,

……….Στὶς 24 Ἀπριλίου 1970, ἀπεβίωσε ὁ Ἡρακλῆς Ἀποστολίδης, δημοσιογράφος, κριτικός, λογοτέχνης, ἀνθολόγος καὶ ἰδιόμορφος στοχαστής, μὲ νοοτροπία καὶ στάση ζωῆς ἐντελῶς προσωπική.

Ὁ γιὸς τοῦ ἐκλιπόντος, Ῥένος Ἀποστολίδης,ἔγραψε στὸ εἰσαγωγικὸ σημείωμα  τῆς 10^ης ἐκδόσεως «Ἀνθολογίας».

……….“Ὁ πατέρας μου πέθανε περὶ τὸ τέλος αὐτοῦ τοῦ τόμου, Μεγάλη Παρασκευὴ τ’ ἀπομεσήμερο, δύο ἡ ὥρα, 24 Ἀπριλίου τοῦ ’70, ἑβδομηνταεφτά χρονῶ. Θυμᾶμαι πούμουν παιδὶ σὰν πρωτοβγῆκε ἡ Ἀνθολογία, τὸ ’33, κ’ εἶχα δώσει κ’ ἐγώ καθὼς κ’ οἱ δικοὶ μου τώρα, τὰ λεφτᾶ τοῦ κουμπαρᾶ μου, μαζὶ μ’ ὅλα ὅσα μοῦχαν φυλαμένα ἀπ’ αὐτὸν στὴν τράπεζα, «γιὰ νὰ βγῇ τὸ βιβλίο» τοῦ πατέρα μου «μὲ γιαλιστερό χαρτί», «νάναι τέλειο !..» Συνέχεια ανάγνωσης ΗΡΑΚΛΗΣ Ν. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ (18/1/1893 – 24/4/1970) →

,

ΤΟ «ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ» ΚΑΙ Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. ΟΙ ΑΤΕΡΜΟΝΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΔΥΟ ΑΙΩΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΕΝΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Οἱ περιπέτειες τῆς ἐκπαιδευτικῆς μας γλώσσας μέσῳ τῶν ἀλλεπάλληλων καὶ ἀποτυχημένων (ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος) μεταρρυθμίσεων, οἱ ὁποῖες καμμία σχέση ἔχουν μὲ τὴν ἐπιστήμη τῆς γλώσσας καὶ τὴν ἐπιστήμη τῆς μαθήσεως. Διότι ἐπὶ τῆς οὐσίας, ἡ ἐπὶ σειρὰ χιλιάδων ἐτῶν  μοναδικὴ καὶ ἀδιαίρετη ἑλληνικὴ γλῶσσα δὲν εἶχε ποτὲ πρόβλημα. Συνέχεια ανάγνωσης ΤΟ «ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ» ΚΑΙ Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ →

,

,

Ἡ ἐκδίκηση τῶν τόνων – οἱ συνέπειες ἀπὸ τὴν κατάργηση τῆς ἱστορικῆς ὀρθογραφίας 

.

……….Τὴν 1^η Σεπτεμβρίου τοῦ 1982  ἐφαρμόζεται πλέον ἐπισήμως τὸ μονοτονικὸ σύστημα γραφῆς (πλησιέστερο πρὸς τὸ ἀτονικό), σὲ ὅλο τὸν δημόσιο τομέα. Σὲ μία ἀπὸ τὶς παραγράφους ὅπως δημοσιεύθηκε στὸ ΦΕΚ Α΄52 ἀναφέρεται ὅτι: «[]λάθη ποὺ ὁφείλονται σὲ παράβαση τῶν νέων κανόνων τοῦ τονισμοῦ (δηλαδὴ τὸ νὰ γράψῃ κάποιος σὲ πολυτονικὸ γιὰ τοὺς φωστῆρες μεταρρυθμιστὲς θεωρεῖται λάθος!..), σημειώνονται, ἀλλὰ δὲν λαμβάνονται ὑπ’ ὅψιν (!!) γιὰ τὴν βαθμολόγηση τῶν γραπτῶν δοκιμίων τῶν ἐξετάσεων κάθε φύσεως, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὸ σχολικὸ ἔτος 1981-82 ἤ προηγούμενα αὐτοῦ σχολικὰ ἔτη». Συνέχεια ανάγνωσης Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ – ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ →

,

«Γ.Μ.Βιζυηνὸς-Ἄπαντα Διηγήματα»- Ἐπιλεγμένο ἀπόσπασμα

.

……….Στὶς 4 Αὐγούστου τοῦ 1878, ἀπεβίωσε ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Ἰωακείμ Β΄(κατὰ κόσμον Ἰωάννης Κοκκώνης). Γεννημένος στὰ 1802, στὴν διάρκεια τῆς πολυτάραχης σταδιοδρομίας του ἀνέβηκε δύο φορὲς στὸν πατριαρχικὸ θρόνο. Ἀπ’ τὶς 4/10/1860 ἔως τὶς 9/7/1863 – ὁπότε ἐξαναγκάσθηκε σὲ παραίτηση ἀπὸ τὴν Ὑψηλὴ Πύλη – καὶ κατόπιν ἐπανακλογῆς του, ἀπὸ τὶς 23/11/1873 ἔως τὸν θάνατό του, στὶς 4/8/1878.

……….Ἐνδιαφέρον ἔχει ἡ ἀναφορὰ τοῦ Γεωργίου Βιζυηνοῦ στὸ ἐξαιρετικὸ διήγημά του: «Τὸ ἁμάρτημα τῆς μητρὸς μου», στὸ πρόσωπο τοῦ Πατριάρχου, ὁ ὁποῖος ἐξομολόγησε τὴν μητέρα του κατόπιν δικῆς του παρακλήσεως, Συνέχεια ανάγνωσης ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ Γ. ΒΙΖΥΗΝΟΥ «ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ» ΚΑΙ Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΙΩΑΚΕΙΜ Β΄(+4/8/1878) →