.
,
λιμῷ δ᾽ οἴκτιστον θανέειν
.
……….Η πείνα είναι ο πιό αξιοθρήνητος θάνατος. Λιμώ δ’ οίκτιστον θανέειν.
……….Π.χ. Βλέπω τα παιδιά σε χώρες που υποφέρουν και σπαράζει η καρδιά μου, λιμώ δ’ οίκτιστον θανέειν.
……….(βλ. Ὁμήρου Ὀδύσσεια Μ΄ στ. 338-341 «Εὐρύλοχος δ᾽ ἑτάροισι κακῆς ἐξήρχετο βουλῆς· “᾽κέκλυτέ μευ μύθων κακά περ πάσχοντες ἑταῖροι. πάντες μὲν στυγεροὶ θάνατοι δειλοῖσι βροτοῖσι, λιμῷ δ᾽ οἴκτιστον θανέειν καὶ πότμον ἐπισπεῖν.»)
***
Πηγή: Το καταπληκτικό Λεξικό Αρχαϊστικών Φράσεων, τού Δημήτριου Τσιρόγλου από τις εκδόσεις Σαββάλας.
Ἠλεκτρονικὴ πηγὴ ἡ ἑνότητα: «Εἰδικὰ θέματα-Ὅμηρος»
(Προσωπογραφία τοῦ Ὁμήρου ἀγνώστου, πιθανὸν Φλαμανδοῦ ζωγράφου, τεχνοτροπίας Καραβάτζιο).
Ἐπιμέλεια εἰκόνας: Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο