Ἡ Ἰταλία βομβαρδίζει καὶ καταλαμβάνει τὴν Κέρκυρα-Αὔγουστος, Σεπτέμβριος 1923

Κωνσταντίνου Ε. Νοῦσκα, Ὑποστρατήγου Ε.Α.

……….Δύο περίπου χρόνια μετὰ τὴν λήξη τοῦ πρώτου παγκοσμίου πολέμου, ἡ Ἰταλία ρίπτει τὸ προσωπεῖο της καὶ ἀποκαλύπτει τὶς πραγματικὲς διαθέσεις της γιὰ κυριαρχία στὸν χῶρο τῆς Βαλκανικῆς. Ἀποκορύφωμα τῶν διαθέσεών της αὐτῶν ἦταν ἡ ἀναθεώρησις τῆς πολιτικῆς της ἔναντι τοῦ Ἀλβανικοῦ ζητήματος.

………Μὲ τὸν τρόπο αὐτό ἡ Ἰταλία ἐπέστρεψε στὴν πολιτικὴ της, τοῦ 1913-1914 και 1917-1919, νὰ εὐνοεῖ μία μεγάλη Ἀλβανία, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἀσκεῖ σ’ αὐτή, ὡς ἡ μόνη προστάτιδά της, σημαντικὴ οἰκονομική, στρατιωτικὴ καὶ πολιτιστικὴ ἐπιρροή.

……….Μέσα στὴν νέα αὐτή πολιτικὴ, ἐντάσσεται ἡ καταγγελία τῆς συμφωνίας Βενιζέλου – Τιτόνι καὶ ἡ ὑπογραφή Ἰταλοαλβανικῆς συμφωνίας τῶν Τιράνων στὶς 2 Αὐγούστου 1920, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία, ἡ Ἰταλία ἐκκένωνε ἀπό τὰ στρατεύματά της τὴν περιοχὴ Αὐλώνας καὶ κρατοῦσε μόνο ὡς ἀντάλλαγμα τὴν νῆσο Σάσωνα.

……….Ἐν τῷ μεταξὺ ἡ Ἰταλία ὑποστήριξε τὴν εἰσδοχή τῆς Ἀλβανίας στὴν κοινωνία τῶν Ἐθνῶν (Κ.Τ.Ε.) στὶς 17 Δεκεμβρίου 1920, καθὼς καὶ τὸ αἴτημα τῆς νέας συμμάχου της πρὸς τὸν διεθνὴ ὀργανισμό, γιὰ τὴν παραχώρηση σ’ αὐτήν τοῦ Μοναστηρίου, τοῦ Ἁγίου Ναοῦμ καὶ τῶν δεκατεσσάρων χωρίων τῆς Κορυτσᾶς, ποὺ τὸ 1913, κατέχονταν ἀντίστοιχα ἀπό τὴν Σερβία καὶ τὴν Ἑλλάδα.(…)

……….(…) Ἀποκορύφωμα τῶν σοβινιστικῶν αὐτῶν δραστηριοτήτων τῆς Ἰταλίας, στὴν ὁποία ἐν τῷ μεταξὺ εἶχε ἐπικρατήσει ὁ Φασισμὸς τοῦ Μουσολίνι, ἦταν τὸ στημένο ἐπεισόδιο τῆς 27ης Αὐγούστου 1923 κατὰ τὸ ὁποῖο βρέθηκαν δολοφονημένοι στὸν δρόμο τῶν Ἰωαννίνων πρὸς τὴν Κακαβιὰ, σὲ Ἑλληνικό ἔδαφος, ὁ Στρατηγὸς Τελλίνι, ὁ Ταγματάρχης Κόρτι, ὁ Λοχαγὸς Μπονατσίνι, ὁ ὁδηγός τοῦ αὐτοκίνητου καὶ ἕνας Διερμηνέας, ποὺ ἦταν μέλη τῆς Ἰταλικῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὴν ὁριστική χάραξη τῆς Ἑλληνοαλβανικῆς Μεθορίου…

• Ὁλόκληρο τὸ κείμενο μπορεῖτε νὰ διαβάσετε στό : www.e-istoria.com