.

,

λιμῷ δ᾽ οἴκτιστον θανέειν

.

……….Η πείνα είναι ο πιό αξιοθρήνητος θάνατος. Λιμώ δ’ οίκτιστον θανέειν. 

……….Π.χ. Βλέπω τα παιδιά σε χώρες που υποφέρουν και σπαράζει η καρδιά μου, λιμώ δ’ οίκτιστον θανέειν.

……….(βλ. Ὁμήρου Ὀδύσσεια Μ΄ στ. 338-341 «Εὐρύλοχος δ᾽ ἑτάροισι κακῆς ἐξήρχετο βουλῆς· “᾽κέκλυτέ μευ μύθων κακά περ πάσχοντες ἑταῖροι. πάντες μὲν στυγεροὶ θάνατοι δειλοῖσι βροτοῖσι, λιμῷ δ᾽ οἴκτιστον θανέειν καὶ πότμον ἐπισπεῖν.»)

***

Πηγή: Το καταπληκτικό Λεξικό Αρχαϊστικών Φράσεων, τού Δημήτριου Τσιρόγλου από τις εκδόσεις Σαββάλας.

Ἠλεκτρονικὴ πηγὴ ἡ ἑνότητα: «Εἰδικὰ θέματα-Ὅμηρος»

(Προσωπογραφία τοῦ Ὁμήρου ἀγνώστου, πιθανὸν Φλαμανδοῦ ζωγράφου, τεχνοτροπίας Καραβάτζιο).

Ἐπιμέλεια εἰκόνας: Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο