.
.
……….Κάρυος Ανδρέας. Γεννήθηκε στο χωριό Αυγόρου, τής επαρχίας Αμμοχώστου, στις 16 Ιουλίου 1926. Έπεσε στις 2 Σεπτεμβρίου 1958 στην μάχη τού Αχυρώνα στο Λιοπέτρι. Σύζυγος : Δέσποινα Κάρυου. Παιδιά: Παναγιώτης και Ανδρούλα. Γονείς: Κυριάκος και Φλουρέντζα Κάρυου. Αδέλφια: Γεώργιος, που έπεσε στον Αστρομερίτη, Αντώνης, Ορθόδοξος, Χρυσή, Ζηνοβία, Πέτρος, Αναστασία.
……….Ο Ανδρέας φοίτησε στο δημοτικό σχολείο τού χωριού του. Είχε μεγάλη έφεση γιά μάθηση, παρακολούθησε ιδιαίτερα μαθήματα και ήταν πολύ καλά καταρτισμένος στα θεολογικά, τα λογιστικά, τα αγγλικά και την ελληνική λογοτεχνία. Ήταν στέλεχος τής ΠΕΚ, πρωτοστάτησε στην ίδρυση τής ΣΕΚ, τής ΠΕΟΝ και τού θρησκευτικού συλλόγου στο Αυγόρου. Είχε μυηθεί ενωρίς γιά τις προσπάθειες απελευθερώσεως τής Κύπρου και τον επικείμενο αγώνα. Αρχές Ιανουαρίου τού 1955 συνδέθηκε με το Γρηγόρη Αυξεντίου και όλο τον Φεβρουάριο τού ιδίου έτους επιδόθηκε στην στρατολόγηση ανδρών γιά τον προετοιμαζόμενο αγώνα τής ΕΟΚΑ. Ήταν ο διοργανωτής και πρώτος υπεύθυνος τής ΕΟΚΑ Αυγόρου.
……….Την 1η Απριλίου 1955, έλαβε μέρος στην επιχείρηση αποκοπής των ηλεκτρικών καλωδίων κοντά στο χωριό Αυγόρου, κατά την οποία σκοτώθηκε από ηλεκτροπληξία ο Μόδεστος Παντελή και έπαθε σοβαρά εγκαύματα ο ίδιος, που σήκωσε το Μόδεστο στην πλάτη του. Προσπάθειά τους ήταν να προκαλέσουν γενική συσκότιση.
,,,,,,,,,,Συνελήφθη αρκετές φορές γιά την δράση του και καταζητήθηκε μετά από επίθεση τής ομάδας του εναντίον τού αστυνομικού σταθμού Άχνας. Τον Νοέμβριο τού 1956 συνελήφθη στην Ορμίδεια και κλείστηκε στα κρατητήρια τής Πύλας, απ’ όπου απέδρασε στις 12 Μαρτίου 1958 μαζί με τον ήρωα Φώτη Πίττα και άλλους δυό συναγωνιστές του (τον Φρίξο Δημητριάδη και τον Χριστάκη Τρυφωνίδη). Μετά την απόδραση συνέχισε την δράση του ως υποτομεάρχης στην περιοχή Κοκκινοχωριών. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η προσφορά του στον οργανωτικό τομέα και στην διαφώτιση. Ήταν άνθρωπος τού Θεού. Ό,τι έκαμνε, το έκαμνε με πίστη στον Θεό και την Πατρίδα.
,,,,,,,,,,Στις 2 Σεπτεμβρίου 1958 περικυκλώθηκε μαζί με τούς τρεις συναγωνιστές του, Σαμάρα Χρίστο, Πίττα Φώτη και Παπακυριακού Ηλία, σε πρόχειρο κρυψώνα στον Αχυρώνα τού Λιοπετρίου, τον οποίο κατέστησαν με τον ηρωικό τους θάνατο μνημείο πανελλήνιας ακτινοβολίας. Ο Κάρυος, εκτός από το ελληνικό παράδειγμα τής θυσίας του, μάς άφησε και πολλά γραπτά κείμενα ποιητικά, επιστολές και άλλα. Ήταν αναμφίβολα μιά από τις σημαντικές μορφές τού αγώνα τής ΕΟΚΑ.
-
Πηγή κειμένου : Κέντρο Έρευνας και Τεκμηρίωσης ΙΔ.Α.Α.Ε.
-
Πηγή εικόνας : Λήκυθος-Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κύπρου
-
Επιμέλεια εικόνας και κειμένου : Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο