,
,
Το Τροπάριο τής Κασσιανής
.
Όρθρος Μεγάλης Τετάρτης
(βράδυ Μεγάλης Τρίτης)
.
Α΄
Το Τροπάριο
Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνὴ
Κύριε, η γυναίκα, που περιέπεσε σε πολλές αμαρτίες
.
τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν,
και αισθάνθηκε την θεότητά σου, εισήλθε στην τάξη των μυροφόρων,
.
ὀδυρομένη, μύρα σοι πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει.
οδύρεται και σου προσκομίζει μύρα πριν από τον ενταφιασμό σου.
.
«Οἴμοι!», λέγουσα, «ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας,
«Αλίμονο!», λέει, «μέσα μου υπάρχει νύχτα, οίστρος ακολασίας,
.
ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας.
ζοφερός και ασέληνος έρωτας τής αμαρτίας.
.
Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων
Δέξου τις πηγές των δακρύων μου
.
ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ,
εσύ, που μέσω των νεφών μεταλλάσσεις το νερό τής θάλασσας,
.
κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας
λύγισε ενώπιον των στεναγμών τής καρδιάς μου
.
ὁ κλίνας τοὺς οὐρανοὺς τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει.
εσύ, που έκαμψες τους ουρανούς με την απερίγραπτη ενανθρώπισή σου.
.
Καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας,
Θα καταφιλήσω τα άχραντα πόδια σου,
.
ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις,
θα τα σπογγίσω πάλι με τους βοστρύχους τής κεφαλής μου,
.
ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ, Εὔα τὸ δειλινόν,
τα πόδια, των οποίων τον ήχο, μέσα στον παράδεισο, ως Εύα κατά το δειλινό,
.
κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη.
άκουσα και κρύφτηκα εξαιτίας τού φόβου μου.
.
Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους
Τα πλήθη των αμαρτιών μου και τις αβύσσους των κριμάτων σου
.
τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου;
ποιός θα εξιχνιάσει, Σωτήρα μου, που σώζεις ψυχές;
.
Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος».
Μην παραβλέψεις την δική σου δούλη εσύ, που έχεις αμέτρητο έλεος».
Β΄
Η Κασσιανή
……….Βυζαντινή ποιήτρια και συνθέτρια αριστοκρατικής καταγωγής, παρ’ ολίγον σύζυγος τού αυτοκράτορα Θεόφιλου, η Κασσιανή έζησε κατά τον θ΄ μ. Χ. αιώνα. Η Ιστορία τού μεσαιωνικού Ελληνισμού την απαθανατίζει ως διακεκριμένη γυναίκα εξέχουσας καλλονής, θαυμαστής ευφυΐας και επιμελημένης παιδείας, η οποία επέλεξε τον μοναχικό βίο και κληροδότησε στην Ορθόδοξη Εκκλησία ένα πλούσιο έργο, αποτελούμενο από ύμνους και γνωμικά. Ως οσία τιμάται κατά την 7η Σεπτεμβρίου.
Γ΄
Ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνὴ
……….Η μετανοούσα γυναίκα, στην οποία αναφέρεται το παρόν τροπάριο, δεν είναι η Μαρία η Μαγδαληνή. Η Μαρία δεν υπήρξε ποτέ μοιχαλίδα, όπως λανθασμένα διαδίδεται και πιστεύεται. Εδώ πρόκειται γιά την ανώνυμη μοιχαλίδα που έλαβε άφεση αμαρτιών από τον Σωτήρα Χριστό στην Βηθανία, στην οικία τού Σίμωνος τού λεπρού. Η σχετική διήγηση εμπεριέχεται στο κατά Ματθαίον (26, 6-13), στο κατά Μάρκον (14, 3-9) και στο κατά Λουκάν (7, 37-38) Ευαγγέλιο. Η Κασσιανή, που επίσης ουδέποτε υπήρξε μοιχαλίδα, ταυτίζει την δική της ψυχική – και μόνον – κατάσταση με εκείνη τής προαναφερόμενης γυναίκας.
.
Θεολόγος – Φιλόλογος
01/04/2018