονικός λαός’’, έχει εκδηλώσει την θέλησή του πως θα ζήσει με τους λαούς τής Γιουγκοσλαβίας, επειδή τον εκτιμούν σαν λαό και επειδή ο ‘’Μακεδονικός λαός’’ κάτω από την σοφή καθοδήγηση τού Στρατάρχη Τίτο, σε κοινό αγώνα με τους λαούς τής Γιουγκοσλαβίας, θα γνωρίσει γιά πρώτη φορά την εθνική του λευτεριά».
……….Με αυτούς δήλωσε ο Ζαχαριάδης στις 15 Ιουνίου τού 1946 ότι συνεργάζεται αρμονικά. Και βεβαίως ζήτημα αυτονομίας δεν υπήρχε, διότι χάριζε την Μακεδονία στους Γιουγκοσλάβους.
……….Μέχρι λοιπόν την ρήξη τού Τίτο με την Μόσχα, η πολιτική γραμμή τού Κ.Κ.Ε. γιά την Μακεδονία, προσαρμόστηκε στις εντολές που έλαβε από τους Στάλιν και Τίτο.
……….Η στενή συνεργασία μεταξύ Γιουγκοσλαβίας και Κ.Κ.Ε. καθορίσθηκε σε μυστική συμφωνία η οποία ονομάστηκε και από τις δύο πλευρές «Άγραφος Συμφωνία τού 1946».
……….Όταν στις 25 Μαρτίου 1946, ο Ζαχαριάδης επισκέφθηκε το κολαστήριο τού Μπούλκες, στο οποίο είχαν συγκεντρωθεί γιά εκπαίδευση οι φυγάδες από την Ελλάδα (χωρίς να ξέρουν τί τους περίμενε εκεί…), συνοδευόταν από Σοβιετικούς και Γιουγκοσλάβους αξιωματικούς, αλλά και στελέχη τής Ν.Ο.Φ.
……….Στον λόγο που εκφώνησε, μεταξύ άλλων τους συνέστησε «θάρρος, υπομονή και σιδηρά πειθαρχία, απαραίτητα στοιχεία γιά την επιτυχία τού αρχομένου αγώνα, ο οποίος βεβαίως θα κατέληγε σε νίκη, εφ’ όσον το 80% τού Ελληνικού τακτικού στρατού είναι κομμουνιστές (…) και περιμένουν την ευκαιρία να προσχωρήσουν στον ‘’Δημοκρατικό στρατό’’…».
……….Τον Μάϊο τού 1946 ήταν έτοιμες δύο Ταξιαρχίες, η «Νίκος Ζαχαριάδης» και η «Ε.Λ.Α.Σ». Υπ’ όψιν ότι από τους 25.000 άνδρες που ήταν το μάξιμουμ τής δύναμης τού ΔΣΕ, οι 8-12.000 ήταν σε σταθερή βάση αυτοχαρακτηρισμένοι ως ‘’Σλαβομακεδόνες’’. Το 1949 στην συνολική δύναμη των 18.000 ανδρών τού ΔΣΕ, οι 12.000 ήταν ’Σλαβομακεδόνες’’… το 67% !..
……….Την 1η Αυγούστου τού 1949, ο Τίτο σε λόγο του στα Σκόπια είχε πει σχετικά με την ‘’Άγραφη Συμφωνία’’ υπονοώντας ότι υπάρχουν ‘’άπλυτα ’’ που δεν έχουν βγει στην φόρα.
………..«Η ελληνική καθοδήγηση τού Κ.Κ.Ε. πρέπει να γνωρίζει ότι εμείς, επειδή λαμβάνουμε υπόψη το ελληνικό δημοκρατικό κίνημα, δεν μπορούμε ν’ ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους και να αποκαλύψουμε πράγματα που οπωσδήποτε δεν θα παρουσιάσουν υπό ωραίο φως τον Ζαχαριάδη και οποιονδήποτε άλλον από τους καθοδηγητές. Ο αγώνας τού Ελληνικού λαού απαιτεί να κλείσουμε το στόμα. Θα έλθει κάποια μέρα που ο Ελληνικός λαός τής Μακεδονίας και ολόκληρος ο κόσμος θα μάθουν την αλήθεια».
………..Από την πλευρά του το Κ.Κ.Ε., τον Ιούλιο τού 1949 (σχετικά με την ‘’Άγραφο Συμφωνία’’), χαρακτήρισε προδότες και σπείρα τους Κεραμιτζήεφ και Γκότσεφ στα Σκόπια, οι οποίοι – σύμφωνα με την ανακοίνωση τού ΚΚΕ – επικαλούμενοι την άγραφο συμφωνία ήθελαν να θολώσουν τα νερά καλύπτοντας την προδοσία τους. Συνεχίζοντας, το Κ.Κ.Ε. ισχυρίστηκε ότι βάσει αυτής τής προφορικής συμφωνίας, δόθηκε στον ΔΣΕ πλήρης ισοτιμία στους [αυτοαποκαλούμενους] ‘’Μακεντόσκι’’.
Ν.Ο.Φ. = Η πολιτική οργάνωση των αυτοπροσδιοριζόμενων ως «σλαβομμακεδόνων» στην Ελλάδα.
-
Πηγή: Το βιβλίο «Εδώ Μακεδονία» τού Κωνσταντίνου Ε. Νούσκα.
-
Επιμέλεια κειμένου και εικόνων: Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο