2 Αυγούστου
338 π.Χ.—Μάχη τῆς Χαιρώνειας, κατὰ τὴν ὁποία ὁ βασιλιᾶς τῆς Μακεδονίας Φίλιππος Β΄, κατετρόπωσε τὶς ἑνωμένες δυνάμεις Ἀθηναίων, Βοιωτῶν καὶ ἄλλων ἑλληνικῶν πόλεων. Μετὰ τὴν μάχη, οἱ διάφορες πόλεις κράτη τῆς Ἑλλάδος, ὑποτάχθηκαν στὴν μακεδονικὴ κυριαρχία. Ὁ Φίλιππος φρόντισε τὴν ταφὴ τῶν Μακεδόνων νεκρῶν σὲ περιάνδριο στὶς ὄχθες τοῦ Κηφισοῦ. Παράλληλα ἐπέτρεψε στοὺς ἡττημένους Θηβαίους τὴν ταφὴ τῶν δικῶν τους νεκρῶν ἱερολοχιτῶν, γιὰ τοὺς ὁποίους ἔστησαν τὸ μνημεῖο τοῦ “Λέοντα τῆς Χαιρώνειας” ἔτσι ὥστε νὰ “σημαδέψουν” τὸ σημεῖο τοῦ ὁμαδικοῦ τάφου. Οἱ ἀνασκαφές ποὺ διενεργήθηκαν στὰ τέλη τοῦ 19ου καὶ στὶς ἀρχές τοῦ 20ου αἰῶνα (1880 – 1904), ἀποκάλυψαν τοὺς σκελετοὺς 254 ἀνδρῶν μαζὶ μὲ τμήματα ὁπλισμοῦ, καθὼς καὶ τὸν Λέοντα. Στὴν μάχη συμμετεῖχε καὶ ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος, σὲ ἡλικία δεκαοχτὼ μόλις ἐτῶν ὡς ἐπικεφαλῆς τοῦ μακεδονικοῦ ἱππικοῦ.
626.—Οι πολιορκητές τής Βασιλεύουσας Άβαροι και Πέρσες, ενεργούν επιχείρηση με μικρές ακάτους στον Κεράτιο, η οποία απέτυχε.
1075.—Απεβίωσε ο Πατριάρχης Ιωάννης ο Η´ Ξιφιλίνος. Ο Ιωάννης Ξιφιλίνος ήταν σπουδαίος νομικός και λόγιος, γεννήθηκε στην Τραπεζούντα τού Πόντου μεταξύ τού 1005 και τού 1008 και καταγόταν από την αρχοντική οικογένεια των Ξιφιλίνων. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο και τιμά την μνήμη του στις 30 Αυγούστου. Η οικογένεια τού Αλέξανδρου Υψηλάντη, με καταγωγή επίσης από την Τραπεζούντα, εμφανίζεται και με το επώνυμο Ξιφιλίνος, το οποίο θα εγκαταλείψει αργότερα.
1533.—Στόλος από πενήντα επτά πλοία τού Αντρέα Ντόρια φτάνει στην Ζάκυνθο και από εκεί κατευθύνεται στην Κορώνη η οποία πολιορκείται από τους τούρκους. Στο μεταξύ, μία επιστολή προς τον αντιβασιλέα τής Σικελίας, μάς κάνει γνωστό, πως οι Έλληνες αν έβλεπαν έστω λίγα συμμαχικά πλοία, ήταν έτοιμοι να πετάξουν και τον τελευταίο τούρκο από την Πελοπόννησο.
1682.—Ο Βίκτωρας Αμαδαίου τής Σαβοΐας, υπογράφει αυστηρό έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο απαγορεύονται οι λεηλασίες στην μονή τής Πάτμου αλλά και σε όσα πλοία ήταν τής ιδιοκτησίας της. Κατάμαυρη η ζωή των κατοίκων των ελληνικών νησιών και των παραλίων περιοχών, από το φρικτό φαινόμενο τής πειρατείας.
1690.—Στα Δαρδανέλλια, οι τούρκοι αποκεφαλίζουν τον νεομάρτυρα Θεόδωρο.
1715.—Ο σουλτάνος των τούρκων Αχμέτ Γ΄ με το στράτευμά του, περιδιαβαίνει την Μακεδονία, διοργανώνοντας πολυήμερες εορτές με αφορμή την κατάληψη των φρουρίων των Φράγκων στην Πελοπόννησο.
1799.—Γεννιέται στὴν Ἄνδρο ἡ Εὐανθία Καΐρη, ἀδελφή τοῦ Θεόφιλου Καΐρη, λογία τῶν ἐπαναστατικῶν χρόνων. Εἶναι ἡ πρώτη Ἑλληνίδα τῆς νεώτερης Ἑλλάδος ποὺ κατέκτησε μιὰ μόρφωση σπάνια γιὰ τὴν ἐποχή της καὶ τὴν μεταλαμπάδευσε καὶ σὲ ἄλλες κοπέλες. Ἦταν μαχητική, μὲ κοινωνικὴ συνείδηση, συμμετοχὴ στὰ δρώμενα, πατριωτικὴ δράση, ὀρθή κρίση καὶ καθαρὴ σκέψη. Τὴν μόρφωσή της εἶχε ἀναλάβει ὁ ἀδελφός της Θεόφιλος, ὅταν ἐπέστρεψε τὸ 1809 ἀπό τὸ Παρίσι ὅπου σπούδαζε κοντὰ στὸν Κοραῆ. Αὐτός τὴν μύησε στοὺς ἀρχαίους συγγραφεῖς, στὰ ἀνώτερα μαθηματικά, στὴν φιλοσοφία καὶ τῆς ἔμαθε Γαλλικὰ καὶ Ἰταλικά.
1818.—Ο έμπορος από την Καλαμάτα Κυριακός Καμαρινός, αναλαμβάνει την μύηση τού Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στην Φιλική Εταιρία. Το γεγονός έγινε στις Κιτριές τής Μάνης.
1821.—«Μάχη παρά το μοναστήριον τού Γηροκομείου, 20΄λεπ. έξω των Πατρών, αμφίρροπος. Εν αυτή οι μεν Έλληνες εστρατηγούντο υπό των Θ. Γρίβα και Καρατζά, οι δε τούρκοι υπό τού Ισούφ Σελήμ πασά.»
1822.—(1-6) «Μάχαι εις τας Ρίζας τής Κυδωνίας Κρήτης, αμφίρροποι. Ως αρχηγοί παρέστησαν εις ταύτας τας μάχας εκ μεν των Ελλήνων οι Α. Παναγιώτου, Χάλης, Μανουσογιαννάκης, Δεληγιαννάκης, Μανουσέλης, Βουρδουμπής Πωλογεωργάκης, Τσουδερός και Σήφακας εκ δε των τούρκων ο Χασάν πασάς.»
1824.—Ο στόλος μας, αποτρέπει γιά ακόμα μία φορά την απόβαση τού τουρκικού στην νήσο Σάμο.
1825.—«Οι Γιάννης Ρούκουνας. Ιακ. Κουμής, Μιχ. Μαυράκος, Ανδρ. Παχινάκης, Πουλέος Κραράκης, Γ. Γεμενάκης εκυρίευσαν το φρούριον τής Γραμβούσης τής Κρήτης.» Κατόπιν σφοδρής επιθέσεως των Κρητών επαναστατών, καταλαμβάνεται το ισχυρό φρούριο τής Γραμβούσας. «Στο σχέδιο γιά την Γραμπούσα τον Ιούλιο τού 1825, είχαν συγκεντρωθεί δεκαεπτά καΐκια με εννιακόσια πενήντα παλληκάρια έχοντας ως σκοπό την κατάληψη τού κάστρου. Οι Σφακιανοί όμως, θεωρώντας τους εαυτούς τους από τους πρώτους οργανωτές κι’ εμπνευστές τού σχεδίου τής Γραμβούσας, παρεξηγήθηκαν, διότι ειδοποιήθηκαν τελευταίοι γιά την επιχείρηση. Το βράδυ τής 31ης Ιουλίου πήραν μία μεγάλη βάρκα, μπήκαν μέσα δεκαπέντε Σφακιανοί, ανάμεσα στους οποίους και ο Μανούσος Κουλέτος και τράβηξαν προς την Κρήτη γιά να πάρουν αυτοί την Γραμπούσα. Πράγματι έφτασαν και μεταμφιεσμένοι σε τούρκους, κατάφεραν να καταλάβουν μόνοι τους, χωρίς την συνδρομή των υπόλοιπων, το φρούριο τής Γραμπούσας.» Η Γραμβούσα, ήταν το πρώτο κομμάτι τής Κρήτης, που απελευθερώθηκε από τους τούρκους. Έγινε καταφύγιο γιά περισσότερους από 3.000 κατοίκους και η βάση των επιχειρήσεων γιά τις επαναστατικές ομάδες.
.—«Οι Κρήτες εκυρίευσαν το φρούριον τής Κισσάμου. Αρχηγοί των Κρητών ήσαν Δ. Καλέργης, Αντωνιάδης.»
.—«Εφονεύθη εντός τού φρουρίου Μεσολογγίου ο χιλίαρχος Σουλιώτης, Κίτσος Κώνστας.»
1826.—(1-2) «Κανονιοβολισμός Αθηνών υπό Μεχμέτ Ρεσίτ πασά Κιουταχή.»
1834.—Λίγες μόνον ημέρες μετά την κατάπαυση τού κινήματος στην Μάνη, ένας νέος ξεσηκωμός ταλανίζει την χώρα με βάση του την Μεσσηνία και την Αρκαδία. Η εφημερίδα «Σωτήρ», σαν σήμερα καταγγέλλει ότι πρόκειται γιά εξέγερση την οποία προώθησαν πολιτικοί και μάλιστα η μερίδα των καποδιστριακών, δίχως όμως να είναι πραγματικά σαφές ποιοί βρίσκονται πίσω από την γνωστή ως «Μεσσηνιακή Επανάσταση». Γνωστά ονόματα όπως αυτά των Κ. Μήτρου, ο οποίος υπέγραφε ως «αρχιστράτηγος» τού κινήματος, τού Γ. Πλαπούτα και τού ανεψιού τού Κολοκοτρώνη, Νικήτα Ζερμπίνη, ξεκίνησαν τις εχθροπραξίες από την Ανδρίτσαινα.
.—Την ίδια ημέρα, κάποιος Καλογήρου, δημογέροντας από το χωριό Λάβδα, οδήγησε μεγάλη ομάδα χωροφυλάκων υπό τον Μοίραρχο Μ. Δεληγεώργη σε ενέδρα 200 περίπου επαναστατών. Όταν μαθεύτηκε η σύλληψη των ανδρών τής Χωροφυλακής στα γύρω χωριά, πτόησε το ηθικό των κατοίκων, αναγκάζοντάς τους να προσχωρήσουν στο κίνημα. Η Ανδρίτσαινα (στην οποία βάδιζαν οι Χωροφύλακες προς ενίσχυση) έπεσε, και ο Δεληγεώργης αργότερα πέρασε στρατοδικείο, με την κατηγορία ότι αρνήθηκε να ακολουθήσει οδηγίες, τιμωρούμενος με ενός έτους φυλάκιση.
1859.—Τίθενται τα θεμέλια τής Ακαδημίας Αθηνών η οποία αναγέρθηκε με δαπάνη τού εθνικού ευεργέτη Σίμωνα Σίνα (γυιού τού Γεώργιου Σίνα) και τής συζύγου του, Ιφιγένειας. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι και οι τρείς γενιές Σίνα, από τον πατέρα Σίμωνα έως τον εγγονό επίσης Σίμωνα, διαφύλαξαν την εθνοπολιτισμική τους ταυτότητα, μένοντας απολύτως προσηλωμένοι στην φυλετική ενδογαμία και στην θρησκεία.
1868.—(ν.ημ.) Γέννηση τού Διαδόχου Κωνσταντίνου Α΄, βασιλέα τής Ελλάδος κατά τις περιόδους 1913-1917 και 1920-1922. Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με κρίσιμες περιόδους τής σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, από τους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους, την αντιπαράθεσή του με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Εθνικό Διχασμό, ως την Μικρασιατική Καταστροφή. Πέθανε εξόριστος στο Παλέρμο τής Ιταλίας στις 11 Ιανουαρίου τού 1923.
1903.—Επεισόδια στο Κρούσοβο με κομιτατζήδες να δολοφονούν και να καίνε κυβερνητικά κτήρια τούρκων, καθώς και με δολοφονίες.
1905.—Οι σφαγές των βουργάρων στην Μακεδονία συνεχίζουν αμείωτα. Την σημερινή, οι αιμοχαρείς κατέσφαξαν δύο Έλληνες αγροφύλακες τού Μελνικίτσιου, στην μέση τού δρόμου, τους Γιοβάν Αγγέλου και Τέγο Δήμου. Οι δύο άτυχοι Έλληνες είχαν αρνηθεί να εκβουργαριστούν.
.—Απαγόρευση αθηναϊκών εφημερίδων στα Χανιά (…)
.—Σημειώνονται βαρβαρότητες Ρώσων εναντίον τού άμαχου πληθυσμού στο Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου και αλλού. Η Ρωσία ως «Προστάτιδα Δύναμη», ακολούθησε κατά γράμμα τις επιταγές τού στρατιωτικού νόμου που επέβαλαν οι εταίροι της στην Κρήτη, οι οποίοι έβλεπαν το νησί ως ιδιοκτησία τους.
1906.—Μετά από διαμαρτυρία των ομοεθνών μας λόγω τής απαγόρευσης να μιλούν την Ελληνική γλώσσα σε δημόσιους χώρους, οι βούργαροι τους επιτίθενται και κατακαίουν την μισή Αγχίαλο. Σκοτώθηκαν τουλάχιστον 8 άτομα, ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός των τραυματιών αλλά και των θυμάτων από την πυρκαγιά.
.—Το σώμα τού Μακεδονομάχου Καρασεβδά, αποχωρεί από τις καλύβες τού πατριώτη τσέλιγκα Αναστάση (βλ. 29/7ου) γιά να βρεθεί ανατολικότερα, προς τα βουνά τής Καρατζόβας, εκεί όπου θα τους φιλοξενήσουν οι επίσης Σαρακατσάνοι πατριώτες Γουλής ή Κωστούλας και Σαλτσογιάννης. Μετά από την καταστροφή προδοτών ρουμανόφρονων τού χωριού Πατατσίνα (βλ. 27/7ου), οι τούρκοι εξαπέλυσαν διωκτική δύναμη εναντίον των ανδρών μας.
.—Τις ίδιες ημέρες, ο μεγάλος Μακεδονομάχος Π. Φιωτάκης βρίσκεται στην ίδια περιοχή με τον Καρασεβδά, προσπαθώντας να πείσει τον καπετάν Ήλιο (δηλ. Ηλία) να επανέλθει στην Ορθοδοξία. Ο Φιωτάκης είχε προσέξει την διαφορά στον χαρακτήρα τού οπλαρχηγού των βουργαρόφρονων χωριών Σέτινα, Παππαδιά και Σόβιτς, γι’ αυτό προτίμησε αντί τής μάχης να χρησιμοποιήσει την οδό τής πειθούς. Δεν άργησε να επαναφέρει τον ίδιο αλλά και τα χωριά στην Ορθοδοξία!
1911.—Αποφασίζεται ο καλλωπισμός τής πρωτεύουσας, καθώς και έργα υποδομών βασισμένα στα σχέδια τού Αυστριακού αρχιμηχανικού Χόφμαν.
1913.—Ο Αρμοστής τής Κύπρου, σε απάντησή του προς τους Έλληνες βουλευτές γιά επίλυση τού Κυπριακού, είπε ότι: «Η Αγγλική κυβέρνησις δεν έχει υπ’ όψιν της το Κυπριακόν ζήτημα ή οποιαδήποτε μετατροπήν τού πολιτικού αυτής καθεστώτος».
.—Ὁ Χρῆστος Κάκαλος ἀπό τὸ Λιτόχωρο, ποὺ γνώριζε τὰ μονοπάτια τοῦ Ὀλύμπου ἀπό τὰ παιδικὰ του χρόνια, ὁδήγησε δύο Ἐλβετούς, τὸν φωτογράφο Φρεντερίκ Μπουασονᾶ καὶ τὸν συγγραφέα Ντανιὲλ Μποβί, ἐν μέσῳ δύσκολων καιρικῶν συνθηκῶν στὴν κορυφὴ τοῦ Μύτικα. Ὁ Ἕλληνας ὀρειβάτης εἶχε βγάλει τὰ παπούτσια του γιατὶ γλιστροῦσαν καὶ σκαρφαλώνοντας σὰν ἀγριοκάτσικο στοὺς ἐπικίνδυνους βράχους, πάτησε πρῶτος τὸν Μύτικα. Οἱ Μπουασονᾶ καὶ Μποβί, στὸ βιβλίο ποὺ ἐξέδωσαν μὲ φωτογραφίες, ντοκουμέντα καὶ διηγήσεις τους, περιέλαβαν καὶ αὐτή τὴν ἱστορία.
1919.—Στο Μέτωπο τής Μ. Ασίας γίνεται αγώνας περιπόλων.
1920.—Συνεχίζεται η επίθεση τού Ελληνικού Στρατού εναντίον των τούρκων στο Σιμάβ Ντοζ.
.—Καταγγέλεται ἀπό τὴν μεριά τῆς Ίταλίας ἡ Συμφωνία Βενιζέλου – Τιτόνι καὶ ὑπογράφεται ἡ ἰταλοαλβανική συμφωνία τῶν Τιράνων, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἡ Ἰταλία ἐκκένωνε ἀπό τὰ στρατεύματά της τὴν περιοχὴ Αὐλώνα καὶ κρατοῦσε ὡς ἀντάλλαγμα τὴν νῆσο Σάσωνα. Ἡ Ἑλληνική κυβέρνηση ἐξέφρασε τὴν “ἔκπληξή” της γιὰ τὴν στάση αὐτή τῆς Ἰταλίας.
1921.—Ο Ελληνικός Στρατός συνεχίζει την προέλασή του προς Σαγγάριο και καταλαμβάνει την γραμμή πρόσβασης Καρτάλ.
1922.—Η Ελληνική Στρατιά στην Μ. Ασία δρα με περιπόλους.
1925.—Απεβίωσε ο λόγιος και ποιητής μας από το Τύρνοβο τού Μοναστηρίου, Πέτρος Κυριαζής. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στα ελληνικά εκπαιδευτήρια τής ιδιαίτερης πατρίδας του και το 1894 αποφοίτησε αριστούχος από το λαμπρό Γυμνάσιο Μοναστηρίου. Ο Μακεδονικός αγώνας τον βρήκε δάσκαλο στις ελληνικές επάλξεις τής Πελαγονίας. Μετά την αποφοίτηση του, υπηρέτησε επί οκτώ έτη στα σχολεία τής ιδιαίτερης πατρίδας του. Μετά την απελευθέρωση τού Μοναστηρίου από τον οθωμανικό ζυγό και την Σερβική κυριαρχία τής περιοχής, που είχε σαν αποτέλεσμα το κλείσιμο των ελληνικών σχολείων τού Μοναστηρίου, ο Πέτρος Κυριαζής μετανάστευσε ως πρόσφυγας στο ελλαδικό κράτος και εγκαταστάθηκε στο Άργος Ορεστικό. Εκεί, διορίστηκε δάσκαλος στα εκπαιδευτήρια τής πόλεως και υπηρέτησε με λαμπρά αποτελέσματα μέχρι το 1925. Ο Πέτρος Κυριαζής δεν υπήρξε μόνος φωτισμένος δάσκαλος, αλλά και αξιόλογος λόγιος και ποιητής. Είχε εκφωνήσει τον πρώτο πανηγυρικό επί τη απελευθερώσει από τον οθωμανικό ζυγό την 11η Νοεμβρίου 1913, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως τής Θεοτόκου Άργους Ορεστικού.
1934.—Εγκαινιάζεται η Αίθουσα τής Γερουσίας με την πρώτη πανηγυρική συνεδρίαση των μελών της.
1935.—Μετά την αποχώρηση τού Ελευθέριου Βενιζέλου από την Ελλάδα, ο οποίος διέφευγε την σύλληψη μετά το πραξικόπημα τού Μαρτίου, νέος αρχηγός τού κόμματος των Φιλελευθέρων ορίζεται ο Θεμιστοκλής Σοφούλης.
1938.—Γεννιέται ο συνθέτης Δήμος Μούτσης.
1941.—Νέος δοτός Δήμαρχος Αθηναίων ο Άγγελος Γεωργάτος. Η θέση τού ανατέθηκε από τους Κατοχικούς όπως τού προκατόχου του, Κωνσταντίνου Μέρμηγγα. Η θητεία τού νέου Δημάρχου θα διαρκέσει μόνον λίγες ημέρες, μέχρι τις 19 Αυγούστου τού 1941, όπου όμως θα συνεχίσει και πάλι ο ίδιος.
1943.—Ο Ιερέας Ιωάννης Ηλιάδης τού Γεωργίου, εκτελείται από τους βούργαρους. Ήταν εφημέριος Συνοικισμού Πρινολόφου (Πλατανιάς) τού Νομού Δράμας, με καταγωγή από το χωριό Μελετλή Πόντου. Συνελήφθη στον Συνοικισμό Μικρολείβαδο και χτυπήθηκε τόσο πολύ, ώστε μετά από λίγες ημέρες πέθανε. Κατέλειπε την Πρεσβυτέρα του Φανή, ετών 60, και τα τρία παιδιά του, Κυριακή, 19 ετών, Λάζαρο, 26 ετών, και Θεοχάρη, 31 ετών.
.—Οι κομμουνιστές εισβάλλουν στο χωριό Καλογερέσι στην Πελοπόννησο, προκαλούν πολλές ζημιές και συγκεντρώνουν ομήρους. Μεταξύ αυτών ο άτυχος ιερέας τού χωριού, Ρήγας Γεωργακόπουλος, τον οποίο θα δολοφονήσουν την επόμενη μέρα με απίστευτα βασανιστήρια.
.—Το ολοκαύτωμα τής Γλήνας στην Βόρειο Ήπειρο. Οι αλβανοί έκαψαν τον ηρωικό αυτό τόπο, στον οποίο μάλιστα είχε οργανωθεί το ΜΑΒΗ, εκτελώντας 24 Γληνιώτες. Πριν την εκτέλεσή τους, οι γενναίοι άνδρες κραύγασαν «Ζήτω η Ελλάς» και «τα οκτώ εκατομμύρια των αδελφών μας Ελλήνων σύντομα θα εκδικηθούν τον άδικο φόνο μας».
1944.—Στο μοναστήρι τού Ρrohor Ptsjki γίνεται η ανακήρυξη τού νέου κράτους τής λεγόμενης «Ομόσπονδης Λαϊκής Δημοκρατίας τής Μακεδονίας» .
1945.—Σκοτώθηκε σε αεροπορικό ατύχημα που συνέβη στο Άγιον Όρος κατά την διάρκεια πτήσεως με αεροσκάφος τύπου “Σπίτφάϊαρ” (Spitfire), ο πιλότος μας, Βασίλειος Αλεξανδράκης.
.—Οι κομμουνιστές αντάρτες τού ΕΛΑΣ, απαγάγουν και δολοφονούν κατόπιν βασανιστηρίων, τον ιερέα και εφημέριο τής Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, Γεώργιο Ξενογιάννη. Τον είχαν κατηγορήσει ως «αντιδραστικό».
1947.—Στο Μπλέντ τής Γιουγκοσλαβίας, βούργαροι, αλβανοί, Γιουγκοσλάβοι και οι Ρώσοι, συνασπίζονται εναντίον τής Ελλάδος, υπογράφοντας μεταξύ τους την πλέον ανθελληνική Σύμβαση. Κατά τις αποφάσεις της, αναλαμβάνουν να εξοπλίσουν τους ελλαδίτες κομμουνιστές, να τους παρέχουν έως κάλυψη ακόμα και με αεροπλάνα έως και με ό,τι άλλο είχε την δυνατότητα ο καθένας από τους συμβαλλόμενους. Στο μεταξύ, Ρουμανία και Ουγγαρία κλήθηκαν επίσης γιά τον ίδιο σκοπό. (Όχι πως δεν το έκαναν νωρίτερα, απλώς δεν ήταν τόσο οργανωμένοι…)
.—Κομμουνιστές τής Κρήτης απαγάγουν τον άτυχο ιερέα Νικόλαο Αποστολάκη. Ο εφημέριος τής Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου Κρήτης, αφού βασανίστηκε ανηλεώς κατόπιν δολοφονήθηκε.
1948.—Κομμουνιστές αντάρτες τού ΕΛΑΣ, απαγάγουν και δολοφονούν τον ιερέα και εφημέριο τής Ιεράς Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών, Γεώργιο Νταραρά.
1949.—Ο Εθνικός Στρατός θέτει σε εφαρμογή το σχέδιο ‘’Πυρσός’’ κατά των κομμουνιστών τού Γράμμου. Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος 4.900 άνδρες και στέφθηκε με επιτυχία.
1953.—Πραγματοποιούνται τα εγκαίνια τού μεγάλου εργοστασίου ηλεκτρισμού στο Αλιβέρι.
1958.—Ὁ ἀγωνιστὴς τῆς ΕΟΚΑ, Χατζηθεοδοσίου Γιασουμῆς σκοτώθηκε στὴν περιοχὴ τῆς Ἄχνας, ἐνῷ τοποθετοῦσε νάρκη στὸ πλαίσιο ἐπιχειρήσεων τῆς ΕΟΚΑ γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τουρκικῶν ἐπιθέσεων ἐναντίον ἀπομονωμένων ἀγροτῶν καὶ βοσκῶν τῆς περιοχῆς. Οἱ τουρκικὲς ἐχθροπραξίες ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων εἶχαν ξεκινήσει ἀπὸ τὶς 10 Ἰουλίου 1958. Γι’ αὐτὸ ἡ ΕΟΚΑ ἀντεπιτέθηκε μὲ ἐνέδρες καὶ τοποθέτηση ναρκῶν. Οἱ τουρκικὲς ἐχθροπραξίες γίνονταν ὑπὸ τὴν ἀγγλικὴ προστασία.
.—Κατὰ τὴν διάρκεια ἀποκλεισμοῦ τοῦ χωριοῦ Λύση ἀπὸ ἀγγλικὸ στρατό, τρεῖς ἀγωνιστὲς τῆς ΕΟΚΑ, οἱ Χριστοφῆς Παναγίδης, Γεώργιος Χατζηιωνᾶς καὶ Ἀναστάσης Σουρουλλᾶς, δολοφονήθηκαν ἀπὸ τούρκους συνεργάτες τῶν Ἄγγλων. Σύμφωνα μὲ μαρτυρία βοσκοῦ, ὁ τοῦρκος λοχίας τοῦ ἀστυνομικοῦ σταθμοῦ Ἀθιένου, ἐπικεφαλῆς ἐπικουρικῶν, τοὺς ἔστησε ἐνέδρα καὶ τοὺς δολοφόνησε. Τοῦ ἀποκλεισμοῦ τοῦ χωριοῦ, προηγήθηκε (βλ. 1/8), ἐπιχείρηση τῆς ΕΟΚΑ κοντὰ στὸ χωριό Λύση, κατὰ τὴν ὁποία βλήθηκαν τρία στρατιωτικὰ αὐτοκίνητα πλήρη στρατιωτῶν, μὲ αὐτόματα, κυνηγετικὰ ὅπλα καὶ χειροβομβίδες. Σκοτώθηκαν δύο Ἄγγλοι στρατιῶτες καὶ πολλοὶ τραυματίστηκαν.
1971.—Ὁ Ἀλέξανδρος Ὠνάσης, ἱδρύει τὴν Ὀλυμπιακή Ἀεροπλοΐα Α.Ε. (Olympic Aviation), μὲ ἀποστολή τὴν ἐξυπηρέτηση τῶν μικρῶν νησιῶν τῆς Ἑλλάδος.
1977.—Σκοτώθηκε κατά την διάρκεια διατεταγμένης νυχτερινής πτήσεως ο αεροπόρος μας Σταύρος Θανόπουλος. Το αεροσκάφος του προσέκρουσε σε λοφίσκο τού αεροδρομίου τής 115 Πτέρυγας Μάχης (Σούδα), με αποτέλεσμα να καταστραφεί και να σκοτωθεί ο χειριστής.
1978.—Σε έργο τής τρομοκρατικής οργανώσεως ΕΛΑ καταλογίζεται η καταστροφή τεσσάρων λεωφορείων, αλλά και ζημιές σε άλλα τρία, στο αμαξοστάσιο στην Ιερά Οδό στον Βοτανικό.
1991.—Ο Ο.Η.Ε. κανονίζει νέα συνάντηση τού Έλληνα με τον τούρκο πρωθυπουργό, η οποία έχει ως σκοπό την «επίλυση τού Κυπριακού». Τελικά, στις 13 Σεπτεμβρίου έγινε η συνάντηση των Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και Μεσούτ Γιλμάζ, χωρίς αποτέλεσμα βεβαίως.
.—Σημειώθηκαν δύο ισχυρές εκρήξεις στις αποθήκες τής ΠΥΡΚΑΛ, μετά από πυρκαγιά αδιευκρίνιστης αιτίας η οποία εκδηλώθηκε στις εγκαταστάσεις της.
1992.—Παρουσία των αντιπροσώπων όλων των Ορθόδοξων Εκκλησιών, γίνεται η ενθρόνιση τού νέου Αρχιεπισκόπου τής μαρτυρικής Εκκλησίας στην αλβανία, Αναστάσιου (Γιαννουλάτου).
1996.—Ο αλβανός υπουργός Μπαρντίλ Φίκο, υπεύθυνος σε θέματα θρησκείας στην χώρα του, στέλνει επιστολή διαμαρτυρίας στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο γιά τον διορισμό τριών Μητροπολιτών σύμφωνα με τους Κανόνες τού Οικουμενικού Πατριαρχείου. Προφανώς ο αλβανός, ήθελε να βρει κάποιους πράκτορες τής ράτσας του και να τους «βαπτίσει» ο ίδιος «Μητροπολίτες», αλλά αγνοούσε πλήρως το καθεστώς στα θέματα τα οποία (υποτίθεται) πως ίσταται…
2014.—Κηδεύεται ἀπό τὴν μητέρα του καὶ τὰ ἀδέλφια του, σαράντα χρόνια μετὰ τὴν εἰσβολὴ τοῦ “Ἀττίλα” στὴν Κύπρο καὶ τέσσερα χρόνια μετὰ τὴν ἀνεύρεση τῶν λειψάνων του, ὁ ἔφεδρος στρατιώτης Φίλιππος Πανταζῆς τοῦ Ἀχιλλέως, ἀπὸ τὴν Ἀμμόχωστο. Τὸ λείψανο τοῦ Φίλιππου βρέθηκε στὸ Συγχαρὶ τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2010, μὲ τὴν χρυσὴ του ταυτότητα στὸν λαιμὸ ἡ ὁποία ἔφερε τὸ ὄνομα καὶ τὴν ἡμερομηνία γεννήσεώς του: «Φίλιππος – 29/08/1951». Ὁ πατέρας του, Ἀχιλλέας, πέθανε σὲ ἡλικία 85 ἐτῶν, τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2011, χωρὶς νὰ ἀξιωθῇ νὰ κηδέψῃ τὸ παιδὶ του ποὺ ἔπεσε ὑπέρ πατρίδος στὴν μάχη τοῦ Συγχαρὶ στὶς 23 Ἰουλίου 1974, ἐξ αἰτίας τῶν καθυστερήσεων τῆς γραφειοκρατείας. Τὰ ὀστᾶ τοῦ ἀγνοούμενου ἥρωα, ταυτοποιήθηκαν μετὰ ἀπό μεγάλη καθυστέρηση, ἀπὸ τὸ Ἀνθρωπολογικὸ Ἐργαστήριο τῆς Διερευνητικῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ τοὺς Ἀγνοούμενους (Δ.Ε.Α.).
2017.—Γυναικεῖο εἰδώλιο τὸ ὁποῖο εἶχε κλαπεῖ ἀπὸ τὸ Μουσεῖο Θηβῶν τὴν περίοδο τῆς Κατοχῆς (πιθανόν στὶς 29/4/1941), μαζὶ μὲ μεγάλο ἀριθμὸ ἄλλων ἀρχαίων έκθεμάτων, ἐπιστράφηκε στὴν ἀρχική του θέση. Ἡ ἐπιστροφή ὁφείλεται στὸν Ἐπαμεινῶνδα Φίλη, συνταξιοῦχο στρατιωτικό γιατρό, ὁ ὁποῖος ἀγόρασε τὸ εἰδώλιο σὲ δημοπρασία τοῦ Οἴκου Paul Arnaune & Eric Prim στὴν Γαλλία. Τὸ προηγούμενο καλοκαίρι εἶχε συναντηθεῖ μὲ τὴν προϊσταμένη τοῦ Μουσείου Θηβῶν, Ἀλεξάνδρα Χαραμῆ, μὲ τὴν ὁποία καὶ συνεννοήθηκε γιὰ τὴν ἐπιστροφή ἑνὸς ἀπὸ τὰ πάμπολλα θύματα ἀρχαιοκαπηλίας.
2019.—Κατατέθηκε αργά το βράδυ τής Παρασκευής στην Βουλή, το πολυνομοσχέδιο τού υπουργείου Εσωτερικών, το οποίο προβλέπει, μεταξύ άλλων ρυθμίσεις γιά την κυβερνησιμότητα σε δήμους και Περιφέρειες και κατάργηση τού πανεπιστημιακού ασύλου. Η συζήτηση τού νομοσχεδίου που θα έχει τον χαρακτήρα τού επείγοντος, θα ολοκληρωθεί έπειτα από δύο συνεδριάσεις στις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές και άλλες δύο στην Ολομέλεια τής Βουλής την Πέμπτη 8 Αυγούστου.