,
.
……….Στὶς 20 Ἀπριλίου 1914, Ἕλληνες ἀπεργοί (μεταξὺ ἄλλων) τοῦ καταυλισμοῦ Λάντλοου (Ludlow) στὸ Κολορᾶντο τῶν Η.Π.Α. δέχονται ἐπίθεση ἀπὸ μέλη τῆς Φρουρᾶς τοῦ Κολορᾶντο, ποὺ μαζὶ μὲ ἐγκληματικὰ στοιχεῖα στρατολόγησε ἡ ἑταιρεία συμφερόντων Ῥοκφέλερ «Fuel & Iron Company».
……….Μεταξὺ τῶν νεκρῶν ἦταν ὁ Σπαντιδάκης Ἠλίας Ἀναστάσιος (Λούης Τίκας), ὀργανωτὴς τῶν ἀνθρακωρύχων, μὲ καταγωγὴ ἀπὸ τὰ Λούτρα Ῥεθύμνου Κρήτης.
……….Ἡ ἀπεργία εἶχε ξεκινήσει ἀπὸ τὶς 23 Σεπτεμβρίου τοῦ 1913, ὅταν ὁ Τίκας καὶ ὁ Λόσον (ἀντιπρόσωπος τῶν «United Mine Workers of America» – Ἕνωση Ἀνθρακωρύχων Ἀμερικῆς – ποὺ ἐργαζόταν χωρὶς νὰ φανερώσῃ τὴν ἰδιότητά του ὡς ἀνθρακωρύχος), δήλωσαν γενικὴ ἀπεργία γιὰ λογαριασμὸ ὅλων τῶν ἐργατῶν τοῦ Λάντλοου. Παρ’ ὅλες τὶς ἀπειλές, τοὺς ἐκβιασμοὺς καὶ τὴν ἄσκηση βίας, οἱ ἀπεργοὶ παρέμειναν ἀμετακίνητοι ἔως τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1914.
……….Στὶς 19 Ἀπριλίου 1914, ὕστερα ἀπὸ ἕναν ἄγριο χειμῶνα, οἱ Ἕλληνες ἀπεργοὶ τοῦ καταυλισμοῦ Λάντλοου (Ludlow) γιόρταζαν τὴν Ὀρθόδοξη Ἀνάσταση. Ἄν καὶ κυκλοφοροῦσαν φῆμες γιὰ ἐπικείμενη ἐπίθεση, αὐτοὶ ἁπλῶς τιμοῦσαν τὴν πατροπαράδοτη ἡμέρα.
……….Τὴν ἐπομένη, στὶς 20 Ἀπριλίου, μέλη τῆς Φρουρᾶς τοῦ Κολορᾶντο, μαζὶ μὲ ἐγκληματικὰ στοιχεῖα ποὺ στρατολόγησε ἡ ἑταιρεία συμφερόντων Ῥοκφέλερ «Fuel & Iron Company», ἄνοιξαν πῦρ ἐναντίον μιᾶς ὁμάδας ἀνθρακωρύχων καὶ ἔβαλαν φωτιὰ στὸν αὐτοσχέδιο οἰκισμὸ ὅπου περισσότεροι ἀπὸ χίλιοι ἀπεργοὶ ἐργᾶτες μὲ τὶς οἰκογένειές τους εἶχαν κατασκηνώσει ἐπὶ μῆνες.
……….Μεταξὺ τῶν νεκρῶν ἦταν ὁ ὁργανωτὴς τῶν ἀνθρακωρύχων, Σπαντιδάκης Ἠλίας Ἀναστάσιος (Λούης Τίκας), μὲ καταγωγὴ ἀπὸ τὰ Λούτρα Ρεθύμνου Κρήτης.Θύματα τῆς ἐπίθεσης, ἡ ὁποία παραμένει μία ἀπὸ τὶς πιὸ αἱματηρὲς στὴν ἱστορία τῆς ἀμερικανικῆς βιομηχανίας, ἦταν καὶ ἔντεκα παιδιὰ τῶν ἀνθρακωρύχων ποὺ βρίσκονταν στὸν καταυλισμό. (Οἱ δολοφόνοι καὶ ἠθικοὶ αὐτουργοὶ παρέμειναν ἀτιμώρητοι).
……….Οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ἐργάτες τῶν ἀνθρακωρυχείων ἦταν μετανάστες πρώτης γενιᾶς ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, τὴν Ἰταλία, καὶ τὴν Σερβία. Οἱ ἀπαράδεκτες συνθῆκες ἐργασίες ἔθεταν τὴν ὑγεία τους ἀλλὰ καὶ τὴν ζωὴ τους σὲ συνεχὴ κίνδυνο. Πολλὰ ἀπὸ τὰ αἰτήματα τῶν ἀπεργῶν ἦταν κατοχυρωμένα ἀπὸ τὴν νομοθεσία τοῦ Κολορᾶντο, ἀλλὰ παρέμεναν ἀνεφάρμοστα.
……….Πρὶν τὰ αἱματηρὰ γεγονότα, στὶς ἀρχὲς Ἀπριλίου ὁ Ῥοκφέλερ πῆγε στὸ Κογκρέσο καὶ παρουσίασε τὸ ζήτημα τῆς ἀπεργίας ὡς «ἐθνικό». Σὲ ἐρώτημα τοῦ προέδρου τῆς ἐπιτροπῆς ἄν θὰ σταθῇ ἀμετακίνητος ἀκόμη κι ἄν αὐτὸ τοῦ κόστιζε ὅλη του τὴν περιουσία καὶ σκοτώνονταν ὅλοι οἱ ἐργάτες του, αὐτὸς ἀπάντησε ὅτι εἶναι «ζήτημα ἀρχῆς»…
……….Μεταξὺ τοῦ 1884 καὶ τοῦ 1912 , χίλιοι ἑπτακόσιοι ὀκτὼ (1708) ἐργάτες πέθαναν στὰ ἀνθρακωρυχεῖα τοῦ Κολορᾶντο. Τὰ γεγονότα τῆς σφαγῆς ἀπασχόλησαν τὴν κοινὴ γνώμη τῶν ΗΠΑ, ἐνῷ ζητήθηκε νὰ προσαχθῇ σὲ δίκη καὶ ὁ Ῥοκφέλερ.
……….Μετὰ τὴν θυσία τοῦ Λάντλοου, βελτιώθηκαν προοδευτικὰ οἱ συνθῆκες ἐργασίας στὰ ὀρυχεῖα. Στὶς 12 Ἰουνίου 1988, ἡ Ἕνωση Ἀνθρακωρύχων τῆς Ἀμερικῆς, ἔστησε μνημεῖο στὸν τάφο τοῦ Λούη Τίκα.
-
Πηγὴ κειμένου : http://www.newyorker.com/
-
Μεταγλώττιση καὶ ἐπιμέλεια: Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο
Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»
……….Γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ ὀπτικοακουστικοῦ ἐπιλέχθηκαν ἀποσπάσματα ἀπὸ τὰ παρακάτω «βίντεο»:
- Μία παραγωγὴ τῆς ὁποίας τὸ κείμενο ἐπιμελήθηκε ἡ Κορντέλια Φίνλεϋ (Cordelia Finley) καὶ τὸ ὀπτικοακουστικὸ ἐπιμελήθηκε ἡ Κάλλα Γουίντσελ (Calla Winchell).
- Τὸ «τρέηλερ» ντοκυμαντὲρ ἑλληνικῆς παραγωγῆς σὲ σκηνοθεσία Ν. Βεντούρα, καὶ σενάριο Λ. Θωμᾶ «Παλικάρι – Ὁ Λούης Τίκας καὶ ἡ σφαγὴ τοῦ Λάντλοου» ποὺ παρουσιάστηκε στὸ Φεστιβὰλ Θεσσαλονίκης στὶς 17/3/2014).