,Ημερολόγιο τού 2015 που εξέδωσε βουργάρικο κόμμα. Σκοπός τού Ημερολογίου, είναι να μην λησμονηθούν οι «αλύτρωτες πατρίδες» τού βουλγαρισμού, οι οποίες περιλαμβάνουν Μακεδονία και Θράκη με την πολυπόθητη διέξοδο στο Αιγαίο Πέλαγος.
Ε Μ Ε Ο 1893 -1940
Η άλλη όψη τού βουλγαρικού εθνικισμού
.
Βλάσης Βλασίδης,
Βασίλης Γούναρης,
Άννα Παναγιωτοπούλου
.
……….Το απόγευμα τής 3ης Νοεμβρίου τού 1893 συγκεντρώθηκαν στο σπίτι τού Χρίστο Μπατατζίεφ στην Θεσσαλονίκη, ο Ντάμε Γκρούεφ, ο Πέρε Ποπάρσωφ, ο Αντόν Δημητρώφ, ο Χρίστο Τατάρτσεφ και ο Ιβάν Χατζηνικολώφ. Καρπός τής συνάντησης αυτής ήταν η ίδρυση μιάς μυστικής επαναστατικής οργάνωσης, η οποία έμελλε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις στα Βαλκάνια γιά μισό περίπου αιώνα, ενώ τα οράματά της, ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να συγκινούν ορισμένους πολιτικούς κύκλους στις γειτονικές μας χώρες.
……….Το θέμα τής ονομασίας τής οργάνωσης απασχόλησε γιά αρκετό καιρό τα μέλη της και τελικά αποφασίστηκε να ονομαστεί «Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση», ενώ η κεντρική επιτροπή της, «Κεντρικό Μακεδονικό Επαναστατικό Κομιτάτο». Η οργάνωση ωστόσο ήταν ευρύτερα γνωστή είτε ως «Βουλγαρικά Επαναστατικά Κομιτάτα», είτε ως «Μυστικά Επαναστατικά Κομιτάτα», είτε, σπανιότερα, ως «Εσωτερικά Επαναστατικά Κομιτάτα». Η σφραγίδα τής Κεντρικής Επιτροπής απεικόνιζε σταυρωτά τουφέκια, σπαθιά, μιά βόμβα και μιά σημαία με την επιγραφή «Ελευθερία ή Θάνατος». Όμως, ποίων την ελευθερία ευαγγελιζόταν και ποίων ακριβώς τον θάνατο υποσχόταν η νεότευκτη οργάνωση, δεν ήταν ακόμη ξεκαθαρισμένο, ίσως ούτε στην σκέψη των ιδρυτών της.
……….Οι νεαροί συνωμότες – εκτός από τον Χατζηνικολώφ, όλοι ήταν κάτω των 30 ετών – κατάγονταν από χωριά και πόλεις τής Μακεδονίας, αλλά, λόγω των ανωτέρων σπουδών τους, κυρίως στην Σόφια αλλά και στην δυτική Ευρώπη, είχαν εγκαίρως μυηθεί στην βουλγαρική επαναστατική ιδεολογία και στον σοσιαλισμό, που στα τέλη τού 19ου αιώνα ασκούσε ακόμη ακαταμάχητη γοητεία στους κύκλους των νεαρών Βαλκανίων διανοουμένων. Όλοι τους επιθυμούσαν την απελευθέρωση τής Μακεδονίας από τον τουρκικό ζυγό και ανησυχούσαν γιά την πρόοδο που σημείωνε η ελληνική και η σερβική εκπαίδευση στους σλαβόφωνους πληθυσμούς, αλλά τα σχέδιά τους για την μελλοντική τύχης της ήταν ακόμη συγκεχυμένα.
……….Στις αρχές τού 1894 η συνάντηση των ιδρυτικών μελών επαναλήφθηκε στην οικία τού Δημητρώφ και εκεί καθορίστηκε ο ακριβής σκοπός τής οργάνωσης. Στην πορεία τής συζήτησης έγινε λόγος γιά άμεση προσάρτηση τής Μακεδονίας στην Βουλγαρία, αλλά η πρόταση απορρίφθηκε καθώς ήταν βέβαιο ότι θα προκαλούσε την αντίδραση τής Ευρώπης, όπως και τής άμεσα ενδιαφερόμενης Τουρκίας. Κατέληξαν λοιπόν όπως φαίνεται και από τις πηγές, στην επιδίωξη τής αυτονομίας τής Μακεδονίας – σύνθημα λιγότερο επικίνδυνο – και στην συνεχή ενίσχυση τού βουλγαρικού στοιχείου, με την ελπίδα είτε τής μακροπρόθεσμης ένωσης με την Βουλγαρία είτε τουλάχιστον τής συμμετοχής σε ομοσπονδία βαλκανικών κρατών.