Αρχείο ετικέτας ΒΥΖΑΝΤΙΟ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΑ΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (9/2/1404-29/5/1453)

,

.

Κωνσταντῖνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος, ὁ τελευταῖος Αὐτοκράτωρ

 

……….Ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος Δραγάσης, γεννήθηκε στὶς 9 Φεβρουαρίου τοῦ 1404. Τέταρτος γιὸς καὶ ὄγδοο ἀπό τὰ παιδιὰ τοῦ Μανουὴλ Β΄Παλαιολόγου καὶ τῆς πριγκίπισσας τῆς Σερβίας, τῆς Ἑλένης Δραγάση. Ἦταν ὁ μόνος ἀπό τὰ παιδιὰ τοῦ ζεύγους ποὺ χρησιμοποιοῦσε καὶ τὸ ἐπίθετο τῆς μητέρας του (Ντραγκᾶς-Δράκος) καὶ γι΄ αὐτό συχνὰ χαρακτηριζόταν ἤ παρομοιαζόταν μὲ δράκοντα στὴν γραμματεία τῆς ἐποχῆς, ἐνῷ ὁ λαὸς τοῦ χάρισε μὲ θαυμασμὸ τὸ παρατσούκλι Δράκων, μετὰ τὶς μεγάλες του νίκες σὲ Αχαΐα καὶ Βοιωτία. Συνέχεια ανάγνωσης ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΑ΄ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (9/2/1404-29/5/1453)

Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΚΡΑΙΟΣ ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ

.,,

Τὸ κάστρο τῆς Ἡγουμενίτσας.
Τὸ κάστρο τῆς Ἡγουμενίτσας.

.

Η Ήπειρος, ακραίος αμυντικός χώρος τού Βυζαντίου

.
.
Ελένη Αρβελέρ

……….Ο πρωταρχικός ρόλος τής Ηπείρου ως προγεφύρωμα τής μεταξύ Ιταλίας και Βαλκανίων επικοινωνίας, γίνεται πασιφανής γιά την βυζαντινή πολιτική και διπλωματία, κυρίως μετά την συρρίκνωση τής Κωνσταντινοπολίτικης εξουσίας στα δυτικά σύνορα, μετά δηλαδή την πτώση τής βυζαντινής Ιταλίας (1071). Συνέχεια ανάγνωσης Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΚΡΑΙΟΣ ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

 

Θραύσμα από ένα ψηφιδωτό δάπεδο με μία προσωποποίηση τής Κτίσης , 500-550 μ.Χ. . Βυζαντινό μάρμαρο και γυαλί. Βυζαντινό , Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης.
Θραύσμα από ένα ψηφιδωτό δάπεδο με μία προσωποποίηση τής Κτίσης , 500-550 μ.Χ. . Βυζαντινό μάρμαρο και γυαλί. Βυζαντινό , Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης.(Πηγή:  http://www.metmuseum.org/)                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Τί είδους συναισθήματα προκαλούσε η γέννηση κοριτσιού στην βυζαντινή οικογένεια;

……….Η γέννηση κοριτσιού δεν έφερνε χαρά. Αιτία ήταν η υποχρέωση προίκας. Μία υποχρέωση ιδιαίτερα βαριά γιά οικογένειες που είχαν χαμηλό εισόδημα ή ανύπαρκτη περιουσία. Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο τής εγκατάλειψης τού κοριτσιού ή τής εκμετάλλευσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο νόμος επέτρεπε την πώληση παιδιού μετά την γέννησή του, αλλά μόνο σε πολύ φτωχούς γονείς. Συνέχεια ανάγνωσης Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

ΟΙ ΒΕΝΕΤΟΙ ΣΤΑΣΙΩΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΥ

,

joustinianos

,

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ

Οι βένετοι στασιώτες στην εποχή τού Ιουστινιανού

Τής Διονυσίας Μίσιου

……….[ ] Ο Προκόπιος ασκεί αρνητική κριτική στις αλλαγές που επέφερε στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α΄. Ενώ οι άλλοι βυζαντινοί αυτοκράτορες εμφανίζονται ως φύλακες και υπερασπιστές τής παράδοσης, τής τάξης, τού κόσμου, ο Ιουστινιανός έρχεται να αντικαταστήσει όλα αυτά, καταγγέλει ο Προκόπιος,με την σύγχυση, την αταξία, και την ακοσμία. Συνέχεια ανάγνωσης ΟΙ ΒΕΝΕΤΟΙ ΣΤΑΣΙΩΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΥ

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΝΑΥΠΛΙΩΤΗ

,

Ενετικός πύργος στην Νάξο (πύργος τής Αγιάς), στην ΒΔ. πλευρά τού νησιού .

,

Η ιστορική οικογένεια Ναυπλιώτη

,

Αναπλιώτης (-Ναυπλιώτης)

……….Παλαιότατος ευγενής οίκος των Κυκλάδων, βυζαντινής προέλευσης με παρουσία κυρίως στην Νάξο και την Θήρα/Σαντορίνη. Σύμφωνα με μία παράδοση ο αρχηγός τής οικογένειας Αναπλιώτης (Ναυπλιώτης) ήταν Βενετός ευγενής, στενότατος συγγενής τού Μάρκου Α’ Σανούδο (1207-20) που ίδρυσε το Δουκάτο τού Αιγαίου (βλ. λ. Αρχιπελάγους/Αιγαίου Πελάγους/ή Νάξου Δουκάτο) μετά την κατάληψη τού βυζαντινού κράτους από τους Λατίνους. Συνέχεια ανάγνωσης Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΝΑΥΠΛΙΩΤΗ

ΤΟ ΚΟΥΡΣΕΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

,

,

Το κούρσεμα της Πόλης

.

Φώτης Κόντογλου

.

……….Σαν πατήθηκε πειά η πόρτα του Ρωμανού και σκοτώθηκε ο βασιλιάς, οι Τούρκοι γιουργιάρανε μέσα στην Πόλη σαν τ’ αγριεμένο ξεροπόταμο που κατεβαίνει στενεμένο ανάμεσα στ’ αψηλά βράχια, ύστερ’ από νεροποντή. Δε μπαίνανε εκατό-εκατό, μηδέ διακόσιοι, μα χιλιάδα απάνω στη χιλιάδα. Τέτοια ήτανε η μανία τους μη δεν προφτάξουνε να κουρσέψουνε, που απ’ το στρίμωγμα λαβωνόντανε συναμεταξύ τους και πολλοί σκάσανε ποδοπατημένοι απ’ τους δικούς τους. Και σα μπαίνανε μέσα στο κάστρο, σκορπίζανε άλλος εδώ, άλλος εκεί, κοπάδια-κοπάδια, σφάζοντας όποιον βρίσκανε μπροστά τους, είτε γυναίκα, είτε παιδί, είτε άντρα. Συνέχεια ανάγνωσης ΤΟ ΚΟΥΡΣΕΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ