.

,

οὐδέ τι μῆχος ῥεχθέντος κακοῦ ἔστ᾽ ἄκος εὑρεῖν

.

……….Ουδένα μέσον, όταν έρθει το κακό, θα βρεθεί για να γιατρέψει. Ουδέ τι μήχος ρεχθέντος κακού έστ’ άκος ευρείν.

……….Π.χ. Καλά κάνεις και προνοείς από τώρα, ουδέ τι μήχος ρεχθέντος κακού έστ’ άκος ευρείν.

……….(βλ. Ὁμήρου Ἰλιὰς Ι΄ στ. 247-251 «ἀλλ᾽ ἄνα εἰ μέμονάς γε καὶ ὀψέ περ υἷας Ἀχαιῶν τειρομένους ἐρύεσθαι ὑπὸ Τρώων ὀρυμαγδοῦ. αὐτῷ τοι μετόπισθ᾽ ἄχος ἔσσεται, οὐδέ τι μῆχος ῥεχθέντος κακοῦ ἔστ᾽ ἄκος εὑρεῖν· ἀλλὰ πολὺ πρὶν  φράζευ ὅπως Δαναοῖσιν ἀλεξήσεις κακὸν ἦμαρ.»)

***

Πηγή: Το καταπληκτικό Λεξικό Αρχαϊστικών Φράσεων, τού Δημήτριου Τσιρόγλου από τις εκδόσεις Σαββάλας.

Ἠλεκτρονικὴ πηγὴ ἡ ἑνότητα: «Εἰδικὰ θέματα-Ὅμηρος»

(Προσωπογραφία τοῦ Ὁμήρου ἀγνώστου, πιθανὸν Φλαμανδοῦ ζωγράφου, τεχνοτροπίας Καραβάτζιο).

Ἐπιμέλεια εἰκόνας: Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο