22 Ιουνίου
217 π.Χ.—Μάχη τής Ραφίας· ο βασιλέας τής Αιγύπτου Πτολεμαίος Δ΄ Φιλοπάτωρ, νικά τον Αντίοχο Γ΄ των Σελευκιδών.
168 π.Χ.—Ο Μακεδονικός Στρατός (30.000 φαλαγγίτες, 9.000 ψιλοί και 4.000 ιππείς) υπό τον βασιλέα Περσέα, συγκρούεται στον ποταμό Λεύκο (Μαυρονέρι), κοντά στην Πύδνα, με τον Ρωμαϊκό (23.800 λεγεωνάριοι, 9.600 ψιλοί και 4.200 ιππείς) υπό τον ύπατο Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο ο οποίος αναφέρεται σε φήμες, οι ελληνικές δυνάμεις υπέστησαν πολύ μεγάλες απώλειες, με πάνω από 20.000 νεκρούς, ενώ οι ρωμαϊκές έχασαν λίγους σχετικά άνδρες, αλλά όχι τον αριθμό των 80-100 που έχει καταγραφεί από Ρωμαίους ιστορικούς. Έτσι εκμηδενίστηκε πολιτικοστρατιωτικά η Μακεδονία, και η Ρώμη κατέκτησε το τελευταίο ισχυρό προπύργιο τού Ελληνισμού.
.—Στην μάχη τής Πύδνας συμμετείχε στο πλευρό τού Περσέα και ο βασιλέας Κότυς ο Β΄ από την Θράκη, άνδρας εξαιρετικά ανδρείος. Σε μάχη που δόθηκε πριν τής Πύδνας, στο Συκούριο, καθοριστικό ρόλο στην νίκη τού Περσέα επί των Ρωμαίων έπαιξε το Θρακικό ιππικό που ηγείτο ο βασιλέας Κότυς. Οι Ρωμαίοι σ’ εκείνη την μάχη είχαν 2.000 ιππείς νεκρούς και 600 αιχμαλώτους. Το τμήμα των πεζών ψιλών Θρακών περίπου 6.000, προκαλούσε δέος με την όψη τους, καθώς ήταν άνδρες ψηλοί, είχαν λευκό και λαμπερό οπλισμό από ασπίδες και περικνημίδες, φορούσαν μαύρους χιτώνες και κρατούσαν βαριές σιδερένιες ρομφαίες.
431.—Αρχίζει τις εργασίες της στην Έφεσο η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος, με σκοπό την καταδίκη τού Νεστοριανισμού.
813.—Ο Αυτοκράτορας Μιχαήλ Α΄ Ραγκαβές με τον στρατηγό Απλάκη, αρχηγό τής πτέρυγας τού στρατού των Μακεδόνων και των Θρακών, αντιμετωπίζει τον χαν των βούργαρων Κρούμο, κοντά στην Βερσινικία. Ο Ρωμαϊκός στρατός, παρ’ όλο ότι πολέμησε με μεγάλη γενναιότητα, λόγω παρερμηνείας ορισμένων διαταγών τού Αυτοκράτορα ηττήθηκε και υπέστη βαριές απώλειες. Στην μάχη αυτήν, φονεύθηκε ο γενναίος αρχηγός τής μακεδονοθρακικής φάλαγγας, Ιωάννης Απλάκης. Η ακριβής τοποθεσία τής Βερσινικίας δεν είναι γνωστή. Ήταν πολύ κοντά στην Αδριανούπολη.
.—Την ίδια ημέρα και μετά την προηγούμενη μάχη, ο Κρούμος αναθέτει στον αδελφό του Δαργαμηρό την πολιορκία τής Κωνσταντινουπόλεως. Ο Δαργαμηρός πρότεινε κυρίως την ανανέωση τής συνθήκης που είχε υπογραφεί επί Θεοδοσίου Γ΄, ο οποίος είχε βασιλεύσει το 716 γιά λίγους μήνες. Η νέα πρόταση τής συνθήκης, σύμφωνα με τον Θεοφάνη, όριζε ότι τα σύνορα τού βουργαρικού κράτους θα άρχιζαν από τους Μηλεώνες τής Θράκης και ότι η κυβέρνηση τής Κωνσταντινουπόλεως θα έπρεπε να προσφέρει στον άρχοντα των βούργαρων ενδύματα και κόκκινα δέρματα αξίας 30 λίτρων χρυσού τον χρόνο. Με τα σύνορα αυτά θυσιαζόταν ένα μεγάλο τμήμα τής Θράκης. Ο Κρούμος διαμήνυσε ότι αν δεν υπογραφόταν η ειρήνη, θα έκανε επίθεση εναντίον τής Μεσημβρίας. Παρ’ όλο που οι όροι δεν έγιναν δεκτοί από τον Μιχαήλ Α΄ Ραγκαβέ, ο ίδιος δεν φρόντισε να προετοιμάσει και να προστατεύσει την Μεσημβρία.
1533 ή ’37.—Μεγάλη ναυμαχία έξω από τους Παξούς. Ο στόλος τού Αντρέα Ντόρια συναντά 12 τουρκικές γαλέρες τις οποίες καταστρέφει μετά από λυσσώδη μάχη, ενώ δεν απέμεινε ούτε ένας τούρκος ζωντανός.
1628.—Γάλλοι Ιησουίτες τής Κωνσταντινουπόλεως, διέβαλαν τον λόγιο μοναχό και τυπογράφο Μεταξά. Με την βοήθεια τού Καϊμακάμη, γενίτσαροι εισέβαλαν κατάσχοντας το πιεστήριο, τα βιβλία και όλο το σχετικό υλικό, συλλαμβάνοντας μάλιστα το προσωπικό του. Ο Μεταξάς γλύτωσε τον διωγμό χάρις στην αγγλική υπηκοότητά του.
1669.—(21-22/6) Ο δούκας Ντε λα Φοϊγάντ, επί κεφαλής των γαλλικών χερσαίων δυνάμεων που προσήλθαν προς βοήθεια των Ενετών κατόπιν ενεργειών και συνεννοήσεων τού Μοροζίνι με τον Λουδοβίκο ΙΔ΄, εισέρχεται στον Χάνδακα Κρήτης με το σύνολο τής δυνάμεώς του.
1809.—Γίνεται γνωστή πράξη πειρατείας (μάλλον από Κεφαλλονίτες) μεταξύ Σελίνου και Γραμβούσας στην Κρήτη. Ο Γάλλος πρόξενος κατήγγειλε το περιστατικό, το οποίο αφορούσε χανιώτικο εμπορικό σκάφος.
1815.—Οι Έλληνες πειρατές Κατραμάδος, Φραγκόπουλος και Λιόλιος, οι οποίοι γιά χρόνια δρούσαν στις Σποράδες, αγκυροβολούν τα πλοία τους στην Μήλο και ζητούν εκβιαστικά από το προξενείο και τον πρόξενο, καταβολή 40.000 γροσίων. Όταν ο πρόξενος αποφάσισε να τους αντιμετωπίσει με όπλα, απήγαγαν την γυναίκα με το παιδί του, και τους απελευθέρωσαν αφού πρώτα εισέπραξαν 6.000 γρόσια. Λίγον καιρό μετά, γαλλική πολεμική μοίρα κατάφερε να συλλάβει και να οδηγήσει τον Κατραμάδο στην Σμύρνη, αλλά αυτός με τους συντρόφους του κατόρθωσαν να διαφύγουν.
1821.—Οι αρχιερείς, οι ηγούμενοι των μονών και οι πρόκριτοι τής Κύπρου, προσέρχονται στην Λευκωσία, κατόπιν προσκλήσεως τού μουτεσελίμη Κιουτσούκ Μεχμέτ, ο οποίος ήθελε δήθεν να τους ευχαριστήσει γιά την νομιμοφροσύνη τους. Ο πανούργος και άπληστος Κιουτσούκ Μεχμέτ, θέλοντας να βρεί αφορμή γιά να λεηλατήσει τις ελληνικές περιουσίες, παρουσίασε στην Υψηλή Πύλη μία κατάσταση εντελώς διαφορετική με την πραγματική, και ξεκίνησε ένα ανηλεή διωγμό κατά των Ελλήνων, με συνεχείς εκτελέσεις και δημεύσεις περιουσιών. Ούτε ο αρχιεπίσκοπος γλύτωσε, παρ’ όλο που τού δόθηκε η ευκαιρία να διαφύγει. Ως ένας άλλος Γρηγόριος Ε΄ επέλεξε να μείνει και να υποστεί την εκτέλεση λίγες ημέρες μετά.
.—Σε βοήθεια τού Πρωτοπαπαδάκη προσέρχονται οι άλλοι οπλαρχηγοί τής Κρήτης, Τσελεπής και Σήφακας· το τέλος τής μάχης θα δοθεί από τον οπλαρχηγό παπά Ιωάννη από το Μουρί, ο οποίος βρέθηκε στα νώτα των εχθρών αιφνιδιάζοντάς τους. Στην συνέχεια τράπηκαν σε φυγή αφήνοντας 350 νεκρούς και πολλά λάφυρα. Οι αγωνιστές είχαν 6 νεκρούς και 15 τραυματίες.
1823.—Ο αρμοστής Εμμανουήλ Τομπάζης έκανε συνέλευση στο χωριό Αρχοντική Ρεθύμνης (Κρήτη). Οι σκοποί τής συνελεύσεως ήταν να ψηφιστούν διάφορα κείμενα γιά θεσμούς και όργανα, να καθοριστούν δικαιοδοσίες και επίσης να δουν πώς θα αντιμετωπίσουν τον ενισχυμένο αιγυπτιακό στρατό. Η αντιπαλότητα μεταξύ Σφακιανών και Κατωμεριτών λίγο έλειψε να δυναμιτίσει την συνέλευση· οι Κατωμερίτες ήθελαν θέσεις και προνόμια γιατί νόμιζαν ότι απελευθερώθηκαν. Ο Αρμοστής στο τέλος έδωσε εννέα διοικητικές θέσεις στους Σφακιανούς και έξι στους Κατωμερίτες και ταυτόχρονα με λόγο του, προσπαθώντας να κατευνάσει τις αντιπαλότητες, υπενθύμισε στους Κατωμερίτες τους πρότερους αγώνες των Σφακιανών γιά την ελευθερία.
1824.—Στα Ψαρά οι γενναίοι υπερασπισταί τού Φτελειού, και αφού συγκράτησαν όσο μπορούσαν τούς εχθρούς, «έθεσαν πυρ εις την πυριτιδαποθήκην και ανετινάχθησαν μετά πολλών τούρκων, οίτινες είχον συρρεύσει εκεί. Οι τούρκοι, έπειτα από πολλάς μάχας πέριξ τής πόλεως, κατώρθωσαν να εισέλθουν εις αυτήν». Μετά από δύο ημερών σκληρές μάχες η αντίσταση των Ελλήνων κάμπτεται ενώ το ηρωικό νησί έγινε ολοκαύτωμα και ισοπεδώθηκε από τις τουρκοαιγυπτιακές ορδές. Από τον στόλο των Ψαρών, ο Κωνσταντίνος Κανάρης κατόρθωσε να διασώσει δέκα έξι πλοία και επτά πυρπολικά. Οι ελάχιστοι διασωθέντες Ψαριανοί εγκατεστάθησαν εις την Μονεμβασίαν και βραδύτερον εις την αρχαίαν Ερέτρειαν, ήτις ωνομάσθη Νέα Ψαρά. Η καταστροφή των Ψαρών προεκάλεσε μεγάλην συγκίνησιν εις όλον τον πολιτισμένον κόσμον, ο δε εθνικός ποιητής Δ. Σολωμός, έγραψε το περίφημον επίγραμμα.
.—Οι τούρκοι προβαίνουν σε άγριες σφαγές των κατοίκων τού Ηρακλείου Κρήτης.
1826.—(22-24/6) «Μάχη εν θέσει «Βέργα» έμπροσθεν τού λιμένος Αρμυρού τού Δήμου Αβίας τής Επαρχίας Οιτύλου και νίκη Ελλήνων, αρχηγηθέντων υπό τού Κωνσταντίνου Μαυρομιχάλη κατά Ιμβραήμ πασά». Αρχίζει ο τιτάνιος, ο υπέρτατος αγώνας των Μανιατών γιά να σώσουν τα ιερά τους χώματα. Οκτώ με δέκα γιουρούσια την ημέρα έκαναν οι τουρκοαιγυπτιοαλβανοί επί τρεις ολόκληρες ημέρες (22,23 και 24) και ταυτόχρονα βομβάρδιζαν τις θέσεις των αμυνόμενων Μανιατών από την θάλασσα, χωρίς να κατορθώσουν να κάμψουν την άμυνά τους.
.—Η κυβέρνηση διορίζει τον Γάλλο συνταγματάρχη Κάρολο Φαβιέρο, αρχηγό τού τακτικού στρατού.
1829.—Οι Έλληνες στο Μαυροβούνιο Θηβών νίκησαν τους τούρκους μετά από σκληρό αγώνα. «Ετέρα μάχη παρά το Μαυροβούνι και νίκη Ελλήνων. Κατ’ αυτήν εκυριεύθησαν δύο τουρκικαί σημαίαι. Ταύτην διηύθυνον οι Ρούκης, Μπαϊρακτάρης και Σκουρτανιώτης κατά Ισλάνμπεη Μουχάρδαρη.»
1835.—Το φρικτό φαινόμενο τής ληστείας στην μετεπαναστατική Ελλάδα. Την στιγμή που οι περισσότεροι κάτοικοι τής Στυλίδας έλειπαν στις αγροτικές εργασίες τους, συμμορία από 70 ληστές υπό τον Σπύρο Μελισσόβα εισβάλει στην πόλη και την λεηλατεί αγρίως. Στους πυροβολισμούς που έριξαν (δήθεν) γιά εκφοβισμό των εναπομεινάντων κατοίκων, οι οποίοι βλέποντάς τους έτρεχαν εκτός πόλεως να σωθούν, έχασαν την ζωή τους δύο αθώοι άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι εννέα.
1837.—Γεννιέται στο Oberlossnitz τής Σαξονίας ο Ερνέστος Μαυρίκιος Τσίλερ, ο οποίος αργότερα θα εγκατασταθεί στην Ελλάδα όπου θα σχεδιάσει και θα χτίσει πάρα πολλά νεοκλασικά κτήρια και μέγαρα.
1877.—Με τον νόμο ΧΚΕ΄, ιδρύεται το 1ο Σύνταγμα Πεζικού το οποίο εδρεύει στις εγκαταστάσεις ανατολικά τής Μονής Πετράκη, όπου μετέπειτα φιλοξένησε το πρώην 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο.
1884.—Επιτράπηκε η κατάταξη στον στρατό, με τον βαθμό τού Ανθγού ή Ανθστού, Ελλήνων υπηκόων οι οποίοι είχαν εκπαιδευτεί σε Στρατιωτικά Σχολεία τής αλλοδαπής. Αυτοί κατατάσσονταν και ως υπεράριθμοι. Ο νόμος αυτός χρησιμοποιήθηκε σχεδόν αποκλειστικά στο Ιππικό και βάσει αυτού κατετάγη, επί σειρά ετών, μεγάλος αριθμός Αξιωματικών που προέρχονταν από την Σχολή τής Μοδένας και άλλες Ευρωπαϊκές Σχολές. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε το Σχολείο Ιππευτικής στην Αθήνα, στο οποίο συγχωνεύτηκε το Ιπποδρόμιο Φρουράς Αθηνών, με σκοπό τον καταρτισμό ικανών εκπαιδευτών ιππασίας και εκγυμναστών ίππων.
1901.—Το Εθνικό Θέατρο στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου, είναι έτοιμο ν’ αρχίσει τις παραστάσεις.
.—Οι εφημερίδες «ΕΜΠΡΟΣ», «ΠΡΩΙΑ» και «ΣΦΑΙΡΑ», δημοσιεύουν την αναγγελία από τα Αντικύθηρα μέσω τηλεγραφήματος, ότι οι δύτες ανέσυραν χάλκινο άγαλμα τού Απόλλωνα θαυμάσιας τέχνης που δεν έχει καμμία βλάβη. Το άγαλμα έχει ύψος 0,26 μ. και στηρίζεται σε κυκλική μαρμάρινη βάση ύψους 0,07 μ. ενώ τού λείπει το αριστερό χέρι. Θεωρείται σπουδαιότατο αρχαιολογικό εύρημα.
1902.—Καταγγελίες γιά μεσαιωνικά βασανιστήρια στον Βόλο από χωροφύλακες, σε βάρος ληστών μεγάλης κλοπής.
.—Η καταστροφή τού χωριού Άσσηρος Θεσσαλονίκης. Οι 3 σεισμοί τής λίμνης τού Λαγκαδά, έγιναν αισθητοί από την Σόφια μέχρι την Αττική. Στο συγκεκριμένο χωριό, τα 6,6 Ρίχτερ ήταν ικανά να κατερειπώσουν 100 σπίτια και να καταστήσουν ακατοίκητα άλλα 118. Σημαντικότατες οι βλάβες στον Λαγκαδά, μέχρι τον σιδηροδρομικό σταθμό Γευγελής.
1903.—Μάχη στην Ι. Μ. Αγίου Νικολάου στο Τσερίλοβο, μεταξύ Μακεδονομάχων οι οποίοι βρέθηκαν στο μέρος και καλέστηκαν από τον ηγούμενο να προστατεύσουν την Μονή, εναντίον τού αιμοδιψούς Τσακαλάρωφ. Το κτήνος, λίγο νωρίτερα είχε στείλει μήνυμα στον Ηγούμενο με το οποίο τον απειλούσε ότι πάει να κάψει τον Άη Νικόλα! Κατά την υποχώρησή τους, τα κτήνη, έπεσαν επάνω στον φοβερό Στρεμπενιώτη ο οποίος είχε από πριν κανονίσει συνάντηση με τους Κρήτες υπερασπιστές τού μοναστηριού, Πέρο και Δικόνιμο και όδευε προς τα εκεί. Έστειλε ουκ ολίγους να βρουν τον πρόγονό τους Κρούμο…
1907.—Ο Νικόλαος Τσοτάκος (καπετάν Γέρμας), αναχωρεί σιδηροδρομικώς από Αθήνα γιά Τρίκαλα με τους παρακάτω υπαξιωματικούς τού 9ου πεζικού συντάγματος (Καλαμάτας): Βασίλη Τσιμπιδάρο, Θεόδωρο Μαντούβαλο, Γρηγόρη Ρογκάκο, Αριστείδη Κωστόπουλο, Παναγιώτη Οικονομάκο, Θεόδωρο Γεωργαλή και 19 άνδρες εκ των οποίων οι 12 ήταν Μανιάτες και οι άλλοι 7 ήταν οπλίτες που ακολούθησαν τον Θεόδωρο Μαντούβαλο. Αυτοί ήταν οι: δεκανέας Αποστολόπουλος Ιωάννης (από την Ολυμπία) και οι στρατιώτες Μπίστουλας Διονύσης (από την Ολυμπία), Σεφερλής Αναστάσιος, Δρίλης, Χαριτόπουλος, Παπαδόπουλος και Τζανέας. Το σώμα αποτελείτο από 50 άνδρες, στην πλειοψηφία τους Μανιάτες και όρισε υπαρχηγό τον επιλοχία Βασίλη Τσιμπιδάρο (καπετάν Τσιμπίδα) και οπλαρχηγούς τον Θεόδωρο Μαντούβαλο (καπετάν Ταΰγετο), τον Γρηγόρη Ρογκάκο, τον Αριστείδη Κωστόπουλο, τον Παναγιώτη Οικονομάκο και τον Θεόδωρο Γεωργαλή. Εισήλθε στην Μακεδονική γη στις 27 Ιουνίου 1907.
.—Ο Μακεδονομάχος Υπολοχαγός Παπαδόπουλος Γεώργιος (Καπετάν Νικηφόρος Β΄) από Βράχα Αιτωλοακαρνανίας, φονεύθηκε στο Πέτροβο.
1908.—Ανασχηματισμός τής κυβερνήσεως. Τα νέα πρόσωπα στις υπουργικές θέσεις είναι οι Λεβίδης, Γούναρης, Εμπειρίκος, Στάης, Μπαλτατζής και Στεφάνου.
.—Ο μακεδονομάχος Λάζος Δογιάμας πολέμησε και νίκησε τον βούργαρο κομιτατζή Ιβάν Γκέλεφ.
1913.—(22-23/6) Ο Ελληνικός Στρατός, έπειτα από σκληρό διήμερο αγώνα, απελευθερώνει την Δοϊράνη (ελληνοβουλγαρικός πόλεμος-μάχη τού Κιλκίς). Το Ελληνικό Γενικό Στρατηγείο, μετά την διπλή νίκη τής 21ης Ιουνίου, έθεσε σαν άμεσο σκοπό την όσο το δυνατόν ταχύτερη εκκαθάριση όλης τής περιοχής δυτικά τού Στρυμόνα και νοτίως τού Μπέλες από τις εχθρικές δυνάμεις και την απώθησή τους προς τα βορειοανατολικά. Το πρωΐ τής 22ας Ιουνίου, οι εμπροσθοφυλακές τής 6ης και τής 10ης μεραρχίας, έφτασαν αντίστοιχα στην Χέρσοβα και το Γενήκιοϊ (Ελευθεροχώρι) και δέχτηκαν εχθρικά πυρά από τα υψώματα τής λίμνης. Το 4ο σύνταγμα ευζώνων τής 10ης μεραρχίας, επιτέθηκε το μεσημέρι και απώθησε τις εχθρικές προφυλακές από το χωριό Βλαντάγια, ενώ η υπόλοιπη μεραρχία καλύφτηκε κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό Καλινδρίας.
.—Ένα τάγμα τού 20ου Πεζικού Συντάγματος, το τάγμα Γαργαλίδου πέρασε τον Στρυμόνα με κατεύθυνση την πόλη των Σερρών και ενεπλάκη με εχθρικό τμήμα το οποίο και έτρεψε σε φυγή.
.—Πριν αρχίσουν να υποχωρούν οι βούργαροι από τις Σέρρες, φονεύουν με λογχισμούς 17 από τους 50 Έλληνες ομήρους τους στις φυλακές.
.—Το επιτελείο τής 11ης βουργάρικης στρατιάς αναχωρεί από το Σιδηρόκαστρο που βρίσκονταν, γιά το Πετρίτσι.
.—Καθώς διερχόταν η Ταξιαρχία Ιππικού από την στενωπό τής Καλινδρίας ακολουθούμενη και από την III Μεραρχία, γύρω στις 11:00 υπέστη αιφνιδιασμό ενώ βρισκόταν σε φάλαγγα, δεχόμενη πυρά εχθρικού Πυρ/κού. Οι δύο από τις Επιλαρχίες βγήκαν από τον δρόμο και καλύφτηκαν στα υψώματα δυτικά τής Καλινδρίας, ενώ η τρίτη Επιλαρχία και η III Ημιλαρχία που ακολουθούσε ανατράπηκαν και έπεσαν στην Μεραρχία που ερχόταν πίσω. Ο αιφνιδιασμός αυτός ακινητοποίησε γιά όλη την ημέρα τις δύο αυτές μεγάλες Μονάδες.
.—Ο Διοικητής τής 2ης βουργάρικης Στρατιάς Στρατηγός Ιβάνωφ, στο βιβλίο του “Ό Βαλκανικός Πόλεμος 1913“, γράφει μεταξύ άλλων: «[…] Λίαν ενωρίς όμως την πρωίαν τής 22ας Ιουνίου, ενώ παρετάχθηκαν τα τμήματα ταύτα (μεταγωγικά και ίπποι τού Στρατηγείου και Διοικήσεως μετόπισθεν) κλιμακηδόν από τής αμαξιτής οδού προς Σιδηρόκαστρον (Δεμίρ Χισσάρ) κάποιος εκ τού συγκροτήματος επροχώρησε και άρχισε να φωνάζη, Ελληνικόν Ιππικόν! Ελληνικόν Ιππικόν! (…) Κονιορτός μέχρι νεφών και επί τής οδού και εκατέρωθεν αυτής απειράριθμοι φυγάδες, άνδρες, γυναίκες, στρατιώται και κτήνη. Οι άνθρωποι είχον την όψιν φρενοβλαβών και μόλις, διά τής φράξεως τής οδού διά των αυτοκινήτων, κατωρθώθη να σταματήσουν δύο έφιπποι πυροβοληταί, οίτινες εχρειάσθησαν λεπτά τινά μέχρις ότου συνέλθουν και ομιλήσουν. Οι Στρατιώται ούτοι, οίτινες μόλις συνεκρατούντο, εδιηγήθησαν ότι εις τον Σταθμόν τού Σιδηροκάστρου ανεφάνη Ελληνικόν Ιππικόν, το οποίον κατεσπάθιζεν ό, τι εύρισκεν ενώπιόν του και ότι αυτοί μετ’ άλλων, τους οποίους υπεδείκνυον επί τής αμαξιτής οδού, μόλις κατώρθωσαν να διαφύγουν. Πριν ή τελειώσουν την αφήγησίν των, καλπάζοντες εχάθησαν προς τα ενδότερα, εν ριπή οφθαλμού (…)».
1914.—Ο βασιλέας Κωνσταντίνος Α’, απευθύνει διαταγή προς τον Στρατό, κατά την οποία απαγορεύει τα χειροκροτήματα στους στρατιώτες τα οποία, τόνισε, ότι αρμόζουν στους ηθοποιούς.
.—Επιστολή τού Αρχηγού Πρεμετής Απ. Παπαγεωργίου – Φιλώτα, βεβαιώνει το πάθος και την θυσιαστική αγάπη των εθελοντών τού Ιερού Λόχου κατά τον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα τού Αθ. Τσεκούρα από τα Γιάννινα, ο οποίος εξόπλισε εξ ιδίων τον πρώτο Ι.Λ. ο οποίος έδρασε στην Β. Ήπειρο, και συγκεκριμένα στο Λεσκοβίκι. Ο Αθ. Τσεκούρας έσωσε πολύ κόσμο από τούς αλβανούς, λαμβάνοντας μέρος σε πάρα πολλές μάχες.
1917.—Αφού ισχυροποιούνται στην κυβέρνηση τα πρόσωπα τού πραξικοπήματος τής Θεσσαλονίκης, οι «Σύμμαχοι» ανακαλούν τον Ύπατο Αρμοστή Κ. Ζοννάρ. Τέσσερεις ημέρες μετά, ο Βενιζέλος διορίζεται πρωθυπουργός.
1919.—Επαναστατικό κίνημα ξεσπά στην Κωνσταντινούπολη, με αρχηγό τον στρατηγό και μετέπειτα σφαγέα των λαών Κεμάλ πασά.
.—Ο Ελληνικός Στρατός στην Μ. Ασία εκκαθαρίζει την περιοχή Αϊδινίου από ατάκτους τούρκους.
.—Μετά την συγχώνευση τής Τράπεζας Κρήτης με την Εθνική Τράπεζα τής Ελλάδος, το εκδοτικό προνόμιο τής τελευταίας, επεκτείνεται και στην μεγαλόνησο, τα δε υποκαταστήματα που διατηρούσε η Τράπεζα Κρήτης στον Άγιο Νικόλαο, το Ηράκλειο, τα Σφακιά, το Ρέθυμνο και τα Χανιά εντάσσονται στο δίκτυό της.
1921.—Η Ελληνική Στρατιά στην Μ. Ασία βρίσκεται στις θέσεις εξόρμησης προς νέες μάχες.
1922.—Κατά το πέρας τής “δίκης τής Λαμίας”, αποφασίζεται η τριετής φυλάκιση τού βενιζελικού Αλέξανδρου Παπαναστασίου και των συνεργατών του. Δυστυχώς, ενώ η Μικρασιατική Εκστρατεία αποφασίστηκε από τον ίδιο τον Βενιζέλο, δίχως η χώρα να λάβει κάποια εγγύηση γιά τον Ελληνισμό τής ευρύτερης Ανατολίας προηγουμένως, αλλά και την όποια βοήθεια από τούς Συμμάχους, ο Παπαναστασίου αποφάσισε να μεταστρέψει την κοινή γνώμη και τις ευθύνες με την δημοσίευση τού «Δημοκρατικού Μανιφέστου» στην ήδη τεταμένη κατάσταση, κατηγορώντας την ως «ολέθρια» την πολιτική των φιλοβασιλικών γιά το Μικρασιατικό.
1930.—Συλλαλητήριο των προσφύγων αποδοκιμάζει τους πρόσφυγες υπουργούς.
1941.—Ο άτυχος ιερέας τού χωριού Αίγειρος τής Ι. Μητροπόλεως Μαρώνειας και Κομοτηνής, Θεόδωρος Παπαδόπουλος, υποκύπτει στον θάνατο κατόπιν ξυλοδαρμών και βασανιστηρίων από κτηνώδεις βούργαρους. Τα κτήνη, τον συνέλαβαν με ψεύτικη κατηγορία πως είχε κρυμμένο όπλο. (Σύμφωνα με άλλη πηγή, ο θάνατός του συνέβη ανήμερα τής Αναστάσεως.)
1942.—Το υποβρύχιο ‘Παπανικολής Ι’, βύθισε τα ιστιοφόρα ‘Κατίνα’ και ‘Αγία Αικατερίνη’ στο ακρωτήριο Μαλέα.
1943.—Στην Λευκάδα σημειώνεται σεισμός μεγέθους 5,6 Ρίχτερ. Προκαλεί μικροζημιές και βλάβες.
.—Σφαγές Ελλήνων από τους Γερμανούς στην Κερνίτσα Αρκαδίας.
.—Ημερομηνία θανάτου ανώνυμων κατά τις πηγές μας μοναχών, τής Ιεράς Μονής Αγίου Στεφάνου Μετεώρων, μετά από φρικτά βασανιστήρια Ιταλών. Οι Ιταλοί ενήργησαν επιδρομή στην Ιερά Μονή στις 16 Μαρτίου, κατά την οποία συνέλαβαν καλόγερους τούς οποίους έριξαν στα μπουντρούμια των φυλακών Λάρισας. Τούς άτυχους καλόγερους μετέφεραν μετά από λίγο ως εξόριστους στην Ιερά Μονή Μαλαισίνας, στην Φθιώτιδα, όπου παρέδωσαν το πνεύμα από τις κακουχίες αλλά και την πείνα (…)
.—Ανταρτικές δυνάμεις στην Ήπειρο, αντιμετωπίζουν Ιταλούς και κατσαπλιάδες Τσάμηδες.
.—Οι κομμουνιστές τού ΕΛΑΣ διαλύουν και αφοπλίζουν το 5/42 τού ΕΚΚΑ γιά δεύτερη φορά. Προηγήθηκε μάχη με αρκετούς νεκρούς.
1944.—Στην θέση Πολτσιές τού Μετσόβου, οι απάνθρωποι Γερμανοί εκτελούν έντεκα ατυχείς κτηνοτρόφους, ως αντίποινα γιά αντάρτικο χτύπημα. Ευτυχώς, άλλοι τρεις τούς οποίους είχαν συλλάβει, κατάφεραν να αποδράσουν. Όλες οι επιδρομές των Γερμανών στο Μέτσοβο, συνοδεύτηκαν από λεηλασίες, καταστροφές και απίστευτες δηώσεις. Η άλλοτε ζάμπλουτη αυτή κωμόπολη, την περίοδο τής κατοχής είχε ερημωθεί και οι κάτοικοι ήλθαν σε οικτρή κατάσταση, μιάς και δεν τούς απέμεινε ούτε βιός γιά να τραφούν…
1945.—Γιά την αξιέπαινη πολεμική δράση και τις θυσίες του κατά τα έτη 1942-45, ο Ιερός Λόχος παραλαμβάνει τιμητικά την Πολεμική Σημαία. Λίγο αργότερα και συγκεκριμένα στις 7 Αυγούστου, σε μία σεμνή τελετή στο Πεδίον τού Άρεως, αυτή η Σημαία παρασημοφορήθηκε από τον τότε Αντιβασιλέα, Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, με τον Ταξιάρχη τού Αριστείου Ανδρείας και τον Πολεμικό Σταυρό Α΄ Τάξεως. Ήταν η τελευταία ημέρα τής ζωής τού Ιερού Λόχου, ο οποίος από τότε διαλύθηκε, αλλά αργότερα αποτέλεσε τον πρόδρομο των Ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων. Λίγο καιρό μετά, η Ακαδημία Αθηνών τίμησε τον Ιερό Λόχο με το Χρυσούν Μετάλλιό της, γιά τις πολύτιμες υπηρεσίες που είχε προσφέρει στην αγωνιζόμενη πατρίδα κατά την περίοδο 1942 – 1945.
1946.—Ο σταλινικός πρεσβευτής τής Σοβιετίας (Σοβιετικής Ενώσεως) στην Άγκυρα, Μ. Βινογκράντωφ, ζητά διακρατική Συνθήκη Φιλίας με τους τούρκους καθώς επίσης την Αναθεώρηση τής Συνθήκης τού Μοντραί, η οποία προέβλεπε και καθόριζε το διεθνές νομικό καθεστώς των Στενών τού Βοσπόρου και των Δαρδανελλίων. Η πάντοτε επεκτατική Ρωσία, ανεξαρτήτου πολιτικού καθεστώτος στα εσωτερικά της, ουδέποτε έπαυσε να είναι ιμπεριαλιστική.
1949.—Ημερομηνία θανάτου τού Κρητικού (Ηράκλειο) βενιζελικού πολιτικού και Ύπατου Αρμοστή Σμύρνης, Αριστείδη Στεργιάδη.
1955.—Ὁ ἡρωομάρτυρας Εὐαγόρας Παλληκαρίδης, ἡγήθηκε ὁμάδας ἐπιθέσεως ἐναντίον τοῦ δικαστηρίου Πάφου καὶ στὴν συνέχεια ἐναντίον τοῦ Ἄγγλου πρώην Διοικητή τῆς Πάφου, Κρὴν Μπέη. Στὴν ὁμάδα ἐπιθέσεως συμμετεῖχε καὶ ὁ ἡρωομάρτυρας Παπαβερκίου Γεώργιος.
.—Η επίθεση στον αστυνομικό σταθμό τού Αμιάντου Πιτσιλιάς από ανταρτική ομάδα τής ΕΟΚΑ. Είναι η πρώτη ένοπλη επίθεση τής ΕΟΚΑ σε αστυνομικό σταθμό, στην οποία έλαβε μέρος και ο αγωνιστής Κουκκής Μιχαήλ.
1962.—Αρχίζουν στο Άγιον Όρος οι εορτασμοί γιά την χιλιετηρίδα τού αγιορείτικου μοναχισμού.
1963.—Οι ισχυρές καταιγίδες που πλήττουν την χώρα, είναι υπεύθυνες γιά τον θάνατο 3 ανθρώπων από χτυπήματα κεραυνών. Ένα νεαρό ζευγάρι στην Ελασσόνα, ηλικίας 39 και 37 ετών αντίστοιχα, αλλά και μία νεαρή γεωργός στην Πτολεμαΐδα, ηλικίας μόλις 32 ετών, είναι τα θύματα τής μανίας τού καιρού.
1979.—Ογδόντα πέντε αρχαία αντικείμενα, κυρίως κεραμικά, που κλάπηκαν από την Μ. Βρετανία, επιστρέφονται στην Κύπρο.
1983.—Οι τούρκοι, παραβιάζοντας κάθε εθνικό και διεθνές δίκαιο, διενεργούν έρευνες στην υφαλοκρηπίδα μεταξύ Ρόδου και Κρήτης. Τριάντα (και) χρόνια μετά, η συνεχής υποχωρητικότητα και δουλοπρέπεια των ελλαδικών κυβερνήσεων, ενισχύει την αυξανόμενη επιθετικότητα και διεκδικητικότητα των τούρκων.
1984.—Σεισμός 6,5 Ρίχτερ καταγράφεται στην Κρήτη.
1989.—Σκάνδαλο τής Κτηματικής Τράπεζας τής Ελλάδος ξεσπά στις Η.Π.Α., με συλλήψεις γιά παράνομες καταθέσεις 700 εκατομμυρίων δολαρίων.
1992.—Στο κακουργιοδικείο τού Βόλου αρχίζει η δίκη γιά την δολοφονία τού καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα η οποία συνέβη στις 8/1/1991. Δράστης τής δολοφονίας ήταν ο Γιάννης Καλαμπόκας, ο οποίος πρωτόδικα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Το περιστατικό είχε συμβεί κατά την διάρκεια επεισοδίων σε σχολικό συγκρότημα τής Πάτρας, μεταξύ τραμπούκων καταληψιών και τραμπούκων εξωσχολικών.
.—Την ίδια ημέρα, ο πάπας τής Ρώμης δηλώνει ότι η Μακεδονία είναι ελληνική. Βεβαίως, επρόκειτο γιά διπλωματική κίνηση τού κακόδοξου, διότι μόλις τα Χριστούγεννα απεύθυνε επίσημο μήνυμα και στην υποτιθέμενη «μακεδονική γλώσσα», καθώς επίσης φιλοξενούσε εκθέσεις δήθεν «Μακεδονικών εικόνων». Επίσης, λίγους μήνες μετά (1993), υποχρέωσε κάποιους αρχιπαπάδες μας, να υπογράψουν την επίσημη ύπαρξη και νόμιμη λειτουργία των Ουνιτικών Εκκλησιών.
1994.—Γιά πρώτη φορά, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, συζητείται προσφυγή κατά τής τουρκίας από την Ελληνοκύπρια, Τιτίνα Λοϊζίδου, που δεν μπορούσε να έχει πρόσβαση στην περιουσία της στα Κατεχόμενα. Όπως είπε και η ίδια : «[…] ήταν μια συνέχεια τής όλης ανάγκης μου να εκφράσω την στέρηση τής Κερύνειας, ήταν ένας αξιοπρεπής τρόπος να πω ότι δεν είχαν κανένα δικαίωμα να μάς στερούν τον τόπο μας. Γιά μένα περιουσία είναι ο τόπος μου.»
1997.—Σε ηλικία 82 ετών απεβίωσε ο πολυβραβευμένος πιανίστας Γιώργος Θέμελης. Γεννημένος στο Κάϊρο τής Αιγύπτου ανήκε στον Ελληνισμό τής διασποράς. Το γεγονός ότι ήταν εκ γενετής τυφλός, δεν τον εμπόδισε να πάρει τα πρώτα του μαθήματα στο πιάνο σε ηλικία τριών ετών. Δεκαετής πρωτοεμφανίστηκε ως παιδί-θαύμα σε ρεσιτάλ και κονσέρτα εντυπωσιάζοντας τους πάντες. Είναι ο πρώτος τυφλός που έγινε δεκτός στο Ωδείο των Παρισίων, και ολοκλήρωσε τις σπουδές του κερδίζοντας το πρώτο βραβείο το 1936. Έπαιξε στα πέρατα τής γης και συνεργάστηκε με τις μεγαλύτερες ορχήστρες τής εποχής του. Μετά την συναυλία που έδωσε το 1950 με την φιλαρμονική τού Σικάγο, η εφημερίδα «Σικάγο Τριμπιούν» τον ονόμασε «νέο Χόροβιτς». Η τελευταία του εμφάνιση έγινε στην Σύρο το 1995.
2001.—Το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, εγκρίνει 60.000 αιτήσεις Βορειοηπειρωτών και εκτός «μειονοτικών ζωνών», γιά κάρτες ομογενών, και εκ νέου το επίδομα γιά εκπαιδευτικούς.
2015.—Ο Μητροπολίτης Κεφαλλονιάς Γεράσιμος (κατά κόσμον Ευάγγελος-Γεράσιμος Φωκάς) εκοιμήθη στα 64 του χρόνια σαν σήμερα, όταν υπέστη ανακοπή καρδιάς τα ξημερώματα τής Δευτέρας κι΄ενώ βρισκόταν στην Ι.Μ. Μεταμορφώσεως τού Σωτήρος Χορτιάτη. Γεννήθηκε στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας την 25η Μαρτίου 1951 και εκάρη Μοναχός στις 20 Μαρτίου 1988 στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους. Είχε χειροτονηθεί Μητροπολίτης Κεφαλλονιάς μόλις τον Μάιο τού ίδιου έτους (31/5), κι’ έτσι η Κεφαλλονιά απέκτησε Κεφαλλονίτη μητροπολίτη έπειτα από δεκάδες χρόνια. Τόση ήταν η αγάπη που έτρεφε ο κόσμος τού νησιού στο πρόσωπό του, που στην χειροτονία του στην Αθήνα, παρέστησαν 4.000 άνθρωποι γιά να τον συγχαρούν και να εκφράσουν την στήριξή τους. Απλός πάντοτε και ταπεινός, εμφανιζόταν με παλιά ράσα και τρυπημένα παπούτσια. Είχε την κλήση τού Θεού από παιδί. Ασκητικός, απλός, ταπεινός, επιεικής με τους άλλους, με απέραντη αγάπη στον Χριστό, την Παναγία, τους αγίους, τους ανθρώπους, είχε λόγο απλό, βιωματικό και εμπειρικό, χωρίς ψεύτικα κηρύγματα, τυπολογίες και στόμφους. Όπως η διήγησή του γιά την θαυματουργή θεραπεία τής μητέρας του όταν ήταν 7-8 ετών. Τότε οι οι γιατροί τού είπαν ότι θα έχανε την μητέρα του. «…Έχασα τον κόσμο, δεν ήθελα να την χάσω όμως και τότε οι μοναχές τού Αγίου μας, με συμβούλεψαν να κάνω κάθε μέρα την παράκληση τής Παναγίας. Έτσι έκανα, υπήκουσα και με τις ικεσίες τής Θεοτόκου έζησε η μάνα μου 35 ολόκληρα χρόνια».
2017.—Συνάντηση στο υπουργείο Αγροτικής Αναπτύξεως και Τροφίμων με θέμα την βελτίωση τού θεσμικού πλαισίου γιά την καλλιέργεια τής βιομηχανικής κάνναβης, μεταξύ αντιπροσωπίας των Οικολόγων Πράσινων και των αρμόδιων υπουργών.
2018.—Σαν σήμερα οι υπουργοί Οικονομικών στο Γιούρογκρουπ τού Λουξεμβούργου, κατέληξαν σε συμφωνία γιά το ελλαδικό χρέος και την βιωσιμότητά του. Η Ελλάδα θα λάβει δόση ύψους 15 δισ εκ [αντί 21,7 δις] εκ των οποίων τα 3,3 δισ θα χρησιμοποιηθούν γιά αποπληρωμή μέρους τού χρέους προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.) και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.). Συγχρόνως δόθηκε μία 10ετής περαιτέρω παράταση τής περιόδου χάριτος γιά τα δάνεια τού EFSF (κοντά στα 100 δισ) και μία επιμήκυνση τής μέσης διάρκειας λήξης κατά 10 χρόνια. Η απάντηση τής αντιπολιτεύσεως γιά αυτήν την συμφωνία ήταν ότι: «Όταν οι κυβερνήσεις Παπαδήμου-Σαμαρά το 2012 πέτυχαν αντίστοιχη 10ετή επιμήκυνση, ο κ. Τσίπρας μιλούσε γιά “ένα μακρύτερο σχοινί γιά να κρεμαστούμε“. Και ζητούσε διαγραφή χρέους». Από την μεριά της, η κυβέρνηση ετοιμάζει επικοινωνιακή φιέστα στο Ζάππειο γιά να περάσει το μήνυμα ότι και το χρέος κατάφερε να ρυθμίσει και το μνημόνιο, στην τυπική του μορφή, παίρνει τέλος. Ο πρωθυπουργεύων Τσίπρας, με θεατρικές κινήσεις έβαλε και έβγαλε μία γραβάτα και υποσχέθηκε φοροελαφρύνσεις… Η πραγματικότητα γιά την συγκεκριμένη συμφωνία είναι ότι κρατά την χώρα σε ασφυκτική εποπτεία.
.—Οι αρμόδιες ομάδες εργασίας Ελλάδας και αλβανίας, συνεχίζουν τις διαπραγματεύσεις με στόχο να «κλείσει» ένα πακέτο συμφωνίας κατά τρόπο «αμοιβαία επωφελή»(!..), με διευθέτηση όλων των μεταξύ τους εκκρεμοτήτων, από την άρση τού εμπόλεμου έως και την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών. Την ίδια ώρα, οι υπουργοί Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς και Ντιτμίρ Μπουσάτι συναντώνται στην Ρόδο, στο πλαίσιο τής τρίτης Υπουργικής Διασκέψεως που διοργάνωσε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών γιά την Ασφάλεια και την Σταθερότητα.
2019.—Με λαμπρότητα πραγματοποιήθηκε στον Αρχιεπισκοπικό Καθεδρικό Ναό τής Αγίας Τριάδος στο Μανχάτταν, η ενθρόνιση τού Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου, τού έβδομου κατά σειρά ποιμενάρχη τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Τής τελετής ενθρονίσεως προΐστατο ο εκπρόσωπος τού Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος, ο οποίος παρέδωσε και την ποιμαντορική ράβδο στον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο συμβολικώς εκ μέρους τού Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Την Εκκλησία τής Ελλάδος εκπροσώπησε ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, Γαβριήλ.